ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΠΑΡΕΟΥΛΑ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ...

ΜΑΖΕΨΕ ΤΟΝ!

Τραγωδία στο Γοργοπόταμο

Πλήθος κόσμου κάτω από την ιστορική γέφυρα, λίγο πριν το δυστύχημα...

Στις 29 Νοεμβρίου 1964 χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στον Γοργοπόταμο για να τιμήσουν την 22η επέτειο από την ανατίναξη της ομώνυμης γέφυρας, που αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες αντιστασιακές πράξεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η πρώτη φορά που εορτασμός διοργανώθηκε από το επίσημο ελληνικό κράτος.

Στην κυβέρνηση βρισκόταν η Ένωση Κέντρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το πολιτικό κλίμα ήταν βαρύ από την παραίτηση του αναπληρωτή Υπουργού Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, λίγες μέρες νωρίτερα. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ελευθερία», προσκείμενη στον Υπουργό Οικονομικών Κώστα Μητσοτάκη, τον είχε κατηγορήσει για χαριστικές αναθέσεις μελετών και έργων σε φιλικά του πρόσωπα («Σκάνδαλο Σκιαδαρέση») και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε υποβάλλει την παραίτησή του για «να υπερασπισθεί την αθωότητα και την πολιτική του εντιμότητα».

Η τελετή στον Γοργοπόταμο κυλούσε ομαλά, μέχρι του σημείου που πολλοί από τους παρευρισκόμενους άρχισαν να διαμαρτύρονται, επειδή δεν επετράπη στις αντιστασιακές οργανώσεις να καταθέσουν στεφάνια. Στη συνέχεια, το πλήθος, που προερχόταν κυρίως από την Αριστερά, αποδοκίμασε την κυβερνητική αντιπροσωπεία υπό τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Ακολούθησε πανδαιμόνιο, διακοπή της τελετής και αποχώρηση των επισήμων.

Ήταν 1:22 μετά το μεσημέρι, όταν ακούστηκε μια ισχυρότατη έκρηξη στο χώρο του συγκεντρωμένου πλήθους, που σκόρπισε το θάνατο και τον πανικό. Κάποιος είχε πατήσει μια νάρκη κατά προσωπικού, με αποτέλεσμα 13 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους (Γεώργιος Γιαννακούλης, Νικόλαος Δασόπουλος, Κωνσταντίνος Κανιούρας, Χρήστος Κεστίνης, Κωνσταντίνος Λεμπέσης, Κική Λιακοπούλου, Κωνσταντίνα Μπότη, Δημήτριος Μυλωνάς, Ηρωδιών Παπαζαχαρίου, Απόστολος Πολύμερος, Ασημούλα Ραχιώτη, Κωνσταντίνος Τσαρουχάς, Δήμος Τσιντικίδης) και πάνω από 45 να τραυματισθούν.

Στην αρχή δημιουργήθηκε σύγχυση και κάποιοι από το πλήθος νόμισαν ότι ακούστηκαν πυροβολισμοί. Στράφηκαν με άγριες διαθέσεις κατά των ανδρών της Χωροφυλακής, νομίζοντας ότι αυτοί πυροβόλησαν. Τελικά, επικράτησε σύνεση και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Το τραγικό γεγονός αποδόθηκε αμέσως από την Αριστερά σε σαμποτάζ ακροδεξιών κύκλων ή επιχείρηση οργανωμένη από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Τις επόμενες μέρες επικράτησε μεγάλη ένταση. Το επίσημο πόρισμα από τις έρευνες που ακολούθησαν υιοθέτησε την εκδοχή του ατυχήματος από παλιά νάρκη που είχε τοποθετηθεί εκεί το 1947 και δεν είχε περισυλεγεί κατά την εκκαθάριση της περιοχής δέκα χρόνια αργότερα. Το πόρισμα αμφισβητήθηκε από την Αριστερά, η οποία, όμως, προτίμησε να χαμηλώσει τους τόνους για να μην οξύνει περαιτέρω την κατάσταση.

Από τα επεισόδια κατά των αστυνομικών που ακολούθησαν την έκρηξη συνελήφθησαν 18 άτομα, ανάμεσά τους ο στρατηγός Αυγερόπουλος του ΕΛΑΣ και ο στρατηγός Κοσίντας του ΕΔΕΣ. Αρκετοί από τους κατηγορουμένους προφυλακίστηκαν μέχρι την έναρξη της δίκης, που άρχισε στη Λαμία στις 26 Μαΐου 1965. Το δικαστήριο εξέδωσε την ετυμηγορία τους στις 17 Ιουνίου και καταδίκασε τους 12 σε ποινές φυλακίσεως έως τρία χρόνια και αθώωσε τους έξι. Οι καταδικασθέντες άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Βιβλιογραφία

• Γιάννη Ράγκου: «Η Νάρκη - Υπόθεση “Γοργοπόταμος 1964”» (Εκδόσεις «Εντός»). Ο συγγραφέας υιοθετεί την εκδοχή της συνωμοσίας, με ανάμιξη της CIA.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Γιουγκοσλαβία και YU-Nοσταλγία

Ιστορία

Από το tvxs:

Πριν από 72 χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου 1943, γεννήθηκε μια χώρα που επί μισό αιώνα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στα Βαλκάνια και στον ψυχροπολεμικό κόσμο, αλλά τελικά  διαλύθηκε με τον πλέον επώδυνο τρόπο: η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (SFRJ). Του Γιώργου Στάμκου. 

Ήταν 29 Νοεμβρίου του 1943 όταν το αντιφασιστικό Συμβούλιο Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας (Antifašističko Vijeće Narodnog Oslobođenja Jugoslavije) συνεδρίασε στην πόλη Jajce της Βοσνίας, με επικεφαλείς τους παρτιζάνους του Τίτο. Εκεί θεσπίστηκε ένα πολιτικό πρόγραμμα που ανάμεσα στ' άλλα προέβλεπε και τη συγκρότηση ενός γιουγκοσλαβικού κράτους, που θα έπαιρνε τελικά τη μορφή μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδιακής ένωσης με αρχηγό της τον Στρατάρχη Τίτο.

Η χώρα αυτή εκτείνονταν από το όρος Τρίγκλαβ, στις σλοβενικές Άλπεις, μέχρι τη Γευγελή στα ελληνικά σύνορα. «Από τον Βαρδάρη μέχρι το Τρίγκλαβ…» (Od Vardara pa do Triglava): Έτσι ξεκινούσε ένα πολύ δημοφιλές τραγούδι της δεκαετίας του 1980 που είχε τον τίτλο «Γιουγκοσλάβια» (Yugoslavjia), και το οποίο εξυμνούσε τις ομορφιές και τις χαρές της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, μιας χώρας που είχε στους κόλπους της πολλούς λαούς, πολιτισμούς και εθνότητες. Λίγο πριν τη διάλυσή της η Γιουγκοσλαβία είχε 23 εκ. κατοίκους, αποτελούνταν από έξι ομόσπονδες δημοκρατίες, με τέσσερις επίσημες γλώσσες (Σέρβικα, Κροάτικα, Σλοβένικά και Σλαβομακεδόνικα), τρεις κύριες θρησκείες (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, μουσουλμανισμός) και πάνω από 30 επίσημα καταγεγραμμένα έθνη. Η φυσιογνωμία της ήταν Βαλκανική και Κεντροευρωπαϊκή, Μεσογειακή και Ηπειρωτική, Δυτική και Ανατολική ταυτόχρονα.

Ήταν μια χώρα-γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ Καπιταλιστικού και Κομμουνιστικού κόσμου. Ήταν μια «ξεστρατημένη περίπολος» του Αδέσμευτου Κόσμου, σφηνωμένη στο «μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης», που όφειλε την ευημερία της στην επιδέξια πολιτική του Στρατάρχη Τίτο, ο οποίος ήξερε να κρατά τις ισορροπίες ανάμεσα στον καπιταλιστικό και στον κομμουνιστικό κόσμο.

Γιουγκοσλάβοι: Τα “ορφανά” της διαλυμένης Γιουγκοσλαβίας

Αν και δεν υπήρχε αρχικά η εθνότητα “Γιουγκοσλάβοι”, εντούτοις στην απογραφή του 1981 δήλωσαν «Γιουγκοσλάβοι» (και όχι κάποια άλλη επίσημη εθνότητα) 1.216.463 άνθρωποι, δηλαδή το 5,4% του συνολικού πληθυσμού της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Την εθνική ταυτότητα «Γιουγκοσλάβος» δήλωναν κυρίως τα τέκνα των μικτών γάμων, που αρνούνταν να υιοθετήσουν την ταυτότητα του πατέρα ή της μητέρας τους.

Ήταν κατά κοινή πεποίθηση μια χαλαρή εθνική ταυτότητα, που λειτουργούσε ως «ουδέτερη ζώνη» ανάμεσα στις διάφορες, συχνά ανταγωνιστικές εθνικές ταυτότητες της χώρας. Το μεγαλύτερο ποσοστό «Γιουγκοσλάβων» απαντούνταν στη Βοσνία & Ερζεγοβίνη, όπου το 1991 περίπου 242,682 άνθρωποι (5.54% του πληθυσμού) δήλωναν «Γιουγκοσλάβοι» και όχι μέλη κάποιας συγκεκριμένης εθνότητας. Το ποσοστό αυτό σχεδόν εξαλείφθηκε στην απογραφή του 1996, στη διαλυμένη από τον πόλεμο Βοσνία, καθώς οι «Γιουγκοσλάβοι», συνήθως τέκνα μικτών γάμων, εξαναγκάστηκαν να διαλέξουν πλευρά και συμπαγή εθνική ταυτότητα και να υιοθετήσουν την εθνότητα του πατέρα ή της μητέρας τους.

Στη σημερινή Σερβία το 1,1% (81.000) του πληθυσμού δηλώνουν εθνικά «Γιουγκοσλάβοι». Το μεγαλύτερο ποσοστό «Γιουγκοσλάβων» εντοπίζεται στη Βοϊβοντίνα, όπου αποτελούν το 2,4% του πληθυσμού. Συνήθως «Γιουγκοσλάβοι» είναι τα παιδιά των μικτών γάμων (π.χ. Σέρβος πατέρας & Κροάτισα μητέρα ή Μουσουλμάνος πατέρας (Βόσνιος) και Σέρβα μητέρα).

YU-NOSTALGIA: Η νοσταλγία της παλιάς Γιουγκοσλαβίας

Σήμερα η χώρα αυτή δεν υπάρχει, αφού διαλύθηκε έπειτα από μακροχρόνιους αιματηρούς πολέμους και στη θέση της δημιουργήθηκαν επτά ανεξάρτητα εθνικά κράτη (Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜακεδονίας, Κόσοβο). Η Γιουγκοσλαβία, η «χώρα των Νότιων Σλάβων», αποτελεί πια παρελθόν, μια ανάμνηση σε πολλούς δυσάρεστη αλλά σε αρκετούς όμως ευχάριστη. Υπάρχει σε μια σημαντική μερίδα των λαών των Δυτικών Βαλκανίων, που συγκατοικούσαν στα πλαίσια του κοινού σπιτιού της Γιουγκοσλαβίας, η αίσθηση μιας κοινής ιστορικής εμπειρίας που, μετά από τις περιπέτειες των πρόσφατων πολέμων, αρχίζει και πάλι να τους ενώνει.

Η Γιουγκοσλαβία μπορεί πλέον να μην υπάρχει στο χάρτη αλλά συνεχίζει να υφίσταται ως συναίσθημα και νοσταλγία στο μυαλό ορισμένων ανθρώπων, που πέρασαν κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της τα καλύτερα τους χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί διασκορπισμένοι σε όλες της χώρες, που κάποτε αποτελούσαν την ενιαία Γιουγκοσλαβία, υποφέρουν από τη λεγόμενη YU-Nostalgjia, δηλαδή από τη νοσταλγία της παλιάς Γιουγκοσλαβίας. Σε όλες αυτές τις χώρες μπορούμε να εντοπίσουμε τα ίχνη και την παρουσία των YU-Nοσταλγικών ανθρώπων.

Μέχρι τη διάλυση της το 1991 περίπου 2,3 εκ. άτομα στην πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος (το 10% του πληθυσμού). Μια σημαντική μερίδα των σημερινών YU-Νοσταλγικών αποτελούν οι εκπέσοντες προνομιούχοι του παλαιού συστήματος, δηλαδή τα στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας και η κομμουνιστική νομεκλατούρα που μετά την πτώση του καθεστώτος έχασε τα προνόμια της και την αξιοζήλευτη θέση της στη γιουγκοσλαβική κοινωνία. Αυτοί αναφέρονται συχνά και στο ζήτημα της προοπτικής ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση λέγοντας πως «εμείς είχαμε μια μικρή Ευρωπαϊκή Ένωση. Την έλεγαν Γιουγκοσλαβία!» και «γιατί να μπούμε στην Ε.Ε.; Για να ζήσουμε κάτι το οποίο είχαμε;»

Κάθε χρόνο στη Γιουροβίζιον οι χώρες που κάποτε αποτελούσαν την πρώην Γιουγκοσλαβία, παρότι πολέμησαν μεταξύ τους κατά τη φάση της διάλυσης, ψηφίζουν μαζικά η μία τα τραγούδια της άλλης. Αυτό υποδηλώνει την ύπαρξη ενός «μουσικού Γιουγκοσλαβικού μπλοκ», που έχει να κάνει με κοινά μουσικά γούστα, βιώματα και συναισθήματα. Υποδηλώνει την ύπαρξη ακόμη μεγάλης Yu-Νοσταλγίας ανάμεσα σ’ αυτούς του λαούς...

Ήταν κάποτε μια χώρα που την έλεγαν Γιουγκοσλαβία…

Μια χώρα που όφειλε την ευημερία της στην επιδέξια πολιτική του Στρατάρχη Τίτο, που ήξερε να ισορροπεί ανάμεσα στον καπιταλιστικό και στον κομμουνιστικό κόσμο… Ήταν μια χώρα που γεννήθηκε μέσα στις στάχτες του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, έζησε καλές στιγμές αλλά τελικά πέθανε βίαια…

Οι νεότερες γενιές, που μεγαλώνουν ανάμεσα στα φαντάσματα του παρελθόντος και στη σκληρή πραγματικότητα του καπιταλισμού, δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη σκληρή πραγματικότητα και πάντα αναρωτιούνται πως θα ήταν η ζωή τους αν η Γιουγκοσλαβία δεν καταστρεφόταν ποτέ και συνέχιζε να υπάρχει…

Από το tvxs.

Πώς μια αμερικανική φυλακή στο Ιράκ έγινε η αιτία για τη δημιουργία του ISIS

12

Αναλυτές και ειδικοί φθάνουν στα θεμέλια του Ισλαμικού Κράτους και εξηγούν πως ένα στρατόπεδο κράτησης των Αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, στάθηκε η "αφορμή" για την δημιουργία του (Pics)

Το στρατόπεδο της Μπούκα ήταν ο χώρος κράτησης των εξτρεμιστών μουσουλμάνων κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στο Ιράκ.

Το στρατόπεδο αυτό δημιουργήθηκε για την φυλάκιση των εξτρεμιστών που ετοίμαζαν τρομοκρατικά χτυπήματα σε βάρος των αμερικανικών βάσεων και συντελούσαν στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση της ήδη χαοτικής κατάστασης που επικρατούσε στην χώρα, με τον πόλεμο να βρίσκεται σε εξέλιξη.

Οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν στόχο να θέσουν τέλος στη τρομοκρατία όπως διατείνονταν και για αυτόν τον λόγο δημιούργησαν το συγκεκριμένο στρατόπεδο στο Ιράκ. Σύμφωνα με τους αναλυτές η συγκεκριμένη κίνηση λειτούργησε μπούμερανγκ όχι μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά και για όλο τον κόσμο, με απόδειξη το Ισλαμικό Κράτος.

 

Το στρατόπεδο έμεινε ανοιχτό για περίπου 6 χρόνια, από το 2003 μέχρι το 2009 και εκτιμάται ότι σε αυτό κρατήθηκαν περισσότεροι από 100.000 τρομοκράτες, μεταξύ των οποίων και πολλά ηγετικά στελέχη του σημερινού ISIS. Οι περισσότεροι από τους ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους αποτελούσαν, τότε πρωτοκλασάτα στελέχη της Αλ Κάιντα και ήταν στενοί συνεργάτες του Σαντάμ Χουσεΐν. Πολλοί κρατούμενοι ήταν ήδη εξτρεμιστές μουσουλμάνοι, ενώ υπήρχαν και αρκετοί άλλοι που ριζοσπαστικοποιήθηκαν και ήταν έτοιμη να τους ακολουθήσουν, τηρώντας κατά γράμμα το νόμο της Σαρίας.

Έτσι, οι αξιωματικοί του Σαντάμ χρειάστηκαν λίγα χρόνια για να εκπαιδεύουν και να δημιουργήσουν έναν ολόκληρο στρατό κάτω από τη μύτη των αμερικανικών δυνάμεων ή καλύτερα με την ανοχή των ΗΠΑ.

 

Η κεφαλή του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι ήταν ένας από τους κρατούμενους στο στρατόπεδο Μπούκα, ο ίδιος είχε φυλακιστεί το 2000 γιατί μαζί με άλλους σουνίτες αντάρτες πολεμούσαν τους Αμερικανούς και απελευθερώθηκε το 2009. Ο αλ Μπαγκντάντι φαίνεται να αποτέλεσε και τον αρχιτέκτονα της εξτρεμιστικής οργάνωσης, καθώς ήταν ο πρώτος που είχε σχηματίσει ομάδα, μέλη της οποίας ήταν πρώην αξιωματικοί του Σαντάμ Χουσεΐν.

Το 2010 ανέλαβε την ηγεσία της  Αλ Κάιντα στο Ιράκ και διασπάστηκε από αυτή, περνώντας στη Συρία και εκμεταλλευόμενος την εμφύλια σύγκρουση για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, ισχυροποιήθηκε εμφανιζόμενος ως "αντάρτης". Ήταν τότε που η οργάνωσή του άρχισε να κατακτά πόλεις και ολόκληρες περιοχές. Στη συνέχεια ανακήρυξε τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους και τον εαυτό του "Χαλίφη". Ο Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι επέστρεψε το 2014 στο Ιράκ για να "απελευθερώσει" την πατρίδα του από τους "σταυροφόρους" και τους σιίτες συνεργάτες τους.

Ο δεύτερος στην ιεραρχία του Ισλαμικού Κράτους και αναπληρωτής του Αλ Μπαγκντάντι, είναι πρώην ταγματάρχης του Σαντάμ Χουσεΐν, ο Σαούντ Μοχσέν Χασάν, γνωστός και με το ψευδώνυμο Αμπού Μουτάζ και Αμπού Μουσλίμ Αλ Τουρμάνι. Ο ίδιος είχε φυλακιστεί από τις αμερικανικές δυνάμεις το 2000 και είχε μεταφερθεί στο ίδιο στρατόπεδο, που αποδείχθηκε "φυτώριο" εξτρεμιστών τρομοκρατών.

 

Στην ηγεσία του Ισλαμικού Κράτους βρίσκεται ακόμα ένας πρώην φυλακισμένος στη Μπούκα, ο Αμπού Αλαά Αλ Αφαρί, βετεράνος Ιρακινός στρατιωτικός, που συνέχισε το αντάρτικο με την Αλ Κάιντα και τώρα βρίσκεται στην ηγετική ομάδα των τζιχαντιστών.

Παράλληλα, υπολογίζεται πως στο Ισλαμικό Κράτος συμμετέχουν σε επιτελικές θέσεις μεταξύ 100 και 160 βετεράνοι του Σαντάμ Χουσεΐν και πρώην κρατούμενοι στο στρατόπεδο Μπούκα.

(Πηγή: Unilad)

Μηχανή του Χρόνου: H συμφωνία με τη μαφία για να γυριστεί ο 'Νονός'

5

«O Noνός», η ταινία που οι μαφιόζοι έβαλαν αυστηρούς όρους για να επιτρέψουν να γυριστεί. Ο χαρακτήρας του Νονού, βασίστηκε στη μάνα του συγγραφέα Μάριο Πούτζο, που δέχθηκε απειλές ότι θα του σπάσουν τα πόδια. Η μεταμόρφωση του Μπράντο.

Από τη mixanitouxronou.gr: Η δράση μιας μαφιόζικης ιταλικής οικογένειας που ζει στην Αμερική είναι το θέμα της ταινίας «Ο Νονός». Ο Βίτο Κορλεόνε, ο αποκαλούμενος Νονός και αρχηγός της οικογένειας, μετανάστευσε από την Ιταλία στην Νέα Υόρκη και σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε κυρίαρχος της ιταλικής μαφίας.

Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούτζο, ο οποίος εμπνεύστηκε τους χαρακτήρες από τη δράση πραγματικών μαφιόζων. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει η φήμη, ότι ο χαρακτήρας του τραγουδιστή Τζόνι Φοντέιν ήταν βασισμένος στον Φρανκ Σινάτρα.

Όταν το έμαθε ο τραγουδιστής είχε απειλήσει τον συγγραφέα ότι θα του σπάσει τα πόδια. Ωστόσο δεν εξοργίστηκε μόνο ο Σινάτρα με την υπόθεση της επικείμενης ταινίας. Ο Τζόι Κολόμπο, μπλεγμένος στην αμερικάνικη μαφία, όταν πληροφορήθηκε το θέμα της, ξεκίνησε να απειλεί τους παραγωγούς. Ακολουθούσε τα αυτοκίνητα τους και τους άφηνε προειδοποιητικά σημειώματα για να σταματήσουν τα γυρίσματα.

Τελικά ύστερα από μεγάλη πίεση που υπέστησαν, ένας από τους παραγωγούς συναντήθηκε με τον Κολόμπο σε γνωστό ξενοδοχείο και συμφώνησαν να μην αναφέρεται στο σενάριο η λέξη «μαφία» και «κόζα νόστρα». Όντως και στις τρεις ταινίες η λέξη «μαφία» δεν αναφέρεται ποτέ από τους χαρακτήρες. Μάλιστα ο Κολόμπο είχε επισκεφτεί πολλές φορές τα γυρίσματα και ένας από τους σωματοφύλακες του, ο Λένι Μοντάνα είχε παίξει στη ταινία τον ρόλο του έμπιστου του Βίτο Κορλεόνε,  Λούκα Μπράσι.

Παρά τους αρχικούς προβληματισμούς, τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Φράνσις Φορντ Κόπολα. Οι παραγωγοί θεώρησαν ότι η καταγωγή του από την Ιταλία θα τον βοηθούσε να σκιαγραφήσει με τον καλύτερο τρόπο τους Κορλεόνε. Τα γυρίσματα έγιναν στην Νέα Υόρκη και διήρκεσαν δύο μήνες.

Πριν ολοκληρωθούν, οι παραγωγοί ήδη προετοίμαζαν το δεύτερο μέρος καθώς ήταν σίγουροι για την επιτυχία της. Πράγματι «ο Νονός» έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου. Η συμβολή του Κόπολα ήταν τεράστια. Χάρη στην επιμονή του άλλωστε ο Αλ Πατσίνο πήρε το ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε, του μικρότερου γιου της οικογένειας.

Ο Μάικλ ήταν το αγαπημένο παιδί του Βίτο Κορλεόνε που ανέλαβε την οικογενειακή «επιχείρηση» μετά τον θάνατο του πατέρα του. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος ο ηθοποιός, κανείς δεν τον ήθελε για το ρόλο του Μάικλ. Ο Πατσίνο ήταν άγνωστος ακόμα στα κινηματογραφικά στούντιο. Όταν εμφανίστηκε για δοκιμαστικό θεώρησαν ότι το πρόσωπο του ήταν χλωμό και δεν ταίριαζε στο ρόλο του μαφιόζου.

Ωστόσο κατάφερε να κερδίσει τον ρόλο και μετά την ταινία να διαγράψει μια σημαντική καριέρα. Ο Πατσίνο κατά σύμπτωση είχε και ένα κοινό με τον χαρακτήρα του Μάικλ καθώς κατάγεται από την πόλη Κορλεόνε της Ιταλίας.

Ο Κόπολα έπαιξε καταλυτικό ρόλο και στη δύσκολη επιλογή του ηθοποιού που θα υποδυόταν τον πατριάρχη και αρχηγό της μαφίας, Βίτο Κορλεόνε. Ο ρόλος του «Νονού» ήταν αρκετά περιζήτητος και πολλοί ηθοποιοί αυτοπροτάθηκαν. Όπως είχε δηλώσει ο Πούτζο τον είχε εμπνευστεί από τη προσωπικότητα της μητέρας του! Ο Κόπολα ήταν κάθετος και ήθελε τον Μάρλον Μπράντο να τον ενσαρκώσει.

Οι παραγωγοί προβληματίστηκαν αρχικά με την επιλογή του γιατί θεωρούταν ιδιότροπος και θα προκαλούσε πρόβλημα με τις απαιτήσεις του. Ο Κόπολα επειδή γνώριζε ότι ο Μπράντο δεν θα περνούσε ποτέ από τα συνηθισμένα δοκιμαστικά πήγε με την κάμερα του σπίτι του.

Ο Μπράντο του άνοιξε τη πόρτα φορώντας ένα κιμονό. Έβαψε τα μαλλιά του μαύρα με ένα βερνίκι παπουτσιών και έβαλε βαμβάκι στα μαγουλά του ώστε να μοιάζει με μπουλντόγκ. Στη συνέχεια άναψε τσιγάρο και ξεκίνησε να λέει τα λόγια με την ήρεμη φωνή του. Ο Κόπολα είχε μπροστά του τον αδίστακτο Βίτο Κορλεόνε, ο ρόλος ήταν δικός του.

Η μεταμόρφωση του Μπράντο σε Βίτο Κορλεόνε

Οι ηθοποιοί μελέτησαν αρκετά πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Επισκέφτηκαν μετανάστες στην Νέα Υόρκη και συναντήθηκαν με πραγματικούς μαφιόζους. Ο Μπράντο παρακολούθησε ακροάσεις του αρχιμαφιόζου Φρανκ Κοστέλλο, από τον οποίο εμπνεύστηκε την βραχνή ψιθυριστή φωνή του Βίτο. Τρεις ώρες διαρκούσε η μεταμόρφωση του σε Βίτο Κορλεόνε. Το βαρύ μακιγιάζ του ηθοποιού ήταν η αιτία που οι περισσότερες σκηνές του ήταν τόσο σκοτεινές καθώς ο Μπράντο ήταν 47 χρονών και έπρεπε να φαίνεται μεγαλύτερος.

Επίσης, ο Μπράντο ήθελε το πρόσωπο του να δείχνει άγριο και να παραπέμπει σε μπουλντόγκ. Για το λόγο αυτό, τοποθετούσε βαμβάκι στα μάγουλά του για να είναι φουσκωμένα και φορούσε ένα ειδικό μασελάκι στο στόμα.

Η σκηνή με το κεφάλι αλόγου και οι αντιδράσεις

Η σκηνή που Τζακ Γουόλζ ξυπνάει μέσα στα αίματα και βλέπει στο κρεβάτι του ένα κεφάλι αλόγου προκάλεσε αντιδράσεις από τις φιλοζωικές οργανώσεις.

 

Το ζώο ήταν αληθινό και είχε παραγγελθεί από ένα εργοστάσιο σκυλοτροφών που έσφαζε καθημερινά 200 άλογα. Το γύρισμα που κόστισε περισσότερο και διήρκεσε τρεις ημέρες ήταν η δολοφονία του Σόνι Κορλεόνε. Ο Κόπολα επιθυμούσε έναν εντυπωσιακό θάνατο για τον Σόνι. Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε το όνομα του από τον γιο του Αλ Καπόνε. Ο Σόνι βγαίνει από το αμάξι του και εκατοντάδες σφαίρες τον χτυπούν.

Συνολικά χρειάστηκαν 127 θήκες ψεύτικου αίματος οι οποίες ήταν κρυμμένες στο σακάκι. Οι πρωτότυπες δολοφονίες των αντιπάλων της οικογένειας δεν ήταν σενάριο φαντασίας αλλά εμπνευσμένες από πραγματικές δολοφονίες μαφιόζων.

Απο το news247.

Iδέες για να στολίσετε ένα δημιουργικό χριστουγεννιάτικο δέντρο..

Κάθε χρόνο σκεφτόμαστε πως θα είναι το φετινό μας χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και πάρτε ιδέες για να φτιάξετε το δικό σας χριστουγεννιάτικο δέντρο δημιουργώντας μια ζεστή ατμόσφαιρα. 

Όταν ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δοκίμαζε αυτοκίνητα της VW...

Το VW Passat και ιδίως στην έκδοση Station Wagon είναι ένα αυτοκίνητο που απευθύνεται σε οικογενειάρχες. Έχει όγκο, διαθέτει άπλετους χώρους και για όσους έχουν δει την τελευταία γενιά θα 
Με τέτοιες γνώσεις ελπίζουμε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης να προτείνει τρόπους ορθολογιστικής αντιμετώπισης του αυτοκινήτου όσον αφορά την φορολογία τους...συμφωνήσουν πως πρόκειται για ένα premium μοντέλο που εφοδιάζεται με πληθώρα σύγχρονων τεχνολογιών. Ούτε λίγο ούτε πολύ το γερμανικό αυτοκίνητο κυκλοφορεί εδώ και... 43 χρόνια και έχει καταφέρει να σημειώσει εκατομμύρια πωλήσεις.

Πριν από... 17 ακριβώς χρόνια και στο περιοδικό του ειδικού Τύπου Motornews (το οποίο σήμερα δεν εκδίδεται) ένας πολύ γνώριμος... πολιτικός δοκίμαζε την τότε γενιά του VW Passat. 

Ο λόγος για τον σημερινό υποψήφιο για την προεδρεία της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε γράψει τη γνώμη του για το οικογενειακό αυτοκίνητο! Σύμφωνα με το άρθρο του 1998, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που δήλωνε και λάτρης της ταχύτητας είχε σχολιάσει χαρακτηριστικά: «Το Passat Variant είναι ένα ιδανικό αυτοκίνητο για όλους τους επαγγελματίες αλλά και για τις πολύτεκνες οικογένειες. Αναμφισβήτητα είναι ένα από τα καλύτερα Station Wagon που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά».



Η τιμή τότε και η τιμή σήμερα...Διαβάζοντας την συνέντευξη που είχε δώσει στον δημοσιογράφο Βασίλη Κουζέλη καταλαβαίνεις πως ο Φθηνότερα πωλείται σήμερα το Passat από ότι το 1998!!!ίδιος είχε προχωρημένες γνώσεις για το αυτοκίνητο: «Ο κινητήρας των 1.600 κ.εκ. και απόδοσης 100 ίππων είναι αρκετά ελαστικός και κινεί ικανοποιητικά το βαρύ αμάξωμα. Η πολύ καλή κλιμάκωση του κιβωτίου το κάνει σχετικά γρήγορο για αυτοκίνητο της κατηγορίας του».

Για την ιστορία το VW Passat Variant του 1998 κόστιζε 8.610.000 δραχμές δηλαδή σχεδόν 25.320 ευρώ. Αντίστοιχα το σημερινό VW Passat Variant με κινητήρα 1.4 και 125 ίππους και με σαφώς πιο πλούσιο εξοπλισμό κοστίζει 21.760 ευρώ...

Ο Βαγγέλης Μειμαράκης φωτογραφίζεται με το VW Passat Variant του 1987... Στην φωτογραφία κάτω δεξιά με τον τότε διευθυντή του Motornews Βαγγέλη Γκούμα...

Ο υποψήφιος για την προεδρεία της ΝΔ Βαγγέλης Μειμαράκης στρίβει... και ελέγχει τον κινητήρα του VW Passat

Κράτος Λεβιάθαν γεννιέται στη Γαλλία: Απαγόρευση διαδηλώσεων, κράτηση χωρίς δίκη, κατ’οίκον έλεγχοι χωρίς ένταλμα

Τρεις μήνες «στον γύψο» θα περάσει η Γαλλία, η χώρα - σύμβολο των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στον απόηχο της πολλαπλής αιματηρής επίθεσης στο Παρίσι στις 13/11.

Το γαλλικό κοινοβούλιο αποφάσισε χθες την παράταση του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης για τρεις ακόμη μήνες, δίνοντας στην αστυνομία τεράστιες εξουσίες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να θέτει άτομα υπό κατοίκον περιορισμό χωρίς δίκη και να «ρίχνει» ιστοσελίδες του διαδικτύου.

Αν και τα μέτρα τυπικά αφορούν την αντιμετώπιση και καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στην πραγματικότητα θίγουν βαθιά τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των Γάλλων πολιτών, θέτοντας επί της ουσίας εκτός νόμου τα κοινωνικά κινήματα.

Είναι ενδεικτικό ότι την Τετάρτη η Γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να απαγορεύσει διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις που είχαν προγραμματιστεί για τις 29 Νοεμβρίου, παραμονή της Συνόδου του ΟΗΕ για το Κλίμα, αλλά και πορεία που είχε προγραμματιστεί για τις 12 Δεκεμβρίου, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας.

Ομάδες υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων εκφράζουν έντονη ανησυχία ότι το καθεστώς έκτακτης ανάγκης ενδέχεται να μονιμοποιηθεί, μεταβάλλοντας δια παντώς την καθημερινή ζωή των Γάλλων με τις υπερεξουσίες που παρέχονται στις κρατικές αρχές. Ωστόσο η γαλλική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μια απαραίτητη απόφαση.

Απαγόρευση διαδηλώσεων, κράτηση χωρίς δίκη, κατ’οίκον έλεγχοι χωρίς ένταλμα: Τα μέτρα που περιλαμβάνει το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης

Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης δίνει στην αστυνομία υπερεξουσίες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να θέτει άτομα υπό κατ’ οίκον περιορισμό χωρίς δίκη, να διεξάγει κατ’ οίκον έρευνες χωρίς Εισαγγελέα και να «κατεβάζει» οποιοδήποτε site θεωρεί ότι αποτελεί πιθανή απειλή. Από τις κατ’ οίκον έρευνες εξαιρούνται βουλευτές, δημοσιογράφοι και δικηγόροι.

Επιπλέον, οποιοσδήποτε θεωρείται πιθανή απειλή για την ασφάλεια μπορεί να υποχρεωθεί σε 12ωρο κατ’ οίκον περιορισμό ημερησίως. Ακόμα και αν αρθεί το παραπάνω μέτρο στους ύποπτους μπορεί να απαγορευτεί να συναντούν άλλα άτομα.

Οι διαδηλώσεις απαγορεύονται ενώ το κράτος μπορεί να διαλύσει κάθε συλλογικότητα που ενδέχεται να θεωρηθεί ως πιθανή απειλή για τη δημόσια τάξη.

Την ανησυχία της για τις υπερεξουσίες που παρέχονται στις δυνάμεις καταστολής εκφράζει μεταξύ άλλων και η Διεθνής Αμνηστία.

«Έχουμε δει και στο παρελθόν έκτακτα μέτρα να παρατείνονται μέχρι που ενσωματώνονται στην νομοθεσία, πλήττοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε ο επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Ασία.

Απο το ΠΟΝΤΙΚΙ.

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: …40 χρόνια γάμου!

Μετά από 40 χρόνια γάμου το ζευγάρι αποφάσισε να μιλήσει ειλικρινά ο ένας με τον άλλον.

– Πες μου Θανάση πόσες φορές με απάτησες ως τώρα;
– Τρεις φορές Τασία μου.
– Πότε και με ποιες;

– Η πρώτη ήταν με την αδερφή της κουμπάρας μας της Νίτσας, την Έφη τότε που έκανες εγχείρηση στο στομάχι σου και έμεινες 15 μέρες στο νοσοκομείο.
– Η δεύτερη;
– Ήταν με την κόρη της γειτόνισσάς μας την 19χρονη Καιτούλα, όταν έλειπες στην αδερφή σου στην Γερμανία για 1 εβδομάδα.
– Και η τρίτη;
– Όταν αρρώστησε η μητέρα σου και πήγες στο χωριό για ένα μήνα, είχα γνωρίσει μια τηλεφωνήτρια και …….τώρα είναι σειρά σου γυναίκα να μου πεις.
– Κι εγώ άντρα μου τρεις φορές σ απάτησα.
– Η πρώτη ήταν όταν ήσουν στο Πανεπιστήμιο και είχες έναν καθηγητή που σʼ έκοβε στο ίδιο μάθημα συνεχώς για δυο χρόνια.
– Λοιπόν;
– Πως νομίζεις ότι πέρασες το μάθημα;
– Η δεύτερη; – Όταν ήσουν φαντάρος και είχες έναν λοχαγό που σε τάραζε στην φυλακή και στην αγγαρείαΙ – Ναι….
– Πως νομίζεις ότι απολύθηκες κανονικά;
– Και η τρίτη;
– Όταν έβαλες υποψηφιότητα για πρόεδρος στο χωριό και μας έλειπαν 600 ψήφοι; – ……….
– Πως νομίζεις ότι έγινες πρόεδρος;

Πηγή

Θέαμα που δεν χάνεται: Ο Κιμ Γιόνγκ Ουν στο Μετρό

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας κάνει εμφανείς προσπάθειες για να πλησιάσει τους πολίτες της χώρας και να τους δείξει ότι είναι ένας από αυτούς. Δεν πείθει κανέναν, αλλά ποιος να του το πει; (Pics)

Ο Κιμ Γιόνγκ Ουν αποφάσισε να δοκιμάσει το μετρό της χώρας του, θέλοντας να δείξει στους πολίτες ότι είναι ένας "απλός" άνθρωπος, όπως εκείνοι. Ακόμη και αν κατάγεται από τη δυναστεία που "δημιούργησε" τη χώρα, τη διοίκησε και θα συνεχίσει να τη διοικεί χωρίς αντιπάλους (εφόσον όποιος αντιδρά παίρνει εισιτήριο για τον άλλο κόσμο).

 

Όπως αναφέρεται, ο Κιμ άφησε κατά μέρους τις παραξενιές του (λέμε και κανένα αστείο να περάσει η ώρα) και τις παράλογες απαιτήσεις του και αποφάσισε να πλησιάσει τους απλούς πολίτες, εκείνους που παραληρούν όταν τον βλέπουν και προχωρούν σε "αυθόρμητες" εκδηλώσεις λατρείας.

 

Έτσι, το επιτελείο του, που τον ακολουθεί σε κάθε του βήμα και κρατά σημειώσεις με τις παρατηρήσεις και τα λεγόμενα του δικτάτορα, τον πλαισίωνε για μια ακόμη φορά και ναι κρατούσαν και αυτή τη φορά, αδιάκοπα, σημειώσεις.

 

Ο Κιμ πόζαρε περήφανος και χαμογελαστός στους συρμούς του μετρό και φάνηκε να απόλαυσε την βόλτα του. Μαζί με τον ηγέτη την βόλτα τους απόλαυσαν και οι πιστοί συνεργάτες τους, που έδειχνα καταευχαριστημένοι με το γεγονός ότι ο Κιμ ήταν ευδιάθετος.

 

Όλα αυτά λίγες ημέρες μετά την κηδεία του ηγετικού στελέχους του στρατού της χώρας, του Ri Ul Sol, στον οποίο ο ηγέτης απέδωσε ύψιστες τιμές. Ο Ri Ul Sol φαίνεται να ήταν το δεξί χέρι του πατέρα του Κιμ και στενός συνεργάτης του παππού του.

(Πηγή: Dailymail)

Άδωνις, αντικομμουνισμός και ξερό... νησί

Της Παπαλάμπραινας

19:44 | 18 Νοε. 2015

  

Ο υποψήφιος για την προεδρία της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, στο live chat με τους αναγνώστες του News247 δήλωσε υπερήφανα δεξιός και αντικομμουνιστής, ισχυριζόμενος μάλιστα πως μπροστά στα γκούλαγκ τα ξερονήσια μοιάζουν με Χίλτον (!)

“Φυσικά και είμαι αντικομμουνιστής, αφού πιστεύω στην ελευθερία και στη δημοκρατία. Οι κομμουνιστές πιστεύουν στη δικτατορία του προλεταριάτου και εχθρεύονται τη δημοκρατία. Αλλά αυτή είναι και η βασική μας διαφορά. Εμείς και σεβόμαστε τη δική τους γνώμη και εξασφαλίζουμε την ελευθερία του λόγου και για αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε. Για αυτό είμαστε δεξιοί. Οπως βλεπετε στο δικό μας πολίτευμα το ΚΚΕ μπορεί να είναι στη Βουλή και ας αμφισβητεί το Σύνταγμα. Αν κυβερνούσαν όμως οι κομμουνιστές, όπως έκαναν όπου κυβέρνησαν, εμάς οχι στη Βουλή δε θα μας είχαν, αλλά μάλλον θα ήμασταν στα γκουλαγκ μπροστά στα οποια τα ξερονήσια μοιάζουν με το Χίλτον”, είπε ειδικότερα απαντώντας στο ερώτημα εάν εφόσον εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ και μετά πρωθυπουργός θα ανοίξει τα ξερονήσια και εάν θα είναι πρωθυπουργός για όλους τους Έλληνες ή μονο για τους αντικομμουνιστές.

Δυο μικρά σχόλια:

• Μάλλον ο κύριος Γεωργιάδης δεν έχει πληροφορηθεί ότι η Αριστερά έχει αποκηρύξει τα γκούλαγκ, ενώ ο ίδιος γίνεται απολογητής των τόπων εξορίας. Έχουμε στη διάθεσή μας... tablet με φωτογραφίες από τα κολαστήρια της αριστεράς και μαρτυρίες από ξερονήσια να τους στείλουμε... Περιέχει επίσης πλήθος αριστερών αναλύσεων κατά των πρακτικών των γκούλαγκ, για να μαθαίνει και τις θέσεις της Αριστεράς πριν προσπαθήσει με ανιστόρητες ακρότητες να υπερασπιστεί το προφίλ του ως καραδεξιού!

• Αναρωτήθηκε ο Αρχάγγελος της Δεξιάς και του Αντικομμουνισμού, τι θα γινόταν άραγε, αν κάποιος αριστερός χαρακτήριζε τα γκούλαγκ... Ιντερκοντινένταλ σε σύγκριση με τα ξερονήσια; Μαύρο (κατάμαυρο και δεξιό) φίδι θα τον δάγκωνε...

Ευτυχώς, όμως, για την Αριστερά της ελευθερίας, του σεβασμού στα δικαιώματα και τη δημοκρατία, κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο.

Πηγή: Left.gr

Steve Spazuk: Ο καλλιτέχνης που ζωγραφίζει με τη φωτιά

Γνωρίστε τον Στίβ Σπαζούκ, ένας καλλιτέχνης ο oποίος τα τελευταία 14 χρόνια έχει τελειοποιήσει μια τεχνική που ονομάζεται Fumage. Η τεχνική του επιτρέπει να χρησιμοποιήσει τη φλόγα ενός κεριού ή ενός λύχνου όπως ένα μολύβι σε συνδυασμό με τη χρήση εργαλείων όπως φτερά και πινέλα για να δημιουργήσει εκπληκτικά έργα τέχνης. 

Πηγή Onder Turk Design

ΤΟ ΛΕΣ ΣΩΣΤΑ, ΤΡΟ-Ϊ-ΚΑ...

ΕΣΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ

O αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ για το Πολυτεχνείο...

Πηγή: tvxs και ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ:

«Ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο και όλο το αριστερό ψέμα. Πάλι σουλατσάρουν οι αναρχοάπλυτοι με τις μολότοφ», έγραψε σε μήνυμά του στο twitter ο αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κώστας Μητσόπουλος, στο «επετειακό» του μήνυμα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, δίνοντας το στίγμα της νεολαίας της ΝΔ.

Όμως ο Κώστας Μητσόπουλος δεν περιορίστηκε στην ανάρτηση στο Twitter, την οποία και διέγραψε μετά τις αντιδράσεις στο διαδίκτυο, αλλά αποφάσισε να αναρτήσει και κείμενο για τους «αναρχοάπλυτους» και στο Facebook:

«Κάθε χρόνο,τα ίδια και τα ίδια. Κουκούλες, μολότοφ, κάφροι και επεισόδια. Σπάτε μαγαζιά, καίτε αμάξια, λεηλατείτε περιουσίες του απλού κοσμάκη. Ακυρώνονται μαθήματα, κλείνουν δρόμοι, ταλαιπωρείται ο κόσμος. 42 χρόνια πέρασαν που οι τότε νέοι (Δαμανάκη, Λαλιώτης κλπ) ζητούσαν ψωμί, παιδεία ελευθερία. Εσείς οι αναρχοάπλυτοι υποστηρίζετε αυτούς που κόβουν το ψωμί του λαού, κλείνετε τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια και δείχνετε πόσο φασιστοειδή είστε με την βία σας. Οπότε είναι καιρός να γυρίσετε σπιτάκι, να βγάλετε τις κουκούλες και να μπείτε στη Ferrari του μπαμπά σας. Εμείς δεν ξεχνάμε τις δολοφονίες των αθώων ανθρώπων εργαζομένων στην MARFIN».

Ο αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ συνεχίζει στο Facebook και με εμφυλιακές αναρτήσεις για την «κομμουνιστική κυβέρνηση»:

«Μην ξεχνάτε ότι μας κυβερνούν κομμουνιστές. Άνθρωποι που δεν είναι καθόλου περήφανοι για τα Εθνικά Σύμβολα, ούτε για την Ιστορία μας, ούτε για τον Ελληνισμό. Κομμουνιστές ανθέλληνες που αγαπούν την κόκκινη σημαία, που σκότωναν από το 44 εώς το 49 Έλληνες στο συμμοριτοπόλεμο, ενώ όλοι οι ξένοι είχαν απωθηθεί. Κόκκινοι φασιστές που έχουν στόχο την προπαγάνδρα του διεθνισμού και της αναρχίας. Που δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό, κανένα δίλημμα, καμία παιδεία για να μην ξυπνούν τις μνήμες των θηριωδιών που έχει περάσει αυτός ο λαός από τον Τούρκο Μογγόλο. Μην ξεχνάμε, χούντα είναι, θα περάσει.. Στο Βίτσι και στο Γράμμο...»

"ΔΩΣΕ ΜΩΡΗ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ..."

ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ

Μηχανή του Χρόνου: 16 Νοεμβρίου 1973. Ακούγονται οι πρώτοι πυροβολισμοί στο Πολυτεχνείο

3

Ο Διευθυντής της Αστυνομίας ζητά τη συνδρομή του στρατού. Τα τανκς βγαίνουν από τους στρατώνες

Στις 16 Νοεμβρίου του 1973, η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ανακοινώνει στους δημοσιογράφους το επαναστατικό μανιφέστο της εξέγερσης: «Αρχίζοντας πολιτικό αγώνα οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον Ελληνικό Λαό να συσπειρωθεί γύρω τους, να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη. Όλοι ενωμένοι στον αγώνα για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία…»

Από τις πρωινές ώρες ο κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται πάλι, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Η ηγεσία της χούντας εξοργίζεται. Η αστυνομία αγχώνεται και γίνεται πιο βίαιη. Οι συγκρούσεις με τους φοιτητές και τους διαδηλωτές γίνονται σφοδρότερες. Οι συμπλοκές πλέον δεν περιορίζονται γύρω από το Ίδρυμα αλλά σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Χαυτεία, Μακρυγιάννη, Σταδίου, Κλαυθμώνος, πλατεία Ταχυδρομείου, Πανεπιστημίου, μετατρέπονται σε πεδία μάχης. Η αστυνομία απαντάει με αμέτρητα δακρυγόνα και καπνογόνα.

 

Πολλοί τραυματίζονται από ξύλα και πέτρες. Στις 7 το απόγευμα το Πολυτεχνείο έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο. Στον πρόχειρο Σταθμό πρώτων Βοηθειών περιθάλπουν τους δεκάδες τραυματίες των συμπλοκών. Από το ραδιοφωνικό σταθμό μεταδίδονται συνέχεια εκκλήσεις για φάρμακα, ιατρικά εργαλεία, γιατρούς και ασθενοφόρα. Οι διαδηλωτές δεν υποχωρούν. Ο φόβος δεν τους σταματά , η τρομοκρατία αυτή τη φορά δεν πιάνει. Τα συνθήματα από τους πολίτες, ακούγονται όλο και πιο δυνατά. «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Όλοι ενωμένοι», «Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων». Οικοδόμοι, μαθητές, εργάτες στήνουν οδοφράγματα με αυτοκίνητα, τρόλεϊ και λεωφορεία, για να κρατήσουν μακριά την αστυνομία. Σε πολλούς δρόμους κοντά στο Πολυτεχνείο ανάβουν φωτιές.

 

Στις 10 το βράδυ ακούγονται πυροβολισμοί. Οι αστυνομικοί σκληραίνουν τη στάση τους και ρίχνουν στο «ψαχνό». Ο Διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεως ζητάει εγγράφως τη συνδρομή του στρατού «προς καταστολήν των ταραχών». Έως τα μεσάνυχτα οι μάχες συνεχίζονται και οι τραυματίες πολλαπλασιάζονται. Ο εκφωνητής εκλιπαρεί για βοήθεια. Το κέντρο ερημώνει. Από τους στρατώνες του Γουδή και του Διονύσου ακούγεται ένας οξύς θόρυβος. Είναι ο ήχος της ερπύστριας. Τα τανκς με πλήρωμα απλούς φαντάρους βγαίνουν στους δρόμους. Προορισμός, το Πολυτεχνείο. Σε λίγο ξημερώνει η 17η Νοεμβρίου…

Σαν σήμερα το 1980 οι μπάτσοι δολοφονούσαν Κουμή και Κανελλοπούλου

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :

Σαν σήμερα το 1980 δολοφονήθηκαν από μπάτσους των ΜΑΤ η 20αχρονη εργάτρια Σταματία Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Κύπριος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής. 

Οι μπάτσοι δολοφόνοι δεν βρέθηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ.

Η ΕΔΕ που διατάχτηκε, όπως συμβαίνει συνήθως σ' αυτές τι περιπτώσεις δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

Την ίδια μέρα είχαμε δυο τουλάχιστον τραυματισμούς από αστυνομικά περίστροφα ενώ η αστυνομική βία είχε αποτέλεσμα πολλά εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών, συλλήψεις κ.λ.π.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση τότε είχε απαγορεύσει την πορεία του Πολυτεχνείου πέρα από την πλατεία Συντάγματος.

Η απόφαση της κυβέρνησης είχε γίνει δεκτή από την πλειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ) ενώ η μειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική) έκανε κάλεσμα για πορεία μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία.
Ανταποκρίθηκαν χιλιάδες άτομα και τότε η νύχτα της 16 Νοέμβρη του 1980 μετατράπηκε σε νύχτα του «Αγίου Βαρθολομαίου». Αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες ξεχύθηκαν χτυπώντας, σε μια τεράστια ακτίνα γύρω από το κέντρο των Αθηνών οτιδήποτε έμψυχο έβρισκαν μπροστά τους.

Και το φινάλε από τις στήλες του «Ιου» της «Ελευθεροτυπίας»:
«Στις 22.11.1980, στη Βουλή, διεξήχθη πολύωρη συζήτηση για τις οδομαχίες, την ευθύνη και το μέλλον της Δημοκρατίας. Ο Ζίγδης πάλι ήξερε με ποιους είναι. Στην κινδυνολογία περί "εκτροπής από ύποπτα στοιχεία" που υποστήριζαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του, ο Ζίγδης αντέτασσε τα πραγματικά περιστατικά και δεν είχε καμιά πρόθεση να συγκαλύψει τα όργανα του κράτους για το καλό της χώρας.

"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης, δικαιολογώντας το έργο των ΜΑΤ.

Ο Ζίγδης δεν συγκινήθηκε: "Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επιτέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επιτέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".
(σ.σ σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που "ζωγράφιζε" τον ρόλο των ΜΑΤ ο Ζίγδης).

Στην ίδια συζήτηση, οι πιο προσγειωμένοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών. 
"Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ηξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις».

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.