ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2015
O Banksy μπήκε στη Γάζα από τα υπόγεια τούνελ και χτύπησε τα γκραφίτι του με αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα
Γκραφίτι κόντρα στον πόλεμο: Δείτε τη νέα δουλειά του Βρετανού Banksy που κατάφερε να μπει στη Γάζα και να "χτυπήσει" τα νέα του, αντιπολεμικά γκραφίτι. Στη συνέχεια ανέβασε στο διαδίκτυο ένα καταπληκτικό βίντεο. Η αναφορά του στην Αρχαία Ελλάδα (Pics+Vid)
Όσοι κάνουν γκραφίτι λένε και ξέρουν, πως τα "κομμάτια" είναι εναρμονισμένα με το περιβάλλον στο οποίο εντάσσονται. Αυτή είναι άλλωστε και η λογική της "ζωγραφικής" τέχνης του δρόμου.
Ο Banksy είναι ένας παγκοσμίως αναγνωρίσιμος καλλιτέχνης μέσα από τα έργα του και μόνο, μιας και ποτέ δεν έχει αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, ή το πρόσωπο του.
Η δουλειά του αποδεικνύει πως η αναγνώριση δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με το πρόσωπο, την εικόνα, το "image" διαμέσου των ΜΜΕ αλλά σχετίζεται με την ουσία του ίδιου του έργου.
Όλα τα έργα του Βρετανού εναρμονίζονται με το περιβάλλον στο οποίο τοποθετούνται και μιλάνε για αυτό σχολιάζοντας την επικαιρότητα και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε κάθε χώρα που επισκέπτεται. Είτε αυτό γίνεται στη χώρα μας, είτε στις ΗΠΑ.
Ο Banksy κατάφερε να βρει τις κατάλληλες διασυνδέσεις και να μπει στην πολύπαθη λωρίδα της Γάζας μέσα από τα υπόγεια τούνελ. Μίλησε με τους Παλαιστίνιους λίγους μήνες μετά τους βομβαρδισμούς, βιντεοσκόπησε πλάνα και χτύπησε τα έργα του σε μισογκρεμισμένους τοίχους.
Το αποτέλεσμα μας δίνει μια εικόνα του σήμερα στην περιοχή, μετά τον θάνατο 2.200 Παλαιστινίων, την ώρα που οι επιζώντες προσπαθούν να οικοδομήσουν από την αρχή τη ζωή τους πάνω στα χαλάσματα.
Ανάμεσα στα έργα του είναι και εκείνο που "βαφτίστηκε" από τον καλλιτέχνη, "Bomb Damage" και απεικονίζει την μυθολογική Νιόβη από την ιστορία της οποίας και εμπνεύστηκε.
Στην ελληνική μυθολογία, η Νιόβη, βασίλισσα της Θήβας, είχε 14 παιδιά και τυραννούσε την Λητώ που είχε μόνο δύο τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Και έτσι η Λητώ έστειλε τα παιδιά της να σκοτώσουν τα παιδιά της Νιόβης.
Σε άλλο γκραφίτι υπάρχει και το κεντρικό μήνυμα του Βρετανού:
"Όταν "νίπτει κανείς τας χείρας του" στη μάχη μεταξύ ισχυρού και αδυνάμου, παίρνει το μέρος του δυνατού. Δεν παραμένει ουδέτερος".
Το δεύτερο του μήνυμα, είναι ακόμα πιο σκληρό:
"Gaza is often described as 'the world's largest open air prison' because no one is allowed to enter or leave. But that seems a bit unfair to prisons — they don’t have their electricity and drinking water cut off randomly almost everyday."
"Η Γάζα περιγράφεται σαν η μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. Κανείς δεν επιτρέπεται να μπει ή να φύγει. Παρόλα αυτά, η παραπάνω διαπίστωση αδικεί τις φυλακές. Στις φυλακές δεν κόβουν το ρεύμα και το πόσιμο νερό για τους τρόφιμους σε σχεδόν καθημερινή βάση".
Τέλος, σε ακόμα ένα γκραφίτι απεικονίζεται ένα γατάκι. "Κανείς δεν ασχολείται πια με την πολιτική, όλοι κάνουμε like σε φωτογραφίες με γατάκια", εξηγεί ο Banksy.
Γκραφίτι κόντρα στον πόλεμο: Δείτε τη νέα δουλειά του Βρετανού Banksy που κατάφερε να μπει στη Γάζα και να "χτυπήσει" τα νέα του, αντιπολεμικά γκραφίτι. Στη συνέχεια ανέβασε στο διαδίκτυο ένα καταπληκτικό βίντεο. Η αναφορά του στην Αρχαία Ελλάδα (Pics+Vid)
Όσοι κάνουν γκραφίτι λένε και ξέρουν, πως τα "κομμάτια" είναι εναρμονισμένα με το περιβάλλον στο οποίο εντάσσονται. Αυτή είναι άλλωστε και η λογική της "ζωγραφικής" τέχνης του δρόμου.
Ο Banksy είναι ένας παγκοσμίως αναγνωρίσιμος καλλιτέχνης μέσα από τα έργα του και μόνο, μιας και ποτέ δεν έχει αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, ή το πρόσωπο του.Η δουλειά του αποδεικνύει πως η αναγνώριση δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με το πρόσωπο, την εικόνα, το "image" διαμέσου των ΜΜΕ αλλά σχετίζεται με την ουσία του ίδιου του έργου.
Όλα τα έργα του Βρετανού εναρμονίζονται με το περιβάλλον στο οποίο τοποθετούνται και μιλάνε για αυτό σχολιάζοντας την επικαιρότητα και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε κάθε χώρα που επισκέπτεται. Είτε αυτό γίνεται στη χώρα μας, είτε στις ΗΠΑ.
Ο Banksy κατάφερε να βρει τις κατάλληλες διασυνδέσεις και να μπει στην πολύπαθη λωρίδα της Γάζας μέσα από τα υπόγεια τούνελ. Μίλησε με τους Παλαιστίνιους λίγους μήνες μετά τους βομβαρδισμούς, βιντεοσκόπησε πλάνα και χτύπησε τα έργα του σε μισογκρεμισμένους τοίχους.
Το αποτέλεσμα μας δίνει μια εικόνα του σήμερα στην περιοχή, μετά τον θάνατο 2.200 Παλαιστινίων, την ώρα που οι επιζώντες προσπαθούν να οικοδομήσουν από την αρχή τη ζωή τους πάνω στα χαλάσματα.
Ανάμεσα στα έργα του είναι και εκείνο που "βαφτίστηκε" από τον καλλιτέχνη, "Bomb Damage" και απεικονίζει την μυθολογική Νιόβη από την ιστορία της οποίας και εμπνεύστηκε.
Στην ελληνική μυθολογία, η Νιόβη, βασίλισσα της Θήβας, είχε 14 παιδιά και τυραννούσε την Λητώ που είχε μόνο δύο τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Και έτσι η Λητώ έστειλε τα παιδιά της να σκοτώσουν τα παιδιά της Νιόβης.
Σε άλλο γκραφίτι υπάρχει και το κεντρικό μήνυμα του Βρετανού:
"Όταν "νίπτει κανείς τας χείρας του" στη μάχη μεταξύ ισχυρού και αδυνάμου, παίρνει το μέρος του δυνατού. Δεν παραμένει ουδέτερος".
Το δεύτερο του μήνυμα, είναι ακόμα πιο σκληρό:
"Gaza is often described as 'the world's largest open air prison' because no one is allowed to enter or leave. But that seems a bit unfair to prisons — they don’t have their electricity and drinking water cut off randomly almost everyday."
"Η Γάζα περιγράφεται σαν η μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. Κανείς δεν επιτρέπεται να μπει ή να φύγει. Παρόλα αυτά, η παραπάνω διαπίστωση αδικεί τις φυλακές. Στις φυλακές δεν κόβουν το ρεύμα και το πόσιμο νερό για τους τρόφιμους σε σχεδόν καθημερινή βάση".
Τέλος, σε ακόμα ένα γκραφίτι απεικονίζεται ένα γατάκι. "Κανείς δεν ασχολείται πια με την πολιτική, όλοι κάνουμε like σε φωτογραφίες με γατάκια", εξηγεί ο Banksy.
Τα γκραφίτι του στους βομβαρδισμένους τοίχους της Παλαιστίνης:
(Πηγή: streetartnews)
(Πηγή: streetartnews)
ΤΡΊΤΗ, 21 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2014
Αποκαλυπτήρια για το γκράφιτι-αφιέρωμα στον «Λουκάνικο»
Αφιέρωμα στον σκύλο - σύμβολο των διαδηλώσεων
11 φωτογραφίες
«Τα δακρυγόνα μαζί τα φάγαμε». Μια φράση και η εικόνα ενός τεράστιου συμπαθητικού σκύλου σε έναν τοίχο στου Ψυρρή στην καρδιά της Αθήνας, ένας ακόμη φόρος τιμής στον «Λουκάνικο», στον σκύλο-σύμβολο των διαδηλώσεων στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή τη φορά με τη μορφή ενός γκράφιτι.
Η είδηση του χαμού του «Λουκάνικου», που στην πραγματικότητα είχε πεθάνει εδώ και λίγους μήνες αλλά η απώλειά του έγινε γνωστή μόλις στις αρχές Οκτωβρίου, προκαλεί ακόμα συγκίνηση στους Αθηναίους και πλέον αποτελεί πηγή καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Δημιουργοί του γκράφιτι-αφιέρωμα στον «Λουκάνικο» είναι τρεις γκραφιτάδες με τα καλλιτεχνικά ονόματα Martinez, N_Grams και Smart.
Υποσημείωση, στον τοίχο: «All Dogs Go to Heaven» - «όλοι οι σκύλοι πάνε στον παράδεισο».
Από το ΒΗΜΑ.
Αφιέρωμα στον σκύλο - σύμβολο των διαδηλώσεων
11 φωτογραφίες
«Τα δακρυγόνα μαζί τα φάγαμε». Μια φράση και η εικόνα ενός τεράστιου συμπαθητικού σκύλου σε έναν τοίχο στου Ψυρρή στην καρδιά της Αθήνας, ένας ακόμη φόρος τιμής στον «Λουκάνικο», στον σκύλο-σύμβολο των διαδηλώσεων στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή τη φορά με τη μορφή ενός γκράφιτι.
Η είδηση του χαμού του «Λουκάνικου», που στην πραγματικότητα είχε πεθάνει εδώ και λίγους μήνες αλλά η απώλειά του έγινε γνωστή μόλις στις αρχές Οκτωβρίου, προκαλεί ακόμα συγκίνηση στους Αθηναίους και πλέον αποτελεί πηγή καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Δημιουργοί του γκράφιτι-αφιέρωμα στον «Λουκάνικο» είναι τρεις γκραφιτάδες με τα καλλιτεχνικά ονόματα Martinez, N_Grams και Smart.
Υποσημείωση, στον τοίχο: «All Dogs Go to Heaven» - «όλοι οι σκύλοι πάνε στον παράδεισο».
Η είδηση του χαμού του «Λουκάνικου», που στην πραγματικότητα είχε πεθάνει εδώ και λίγους μήνες αλλά η απώλειά του έγινε γνωστή μόλις στις αρχές Οκτωβρίου, προκαλεί ακόμα συγκίνηση στους Αθηναίους και πλέον αποτελεί πηγή καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Δημιουργοί του γκράφιτι-αφιέρωμα στον «Λουκάνικο» είναι τρεις γκραφιτάδες με τα καλλιτεχνικά ονόματα Martinez, N_Grams και Smart.
Υποσημείωση, στον τοίχο: «All Dogs Go to Heaven» - «όλοι οι σκύλοι πάνε στον παράδεισο».
Από το ΒΗΜΑ.
ΣΆΒΒΑΤΟ, 16 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2014
Ευρηματικές παρεμβάσεις σε διαγραμμίσεις δρόμων!
Η αρχή έγινε με τον καλλιτέχνη Peter Gibson ο οποίος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την τέχνη του προκειμένου να αλλάξει την όψη των δρόμων στο Μόντρεαλ, περνώντας παράλληλα ένα πολύ σημαντικό μήνυμα στην κυβέρνηση της Αυστραλίας: Την ανάγκη αύξησης του αριθμού των ποδηλατοδρόμων στο κέντρο της πόλης. Η ιδέα ήταν απλή αρχικά αν και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μία εκστρατεία τέχνης, καθώς μετείχαν πολλοί καλλιτέχνες του δρόμου στο εν λόγω εγχείρημα.
Δρόμοι, διαβάσεις, πεζοδρόμια, χώροι στάθμευσης αλλά και κάθε άλλη επιφάνεια οδοστρώματος αποτέλεσαν τον καμβά της δημιουργικότητας των καλλιτεχνών, οι οποίοι με βάση τη διαγράμμιση των οδών ανέπτυξαν διάφορα σχέδια και σχήματα σε ποικίλους χρωματισμούς. Το αποτέλεσμα, εντυπωσιακό! Αξίζει να σημειωθεί, δε, ότι οι τοπικές Αρχές της πόλης χαρακτήρισαν τον Peter ως «ποιητή των δρόμων» κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
Από το rerierga.gr
ΤΕΤΆΡΤΗ, 11 ΙΟΥΝΊΟΥ 2014
AFP: Τα γκράφιτι της οργής στην Αθήνα της λιτότητας
Οδοιπορικό του γαλλικού πρακτορείου στους δρόμους της Αθήνας με αφορμή το δεύτερο ετήσιο ρεπορτάζ γκράφιτι που διοργανώνεται αυτές τις μέρες σε περιοχές του λεκανοπεδίου (Pics)
Ένα γιγάντιο λιοντάρι βρυχάται με φόντο μια Ελληνική σημαία. Πρόκειται για ένα από τα "οργισμένα" γκράφιτι το οποίο καλύπτει τον τοίχο ενός σχολείου σε ένα εργατικό προάστιο των Αθηνών.
Οι πλειοψηφία των γκράφιτι στην Αθήνα δεν παραπέμπουν σε ευτυχισμένες εικόνες, αλλά σε σκηνές βίας και απελπισίας αναφέρει ο δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου που κάνει ένα οδοιπορικό στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Εξήντα καλλιτέχνες του δρόμου έχουν στη διάθεσή τους τριάντα κτίρια σε υποβαθμισμένες περιοχές (Νίκαια, Ρέντης, Ταύρος) για να τα μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας στο δεύτερο ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνεται στη πρωτεύουσα.
Σύμφωνα με τους οργανωτές το μήνυμα του φεστιβάλ έχει ένα θετικό πρόσημο «Κρίση; Ποια κρίση;», ωστόσο αρκετοί καλλιτέχνες φαίνεται να αψηφούν την προτροπή. Στόχος; των διοργανωτών είναι να δείξουν πως η Ελλάδα περνάει πλέον σε μια νέα φάση και αφήνει πίσω της τις δύσκολες ημέρες των προηγούμενων ετών.
Μεταξύ των ξένων συμμετεχόντων στο φεστιβάλ είναι Franck Duval από τη Γαλλία. Αρχικά ήταν καλλιτέχνης κολάζ ο οποίος πέρασε στο γκράφιτι το 2006. "Όλοι πληρώνουμε για την κρίση, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε αλλού. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα... τείχη της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά" και πρόσθεσε "Οι δρόμοι της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά."
Από την μεριά του ο Πάνος Χαραλάμπους, ένας από τους αντιπροέδρους κοσμήτορες της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που διοργανώνει την εκδήλωση, δήλωσε: "Επιδιώκουμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις. Η τέχνη δεν είναι πλέον μόνο για λίγους, βγαίνει στο δρόμο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια έκρηξη των γκράφιτι ως μια μορφή διαμαρτυρίας. Οι νέοι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και το street art είναι το ιδανικό όχημα.".
Από τη πλευρά τους η διοργανώτρια, Γωγώ Κολιβίρα περιγράφει την κατάσταση λέγοντας πως οι καλλιτέχνες ερμήνευαν τις ειδήσεις στο χώρο, αλλά με στόχο την αισιοδοξία και την ελπίδα. Η δημιουργίες στο δρόμο είναι ζωτικό κομμάτι της πόλης».
Η εκδήλωση, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη της Γαλλίας, του Ισραήλ και της Ελβετικής πρεσβείας, κλείνει στο τέλος του Ιουνίου, με μια έκθεση φωτογραφίας του graffiti και συνθήματα που έχουν εμφανιστεί στην Αθήνα, από την αρχή της κρίσης το 2010.
Πηγή: afp και NEWS247.
Οδοιπορικό του γαλλικού πρακτορείου στους δρόμους της Αθήνας με αφορμή το δεύτερο ετήσιο ρεπορτάζ γκράφιτι που διοργανώνεται αυτές τις μέρες σε περιοχές του λεκανοπεδίου (Pics)
Ένα γιγάντιο λιοντάρι βρυχάται με φόντο μια Ελληνική σημαία. Πρόκειται για ένα από τα "οργισμένα" γκράφιτι το οποίο καλύπτει τον τοίχο ενός σχολείου σε ένα εργατικό προάστιο των Αθηνών.
Οι πλειοψηφία των γκράφιτι στην Αθήνα δεν παραπέμπουν σε ευτυχισμένες εικόνες, αλλά σε σκηνές βίας και απελπισίας αναφέρει ο δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου που κάνει ένα οδοιπορικό στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Εξήντα καλλιτέχνες του δρόμου έχουν στη διάθεσή τους τριάντα κτίρια σε υποβαθμισμένες περιοχές (Νίκαια, Ρέντης, Ταύρος) για να τα μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας στο δεύτερο ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνεται στη πρωτεύουσα.
Σύμφωνα με τους οργανωτές το μήνυμα του φεστιβάλ έχει ένα θετικό πρόσημο «Κρίση; Ποια κρίση;», ωστόσο αρκετοί καλλιτέχνες φαίνεται να αψηφούν την προτροπή. Στόχος; των διοργανωτών είναι να δείξουν πως η Ελλάδα περνάει πλέον σε μια νέα φάση και αφήνει πίσω της τις δύσκολες ημέρες των προηγούμενων ετών.
Μεταξύ των ξένων συμμετεχόντων στο φεστιβάλ είναι Franck Duval από τη Γαλλία. Αρχικά ήταν καλλιτέχνης κολάζ ο οποίος πέρασε στο γκράφιτι το 2006. "Όλοι πληρώνουμε για την κρίση, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε αλλού. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα... τείχη της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά" και πρόσθεσε "Οι δρόμοι της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά."
Από την μεριά του ο Πάνος Χαραλάμπους, ένας από τους αντιπροέδρους κοσμήτορες της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που διοργανώνει την εκδήλωση, δήλωσε: "Επιδιώκουμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις. Η τέχνη δεν είναι πλέον μόνο για λίγους, βγαίνει στο δρόμο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια έκρηξη των γκράφιτι ως μια μορφή διαμαρτυρίας. Οι νέοι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και το street art είναι το ιδανικό όχημα.".
Από τη πλευρά τους η διοργανώτρια, Γωγώ Κολιβίρα περιγράφει την κατάσταση λέγοντας πως οι καλλιτέχνες ερμήνευαν τις ειδήσεις στο χώρο, αλλά με στόχο την αισιοδοξία και την ελπίδα. Η δημιουργίες στο δρόμο είναι ζωτικό κομμάτι της πόλης».
Η εκδήλωση, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη της Γαλλίας, του Ισραήλ και της Ελβετικής πρεσβείας, κλείνει στο τέλος του Ιουνίου, με μια έκθεση φωτογραφίας του graffiti και συνθήματα που έχουν εμφανιστεί στην Αθήνα, από την αρχή της κρίσης το 2010.
Πηγή: afp και NEWS247.
ΔΕΥΤΈΡΑ, 19 ΜΑΪ́ΟΥ 20
20 πόλεις με εντυπωσιακά γκράφιτι!
Η τέχνη του δρόμου τρέφεται τις περισσότερες φορές από τη δυνατή επιθυμία των καλλιτεχνών να αλλάξουν με τον τρόπο τους την άσχημη και μουντή όψη της πόλης, ζωγραφίζοντας πολύχρωμες εικόνες σε διάφορα αστικά σημεία. Σε τοίχους, προσόψεις κτηρίων και δρόμους με ένα σπρέι στο χέρι, οι καλλιτέχνες αλλάξουν τις εικόνες και δημιουργούν μαγικά σκηνικά, μεταφέροντας πολλές φορές μέσω των έργων τους σπουδαία μηνύματα. Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μια συλλογή εντυπωσιακών έργων γκράφιτι σε πόλεις που ξεχωρίζουν για την αγάπη τους σε αυτό το είδος ζωγραφικής τέχνης.
1. Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
2. Lodz, Πολωνία
3. Valparaiso, Χιλή
4. Πόλη του Μεξικό, Μεξικό
5. Πράγα, Τσεχία
6. Λονδίνο , Ηνωμένο Βασίλειο
7. São Paulo, Βραζιλία
8. Παρίσι, Γαλλία
9. Μελβούρνη, Αυστραλία
10. Βερολίνο, Γερμανία
11. Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική
12. Μόσχα, Ρωσία
13. Βηθλεέμ, Δυτική Όχθη
14. Ρίο Ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
15. Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
16. Μπογκοτά, Κολομβία
17. Μπρίστολ, Ηνωμένο Βασίλειο
18. Σαντιάγκο, Χιλή
19. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
20. Λισαβόνα, Πορτογαλία
Από το perierga.gr
Η τέχνη του δρόμου τρέφεται τις περισσότερες φορές από τη δυνατή επιθυμία των καλλιτεχνών να αλλάξουν με τον τρόπο τους την άσχημη και μουντή όψη της πόλης, ζωγραφίζοντας πολύχρωμες εικόνες σε διάφορα αστικά σημεία. Σε τοίχους, προσόψεις κτηρίων και δρόμους με ένα σπρέι στο χέρι, οι καλλιτέχνες αλλάξουν τις εικόνες και δημιουργούν μαγικά σκηνικά, μεταφέροντας πολλές φορές μέσω των έργων τους σπουδαία μηνύματα. Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μια συλλογή εντυπωσιακών έργων γκράφιτι σε πόλεις που ξεχωρίζουν για την αγάπη τους σε αυτό το είδος ζωγραφικής τέχνης.
1. Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
2. Lodz, Πολωνία
3. Valparaiso, Χιλή
4. Πόλη του Μεξικό, Μεξικό
5. Πράγα, Τσεχία
6. Λονδίνο , Ηνωμένο Βασίλειο
7. São Paulo, Βραζιλία
8. Παρίσι, Γαλλία
9. Μελβούρνη, Αυστραλία
10. Βερολίνο, Γερμανία
11. Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική
12. Μόσχα, Ρωσία
13. Βηθλεέμ, Δυτική Όχθη
14. Ρίο Ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
15. Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
16. Μπογκοτά, Κολομβία
17. Μπρίστολ, Ηνωμένο Βασίλειο
18. Σαντιάγκο, Χιλή
19. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
20. Λισαβόνα, Πορτογαλία
Από το perierga.gr
ΤΕΤΆΡΤΗ, 7 ΜΑΪ́ΟΥ 20
17 ζωγραφισμένες σκάλες… χάρμα οφθαλμών!
Καλλιτέχνες του δρόμου αλλά και ντόπιοι ανώνουν τις δυνάμεις τους και ζωγραφίζουν σκάλες σε διάφορες πόλεις του κόσμου δίνοντας χρώμα στα βήματά μας! Από το Σαν Φρανσίσκο μέχρι την Τουρκία, οι σκάλες αποκτούν διαφορετική εμφάνιση και ομορφαίνουν τις βόλτες ντόπιων και επισκεπτών. Η ιδέα εξαπλώνεται δυναμικά καθώς ολοένα και περισσότερα σκαλιά χρωματίζονται παντού δίνοντας τρόπον τινά την έμπνευση στους υπόλοιπους να πάρουν σειρά. Δείτε στη συνέχεια ξεχωριστές ζωγραφισμένες σκάλες που εντυπωσιάζουν…
1. 16 Avenue, Σαν Φρανσίσκο
2. Valparaiso, Χιλή
3. Museum of Art. Φιλαδέλφεια
4.Valparaiso, Χιλή
5. Σεούλ, Νότια Κορέα
6. Βούπερταλ, Γερμανία
7. Σικελία, Ιταλία
8. Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
9. Βηρυττός, Λίβανος
10. Μουσικό Θέατρο, Σεούλ, Νότια Κορέα
11. Οι Σκάλες της Ειρήνης, Συρία
12. Ρίο ντε Τζανέιρο
13. Angers, Γαλλία
14. Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
15. Μορλέ, Γαλλία
16. Τεχεράνη, Ιράν
17. Βηρυττός, Λίβανος
Από το perierga.gr
ΣΆΒΒΑΤΟ, 29 ΜΑΡΤΊΟΥ 2014
Μικροσκοπικά κάστρα πάνω σε έναν κόκκο άμμου!
Ο καλλιτέχνης Vik Muniz είναι γνωστός για τα ογκώδη γλυπτά που κατασκευάζει αλλά και για τα έργα τέχνης σε μεγάλη κλίμακα. Μετά από αρκετά χρόνια δημιουργίας με τεράστια αντικείμενα είπε να ασχοληθεί με κάτι μικρότερο. Έτσι αποφάσισε να επιχειρήσει να δημιουργήσει κάστρα πάνω σε έναν κόκκο άμμου! Σε συνεργασία με τον ερευνητή Marcelo Coelho από το ΜΙΤ, ο Muniz ξεκίνησε μία κάθε άλλο παρά απλή διαδικασία χρησιμοποιώντας ακριβή όργανα και κάμερες,μεγεθυντικούς φακούς και υπομονή προκειμένου να φέρει εις πέρας το έργο του.
«Τα σχέδια έγιναν σε χαρτί και στη συνέχεια με ειδικά μηχανήματα αποτυπώθηκαν πάνω στον κόκκο της άμμου. Χρειάστηκε περίπου μία 4ετία μέχρι να ολοκληρωθεί κάθε κάστρο και στη συνέχεια φωτογραφήθηκε σε μεγέθυνση», λέει ο καλλιτέχνης που εκθέτει τα έργα του σε διάφορες γκαλερί του κόσμου εντυπωσιάζοντας τους θεατές.
Από το Perierga.gr
Ο καλλιτέχνης Vik Muniz είναι γνωστός για τα ογκώδη γλυπτά που κατασκευάζει αλλά και για τα έργα τέχνης σε μεγάλη κλίμακα. Μετά από αρκετά χρόνια δημιουργίας με τεράστια αντικείμενα είπε να ασχοληθεί με κάτι μικρότερο. Έτσι αποφάσισε να επιχειρήσει να δημιουργήσει κάστρα πάνω σε έναν κόκκο άμμου! Σε συνεργασία με τον ερευνητή Marcelo Coelho από το ΜΙΤ, ο Muniz ξεκίνησε μία κάθε άλλο παρά απλή διαδικασία χρησιμοποιώντας ακριβή όργανα και κάμερες,μεγεθυντικούς φακούς και υπομονή προκειμένου να φέρει εις πέρας το έργο του.
«Τα σχέδια έγιναν σε χαρτί και στη συνέχεια με ειδικά μηχανήματα αποτυπώθηκαν πάνω στον κόκκο της άμμου. Χρειάστηκε περίπου μία 4ετία μέχρι να ολοκληρωθεί κάθε κάστρο και στη συνέχεια φωτογραφήθηκε σε μεγέθυνση», λέει ο καλλιτέχνης που εκθέτει τα έργα του σε διάφορες γκαλερί του κόσμου εντυπωσιάζοντας τους θεατές.
ΔΕΥΤΈΡΑ, 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2014
Η Αφροδίτη της Μήλου έγινε Playmobil
Playmobil έγινε η Αφροδίτη της Μήλου στα πλαίσια μιας έκθεσης που μπορούν να θαυμάσουν μικροί και μεγάλοι στο Château de Chillon της Ελβετίας.
Ο Γάλλος φωτογράφος και κινηματογραφιστής Richard Unglik εμπνεύστηκε από τους διάσημους πίνακες ζωγραφικής και έργα τέχνης και έφτιαξε μια σειρά από φιγούρες Playmobil, όπως η Αφροδίτη της Μήλου, η Μόνα Λίζα, Ο Μυστικός Δείπνος, η Guernica αλλά και αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκονγκ και τον διάσημο πίνακα της Μέριλιν Μονρόε του Άντι Γουόρχολ.
Ο φωτογράφος επανέφερε τις διάσημες μορφές, ντύνοντάς τες με κουστούμια και αξεσουάρ από τους γνωστούς πίνακες. Μόλις φωτογράφισε κάθε στοιχείο προσεκτικά, χρησιμοποίησε λογιστικό γραφικών για να ολοκληρώσει την ανασύσταση.
Οι είκοσι μεγάλου μεγέθους μορφές του εκτίθενται στο Château de Chillon της Ελβετίας από τις 7Φεβρουαρίου μέχρι τις 25 Μαΐου 2014.
Από το Perierga.gr
Playmobil έγινε η Αφροδίτη της Μήλου στα πλαίσια μιας έκθεσης που μπορούν να θαυμάσουν μικροί και μεγάλοι στο Château de Chillon της Ελβετίας.
Ο Γάλλος φωτογράφος και κινηματογραφιστής Richard Unglik εμπνεύστηκε από τους διάσημους πίνακες ζωγραφικής και έργα τέχνης και έφτιαξε μια σειρά από φιγούρες Playmobil, όπως η Αφροδίτη της Μήλου, η Μόνα Λίζα, Ο Μυστικός Δείπνος, η Guernica αλλά και αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκονγκ και τον διάσημο πίνακα της Μέριλιν Μονρόε του Άντι Γουόρχολ.
Ο φωτογράφος επανέφερε τις διάσημες μορφές, ντύνοντάς τες με κουστούμια και αξεσουάρ από τους γνωστούς πίνακες. Μόλις φωτογράφισε κάθε στοιχείο προσεκτικά, χρησιμοποίησε λογιστικό γραφικών για να ολοκληρώσει την ανασύσταση.
Οι είκοσι μεγάλου μεγέθους μορφές του εκτίθενται στο Château de Chillon της Ελβετίας από τις 7Φεβρουαρίου μέχρι τις 25 Μαΐου 2014.
ΠΈΜΠΤΗ, 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2014
Καχίρα: Το κόμικ της αιγυπτιακής σεξουαλικής επανάστασης
Καχίρα. Γνωρίστε την υπερηρωίδα που παλεύει για Δικαιοσύνη, πατάσσει το έγκλημα και τις προκαταλήψεις και αποτελεί τον εφιάλτη των βιαστών. «Μητέρα» της είναι η Αιγύπτια,Ντίνα Μοχάμεντ, που δηλώνει ότι «το ξεκίνησε σαν ένα αστείο μεταξύ φίλων», αλλά πολύ γρήγορα δημιούργησε ένα μεγάλο διαδικτυακό κοινό.
«Ήταν ο τρόπος μου να αντιδράσω σε όλα όσα με ενοχλούσαν»,δηλώνει στο BBC η 19χρονη γραφίστρια. «Επίσης είχε πλάκα το σενάριο να έχει κανείς υπερδυνάμεις», συμπλήρωσε.
Από τον Σεπτέμβριο έχει δεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις στο site της, κυρίως προερχόμενες από την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Τοπικοί εκδότες της έχουν ζητήσει να τυπώσουν τις ιστορίες τους.
Όμως οι αντιδράσεις δεν ήταν πάντα θετικές, καθώς κάποιοι δεν πείστηκαν για την υιοθέτηση ενός δυτικού μοντέλου υπερήρωα.
Δυνατή και με μαντίλα
Το όνομα Καχίρα, στα αραβικά σημαίνει «Κάιρο», το όνομα της Αιγυπτιακής πρωτεύουσας. Επίσης, σημαίνει «κατακτητής» ή «νικητής».
Η Ντίνα έντυσε την δυνατή υπερηρωίδα της με μαντήλα για να καταρρίψει το στερεότυπο ότι οι γυναίκες στον ισλαμικό κόσμο είναι αδύναμες.
«Δεν υπάρχει ουσιαστική αντιπροσώπευση των γυναικών που φορούν μαντήλα, παρόλο που αποτελούν την πλειονότητα. Έτσι μου φάνηκε λογικό», αναφέρει η δημιουργός, που δεν φοράει μαντήλα.
Το κοινό στο οποίο ήθελε να απευθυνθεί ήταν κυρίως δυτικό για αυτό και οι διάλογοι είναι γραμμένοι στα αγγλικά. «Ήθελα να στείλω ένα μήνυμα απέναντι στα κύμματα ισλαμοφοβίας. Για να το κάνω αυτό θα έπρεπε να επιλέξω κάτι δυναμικό. Οι γυναίκες που φορούν μαντήλα συνήθως φέρουν όλο το βάρος της ισλαμοφοβίας», εξηγεί.
Σε ένα από τα επεισόδια η Ντίνα Μοχάμεντ επιτίθεται στην δυτική παρανόηση ότι οι μουσουλμάνες είναι υποταγμένες. «Δείτε! Μια μουσουλμάνα», αναφωνεί ο χαρακτήρας, που αντιπροσωπεύει τις φεμινίστριες της Δύσης. «Αδερφή μου, πέταξε από πάνω σου την καταπίεση», συνεχίζει. «Διαρκώς υποτιμάτε τις γυναίκες. Φαίνεστε αδύναμες να καταλάβετε ότι δεν χρειαζόμαστε την βοήθειά σας», αποκρίνεται η Καχίρα.
Οι παρενοχλήσεις στο στόχαστρο
Τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών στους δρόμους της Αιγύπτου αυξάνονται διαρκώς. Την ώρα που οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να αντιδράσουν, η Καχίρα κάνει κάτι για αυτό.
Σε ένα επεισόδιο, η υπερηρωίδα αποκαλύπτει ένα μεγάλο σπαθί κάτω από τα ρούχα της και κυνηγάει τους βιαστές σε κάθε περίπτωση. «Μην ενοχλήσετε ποτέ άλλη γυναίκα», διατάζει έναν δαρμένο βιαστή.
Παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες πλέον κυκλοφορούν στο Κάιρο με βάση τα όσα ορίζει το Κοράνι για την ένδυσή τους, δεν μπορούν να προστατευθούν από τις παρενοχλήσεις.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ, το 99,3% των Αιγυπτίων έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση, είτε φυσική είτε λεκτική.
Η Ντίνα άντλησε την έμπνευσή της από πραγματικές εμπειρίες. Παρόλα αυτά δηλώνει ότι δεν προτρέπει τις γυναίκες να αντιδράσουν κυριολεκτικά όπως η ηρωίδα της. «Εάν δεν είστε μόνη σας, καταγγείλτε τους. Διαφορετικά αγνοήστε τους. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά κάποιες γυναίκες την αντιμετωπίζουν κάθε μέρα»,αναφέρει.
Αφιερωμένο στις γυναίκες
Τα πιο πρόσφατα επεισόδια της Καχίρα αντλούν το περιεχόμενό τους από ζητήματα που εμφανίστηκαν κατά τις εξεγέρσεις από το 2011 και μετά. Αλλά η Ντίνα σχολιάζει ότι πρόκειται λιγότερο για μια ιστορία με υπερήρωες και περισσότερο για ένα αφιέρωμα στις γυναίκες. «Στις γυναίκες που συνέβαλαν τόσο πολύ στην επανάσταση»,λέει.
«Θυμάμαι που χρησιμοποιούσαν στατιστικά στοιχεία για βία κατά των γυναικών ώστε να υποβαθμίσουν τα κινήματα και τους Αιγύπτιους εν γένει. Αυτό γινόταν διαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», εξήγησε και συμπλήρωσε πως «κάποιοι διαχειρίζονται τις στατιστικές όπως τους βολεύει, παραβλέποντας τον κοινό παρονομαστή τους που είναι πάντα οι γυναίκες. Έτσι, βάζω στην άκρη πολιτική και υπερδυνάμεις. Είναι μια προσπάθειά μου να τιμήσω τους υπερήρωες της καθημερινότητας».
Από το tvxs.
Καχίρα. Γνωρίστε την υπερηρωίδα που παλεύει για Δικαιοσύνη, πατάσσει το έγκλημα και τις προκαταλήψεις και αποτελεί τον εφιάλτη των βιαστών. «Μητέρα» της είναι η Αιγύπτια,Ντίνα Μοχάμεντ, που δηλώνει ότι «το ξεκίνησε σαν ένα αστείο μεταξύ φίλων», αλλά πολύ γρήγορα δημιούργησε ένα μεγάλο διαδικτυακό κοινό.
«Ήταν ο τρόπος μου να αντιδράσω σε όλα όσα με ενοχλούσαν»,δηλώνει στο BBC η 19χρονη γραφίστρια. «Επίσης είχε πλάκα το σενάριο να έχει κανείς υπερδυνάμεις», συμπλήρωσε.
Από τον Σεπτέμβριο έχει δεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις στο site της, κυρίως προερχόμενες από την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Τοπικοί εκδότες της έχουν ζητήσει να τυπώσουν τις ιστορίες τους.
Όμως οι αντιδράσεις δεν ήταν πάντα θετικές, καθώς κάποιοι δεν πείστηκαν για την υιοθέτηση ενός δυτικού μοντέλου υπερήρωα.
Δυνατή και με μαντίλα
Το όνομα Καχίρα, στα αραβικά σημαίνει «Κάιρο», το όνομα της Αιγυπτιακής πρωτεύουσας. Επίσης, σημαίνει «κατακτητής» ή «νικητής».
Η Ντίνα έντυσε την δυνατή υπερηρωίδα της με μαντήλα για να καταρρίψει το στερεότυπο ότι οι γυναίκες στον ισλαμικό κόσμο είναι αδύναμες.
Δυνατή και με μαντίλα
Το όνομα Καχίρα, στα αραβικά σημαίνει «Κάιρο», το όνομα της Αιγυπτιακής πρωτεύουσας. Επίσης, σημαίνει «κατακτητής» ή «νικητής».
Η Ντίνα έντυσε την δυνατή υπερηρωίδα της με μαντήλα για να καταρρίψει το στερεότυπο ότι οι γυναίκες στον ισλαμικό κόσμο είναι αδύναμες.
«Δεν υπάρχει ουσιαστική αντιπροσώπευση των γυναικών που φορούν μαντήλα, παρόλο που αποτελούν την πλειονότητα. Έτσι μου φάνηκε λογικό», αναφέρει η δημιουργός, που δεν φοράει μαντήλα.
Το κοινό στο οποίο ήθελε να απευθυνθεί ήταν κυρίως δυτικό για αυτό και οι διάλογοι είναι γραμμένοι στα αγγλικά. «Ήθελα να στείλω ένα μήνυμα απέναντι στα κύμματα ισλαμοφοβίας. Για να το κάνω αυτό θα έπρεπε να επιλέξω κάτι δυναμικό. Οι γυναίκες που φορούν μαντήλα συνήθως φέρουν όλο το βάρος της ισλαμοφοβίας», εξηγεί.
Σε ένα από τα επεισόδια η Ντίνα Μοχάμεντ επιτίθεται στην δυτική παρανόηση ότι οι μουσουλμάνες είναι υποταγμένες. «Δείτε! Μια μουσουλμάνα», αναφωνεί ο χαρακτήρας, που αντιπροσωπεύει τις φεμινίστριες της Δύσης. «Αδερφή μου, πέταξε από πάνω σου την καταπίεση», συνεχίζει. «Διαρκώς υποτιμάτε τις γυναίκες. Φαίνεστε αδύναμες να καταλάβετε ότι δεν χρειαζόμαστε την βοήθειά σας», αποκρίνεται η Καχίρα.
Οι παρενοχλήσεις στο στόχαστρο
Τα τελευταία χρόνια, τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών στους δρόμους της Αιγύπτου αυξάνονται διαρκώς. Την ώρα που οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να αντιδράσουν, η Καχίρα κάνει κάτι για αυτό.
Σε ένα επεισόδιο, η υπερηρωίδα αποκαλύπτει ένα μεγάλο σπαθί κάτω από τα ρούχα της και κυνηγάει τους βιαστές σε κάθε περίπτωση. «Μην ενοχλήσετε ποτέ άλλη γυναίκα», διατάζει έναν δαρμένο βιαστή.
Παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες πλέον κυκλοφορούν στο Κάιρο με βάση τα όσα ορίζει το Κοράνι για την ένδυσή τους, δεν μπορούν να προστατευθούν από τις παρενοχλήσεις.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ, το 99,3% των Αιγυπτίων έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση, είτε φυσική είτε λεκτική.
Η Ντίνα άντλησε την έμπνευσή της από πραγματικές εμπειρίες. Παρόλα αυτά δηλώνει ότι δεν προτρέπει τις γυναίκες να αντιδράσουν κυριολεκτικά όπως η ηρωίδα της. «Εάν δεν είστε μόνη σας, καταγγείλτε τους. Διαφορετικά αγνοήστε τους. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά κάποιες γυναίκες την αντιμετωπίζουν κάθε μέρα»,αναφέρει.
Αφιερωμένο στις γυναίκες
Παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες πλέον κυκλοφορούν στο Κάιρο με βάση τα όσα ορίζει το Κοράνι για την ένδυσή τους, δεν μπορούν να προστατευθούν από τις παρενοχλήσεις.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ, το 99,3% των Αιγυπτίων έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση, είτε φυσική είτε λεκτική.
Η Ντίνα άντλησε την έμπνευσή της από πραγματικές εμπειρίες. Παρόλα αυτά δηλώνει ότι δεν προτρέπει τις γυναίκες να αντιδράσουν κυριολεκτικά όπως η ηρωίδα της. «Εάν δεν είστε μόνη σας, καταγγείλτε τους. Διαφορετικά αγνοήστε τους. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά κάποιες γυναίκες την αντιμετωπίζουν κάθε μέρα»,αναφέρει.
Αφιερωμένο στις γυναίκες
Τα πιο πρόσφατα επεισόδια της Καχίρα αντλούν το περιεχόμενό τους από ζητήματα που εμφανίστηκαν κατά τις εξεγέρσεις από το 2011 και μετά. Αλλά η Ντίνα σχολιάζει ότι πρόκειται λιγότερο για μια ιστορία με υπερήρωες και περισσότερο για ένα αφιέρωμα στις γυναίκες. «Στις γυναίκες που συνέβαλαν τόσο πολύ στην επανάσταση»,λέει.
«Θυμάμαι που χρησιμοποιούσαν στατιστικά στοιχεία για βία κατά των γυναικών ώστε να υποβαθμίσουν τα κινήματα και τους Αιγύπτιους εν γένει. Αυτό γινόταν διαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», εξήγησε και συμπλήρωσε πως «κάποιοι διαχειρίζονται τις στατιστικές όπως τους βολεύει, παραβλέποντας τον κοινό παρονομαστή τους που είναι πάντα οι γυναίκες. Έτσι, βάζω στην άκρη πολιτική και υπερδυνάμεις. Είναι μια προσπάθειά μου να τιμήσω τους υπερήρωες της καθημερινότητας».
«Θυμάμαι που χρησιμοποιούσαν στατιστικά στοιχεία για βία κατά των γυναικών ώστε να υποβαθμίσουν τα κινήματα και τους Αιγύπτιους εν γένει. Αυτό γινόταν διαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», εξήγησε και συμπλήρωσε πως «κάποιοι διαχειρίζονται τις στατιστικές όπως τους βολεύει, παραβλέποντας τον κοινό παρονομαστή τους που είναι πάντα οι γυναίκες. Έτσι, βάζω στην άκρη πολιτική και υπερδυνάμεις. Είναι μια προσπάθειά μου να τιμήσω τους υπερήρωες της καθημερινότητας».
Από το tvxs.
Τρίτη, 26 Νοεμβρίου 2013
Πορτρέτα από τσάι, μελάνι και αλκοόλ!
Κονιάκ, βότκα, τζιν και ουίσκι χρωματίστηκαν με διάφορες αποχρώσεις μελανιών και συμπληρώθηκαν με πράσινο τσάι με σκοπό να αποτελέσουν το εκκρηκτικό ζωγραφικό μείγμα του καλλιτέχνη. Από εκεί και πέρα η φαντασία και η δημιουργικότητα πήραν θέση και υπα΄ρχει το αποτέλεσμα που βλέπετε. «Το αλκοόλ έχει μια περίεργη επίδραση στο μελάνι κάνοντας το χρώμα να εισχωρεί περισσότερο στο χαρτί και μάλιστα πολύ γρήγορα, δίνοντας περισσότερη μονιμότητα σε ορισμένα μελάνια σε σχέση με το νερό», λέει ο καλλιτέχνης.
Από το perierga.gr
στις
4:50 π.μ
Δευτέρα, 4 Νοεμβρίου 2013
Έκθεση με τρακαρισμένα αυτοκίνητα από τον Dirk Skreber, προκαλεί σοκ
Σοκ προκαλούν τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα του Dirk Skreber
Όλοι
μας, λίγο-πολύ, έχουμε δει πως μπορεί να καταλήξει ένα αυτοκίνητο -μια
άμορφη μάζα σιδερικών δηλαδή- μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ένας καλλιτέχνης πήρε αυτά τα αυτοκίνητα και τα έκανε καλλιτεχνική
δημιουργία. Το όνομά του είναι Dirk Skreber και έχει φτιάξει μια συλλογή
αυτοκινήτων που είναι ...τυλιγμένα γύρω από κολώνες ή άλλα σημεία όπου
συγκρούσθηκαν.
Η
συλλογής του Skreber αναμένεται να φτάσει στο Milwaukee Art Museum,
όπου θα εκτεθεί μεταξύ 7 του Νοεμβρίου 2013 και 2 Μαρτίου 2014 .
Ο
καλλιτέχνης έχει τελειοποιήσει μια σειρά ελεγχόμενων επιπτώσεων από ένα
τρακάρισμα, προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο του . Η όλη ιδέα είναι
μάλλον συγκλονιστικόή για τους θεατές, οι οποίοι βλέπουν τα αυτοκίνητα
μακριά από τον χώρο όπου έγιναν συγκρούσεις.
Έτσι , ο θεατής βλέπει μόνο το όχημα και το αντικείμενο που χτύπησε. Όμως, η εικόνα όλου αυτού του άμορφου σίδερου συνήθως «καρφώνεται » στο μυαλό και επιδρά στον τρόπο σκέψης ενός οδηγού.
Οι εικόνες που δημοσιεύουμε δείχνουν τις δημιουργίες του Γερμανού, έτσι όπως παρουσιάσθηκαν σε προηγούμενες εκθέσεις, ώστε να μπορείτε να πάρετε μια αρκετά καλή ιδέα για το έργο του .
Πριν από τη χρήση αυτοκινήτων , ο Skreber έχει εντυπωσιάσει τον κόσμο μέσα από έργα ζωγραφικής και γλυπτά, τα οποία απεικονίζουν όλα τα είδη καταστροφικών συμβάντων.
Από το news247.
Έτσι , ο θεατής βλέπει μόνο το όχημα και το αντικείμενο που χτύπησε. Όμως, η εικόνα όλου αυτού του άμορφου σίδερου συνήθως «καρφώνεται » στο μυαλό και επιδρά στον τρόπο σκέψης ενός οδηγού.
Οι εικόνες που δημοσιεύουμε δείχνουν τις δημιουργίες του Γερμανού, έτσι όπως παρουσιάσθηκαν σε προηγούμενες εκθέσεις, ώστε να μπορείτε να πάρετε μια αρκετά καλή ιδέα για το έργο του .
Πριν από τη χρήση αυτοκινήτων , ο Skreber έχει εντυπωσιάσει τον κόσμο μέσα από έργα ζωγραφικής και γλυπτά, τα οποία απεικονίζουν όλα τα είδη καταστροφικών συμβάντων.
Από το news247.
Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2013
Φωτογραφίες… με φαντασία!
Το αποτέλεσμα της δουλειάς της είναι εκπληκτικό! Σουρεαλιστικές φωτογραφίες, οι οποίες όπως λέει και η ίδια, «έχουν δική τους προσωπικότητα και μια διαφορετική ιστορία να διηγηθούν σε διαφορετικούς ανθρώπους».
Από το perierga.gr
Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2013
Απίστευτα γλυπτά με… αλυσοπρίονο!
Σαν βάση για τα έργα του χρησιμοποιεί κορμούς δέντρων. Ωστόσο επιλέγει δέντρα άρρωστα ή ετοιμοθάνατα που κόβονται από τους υπεύθυνους του δάσους, αφού όπως δηλώνει και ο ίδιος, σέβεται πολύ το δάσος και τη φύση και δε θα κατέστρεφε ποτέ ένα υγιές δέντρο.
Για το σκάλισμα των κορμών χρησιμοποιεί ένα πολύ ασυνήθιστο εργαλείο, το αλυσοπρίονο. Η χρήση του απαιτεί εξαιρετικά μεγάλη προσοχή καθώς μία λάθος κίνηση θα μπορούσε εύκολα να καταστρέψει τα λεπτομερέστατα γλυπτά του.
Στη συνέχεια, ακολουθεί το βάψιμο των γλυπτών. Τα χρώματα που επιλέγει προσδίδουν αληθοφάνεια και σχεδόν ζωντανεύουν τα έργα του, τονίζοντας την κάθε λεπτομέρεια.
Από το perierga.gr
Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου 2013
Απίθανα έργα τέχνης σε… σκονισμένα αυτοκίνητα!
Με μοναδικό εργαλείο του τα δάχτυλα και τη σκόνη ο άνθρωπος αυτός δημιουργεί μικρά έργα τέχνης εδώ και 10 χρόνια, καθώς εργάζεται ως βοηθός στάθμευσης σε πάρκιγκ στο Μπακού. «Οι ιδιοκτήτες των οχημάτων ένεμαν άφωνοι στην αρχή και πολλοί από αυτούς διατηρούσαν τις δημιουργίες μου για μέρες πάνω στα αυτοκίνητα. Μου αρέσει να φτιάχνω πόλεις και τοπία πάνω στη σκόνη. Αν και βραχύβια έργα, έχουν τη δική τους προσωπικότητα και αξία. Θα συνεχίσω να το κάνω γιατί η φαντασία μου είναι ανεξάντλητη. Άλλωστε οι περισσότεροι το λατρεύουν και τα αυτοκίνητα εδώ έρχονται πάντα βρόμικα. Ποτέ πλυμένα!», λέει ο ίδιος.
Από το perierga.gr
Τρίτη, 1 Οκτωβρίου 2013
Το Τείχος του Βερολίνου ως εικαστικός καμβάς
2. Η πίσω μεριά πρόσφατα καλύφθηκε με νέα γκράφιτι. Στο πάρκο που βρίσκεται στην περιοχή Prenzlauer Berg τα δείγματα αστικής τέχνης έχουν κατά κανόνα πολιτική θεματολογία. Το Βερολίνο αποτελεί κέντρο για την τέχνη του δρόμου (street art) και ήδη από την δεκαετία του 1980 οι εικαστικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο.
3. Στην παλιά πύλη των συνόρων που χώριζαν το Βερολίνο σε Δυτικό και Ανατολικό, κοντά στην Σοσεστράσε, φώλιαζαν κάποτε κουνέλια. Στα κουνέλια του Βερολίνου αφιέρωσε η καλλιτέχνις Κάρλα Ζάξε μία από τις εικαστικές της δημιουργίες. Στο παρελθόν δεν ήταν λίγες οι φορές που οι τετράποδοι κάτοικοι του Βερολίνου γίνονταν η αιτία για να χτυπήσει ο συναγερμός στη λωρίδα των συνόρων.
4. Τόσο οι πολίτες της Ανατολικής όσο και της Δυτικής Γερμανίας μπορούσαν με ειδική βίζα να περάσουν από τη γέφυρα Ζάντκρουγκ. Η εικαστικός Γκαμπριέλε Μπας στο έργο της προσπαθεί με την προβολή λογότυπων από μεγάλες εταιρείες όπως η Shell ή η Mercedes και η Lufthansa να δημιουργήσει μια αντίθεση ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν της πόλης.
5. Τα παλιά σύνορα περνούσαν μέσα απο το σημερινό «διοικητικό τετράγωνο». Το 1990 ο Μπεν Βάγκιν και άλλοι εικαστικοί δημιούργησαν το «Κοινοβούλιο των Δέντρων». Πολλά σημεία του Τείχους φιλοξενούν κείμενα για την ειρήνη αλλά και έντονες εικόνες που υπενθυμίζουν την ιστορία του χώρου. Πέτρινες πλάκες αφιερωμένες στα θύματα του Τείχους συμπληρώνουν την ενδιαφέρουσα αυτή καλλιτεχνική εγκατάσταση.
6. Μια ενδιαφέρουσα εγκατάσταση τριών διαστάσεων του Γιαντεγκάρ Αζίζι μας μεταφέρει εικονικά σε μια τυπική μέρα τη δεκαετία του 1980 στο κομμουνιστικό Ανατολικό Βερολίνο, κοντά στο Checkpoint Charlie. Η ύψους 15 μέτρων αναπαράσταση απεικονίζει σε πραγματικές διαστάσεις τη θέα από το Κρόιτσμπεργκ προς το Ανατολικό Βερολίνο.
7. Το 1961 ρωσικά και αμερικανικά τανκς ήταν παρατεταγμένα από τη μια κι από την άλλη πλευρά στο σημείο ελέγχου Checkpoint Charlie στην καρδιά του Βερολίνου. Η εγκατάσταση του Φρανκ Τιλ παρουσιάζει δύο στρατιώτες, με πλάτη ο ένας στον άλλο, οι οποίοι κοιτούν ο καθένας προς τη δική του ζώνη επιρροής.
8. Στο «Πάρκο της Ελευθερίας», κοντά στο Checkpoint Charlie, μπορεί να αγοράσει κανείς κομμάτια από το Τείχος, διακοσμημένα από τους Νεοϋορκέζους καλλιτέχνες Τζέιμος Ρίτσι και Λίζα Γκραμπ. Ένας από τους πρώτους που ζωγράφισαν τμήματα του Τείχους από την πλευρά του Δυτικού Βερολίνου την δεκαετία του 1980 ήταν ο Κιθ Χάρινγκ.
9. Ο «Άνθρωπος μόριο», υπαίθριο γλυπτό του Τζόναθαν Μπορόφσκι κοντά στη γέφυρα που ένωνε Ανατολικό και Δυτικό Βερολίνο, συμβολίζει την ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία αποδίδεται ως άθροισμα μορίων. Το γλυπτό έχει ύψος 30 μέτρα και ζυγίζει τουλάχιστον 45 τόνους, ενώ μοιάζει να αιωρείται πάνω από τα νερά του Σπρέε. Ένα έργο εμπνευσμένο από το Τείχος, με πολιτικές αλλά και ψυχολογικές προεκτάσεις.
*Πηγή: Deutsche Welle και από το tvxs.
Τρίτη, 1 Οκτωβρίου 2013
Έργα τέχνης ζωγραφισμένα με μολύβι!
Ο Γεωργιανός καλλιτέχνης, Guram Dolenjashvili, φημίζεται για τα
σημαντικά έργα του που φιλοξενούνται στα πιο σημαντικά μουσεία και
γκαλερί της Ρωσίας.
Οι περισσότεροι από τους πίνακές του απεικονίζουν φανταστικά τοπία, ενώ για τη δημιουργία τους ο ζωγράφος χρησιμοποιεί απλά μολύβια.
Πάρτε μία γεύση:
Οι περισσότεροι από τους πίνακές του απεικονίζουν φανταστικά τοπία, ενώ για τη δημιουργία τους ο ζωγράφος χρησιμοποιεί απλά μολύβια.
Πάρτε μία γεύση:
Από το Zoygla.
Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου 2013
Φανταστικά γλυπτά από μολύβια!
Από το perierga.gr
Σάββατο, 7 Σεπτεμβρίου 2013
Δεκαπέντε χρόνια χωρίς τον Ακίρα Κουροσάβα
Ένα μικρό αφιέρωμα με κεντρικό άξονα την παρακολούθηση του θρυλικού "Rashomon" (1950), με αφορμή τη συμπλήρωση δεκαπέντε χρόνων χωρίς τον σπουδαίο Ιάπωνα σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα, που έφυγε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1998. Του Γιώργου Ρούσσου
«Η ταινία μου το "Rashomon" θα γινόταν έτσι ο χώρος των δοκιμών
μου, ο χώρος στον οποίο θα εφάρμοζα τις ιδέες και τις επιθυμίες που μου
είχαν προκύψει ύστερα από την έρευνα που έκανα την περίοδο του βωβού. Οι
παράξενες αυτές παρορμήσεις της ανθρώπινης καρδιάς θα εκφράζονταν με τη
βοήθεια ενός πολύ μελετημένου παιχνιδιού φωτός και σκιάς. Το "Rashomon"
έγινε η πύλη της εισόδου μου στο χώρο του διεθνούς κινηματογράφου κι
όμως τώρα εδώ, σαν αυτοβιογραφούμενος, μου είναι αδύνατον να περάσω από
την πύλη του Rashomon και να βγω στον κόσμο της υπόλοιπης ζωής μου. Ίσως
κάποτε καταφέρω να το κάνω. Ίσως όμως η αδυναμία μου αυτή να σημαίνει
και την επιθυμία μου να σταματήσω κάπου εδώ. Είμαι κατασκευαστής
ταινιών. Οι ταινίες είναι το μέσο με το οποίο επικοινωνώ αληθινά. Δεν
υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να λέει περισσότερα πράγματα για έναν
δημιουργό, από τον ίδιο δημιούργημα του...». Ακίρα Κουροσάβα
Ένας ιερέας κι ένας ξυλοκόπος συζητάνε έντονα στο ξέφωτο της Πύλης
Rashomon. Όταν ένας χωρικός πλησιάζει προκειμένου να προστατευθεί από τη
βροχή και συμμετέχει στη συζήτησή τους, μαθαίνει ότι ένας σαμουράι
δολοφονήθηκε, η σύζυγός του βιάστηκε και ένας τοπικός ληστής είναι
ύποπτος. Λένε στον χωρικό όσα γνωρίζουν μέσα από φλας μπακ, στα οποία ο
ληστής, η σύζυγος κι ο ξυλοκόπος εξιστορούν αυτά που είδαν ή αυτά που
νομίζουν ότι είδαν, και στη συνέχεια ένα μέντιουμ εντοπίζει το πνεύμα
του νεκρού σαμουράι.
Ενώ λοιπόν, οι ιστορίες είναι σε πλήρη ασυμφωνία, είναι απίθανο κάποιος
από τους συμμετέχοντες να λέει ψέματα για προσωπικό συμφέρον, καθώς και
οι τρεις τους ισχυρίζονται ότι είναι οι δολοφόνοι!
Το "Rashomon" του Ακίρα Κουροσάβα, είναι μία ταινία σταθμός για τον παγκόσμιο κινηματογράφο
έχοντας γράψει ιστορία και όντας η πρώτη ιαπωνική ταινία που
κυκλοφόρησε με τόσο επιτυχημένο τρόπο εκτός συνόρων, ενώ παράλληλα τιμήθηκε, τόσο με τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία το 1950, όσο και με το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Πέρα από τα βραβεία όμως, ο Κουροσάβα παρουσίασε εδώ έναν νέο τρόπο
σύνθετης κινηματογραφικής αφήγησης. Βλέποντας μέσω flash backs, τέσσερις
φορές το ίδιο γεγονός από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ο θεατής γίνεται
μάρτυρας των φόβων, των κινήτρων και των παραγόντων που ορίζουν την
υποκειμενική ιστορία του καθενός από τους ήρωες μας.
Κάθε ήρωας, μπορεί τελικά να σκότωσε τον σαμουράι, μπορεί όμως και ο
ίδιος να αυτοκτόνησε. Έτσι λοιπόν ο Κουροσάβα μας μιλά για την άποψη του
ότι, όλοι μας σε τελική ανάλυση λέμε απλά τις υποκειμενικές μας
αλήθειες.
Οι διάλογοι είναι βέβαια ότι κανείς περιμένει από μια Γιαπωνέζικη
ταινία, γεμάτοι από αλήθειες, μίση, φόβους αλλά και κηρύγματα ηθικής,
παρόμοιοι θα λέγαμε με αυτούς αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.
Οι ερμηνείες θεατρικές, με υπερβολές εκφράσεων, φτάνοντας πολλές φορές
μέχρι τον σουρεαλισμό, ενώ η κίνηση της κάμερας μέσα στο δάσος είναι αν
μη τι άλλο, πρωτοποριακή. Είναι μια κίνηση κάμερας η οποία ξεκινάει πίσω
από τον ηθοποιό τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα τον «γλύφει» καθώς τον
προσπερνά και βγαίνει μπροστά από τον ηθοποιό δείχνοντας τον ανφάς. Κι
όλα αυτά πριν από 63 χρόνια, καθώς η ταινία μας είναι παραγωγής του
1950. Μία κίνηση, η οποία αγαπήθηκε από πολλούς σκηνοθέτες και επηρέασε
πολλούς δημιουργούς, μέχρι και σήμερα.
Η χρήση των αντικρουόμενων φλας μπακ, των μαρτυριών διαφορετικών ατόμων
για ένα συγκεκριμένο γεγονός, είναι πλέον κοινός τόπος σε αμέτρητες
κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, η δε έκφραση "φαινόμενο Rashomon", αποτελεί πλέον κομμάτι της νομικής αργκό για την περιγραφή αντιφατικών καταθέσεων.
Το "Rashomon", όπως και όλες οι μεγάλες κινηματογραφικές δημιουργίες,
είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Είναι οι μαγικές κινήσεις της κάμερας, η
αυστηρή γεωμετρία των εικόνων, οι απίστευτες φωτοσκιάσεις ενός αενάως
κινούμενου φακού (του τεράστιου οπερατέρ Kazuo Miyagawa), είναι η γήινη
παρουσία του Toshirô Mifune, η αισθαντική αέρινη ομορφιά της Machiko
Kyô, έως και η υποδειγματική ηχητική μπάντα φυσικών ήχων και του
μπολερό, του εμβληματικού μουσικού Fumio Hayasaka.
Το αινιγματικό αριστούργημα του μεγάλου Ιάπωνα δημιουργού έχει μείνει
στην Ιστορία ως μία ταινία αναφοράς για το παγκόσμιο σινεμά. Ενώ από
πολλούς θεωρείται ως ένα από τα δέκα καλύτερα φιλμ της ιστορίας του Κινηματογράφου.
Ο Ακίρα Κουροσάβα γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910 στην περιοχή Ομόρι
του Τόκιο. Τελευταίο των οκτώ παιδιών του Ισαμού (Isamu) και της Σίμα
(Shima) Κουροσάβα. Ο ίδιος αρχικά ήθελε να γίνει ζωγράφος, αλλά δεν
έγινε δεκτός στην Ακαδημία Τεχνών.
Το 1936 γίνεται βοηθός του σκηνοθέτη Γιαμαμότο Κατζίρο (Yamamoto
Kajirô), που δούλευε σε μια γιαπωνέζικη εταιρεία παραγωγής ταινιών κι
εκεί γυρίζει το πρώτο του φιλμ: "Σουγκάτα Σανσίρο" (Sugata Sanshiirô -
1943), μια διασκεδαστική ταινία για την ιστορία του τζούντο.
Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, ο Κουροσάβα παράγει ταινίες πιο απλές
κι εμπορικές, όπως οι ταινίες του Σουγκάτα Σανσίρο (1945), οι οποίες
γεννιούνται υπό τον έλεγχο της στρατιωτικής κυβέρνησης της Ιαπωνίας, που
λογοκρίνει αυστηρά ολόκληρη την πνευματική δημιουργία της εποχής και
ευνοεί κυρίως την παραγωγή λογοτεχνικών και κινηματογραφικών έργων με
πατριωτικό περιεχόμενο.
Το πρώτο φιλμ που γύρισε μετά τον πόλεμο, "Δεν λυπόμαστε την νεολαία
μας" (1946), είχε σαν θέμα την ιστορία της Ιαπωνίας από την δεκαετία του
'30 ως το 1946. Η ταινία βασιζόταν στην "πτώση του Τακικάβα", που έλαβε
χώρο το 1933 όταν ένας καθηγητής αναγκάσθηκε από την κυβέρνηση να
παραιτηθεί εξ αιτίας των πολιτικών απόψεών του.
Τα επόμενα χρόνια ο Κουροσάβα γύρισε το αριστούργημα "Ο μεθυσμένος
άγγελος" (1948) και την ταινία που του επέφερε διεθνή εκτίμηση και τον
έκανε γνωστό στην Ευρώπη. Ο λόγος βέβαια για το "Ρασομόν" του 1950, στο
οποίο απονεμήθηκε ο "Χρυσός Λέων" στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της
Βενετίας του 1951. Η ταινία πραγματεύεται το θέμα της αλήθειας, της
ανάμνησης και της πραγματικότητας. Σπουδαίες επίσης ταινίες του
Κουροσάβα είναι οι: Ο θρόνος του αίματος (1957), "Επτά Σαμουράι" (1954),
"Όνειρα" (1990), "Γιοτζίμπο" (1961), "Ραψωδία τον Αύγουστο" (1991),
"Καγκεμούσα" (1980), Ραν (1985)κ.α.
«Από την εποχή του ερχομού του ομιλούντος κινηματογράφου στις αρχές της
δεκαετίας του ‘30, ένιωσα ότι είχαμε βάλει στο περιθώριο και ξεχάσει
όλα αυτά που ήταν υπέροχα στις παλιές βωβές ταινίες. Με ενοχλούσε
ακατάπαυτα η συνειδητοποίηση της αισθητικής απώλειας. Ένιωθα την ανάγκη
να επιστρέψω στις πηγές του κινηματογράφου για να ξαναβρώ την ιδιαίτερη
αυτή ομορφιά. Έπρεπε να επιστρέψω στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, πίστευα
ότι υπήρχε κάτι που μπορούσα να μάθω από το πνεύμα που χαρακτήριζε τη
Γαλλική αβανγκάρντ της δεκαετίας του ‘20.» Ακίρα Κουροσάβα.
Από το tvxs.
Πέμπτη, 22 Αυγούστου 2013
Όταν δεν υπήρχε Photoshop…
Μόνο με τις ικανότητές του στο σχέδιο και μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του εκάστοτε μοντέλου ανά χείρας και ο άνθρωπος μεταμόρφωνε τις εικόνες σε μικρά έργα τέχνης. Έβαζε χρώμα και δημιουργούσε υπέροχες πολύχρωμες εικονογραφήσεις πολλές από τις οποίες έγιναν διαφημιστικά σύμβολα για πολλά προϊόντα. Από αναψυκτικά και φάρμακα μέχρι ηλεκτρικές συσκευές και εσώρουχα, ο Gil έδινε άλλο χρώμα στις ρεκλάμες της εποχής του!
Από το perierga.gr
Σάββατο, 27 Ιουλίου 2013
Περίεργα αγάλματα ανά τον κόσμο!
Από το perierga.gr
Πέμπτη, 18 Ιουλίου 2013
Καραβάτζιο: Απαστράπτων στο απόλυτο σκοτάδι (εικόνες)
ΣΆΒΒΑΤΟ, 14 ΜΑΡΤΊΟΥ 2015
Δημιουργική «τέχνη του δρόμου»!
Κάθε τοίχος μέσα στην πόλη, ένας φράχτης ή μια κολόνα, ακόμη ένα ερείπιο ή ένας πλημμυρισμένος δρόμος μπορούν να μετατραπούν σε ένα ευφάνταστο έργο τέχνης, διαφορετικό κάθε φορά! Άλλωστε η πόλη αποδεικνύει ότι είναι ο καλύτερος καβάς αλλά και αυτός που δίνει την πιο δημιουργική έμπνευση στον καλλιτέχνη του δρόμου!
Κι όλα αυτά συνθέτουν μια δημιουργική συλλογή που θα μπορούσε κάλλιστα να εκτεθεί σε μια γκαλερί τέχνης ή να πουληθεί ίσως σε κάποιο αστρονομικό ποσό… Έργα που μεταμορφώνουν τις πόλεις και από άχαρες, μουντές και υποβαθμισμένες κάνουν τις γειτονιές… χαρούμενες, ζωντανές και διαφορετικές!
Και παράλληλα περνούν και ένα μήνυμα στους πολίτες, συνήθως χιουμοριστικό, δίνοντας επιπλέον χρώμα στη ζωή τους. Άλλωστε, οι καλλιτέχνες του δρόμου είναι άνθρωποι με ευαισθησίες, φαντασία και χιούμορ, ικανά να αλλάξουν την εικόνα της πόλης.
Απολαύστε, λοιπόν, αρκετές δόσεις… δημιουργικής «τέχνης του δρόμου», δίνοντας προσοχή στις «εικαστικές» λεπτομέρειες των καλλιτεχνών, γιατί αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά!
Απο το perierga.gr
Ο μεγαλοφυής Καραβάτζιο, ο ζωγράφος που σφράγισε την εποχή του Μπαρόκ και στη διάρκεια της σύντομης ζωής του κατάφερε να εισάγει το ύφος του, τον «Καραβατζισμό», πέθανε σαν σήμερα στις 18 Ιουλίου του 1610, σε ηλικία 39 ετών. Χρησιμοποίησε στα έργα του το σκοτάδι για να φορτίσει τα φωτισμένα πρόσωπα των μοντέλων του, που παρόλο που προέρχονταν από τη λαϊκή καθημερινότητα της περιόδου απέπνεαν μια έντονη αίσθηση θεατρικότητας και μυστηρίου. Το ίδιο σκοτεινός και μυστήριος ήταν και ο δημιουργός τους.Πίνακες με επιβλητικά φωτισμένες ανθρώπινες μορφές και σε έντονη αντίθεση με το σκοτεινό, συχνά μυστηριώδες φόντο κατέκλυσαν κυριολεκτικά την Ευρώπη τις πρώτες δεκαετίες του 17ου αιώνα, καθώς ο Καραβατζισμός εξαπλωνόταν.
* Πατήστε επάνω στις εικόνες
Αγόρι που δαγκώνεται από σαύρα (1593-1594)
Στα πρώιμα έργα του Καραβάτζιο κυριαρχεί η καθαρότητα των περιγραμμάτων και η σχεδιαστική ακρίβεια. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η γλυπτικότητα των αντικειμένων και των σωμάτων μέσα σε μια ατμόσφαιρα ερωτικής φόρτισης. Στα ώριμα έργα του προστίθεται ένα ουδέτερο σκοτεινό φόντο. Ο Καραβάτζιο ρίχνει πάνω σε σημεία των μορφών ένα φως πλάγιο, σχεδόν νυχτερινό που καταργεί το φως της μέρας αναδεικνύοντας την φορτισμένη ενέργεια στο εσωτερικό.
Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη (1598-1599)
Πρόκειται για την τεχνική του κιαροσκούρο (των έντονων αντιθέσεων που προκαλεί το φως) και του τενεμπρισμού (ύφος που χαρακτηρίζεται από μεγάλες βαθύχρωμες ή σκοτεινές επιφάνειες που συνδυάζονται με μικρότερες περιοχές κατάλληλα φωτισμένες με τη χρήση χρώματος, με αποτέλεσμα τη δημιουργία δραματικών φωτοσκιάσεων) που πρώτος ο Καραβάτζιο χρησιμοποίησε με τέτοια ένταση και μαεστρία. Αυτή η επαναστατική τεχνική του, με τον επιλεκτικό φωτισμό των μορφών που προβάλουν μέσα από βαθιά σκιά, αποτέλεσε κύριο χαρακτηριστικό της ζωγραφικής του Μπαρόκ. Εισήγαγε, επίσης, το ιδίωμα της θεατρικότητας που επίσης ακολουθήθηκε πιστά από τους μετέπειτα ζωγράφους.
Ο Άρρωστος Βάκχος (1593) (αυτοπροσωπογραφία)
Ο Καραβάτζιο θεωρήθηκε νατουραλιστής, όμως ο νατουραλισμός του ήταν ασυνήθιστος. Κατήργησε εντελώς τις ρητορικές αντιθέσεις και τις υφολογικές εκλεπτύνσεις των μανιεριστών του 16ου αιώνα. Με τον Καραβάτζιο «καταργείται» ουσιαστικά ο ιδεαλισμός της Αναγέννησης. Ο μεγάλος Ιταλός ζωγράφος απομακρύνεται σχεδόν ολοκληρωτικά από την εξιδανικευμένη απόδοση των θρησκευτικών θεμάτων, μεταφέροντάς τα στο επίπεδο της λαϊκής εκδοχής της καθημερινότητας. Μάλιστα, τα μοντέλα του τα αναζήτησε στους δρόμους και τα ζωγράφισε ρεαλιστικά σαν τα βιβλικά επεισόδια να συνέβαιναν μπροστά του.
Η μεταστροφή του Αγίου Παύλου (1601)
Για παράδειγμα, στο έργο του «Η Μεταστροφή του Αγίου Παύλου» (1601), ο Άγιος Παύλος είναι ένας άξεστος νεαρός στρατιώτης, ενώ ένας ρυτιδωμένος και φαλακρός χωρικός βαστάει το άλογό του. Ο πίνακας, με τις ρεαλιστικές μορφές σε φυσικό μέγεθος, αποτελεί μια ανοιχτή πρόσκληση για συμμετοχή στο «μυστήριο της μεταστροφής». Είναι χαρακτηριστικό ότι το δραματικό στοιχείο γίνεται καλύτερα αντιληπτό αν ο θεατής παρατηρήσει τον πίνακα γονατιστός από την είσοδο του παρεκκλησίου (στη Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο της Ρώμης).
Η Έκσταση της Μαρίας Μαγδαληνής (1606)
Ωστόσο, η ιδιαίτερη αυτή απόδοση των θρησκευτικών θεμάτων από τον Καραβάτζιο, θεωρήθηκε αρκετές φορές στην εποχή του ιερόσυλη από τις θρησκευτικές αρχές. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αναγκάστηκε να ζωγραφίσει δεύτερες εκδοχές των πινάκων του όπως των μορφών του Αγίου Ματθαίου (παρεκκλήσι Κονταρέλι), της Παρθένου Μαρίας κ.α.
Νάρκισσος (1597–1599)
Ο Ιταλός Μικελάντζελο Μερίζι, έμεινε γνωστός ως Καραβάτζιο, ονομασία του ομώνυμου χωριού κοντά στο Μιλάνο από όπου καταγόταν. Γεννήθηκε το 1571 και έζησε μια πολυτάραχη ζωή γεμάτη με εσωτερικές αντιθέσεις και συγκρούσεις με το κοινωνικό του περιβάλλον.
Μέδουσα (1597)
Ο πατέρας του, Φέρμο Μερίζι, με καταγωγή από το χωριό Καραβάτζιο, ήταν διακοσμητής-αρχιτέκτονας και εργαζόταν στην υπηρεσία του Φραγκίσκου Α' Σφόρτσα, ο οποίος ήταν δούκας του Μιλάνου και μαρκήσιος του Καραβάτζιο. Η οικογένεια Μερίζι ήταν εγκατεστημένη στο Μιλάνο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1570, τουλάχιστον μέχρι το θάνατο του Φέρμο Μερίζι από πανούκλα στις το 1577. Εξαιτίας της απώλειας τόσο του πατέρα του όσο και του θείου του, η μητέρα του μεγάλωσε τα πέντε συνολικά παιδιά της οικογένειας υπό συνθήκες οικονομικής ανέχειας. Μετά το θάνατο του Φραντσέσκο Σφόρτσα, την εξουσία ανέλαβε η οικογένεια των Κολόνα, η οποία καθόρισε την εξέλιξη του νεαρού Καραβάτζιο, καθώς φρόντισε να μαθητεύσει για τέσσερα χρόνια δίπλα στον ζωγράφο Σιμόνε Πετερτσάνο.
Η προδοσία του Χριστού (1602) (Στα δεξιά ο Καραβάτζιο)
Ο Καραβάτζιο μετά τις σπουδές του στο Μιλάνο εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, ανάμεσα στα 1588-92. Την εποχή αυτή μεσουρανούσε στο καλλιτεχνικό στερέωμα ο Μιχαήλ Άγγελος και στον πνευματικό χώρο δέσποζε η Σύνοδος του Τριδέντου με την οποία εγκαινιάζεται ο καλλιτεχνικός οργασμός της περιόδου της Αντιμεταρρύθμισης. Ο Καραβάτζιο τέθηκε υπό την προστασία του καρδινάλιου Del Monte ανθρώπου με μεγάλη επιρροή στην παπική αυλή. Με τη μεσολάβηση του Del Monte πήρε το 1597 την παραγγελία για τη διακόσμηση του παρεκκλησίου Κονταρέλι στη Ρώμη. Η παραγγελία αυτή τον καθιέρωσε σε ηλικία 24 ετών ως επιφανή ζωγράφο με σημαντικούς προστάτες και πελάτες.
Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (Νέος με κριό) (1602)
Ενώ βρισκόταν στο απόγειο της σταδιοδρομίας του το 1606, κατά τη διάρκεια λογομαχίας με έναν νεαρό ονόματι Ρανούτσιο Τομασσόνι, ο Καραβάτζιο τον σκότωσε – το πιθανότερο άθελά του – με μαχαίρι και αναγκάστηκε να φύγει από τη Ρώμη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη Νάπολη, τη Μάλτα και τη Σικελία καυγαδίζοντας, μονομαχώντας αλλά και ζωγραφίζοντας.
Την περίοδο που βρισκόταν στη Σικελία, σύμφωνα με αναφορές της εποχής, η συμπεριφορά του Καραβάτζιο ήταν όλο και πιο παράξενη. Κοιμόταν με τα ρούχα του και πάνοπλος, έσκιζε τους πίνακές του με την παραμικρή υπόνοια κριτικής, ενώ χλεύαζε τους ντόπιους ζωγράφους.
Η Σαλώμη με το κεφάλι του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου (1610)
Όσο γνωστός ήταν στην εποχή του για το ζωγραφικό του ταλέντο αλλά τόσο γνωστός ήταν εξαιτίας του φόβου που ενέπνεε λόγω της δύστροπης και ιδιόρρυθμης προσωπικότητάς του. Καυχιόταν για την πρωτοτυπία του και χλεύαζε την εξουσία. Ήταν ατρόμητος και ιδιαίτερα εριστικός.
Το ενδιαφέρον πολλών μελετητών στράφηκε πέρα από το έργο του και στη σεξουλικότητα του Καραβάτζιο. Από τη μία, υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν πως ήταν ομοφυλόφιλος και εκείνοι που προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο, χωρίς όμως να μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα τι ήταν τελικά αυτό που ώθησε τον Καραβάτζιο να ζωγραφίσει πληθώρα αντρικών κορμιών με εμφανές το στοιχείο του ερωτισμού.
Ο Δαβίδ με το κεφάλι του Γολιάθ (1610)
Στο σπαθί στο χέρι του Δαβίδ γράφεται «H-AS OS», που ερμηνεύεται ως σύντμηση της λατινικής φράσης «Humilitas occidit superbiam» («Η ταπεινότητα σκοτώνει την περηφάνια».
Όπως παρατηρεί η Catherine Puglisi, ο Δαβίδ έχει μια έκφραση θλίψης και συμπόνιας. Η απόφαση να τον απεικονίσει σκεπτικό και όχι περιχαρή δημιουργεί ένα ασυνήθιστο ψυχολογικό δέσιμο μεταξύ του ίδιου και του Γολιάθ. Αυτό το δέσιμο περιπλέκεται περισσότερα από το γεγονός ότι ο Καραβάτζιο ζωγράφισε τον εαυτό του ως Γολιάθ ενώ ο Δαβίδ είναι «il suo Caravaggino», ο δικός τους μικρός Καραβάτζιο. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για τον βοηθό και μαθητή του ζωγράφου, τον Cecco del Caravaggio. Από την άλλη, υπάρχει η ερμηνεία ότι ο μικρός Καραβάτζιο (ο Δαβίδ) είναι επίσης ο ζωγράφος νεώτερος που κρατά στο χέρι του το κεφάλι του μεγαλύτερου Καραβάτζιο.
******
O Καραβάτζιο πέθανε το 1610, άρρωστος και κυνηγημένος στο Πόρτο 'Ερκολε, στο δρόμο προς τη Ρώμη, όπου ανέμενε ότι θα του δοθεί συγχώρεση από τον Πάπα.
Πηγές
-Εύη Γαλατσάνου, «Caravaggio (Το κεφάλι της Μέδουσας)», 24grammata.com, Οκτώβριος 2011.
-Νίκος Γ. Ξυδάκης, «Καραβάτζιο, μεγαλοφυής επαναστάτης… με αιτία», kathimerini.gr, Ιούνιος 2006.
-Παντελής Τσάβαλος, «Η ζωή και το έργο του Caravaggio», coconis.com, Φεβρουάριος 2005.
-Χιου Χόνορ-Τζον Φλέμινγκ, Ιστορία της Τέχνης, τόμος 3, εκδ. Υποδομή, Αθήνα 1992.
-«Καραβάτζιο (Caravaggio): Ο Νικηφόρος Ομοφυλόφιλος Έρως και η ταινία του Ντέρεκ Τζάρμαν (Derek Jarman)», gayekfansi.blogspot.gr, Απρίλιος 2011.
Από το tvxs.
Πέμπτη, 20 Ιουνίου 2013
Η κρυφή ζωή των σούπερ ηρώων
Σκεφτήκατε
ποτέ πως οι σούπερ ήρωες έχουν καθημερινές ανάγκες, λαιμαργία, ερωτική
επιθυμία, ιδιωτικές στιγμές; Ο διάσημος Γάλλος γραφίστας Γκρεγκουάρ
Γκιγιεμίν μας ανοίγει μια πόρτα στα χαμένα καρέ των κόμικ που δεν θα
βλέπαμε ποτέ...
Ανάμεσα τους οι
εικόνες του Σούπερ Μάριο να ξυρίζεται, του Spider-Man να φτιάχνει τον
καβάλο του, του Batman να καπνίζει, του Hulk να φτιάχνει τσιγαριλίκι,
της Wonder Woman να πηγαίνει τουαλέτα και του Σούπερμαν να κάνει
κωλοδάχτυλο, κάνουν τη μυθολογία των κόμικ να γιγαντώνεται ακόμη
περισσότερο σε μια έκρηξη δημιουργικότητας που θέλεις να χαζεύεις με τις
ώρες.
Δείτε παρακάτω τις πιο όμορφες εικόνες από το πρότζεκτ του Γκιγιεμίν:
Δείτε περισσότερες εικόνες από την «Κρυφή Ζωή των Ηρώων» στο επίσημο site του Γρεγκουάρ Γκιγιεμίν.
Από το FLIX
Δείτε παρακάτω τις πιο όμορφες εικόνες από το πρότζεκτ του Γκιγιεμίν:
Δείτε περισσότερες εικόνες από την «Κρυφή Ζωή των Ηρώων» στο επίσημο site του Γρεγκουάρ Γκιγιεμίν.
Από το FLIX
Τρίτη, 21 Μαΐου 2013
Ένα πάρκο… ακατάλληλο για ανηλίκους!
Το νησί Cheju, γνωστό και με την ονομασία «νησί του μήνα του μέλιτος», και είναι δημοφιλής προορισμός για νεόνυμφα ζευγάρια.
«Θέλαμε να σπάσουμε τα παραδοσιακά ταμπού γύρω από το σεξ και να κάνουμε τον κόσμο να εκτιμήσει τη φυσική ομορφιά της σεξουαλικότητας. Είναι ένα μέρος όπου η τέχνη και ο ερωτισμός συνδέονται άρρηκτα», λέει ο υπεύθυνος.
Προκλητικά γλυπτά γυναικείων και αντρικών μορφών που επιδίδονται στο σεξ, άντρες με κατεβασμένα παντελόνια και γυναίκες με ανοιχτά πόδια σε εντελώς προσωπικές στιγμές συνθέτουν αυτό το περίεργο ερωτικό σκηνικό.
Επιπλέον, στάσεις από το «Κάμα Σούτρα»… εφαρμόζονται σε κάθε γωνιά του πάρκου, αποτελώντας ένα τρόπον τινά «διδακτικό» θέαμα για όλους. «Οι άνθρωποι κάνουν σεξ και πρέπει να το απολαμβάνουν χωρίς ντροπές και προκαταλήψεις, απενοχοποιώντας οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό», εξηγεί ο υπεύθυνος.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι όλα τα γλυπτά του πάρκου κατασκευάστηκαν από φοιτητές Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου Hongik της Νότιας Κορέας, τα οποία, μάλιστα, ανανεώνονται συχνά με επιπλέον… ερωτικές προσθήκες!
| Απο το perierga.gr |
Παρασκευή, 3 Μαΐου 2013
Πασχαλινά αβγά με… χιούμορ!
Δευτέρα, 29 Απριλίου 2013
Τα πεζοδρόμια γίνονται έργα τέχνης…
Ο Joe Mangrum ήταν… συμβατικός ζωγράφος για πολλά χρόνια, αλλά μόλις το 2009 άρχισε να πειραματίζεται με την άμμο. «Επέλεξα την άμμο ως πρώτη ύλη γιατί είναι ένα εφήμερο υλικό, που μπορεί να παρασύρεται από τον άνεμο στο τέλος της ημέρας, όμως έχει καταφέρει πριν να καταπλήξει τους περαστικούς!», λέει ο καλλιτέχνης.
Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης περνά πολλές ώρες γονατιστός στα πεζοδρόμια, χωρίς να διαμαρτύρεται, πασαπλίζοντας χρωματιστή άμμο προκειμένου να δημιουργήσει εντυπωσιακά εφήμερα αριστουργήματα που θα τραβήξουν την προσοχή.
Το πιο συναρπαστικό, μάλιστα, στοιχείο της τέχνης του είναι ότι τίποτα δεν προγραμματίζεται ούτε σχεδιάζεται από πριν αλλά όλα τα έργα είναι αυθόρμητες δημιουργίες που επηρεάζονται μόνο από μια εικόνα που είδε ο καλλιτέχνης στην αρχή της ημέρας ή από κάτι που άκουσε να λέει ένας περαστικός!
«Μπορεί να είναι εφήμερα αλλά αρέσουν στον κόσμο. Σίγουρα δεν θα βγάλω χρήματα από αυτά αλλά είναι κάτι που με εκφράζει και το υποστηρίζω με κάθε τρόπο. Άλλωστε δίνω με τον τρόπο μου άλλη όψη στα πεζοδρόμια της πόλης!», λέει ο Joe Mangrum.
| Απο το perierga.gr |
Πέμπτη, 21 Μαρτίου 2013
Σατιρίζοντας με τη ζωγραφική!
Στο πλαίσιο αυτό ο Πολωνός καλλιτέχνης Pawel Kuczynski χρησιμοποιεί τη ζωγραφική για να καταδείξει τη σύγχρονη ωμή πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα, αποτυπώνει στον καμβά σκηνές της καθημερινότητας, όπως λαμβάνουν χώρα σε διάφορα σημεία του πλανήτη, και στη συνέχεια σατιρίζει την εικόνα με τον τρόπο του.
«Αυτό που θέλω να επισημάνω στον κόσμο είναι ότι τα πράγματα γύρω μας δεν είναι όπως φαίνονται. Κανείς δεν πρέπει να παραμένει αμέτοχος στο… έγκλημα που συντελείται, είτε πρόκειται για έναν πόλεμο, για την καταπίεση που υφίστανται οι άνθρωποι στον πλανήτη, για την πείνα που μαστίζει τα παιδιά ή για τα ψέματα των πολιτικών», επισημαίνει ο Pawel.
Στη συλλογή που παρουσιάστηκε πρόσφατα οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους, λέγοντας… χίλιες λέξεις για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο αυτό. Και ένα σχόλιο είναι πάντα σημαντικό, όταν το πινέλο και τα χρώματα δείχνουν την ωμή πραγματικότητα!
| Από το perierga.gr |
Τρίτη, 19 Μαρτίου 2013
Απίθανοι τοίχοι ζωγραφισμένοι στο… χέρι!
Σουρεαλιστικές εικόνες είναι η πρώτη επιλογή του καλλιτέχνη, ο οποίος συνθέτει στον τοίχο φανταστικές ιστορίες με μονόφθαλμα τέρατα, γκροτέσκο και βουδιστικά σύμβολα. Ο Joe προτιμά να εργάζεται σε μαύρο και άσπρο γιατί «η διχρωμία αυτή αποδίσει καλύτερα τις λεπτομέρειες του έργου», όπως επισημαίνει ο ίδιος, ενώ πριν ασχοληθεί με τους… τοίχους εικονογραφούσε σε περιοδικά και παιδικά βιβλία. Αν και από πολλούς η τέχνη του έχει χαρακτηριστεί μακάβρια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κερδίζει τις εντυπώσεις με την ικανότητά του και πρωτίστως με τη μεγάλη του υπομονή!
| Από το perierga.gr |
Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013
Ένας «αόρατος» καλλιτέχνης ξέρει καλά από… καμουφλάζ!
Πιο συγκεκριμένα, επιλέγει πρώτα την εικόνα που θα φωτογραφίσει και στη συνέχεια -με τη βοήθεια ενός ζωγράφου- ζωγραφίζει το σώμα του στα ίδια χρώματα, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή «συγχώνευση»… του εαυτού του μέσα στη φωτογραφία… σαν άλλος «πολεμιστής» που θέλει να περάσει απαρατήρητος από τους εχθρούς του!
Οι θεατές με μια πρώτη ματιά δεν συνειδητοποιούν την ύπαρξή του μέσα στα χρώματα, στα σχέδια ή στα σχήματα, ή ακόμη καλύτερα δεν καταλαβαίνουν… τίποτα προτού ο Liu κάνει κάποιες κινήσεις. Κάθε φωτογραφία για να ολοκληρωθεί χρειάζεται περίπου 10 ώρες προετοιμασίας, ενώ ο βασικός λόγος της δημιουργίας τους είναι μια σιωπηλή διαμαρτυρία του καλλιτέχνη προς το κράτος του:
«Η κατάσταση για τους καλλιτέχνες στην Κίνα είναι πολύ δύσκολη και θέλω με τον τρόπο αυτό να δηλώσω στους κυβερνώντες την επιτακτική ανάγκη της επιβίωσής τους. Είναι για μένα μια σιωπηλή διαμαρτυρία κατά του κράτους…», εξηγεί ο Liu Bolin.
Απο το perierga.gr
Τετάρτη, 23 Ιανουαρίου 2013
Σεργκέι Αϊζενστάιν, μία κινηματογραφική ιδιοφυϊα
Στις 23 Ιανουαρίου του 1898 ήρθε στον κόσμο ο άνθρωπος που έμελλε να αλλάξει μια για πάντα τον παγκόσμιο κινηματογράφο, αποτελώντας παράλληλα τον κορυφαίο εκπρόσωπο του Ρωσικού κινηματογράφου. Ο Σεργκέι Αϊζενστάιν δεν ήταν όμως μόνο ένας σπουδαίος σκηνοθέτης αλλά υπήρξε και ο πρωτοπόρος της τέχνης του μοντάζ, επηρεάζοντας με το έργο του όλους τους μεταγενέστερους κινηματογραφιστές.Γεννήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας, από εύπορη οικογένεια, που του εξασφάλισε μία καλή μόρφωση και όλα τα εχέγγυα για το μέλλον του. Η σκηνοθετική ευφυϊα του φάνηκε από τα πρώτα του βήματα, καθώς με τη δεύτερη ταινία του, το 1925, άλλαξε οριστικά την ιστορία του κινηματογράφου.
Το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» αναγνωρίζεται ως ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, ενώ η σκηνή με το πανικόβλητο και αλαφιασμένο πλήθος να τρέχει στα σκαλιά της Οδυσσού κυνηγημένο από τον τσαρικό στρατό, θεωρείται η καλύτερη σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου.
Είχε προηγηθεί η «Απεργία», το 1924, και ακολούθησαν το «Οκτώβρης ή Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» (1928), το λυρικό «Γενική Γραμμή» (1929), το «Αλέξανδρος Νιέβσκυ» και «Το λιβάδι του Μπεζίν», ενώ το 1945 σκηνοθετεί το «Ιβάν ο Τρομερός» και ένα χρόνο αργότερα το 1946 γυρίζει και το δεύτερο μέρος του της ταινίας. Ο Αϊζενστάιν σκόπευε να γυρίσει και το τρίτο μέρος, της τριλογίας, όμως στις 9 Φεβρουαρίου του 1948 πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία πενήντα χρόνων.
Πέρα από κινηματογραφικός σκηνοθέτης, ο Σεργκέι Αϊζενστάιν, υπήρξε και θεατρικός, ανεβάζοντας στη Μόσχα πολλά έργα, ανάμεσά τους το «Η αυτού μεγαλειότης, η πείνα», «Μάκβεθ του Σαίξπηρ», «Σοφός Άνθρωπος του Οστρόβσκι» και «Μάσκες αερίου», ενώ έγραψε και αρκετά δοκίμια στα οποία αναλύει τα έργα και την τεχνική του και διατυπώνει τις σκέψεις του για την 7η τέχνη.
Από το tvxs.
Τρίτη, 15 Ιανουαρίου 2013
«Ζωγραφική» χωρίς χρώματα πάνω σε φύλλα δέντρων
Η διαδικασία είναι αρκετά δύσκολη, καθώς απαιτεί πολύ χρόνο και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, καθώς δεν χρησιμοποιούνται καθόλου χρώματα αλλά αφαιρούνται προσεκτικά οι ίνες από τα φύλλα, σχηματίζοντας εν τέλει το επιλεγμένο σχέδιο. Ο καλλιτέχνης επιλέγει φρέσκα φύλλα, στην επιφάνεια των οποίων σκιτσάρει την εικόνα που θέλει να αποτυπώσει.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία αλλά και λέιζερ αφαιρεί τα τμήματα του φύλλου που θέλει, έτσι ώστε να αποδώσει πιστά εικόνες ή γράμματα. Τώρα που μπήκαμε, λοιπόν, για τα καλά στο φθινόπωρο, και τα φύλλα πέφτουν… ας πάρουμε μια ιδέα από τις πραγματικά μοναδικές αυτές δημιουργίες!
Από το perierga.gr
Τετάρτη, 2 Ιανουαρίου 2013
«Έξυπνη» τέχνη του δρόμου με… μαθηματικά!
Aρκεί
μόνο μια απλή σκέψη, μια ευφάνταστη ιδέα καθώς περπατάς στους δρόμους
της πόλης και ιδού! Χωρίς χρώματα και πινέλα, μόνο με μερικά μεγάλα
αυτοκόλλητα, ο καλλιτέχνης του δρόμου Aakash Nihalani έκανε το θαύμα
του!
Τοποθετώντας τα σύμβολα κλασικών μαθηματικών πράξεων ανάμεσα από πόρτες και παράθυρα ή δίπλα σε κάδους απορριμμάτων το αποτέλεσμα εκπλήσσει.
«Κάνοντας μια απλή πρόσθεση, έναν πολλαπλασιασμό ή μια αφαίρεση εκεί που πρέπει, ο τοίχος αποκτά άλλη διάσταση και κατ’ επέκταση βρίσκουν και τα μαθηματικά την τέλεια εφαρμογή τους», λέει ο καλλιτέχνης.
1+1 παράθυρο = 2 παράθυρα ή 2 κάδοι απορριμμάτων x 1 κάδο απορριμμάτων = 2 κάδοι απορριμμάτων! Έχετε κάποια καλύτερη ιδέα για να συνδυάσετε την επιστήμη με την Τέχνη και μάλιστα σε κοινόχρηστο χώρο;
Από το perierga.gr
Τοποθετώντας τα σύμβολα κλασικών μαθηματικών πράξεων ανάμεσα από πόρτες και παράθυρα ή δίπλα σε κάδους απορριμμάτων το αποτέλεσμα εκπλήσσει.
«Κάνοντας μια απλή πρόσθεση, έναν πολλαπλασιασμό ή μια αφαίρεση εκεί που πρέπει, ο τοίχος αποκτά άλλη διάσταση και κατ’ επέκταση βρίσκουν και τα μαθηματικά την τέλεια εφαρμογή τους», λέει ο καλλιτέχνης.
1+1 παράθυρο = 2 παράθυρα ή 2 κάδοι απορριμμάτων x 1 κάδο απορριμμάτων = 2 κάδοι απορριμμάτων! Έχετε κάποια καλύτερη ιδέα για να συνδυάσετε την επιστήμη με την Τέχνη και μάλιστα σε κοινόχρηστο χώρο;
Από το perierga.gr
Τετάρτη, 26 Δεκεμβρίου 2012
Ζωγραφίζοντας στο εσωτερικό μπουκαλιών
Η δυσκολία στην απεικόνιση παραστάσεων στο εσωτερικό των μπουκαλιών, που δεν ξεπερνουν τα 6-8 εκατοστά σε ύψος, είναι μεγάλη. Ο καλλιτέχνης πρέπει να εργάζεται μέσα από το στενό άνοιγμα του μπουκαλιού αλλά και ανάποδα ώστε η παράσταση να είναι κανονική από την εξωτερική όψη.
Λέγεται ένας ειδικευμένος καλλιτέχνης μπορεί να συμπληρώσει με ένα απλό μπουκάλι σε μια εβδομάδα, ενώ κάτι το ιδιαίτερο μπορεί να διαρκέσει ένα μήνα ή περισσότερο και ότι ο καλύτερος τεχνίτης θα καταφέρει να παράξει μόνο μερικά μπουκάλια σε ένα χρόνο.
Απο το perierga.gr
Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου 2012
Παγκόσμιος χάρτης από 6.000 μινιατούρες!
6.000 μικροσκοπικά ανθρωπάκια, ζώα αλλά και διάφορα αντικείμενα συνθέτουν έναν παράξενο παγκόσμιο χάρτη, αποτέλεσμα της φαντασίας αλλά και της δημιουργικότητας του Βραζιλιάνου καλλιτέχνη.
Οι φιγούρες κατασκευάστηκαν εξ ολοκλήρου από γύψο και στη συνέχεια βάφτηκαν σε διάφορα χρώματα, αποκτώντας τη μορφή που επιθυμούσε ο Carlos.
«Τοποθέτησα όλες τις φιγούρες πάνω σε έναν μεγάλο λευκό καμβά, μήκους 10 περίπου μέτρων, προσέχοντας έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο παγκόσμιος χάρτης… Οι μινιατούρες αποτελούν στο σύνολό τους τις ηπείρους έτσι όπως τις ξέρουμε», λέει ο καλλιτέχνης.
| Από το perierga.gr |
Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου 2012
Παλιά ρολόγια μετατρέπονται σε… μηχανικά έντομα
Μπρασελέ, μηχανισμοί ακριβείας, δείκτες ρολογιών και διάφορα άλλα εξαρτήματα συνθέτουν ένα ολοκαίνουργιο δημιούργημα που φοριέται στο πέτο, στο χέρι ή το δάχτυλο, αποκαλύπτοντας την ομορφιά του μηχανικού κόσμου – το μέρος που είναι κρυμμένο πίσω από το μέταλλο ή το γυαλίπου εμείς βλέπουμε σε ένα νεόκοπο ρολόι.
Τα σχέδια περιλαμβάνουν πρωτίστως έντομα -πεταλούδες, σκαθάρια και σκορπιούς- αλλά και αράχνες που είναι η μεγάλη αδυναμία του δημιουργού.
Ο καλλιτέχνης εργάζεται με επιμονή και υπομονή, δίνοντας μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια, ενώ η δημιουργία ενός κομματιού μπορεί να του πα΄ρει αρκετές ώρες μέχρι και μέρες. Η εντυπωσιακή συλλογή δεν είναι προς πώληση αφού, όπως λέει και ο ίδιος «τα έντομα απλώς γεμίζουν τη συλλογή μου και στολίζουν τη ζωή μου!»…
Από perierga.gr
Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012
Σκαλίζοντας …φύλλα δέντρων
Η κοπή γίνεται με ψηφιακό τρόπο αλλά τα φύλλα είναι αληθινά.
| Από το perierga.gr |
Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2012
Ολόκληρη η… ζούγκλα σε ένα γκράφιτι!
Ο
καλλιτέχνης ονομάζεται ROA και είναι ιδιαίτερα γνωστός στους κύκλους
των street artists, οι οποίοι ομορφαίνουν τους δρόμους των πόλεων με τα
έργα τους, σε μια προσπάθεια να προσθέσουν χώμα, στιλ αλλά και…
χαρακτήρα στα αστικά κέντρα! Το πιο πρόσφατο έργο του είναι ένα γιγάντιο
γκραφίτι σε κεντρικό κτίριο του Γιοχάνεσμπουργκ, ένα «επικό» έργο όπου
απεικονίζονται έξι άγρια ζώα να έχουν πάρει «θέση» στην εξωτερική πλευρά
του κτίσματος, τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο. Ένα ρινόκερος,
ένας ελέφαντας και μία καμηλοπάρδαλη «συνομιλούν» διακριτικά με τα
υπόλοιπα, μεταφέροντας νοερά στους περαστικούς την αφρικανική άγρια ζωή
μέσα στην πόλη, και μάλιστα με… μνημειώδες τρόπο:
Από Zoygla.
Δευτέρα, 29 Οκτωβρίου 2012
Bodypainting με 17 άτομα
Η Emma Hack δημιούργησε ένα
bodypainting από 17 άτομα που όλα μαζί σε συνδυασμό απεικόνιζαν ένα
αυτοκίνητο.Σε συνδυασμό με την διαφημιστική εταιρία Clemenger BBDO
Adelaide, αυτό το έργο έγινε για τον οργανισμό τροχαίων ατυχημάτων της
Αυστραλίας μεταφέροντας το μήνυμα “Όλοι έχουμε έναν ρολο σε αυτή την
ζωή.”
Από το designwars.gr
Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012
Η.Π.Α.: Φεστιβάλ ζόμπι από... κολοκύθα!
Ο γλύπτης Ray Villafane και η ομάδα του χρησιμοποίησαν όλη τη δεξιοτεχνία τους προκειμένου να δημιουργήσουν ζόμπι από… κολοκύθα, τα οποία και παρουσίασαν στη διάρκεια του «Giant Pumpkin Carving Weekend».
Ενδεικτικό των δυσκολιών που αντιμετώπισαν για την ολοκλήρωση του έργου τους αποτελεί το γεγονός ότι για τη δημιουργία ενός εκ των γλυπτών χρησιμοποίησαν 1.800 κιλά κολοκύθας!!
Όσον αφορά στην αποδοχή του κόσμου… κάτι παραπάνω από θεαματική.
Από Zoygla.
Κυριακή, 21 Οκτωβρίου 2012
Έργα τέχνης μέσα σε σπιρτόκουτα!
Σειρά είχαν αυτή τη φορά τα σπιρτόκουτα, «σε μια προσπάθεια να πετύχει να εφαρμόσει τη δημιουργικότητά του επάνω σε έναν μικροσκοπικό… καμβά», όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος επεξηγώντας την επιλογή του.
Με αναφορές στην ποπ κουλτούρα, σε ταινίες τρόμου, σε διάσημους πίνακες ζωγραφικής, σε εξώφυλλα περιοδικών αλλά και στην ανθρώπινη ανατομία, ο καλλιτέχνης εικονογραφεί στο εσωτερικό των κουτιών αριστουργηματικές μικρογραφίες.
«Η συλλογή των σπιρτόκουτων είναι μια εύκολη υπόθεση. Από εκεί και πέρα σημασία έχει η ιδέα! Τα σπιρτόκουτα, ξέρετε, είναι από μόνα τους… έργα τέχνης και εγώ προσπάθησα να τους δώσω έναν αέρα παραπάνω», λέει ο καλλιτέχνης, τα έργα του οποίου εκτίθενται σε διάφορες γκαλερί του Παρισιού.
Από το perierga.gr
Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012
ΦΩΤΟ: Οι ωραιότερες σκάλες στην πόλη!
«Αν ψάχνετε να βρείτε κάποιο κρυμμένο κόσμημα στους δρόμους της πόλης, δεν έχετε παρά να κάνετε μια βόλτα μέχρι την 16th Avenue και να ανεβείτε τα Τiled Steps, απολαμβάνοντας παράλληλα την ωραιότερη θέα στο Σαν Φρανσίσκο», λέει η Ιρλανδή κεραμίστρια Aileen Barr για τη δημιουργία της.
Η κεραμίστρια ένωσε τις δυνάμεις της με την Colette Crutcher, η οποία ασχολείται με τα μωσαϊκά, και με τη βοήθεια 300 και πλέον εθελοντών της πόλης πέτυχαν να δημιουργήσουν τα ωραιότερα σκαλιά στο Σαν Φρανσίσκο.
«Οι σκάλες παρουσιάζουν μια πολυσύνθετη
εικόνα: Από κάτω ρέει η θάλασσα προς τον ουρανό, κατά μήκος της οποίας
υπάρχουν βότσαλα αλλά και λουλούδια, ενώ στο τέρμα ο φωτοδότης ήλιος
ολοκληρώνει την ψηφιδωτή παράσταση», επεξηγεί η Colette Crutcher.
ΠΗΓΗ: perierga.gr
Τρίτη, 9 Οκτωβρίου 2012
Η Γερμανίδα καγκελάριος… καλλιτεχνική έμπνευση
Όλο και περισσότερα έργα τέχνης που την απεικονίζουν όπως εγγράφεται στη φαντασία των εικαστικών εμφανίζονται στις γκαλερί, ενώ στους δρόμους της πόλης οι σκληροί γκραφιτάδες παίζουν με τη μορφή και κυρίως την πολιτική της σχηματίζοντας μια διεθνή τοιχογραφία.
Η… μούσα των καλλιτεχνών εμφανίζεται με πολλούς τρόπους: άλλοτε ανάμεσα σε λουλούδια, άλλοτε ως επαναστατημένη πανκ, ως ιδανικό μοντέλο του Μαγκρίτ, του Ρόι Λιχτενστάιν, ή απλά ως κορίτσι της ζούγκλας.
ΠΗΓΗ: bibliotheque.gr
Παρασκευή, 5 Οκτωβρίου 2012
ΦΩΤΟ: Μοναδική τέχνη του δρόμου από τον David Zinn
ΠΗΓΗ: otherside.gr
Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου 2012
Εντυπωσιακά artworks απο τον Gor Morski
Εντυπωσιαστήκαμε πολύ με την δουλειά του Πολωνού καλλιτέχνη
Igor Morski.Έχει την ικανότητα όχι μονο να δημιουργεί ένα άψογο
φωτορεαλισμό στις δουλειές του αλλα ταυτόχρονα να το κάνει και το τοπίο
φανταστικό.
Από το designwars.gr
Σάββατο, 22 Σεπτεμβρίου 2012
Δημιουργικές «γυάλες» για χρυσόψαρα στην πόλη!
Η ιαπωνική ομάδα φοιτητών Τέχνης με την ονομασία «Kingyobu» (που σημαίνει «Σύλλογος Χρυσόψαρο» στα Ιαπωνικά) αποφάσισε να μετατρέψει τους παλιούς -και εν αχρηστεία πια- τηλεφωνικούς θαλάμους στους δρόμους της Οσάκα σε εντυπωσιακές δεξαμενές με χρυσόψαρα.
«Στην ιαπωνική κουλτούρα, το χρυσόψαρο αποτελεί σημαντικό σύμβολο ευτυχίας και ευημερίας και ως εκ τούτου σκεφτήκαμε να γεμίσουμε την πόλη με… γυάλες! Οι τηλεφωνικοί θάλαμοι μάς έδωσαν την καλύτερη ιδέα», περιγράφουν οι φοιτητές.
Οι κάτοικοι δέχτηκαν με χαρά την υλοποίηση της δημιουργικής αυτής ιδέας στην πόλη, αφού, όπως επισημαίνουν «αντί να υπάρχουν παντού βρώμικοι και αχρησιμοποίητοι τηλεφωνικοί θάλαμοι, καλύτερα να μετατραπούν σε κάτι όμορφο και εντυπωσιακό». Άδικο έχουν;
Από τα perierga.gr
Πέμπτη, 6 Σεπτεμβρίου 2012
Ακίρα Κουροσάβα: ο αυτοκράτορας του ιαπωνικού κινηματογράφου
«Επτά σαμουράι», «Ο θρόνος του αίματος», «Καγκεμούσα», «Ραν», «Όνειρα», «Γιοζίμπο». Λίγες, ελάχιστες μόνο από τις μεγάλες ταινίες που χάρισε το κινηματογραφόφιλο κοινό, ο «αυτοκράτορας του ιαπωνικού κινηματογράφου», Ακίρα Κουροσάβα.Γεννημένος, στις 23 Μαρτίου του 1910, στο Ομόρι, κοντά στο Τόκιο της Ιαπωνίας, έμελε να αναδειχτεί ο μεγαλύτερος σύγχρονος Ιάπωνας σκηνοθέτης και σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους κινηματογραφιστές σε παγκόσμιο επίπεδο, με περισσότερες από 30 ταινίες, κάποιες από τις οποίες τιμήθηκαν με διεθνή βραβεία, όπως ο Χρυσός Λέων στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας το 1951 για την ταινία «Rashômon» και ο Χρυσός φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών του 1980 για την ταινία «Kagemusha».
Ο Ακίρα Κουροσάβα, μπήκε στο χώρο της τέχνης, θέλοντας αρχικά να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Γράφτηκε σε μία σχολή καλών τεχνών στην οποία μελέτησε κυρίως δυτικές τεχνοτροπίες. Σύντομα εντάχθηκε σε μία καλλιτεχνική ομάδα και μελέτησε σε βάθος τη Ρωσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα. Την αγάπη του για τον κινηματογράφο σημάδεψε η αυτοκτονία ενός από τους έξι αδελφούς του που λάτρευε το σινεμά και δούλευε ως αφηγητής σε βωβές ταινίες. Η σχέση του ίδιου του Κουροσάβα με τον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1930 στο πλευρό του σκηνοθέτη, Κατζίρο Γιαμαμότο που υπήρξε μεγάλος δάσκαλος για το νεαρό Ακίρα Κουροσάβα, παρά τη δύσκολη για τον ιαπωνικό κινηματογράφο εποχή. Μία εποχή συντηρητική κατά την οποία ο Γιαμαμότο εκτελούσε, κυρίως, ταινίες – παραγγελίες για το στρατιωτικό καθεστώς. Ο Κουροσάβα, στο ίδιο κλίμα, θα κάνει την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα το 1943, με την ταινία «Σουγκάτα Σανσίρο» μια ταινία για την ιστορία του τζούντο. Στα επόμενα χρόνια ο Κουροσάβα θα κάνει ταινίες απλές και εμπορικές, όπως η συνέχεια του «Σουγκάτα Σανσίρο» (1945) τις οποίες δημιουργεί υπό τον έλεγχο της στρατιωτικής κυβέρνησης της Ιαπωνίας, κάτω από καθεστώς αυστηρής λογοκρισίας για την πνευματική δημιουργία. Ευνοούνται φυσικά έργα με πατριωτικό περιεχόμενο. Τέτοιο θα είναι και το περιεχόμενο του δεύτερου μέρους του «Σουγκάτα Σανσίρο» του Κουροσάβα, ενός ανθρώπου που, ωστόσο, συμπορευόταν με την αριστερά.
Ο προσανατολισμός του θα αλλάξει αμέσως μετά τον πόλεμο. Η πρώτη του ταινία, «Οι νέοι δεν χρειάζονται λύπηση» (1946), διαπραγματευόταν την ιστορία της Ιαπωνίας από την δεκαετία του '30 ως το 1946. Η ταινία βασιζόταν στην «πτώση του Τακικάβα», το 1933 όταν ένας καθηγητής αναγκάσθηκε από την κυβέρνηση να παραιτηθεί εξ αιτίας των πολιτικών απόψεών του, επειδή υποστήριζε την αριστερά και τα φοιτητικά κινήματα. Δύο χρόνια αργότερα ο Κουροσάβα, γύρισε το αριστούργημα «Ο μεθυσμένος άγγελος» (1948). Από κει και πέρα, οι ταινίες διαδέχονται η μία την άλλη και πρόκειται πάντα για εξαιρετικές παραγωγές που θα αποδώσουν στον Ακίρα Κουροσάβα τον τίτλο που του αξίζει («ο αυτοκράτορας του ιαπωνικού κινηματογράφου») και μία θέση στο Πάνθεον των σύγχρονων κινηματογραφιστών. Το 1950 θα κυκλοφορήσει το «Ρασομόν» η ταινία που του επέφερε τη διεθνή του φήμη και τον έκανε γνωστό στην Ευρώπη χαρίζοντάς του, το «Χρυσό Λέοντα». Θα ακολουθήσουν οι «Επτά Σαμουράι», «Όνειρα», «Γιοτζίμπο», «Ραψωδία τον Αύγουστο», «Καγκεμούσα».
Ο Κουροσάβα μελέτησε σε βάθος στοιχεία του δυτικού πολιτισμού, τα ενσωμάτωσε στην ιαπωνική κουλτούρα, το έκανε όμως με τρόπο αριστοτεχνικό, καταφέρνοντας να δημιουργήσει το δικό του μοναδικό στιλ κινηματογράφησης και στη συνέχεια να επηρεάσει ο ίδιος τον δυτικό κινηματογράφο. Ο ίδιος δεν δίστασε να αξιοποιήσει έργα των μεγάλων δυτικών κλασικών Γουίλιαμ Σαίξπηρ, Μαξίμ Γκόρκι και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μεταφέροντάς τα στη φεουδαρχική Ιαπωνία, ενώ και οι δημιουργοί της Δύσης δεν δίστασαν να «πατήσουν» στις δικές του ταινίες προκειμένου να δημιουργήσουν μεγάλες ταινίες. Τρανταχτά παραδείγματα, το «Και οι επτά ήταν υπέροχοι» του Τζον Στέρτζες, ένα ριμέικ των «Επτά σαμουράι» και το «Μια χούφτα δολάρια» του Σέρτζιο Λεόνε, ένα ριμέικ του «Γιοζίμπο». Επιπλέον, ο Τζορτζ Λούκας, ποτέ δεν έκρυψε ότι εμπνεύστηκε τον «Πόλεμο των άστρων» από το «Κρυμμένο κάστρο» (1958) του Ακίρα Κουροσάβα.
Ο θάνατός του από εγκεφαλικό, στις 6 Σεπτεμβρίου, του 1998 σήμανε μια μεγάλη απώλεια για τον παγκόσμιο κινηματογράφο, παρ' ότι ο Κουροσάβα είχε αποσυρθεί από το 1993, έχοντας παραδώσει στους φίλους του κινηματογράφου τον «Δάσκαλο», το κύκνειο άσμα του.
Φιλμογραφία
«Μανταντάγιο» (1993), «Μια Ραψωδία Τον Αύγουστο» (1991), «Όνειρα» (1990), «Ραν» (1985), «Καγκεμούσα, ο ίσκιος του πολεμιστή» (1980), «Ουζαλά» (1975), «Η Γειτονιά Των Καταφρονεμένων» (1970), «Κοκκινογένης» (1965), «Ο Δολοφόνος Του Τόκιο» (1963), «Σαντζούρο» (1962), «Γιοζίμπο» (1961), «Οι κακοί κοιμούνται ήσυχα» (1960), «Το κρυμμένο φρούριο» (1958), «Ο υπόκοσμος» (1957), «Ο Θρόνος του Αίματος» (1957), «Οι 7 Σαμουράϊ» (1954), «Ο καταδικασμένος» (1952), «Ο ηλίθιος» (1951), «Ρασομόν» (1950), «Σκάνδαλο» (1950), «Λυσσασμένος σκύλος» (1949), «Η ήσυχη διένεξη» (1949), «Ο μεθυσμένος άγγελος» (1948), «Μία υπέροχη Κυριακή» (1947), «Οι νέοι δεν χρειάζονται λύπηση» (1946), «Αυτά κτίζουν το μέλλον» (1946), «Ο Θρύλος του Τζούντο 2» (1945), «Αυτοί που πάτησαν την ουρά της τίγρης» (1945), «Ο πιο ωραίος» (1944), «Ο Θρύλος του Τζούντο» (1943)
Από το tvxs.
Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2012
«Ταξίδι στη Σελήνη», η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας
Την 1η του Σεπτέμβρη 1902, έκανε πρεμιέρα στη Γαλλία η ταινία «Le
Voyage dans la Lune» του Georges Méliès. Εμπνευσμένη από το έργο του
Ιουλίου Βερν «Από τη Γη στη Σελήνη», θεωρείται η πρώτη ταινία
επιστημονικής φαντασίας που δημιουργήθηκε ποτέ.
Σε μια σύναξη αστρονόμων, προτείνεται η πραγματοποίηση ενός ταξιδιού στη Σελήνη. Μετά από διαφωνίες, εν τέλει οι
παρευρισκόμενοι συναινούν και αρχίζουν να φτιάχνουν το διαστημόπλοιο
τους και, με τη βοήθεια ενός τεράστιου κανονιού, εκτοξεύονται στο
διάστημα. Η εικόνα του προσώπου του φεγγαριού, όταν στο μάτι του έχει
σφηνωθεί το διαστημόπλοιο των ανήσυχων αστρονόμων θεωρείται κλασική και
έχει τυπωθεί από μπλουζάκια μέχρι και σε σερβίτσια γεύματος.
Σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας ήταν ο Γάλλος
Georges Méliès, ένας πρωτοπόρος στις τεχνικές και αφηγηματικές εξελίξεις
του πρώιμου κινηματογράφου, ο οποίος πριν ασχοληθεί με τον
κινηματογράφο δούλευε σαν μάγος σε γαλλικό θέατρο. Λόγω του ιδιαίτερου
αγγίγματός του και των πολλών ανακαλύψεων που έκανε στις τεχνικές των
ειδικών εφέ κ.α. κατέληξε να τον αποκαλούν «Σινεμάγο». Σε μια σύναξη αστρονόμων, προτείνεται η πραγματοποίηση ενός ταξιδιού στη Σελήνη. Μετά από διαφωνίες, εν τέλει οι
Η ταινία κόστισε 10.000 φράγκα, ποσό σημαντικό για την αρχή του 20ου αιώνα. Από την παρουσίαση του έργου του στην Αμερική, ο Méliès δεν κέρδισε τίποτα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η ταινία του Méliès έπεσε θύμα πειρατείας από τον γνωστό εφευρέτη Thomas Edison, ο οποίος έκανε αντίγραφα κόπιες και τη διένειμε σε όλες τις ΗΠΑ, αποκομίζοντας ο ίδιος τα κέρδη. Το 1913 ο Georges Méliès κήρυξε πτώχευση και έγινε πωλητής παιχνιδιών. Ο θρύλος μάλιστα λέει ότι τις ταινίες του τις κατάσχεσε ο γαλλικός στρατός και τις έλιωσε για να φτιάξει τακούνια για τα άρβυλα του. Εν τέλει η Ακαδημία των Τεχνών της Γαλλίας αναγνώρισε το έργο του και του προσέφερε στέγη και τη δυνατότητα να εμφανίζεται στη σκηνή μέχρι το θάνατό του το 1938, σε ηλικία 76 ετών.
Πηγές: Wikipedia.org, Wired.com, Sansimera.gr
Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου 2012
Τι φτιάχνει ο άνθρωπος μόνο με στιλό!
Ο
29χρονος Πορτογάλος Samuel Silva είναι δικηγόρος στο επάγγελμα και τον
ελεύθερο χρόνο του δημιουργεί απίστευτα ρεαλιστικά πορτρέτα ανθρώπων
αλλά και τοπία, χρησιμοποιώντας μόνο στιλό σε οκτώ διαφορετικά χρώματα.
«Κάθε σχέδιο μπορεί να πάρει από 5 έως 50 ώρες για να ολοκληρωθεί, ανάλογα με τις λεπτομέρειες που πρέπει να τονιστούν. Είναι ένα αρκετά… χρονοβόρο χόμπι, θα έλεγα», αναφέρει ο ίδιος σχετικά με την τέχνη του και συμπληρώνει:
«Δεν ανακατεύω τα χρώματα μεταξύ τους. Περνάω πρώτα τη μία απόχρωση και, καθώς στεγνώνει γρήγορα και δεν υπάρχει κίνδυνος μουντζουρώματος, χρησιμοποιώ τα άλλα χρώματα σε στρώματα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της ανάμειξης…».
Ο Silva άρχισε να σχεδιάζει από τη νεαρή ηλικία των 2 ετών, αρχικά στα παιδικά μπλοκ ζωγραφικής και στη συνέχεια στο πίσω μέρος των τετραδίων του στο σχολείο, μέχρι που η σχεδίαση έγινε γι’ αυτόν… εμμονή!
«Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι τα σκίτσα μου θα εντυπωσίαζαν τόσο. Σκεφτόμουν πάντα ότι μέ έναν και μόνο στιλό δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αυτό που λέμε… καλλιτέχνης». Μάλλον, όμως, το αντίθετο συμβαίνει, αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος!
«Κάθε σχέδιο μπορεί να πάρει από 5 έως 50 ώρες για να ολοκληρωθεί, ανάλογα με τις λεπτομέρειες που πρέπει να τονιστούν. Είναι ένα αρκετά… χρονοβόρο χόμπι, θα έλεγα», αναφέρει ο ίδιος σχετικά με την τέχνη του και συμπληρώνει:
«Δεν ανακατεύω τα χρώματα μεταξύ τους. Περνάω πρώτα τη μία απόχρωση και, καθώς στεγνώνει γρήγορα και δεν υπάρχει κίνδυνος μουντζουρώματος, χρησιμοποιώ τα άλλα χρώματα σε στρώματα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της ανάμειξης…».
Ο Silva άρχισε να σχεδιάζει από τη νεαρή ηλικία των 2 ετών, αρχικά στα παιδικά μπλοκ ζωγραφικής και στη συνέχεια στο πίσω μέρος των τετραδίων του στο σχολείο, μέχρι που η σχεδίαση έγινε γι’ αυτόν… εμμονή!
«Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι τα σκίτσα μου θα εντυπωσίαζαν τόσο. Σκεφτόμουν πάντα ότι μέ έναν και μόνο στιλό δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αυτό που λέμε… καλλιτέχνης». Μάλλον, όμως, το αντίθετο συμβαίνει, αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος!
| Από το perierga.gr |
Τρίτη, 28 Αυγούστου 2012
Όταν τα σπίρτα παίρνουν μορφή.
Γεννημένος στη Σκωτία το 1956, ο David
Mach είχε ασχοληθεί με την κατασκευή γλυπτών απο καθημερινά υλικά όπως
κρεμάστρες, εφημερίδες ,σύρμα ,ακόμα και λάστιχα αυτοκινήτων!Λίγες
δεκαετίες αργότερα, κάπου το 1980, άρχισε να χρησημοποιεί σαν βασικό
υλικό για τα γλυπτά του τα σπίρτα! Αρχικά κατασκευάζει ένα πλαστικό
καλούπι και έπειτα κολλάει τις κορυφές των σπίρτων επιλέγοντας τα
χρώματα που θέλει για να καταλήξει στο τελικό αποτέλεσμα! Η συνέχεια στα
μάτια σας!
Από το designwars.gr
Παρασκευή, 24 Αυγούστου 2012
«Ζωντανοί» πίνακες ζωγραφικής!
Οι
ζωγράφοι αποτυπώνουν την έμπνευσή τους στον καμβά, επιλέγοντας διάφορα
χρώματα για να ζωγραφίσουν πορτρέτα, θαλασσογραφίες, σκηνές από την
καθημερινή ζωή ή τη φύση στους πίνακές τους…
Η Αμερικανίδα καλλιτέχνις Alexa Meade δημιουργεί «ζωντανούς» πίνακες ζωγραφικής, επιλέγοντας «αληθινά» μοντέλα και πραγματικά αντικείμενα, τα οποία βάφει με εκπληκτική δεξιοτεχνία στα χρώματα της αρεσκείας της, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με κλασικό πίνακα ζωγραφικής.
Στη συνέχεια φωτογραφίζει τα θέματά της και δημιουργεί μοναδικές συλλογές που εκτίθενται σε σημαντικά μουσεία και γκαλερί του κόσμου. «Με την πρώτη ματιά κανείς δεν καταλαβαίνει εάν πρόκειται για πίνακα με χρώματα ή για αληθινά μοντέλα! Αυτή, νομίζω, είναι και η γοητεία της τέχνης. Να σου παίρνει το μυαλό!», λέει η Alexa.
Λαμβάνοντας μια μοναδική προσέγγιση προς την τέχνη, η Αμερικανίδα καλλιτέχνις έχει λάβει μέχρι σήμερα πολλά βραβεία για τα ασυνήθιστα έργα της. Άλλωστε, όπως υποστηρίζει και η ίδια, «η όλη διαδικασία της προετοιμασίας είναι πολύ πιο κουραστική από ό,τι εάν ζωγράφιζα σε κανονικό καμβά, με ακρυλικά χρώματα»…
Η Αμερικανίδα καλλιτέχνις Alexa Meade δημιουργεί «ζωντανούς» πίνακες ζωγραφικής, επιλέγοντας «αληθινά» μοντέλα και πραγματικά αντικείμενα, τα οποία βάφει με εκπληκτική δεξιοτεχνία στα χρώματα της αρεσκείας της, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με κλασικό πίνακα ζωγραφικής.
Στη συνέχεια φωτογραφίζει τα θέματά της και δημιουργεί μοναδικές συλλογές που εκτίθενται σε σημαντικά μουσεία και γκαλερί του κόσμου. «Με την πρώτη ματιά κανείς δεν καταλαβαίνει εάν πρόκειται για πίνακα με χρώματα ή για αληθινά μοντέλα! Αυτή, νομίζω, είναι και η γοητεία της τέχνης. Να σου παίρνει το μυαλό!», λέει η Alexa.
Λαμβάνοντας μια μοναδική προσέγγιση προς την τέχνη, η Αμερικανίδα καλλιτέχνις έχει λάβει μέχρι σήμερα πολλά βραβεία για τα ασυνήθιστα έργα της. Άλλωστε, όπως υποστηρίζει και η ίδια, «η όλη διαδικασία της προετοιμασίας είναι πολύ πιο κουραστική από ό,τι εάν ζωγράφιζα σε κανονικό καμβά, με ακρυλικά χρώματα»…
| Από το perierga.gr |
Σάββατο, 18 Αυγούστου 2012
Τα κορυφαία φωτογραφικά κλικ στο National Geographic
Τις καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς ανακοίνωσε το National Geographic. Στο φετινό διαγωνισμό του περιοδικού οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 12.000.
«Πεταλούδα»: Η κορυφαία φωτογραφία
Σε ένα απομονωμένο χωριό του Αφγανιστάν, μια γυναίκα και ένα παιδί βρίσκονται μέσα σε ένα παραδοσιακό σπίτι, ασχολούμενοι με οικιακές εργασίες. Αυτή είναι η κορυφαία φωτογραφία της χρονιάς κατά το διάσημο National Geographic. Ανήκει στον Cedric Houin και ο τίτλος της είναι «Πεταλούδα».
Σύμφωνα με την Alexandra Avakian, φωτογράφο του περιοδικού, «το περιεχόμενο της φωτογραφίας είναι εντυπωσιακό γιατί ο φωτογράφος μπόρεσε να καταγράψει τόσο τον παραδοσιακό τρόπο ζωής όσο και ορισμένες από τις μοντέρνες πτυχές του (σσ. τη χρήση σχετικά σύγχρονων μηχανημάτων). Ο θεατής λαμβάνει μια οπτική ικανοποίηση από κάτι που αντιβαίνει στα στερεότυπα».
Εντυπωσιακότατες και οι υπόλοιπες φωτογραφίες του διαγωνισμού. Ενδεικτικά:
Της Camila Massu. Στη φωτογραφία η αδερφή της κολυμπάει με καταρρακτώδη βροχή σε λίμνη της Νότιας Χιλής.
Του Ken Bower. Το χωριό G Sadalur στα νησιά Φερόε.
Της Michelle Schantz. Μια μοναχική καμπίνα φωτίζεται από το βόρειο Σέλας στη Νορβηγία.
Του Ken Thorne. Μαδαγασκάρη.Παιδί, σκεπασμένο με παραδοσιακή μαντίλα. Στο φόντο ένα «αρχαίο δάσος» από υπεραιωνόβια δέντρα.
Από το tvxs.
Δευτέρα, 13 Αυγούστου 2012
Η τέχνη του Andreas Englund
Ο Andreas Englund είναι ένας καλλιτέχνης
από την την Σουιδία που δημιουργεί καμβάδες με πρωταγωνιστή ένα
superhero στη ηλικία των 40.Δουλεύει κυρίως πάνω σε καμβάδες
χρησιμοποιώντας λάδι και ακριλικά.
Από το designwars.gr
Κυριακή, 5 Αυγούστου 2012
Ένας «λαβύρινθος» κατασκευασμένος από 250.000 βιβλία
Ο λόγος για έναν τεράστιο λαβύρινθο, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από 250.000 βιβλία, ο οποίος σχεδιάστηκε και φτιάχτηκε από τους Βραζιλιάνους καλλιτέχνες Marcos Saboya και Gualter Pupo.
Πάνω από πενήντα εθελοντές σε συνεργασία με τους δύο καλλιτέχνες εργάστηκαν νυχθημερόν για πέντε ολόκληρες ημέρες, προκειμένου να «στοιβάξουν» καινούργια αλλά και χρησιμοποιημένα βιβλία (όλα δανεικά από την Oxfam).
Η πρωτότυπη αυτή εγκατάσταση τέχνης καλύπτει πάνω από 500 τετραγωνικά μέτρα, ενώ σε ορισμένα σημεία το ύψος των «τοίχων» από τα βιβλία φτάνει τα 2,5 μέτρα. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν γνωστούς και άγνωστους τίτλους βιβλίων, αλλά και να διασκεδάσουν μέσα στο λαβύρινθο μέχρι τις 25 Αυγούστου.
Πηγή: perierga.gr
Κυριακή, 29 Ιουλίου 2012
3D Art απο τον Adam Martinakis
Ο Adam Martinakis δημιουργεί 3D σκηνές που μοιάζουν με γλυπτά και installations.Ανθρώπινες φιγούρες μπροστά από περίεργα κτίρια, τεραστια πρόσωπα σε τεμάχια, αφηρημένες γραμμές και ζευγάρια που είναι κατασκευασμένα από σύρμα είναι μερικές από τις δημιουργίες του.
Από το designwars.gr
Παρασκευή, 27 Ιουλίου 2012
Πορτρέτα μεγάλης κλίμακας από… φελλούς!
Ο
εικονογράφος Scott Gundersen συγκεντρώνει φελλούς εδώ και χρόνια όχι με
σκοπό να εμπλουτίσει κάποια -ενδεχομένως- παράδοξη συλλογή αλλά
προκειμένου να έχει τα απαραίτητα «υλικά» που του χρειάζονται για να
δημιουργήσει τα πρωτότυπα πορτρέτα του.
Πολλές χιλιάδες φελλοί απαιτούνται για την ολοκλήρωση γυναικείων και αντρικών πορτρέτων σε μεγάλη κλίμακα, και μάλιστα σε διάφορες χρωματικές διαβαθμίσεις, ανάλογα με το χρώμα του κρασιού από το μπουκάλι του οποίου προέρχονται…
Ξεκινώντας με μια μεγάλη φωτογραφία που έχει μεταφερθεί σε ένα σχέδιο, ο Gundersen τοποθετεί καρφίτσες κάθε φελλό και στη συνέχεια με μεγάλη προσοχή τους βάζει στην κατάλληλη θέση στον καμβά, δημιουργώντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τις σκιές.
«Κάθε έργο είναι διαφορετικό. Για κάποιο μπορεί να χρειαστώ, για παράδειγμα, 3.000 φελλούς, ενώ για ένα άλλο πάνω από 9.000 τεμάχια! Επιπλέον, απαιτείται πολύς χρόνος αλλά και μεγάλη υπομονή μέχρι το τέλος… Η κόρη μου με βοηθάει σ’ αυτό πολλές φορές!», λέει ο Scott Gundersen.
Πολλές χιλιάδες φελλοί απαιτούνται για την ολοκλήρωση γυναικείων και αντρικών πορτρέτων σε μεγάλη κλίμακα, και μάλιστα σε διάφορες χρωματικές διαβαθμίσεις, ανάλογα με το χρώμα του κρασιού από το μπουκάλι του οποίου προέρχονται…
Ξεκινώντας με μια μεγάλη φωτογραφία που έχει μεταφερθεί σε ένα σχέδιο, ο Gundersen τοποθετεί καρφίτσες κάθε φελλό και στη συνέχεια με μεγάλη προσοχή τους βάζει στην κατάλληλη θέση στον καμβά, δημιουργώντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τις σκιές.
«Κάθε έργο είναι διαφορετικό. Για κάποιο μπορεί να χρειαστώ, για παράδειγμα, 3.000 φελλούς, ενώ για ένα άλλο πάνω από 9.000 τεμάχια! Επιπλέον, απαιτείται πολύς χρόνος αλλά και μεγάλη υπομονή μέχρι το τέλος… Η κόρη μου με βοηθάει σ’ αυτό πολλές φορές!», λέει ο Scott Gundersen.
| Από perierga.gr |
Κυριακή, 22 Ιουλίου 2012
Αυτά είναι διαφορετικά μνημεία!
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπουμε διάφορα από αυτά όπως μια τεράστια καρέκλα σε κεντρική πλατεία, ένα ανάποδο άγαλμα σε πάρκο, μια τεράστια παραμάνα και πολλά άλλα.
Απολαύστε τις φωτογραφίες:
Πηγή: perierga.gr
Σάββατο, 21 Ιουλίου 2012
Χρησιμοποίησε 200.000 τουβλάκια LEGO για το Κολοσσαίο!
Ο Ryan McNaught έχει κάθε δικαίωμα να υπερηφανεύεται για τη
δημιουργία του, καθώς κατάφερε μέσα σε λίγο χρόνο να κατασκευάσει τη
μικρογραφία του περίφημου Κολοσσαίου της Ρώμης και μάλιστα εις… διπλούν!
Ο πιστοποιημένος δημιουργός διάφορων μοντέλων με LEGO δημιούργησε το διάσημο Κολοσσαίο συνδυάζοντας με επιτυχία τη σημερινή του μορφή με αυτήν που είχε όταν χτίστηκε το 80 μ.Χ.
Χρησιμοποιώντας 200.000 τουβλάκια ο Ryan καταφέρνει να δείξει πώς ήταν το πρώτο στάδιο, πριν την καταστροφή, με τους μονομάχους στην αρένα, τους θεατές στις κερκίδες, τους Ρωμαίους στρατιώτες… αλλά και τους τουρίστες που κάνουν βόλτα τριγύρω, ακόμη και τους πωλητές τουριστικών ειδών.
«Έχω εκτιμήσει πια τον τρόπο με τον οποίο έφτιαχναν οι Ρωμαίοι τα μνημεία τους. Για μένα ήταν μια πραγματική πρόκληση το οβάλ σχήμα του σταδίου», λέει ο Ryan McNaught σχετικά με την κατασκευή.
Ο δημιουργός είναι γνωστός και με το παρατσούκλι «Brickman», εξαιτίας της μανίας του με τις κατασκευεές LEGO.
Η κατασκευή δημιουργήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και εκτίθεται πλέον στο Μουσείο «Nicholson» στη Μελβούρνη, όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Ιανουάριο του 2013.
Πηγή: perierga.gr
Ο πιστοποιημένος δημιουργός διάφορων μοντέλων με LEGO δημιούργησε το διάσημο Κολοσσαίο συνδυάζοντας με επιτυχία τη σημερινή του μορφή με αυτήν που είχε όταν χτίστηκε το 80 μ.Χ.
Χρησιμοποιώντας 200.000 τουβλάκια ο Ryan καταφέρνει να δείξει πώς ήταν το πρώτο στάδιο, πριν την καταστροφή, με τους μονομάχους στην αρένα, τους θεατές στις κερκίδες, τους Ρωμαίους στρατιώτες… αλλά και τους τουρίστες που κάνουν βόλτα τριγύρω, ακόμη και τους πωλητές τουριστικών ειδών.
«Έχω εκτιμήσει πια τον τρόπο με τον οποίο έφτιαχναν οι Ρωμαίοι τα μνημεία τους. Για μένα ήταν μια πραγματική πρόκληση το οβάλ σχήμα του σταδίου», λέει ο Ryan McNaught σχετικά με την κατασκευή.
Ο δημιουργός είναι γνωστός και με το παρατσούκλι «Brickman», εξαιτίας της μανίας του με τις κατασκευεές LEGO.
Η κατασκευή δημιουργήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και εκτίθεται πλέον στο Μουσείο «Nicholson» στη Μελβούρνη, όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Ιανουάριο του 2013.
Πηγή: perierga.gr
Παρασκευή, 20 Ιουλίου 2012
Μια προσωπική στιγμή σε κοινή θέα!
Με τον πρωτότυπο τίτλο «Don’t Miss a Sec» (σ.σ. «Μην χάνεις λεπτό»), η
καλλιτέχνις Monica Bonvicini παρουσίασε τη γυάλινη δημόσια τουαλέτα
που βλέπετε, τοποθετώντας την ως έργο τέχνης σε κεντρικό δρόμο του
Λονδίνου, όπου όχι μόνο δεν απαγορεύεται η χρήση της αλλά επιβάλλεται
κιόλας!
Εδώ το γυαλί και οι καθρέφτες είναι… μονόδρομος! Δεκάδες τουρίστες και περαστικοί σάς κοιτάζουν επίμονα, ενώ κάθεστε άνετα στη λεκάνη. Τίποτα δεν πρέπει να σας απασχολεί αφού όλοι αυτοί δεν κοιτάζουν ακριβώς εσάς αλλά τον καθρέφτη που σας περιβάλλει, ενώ εσείς βλέπετε τα πάντα προς τα έξω.
Κάπως έτσι περιγράφει η καλλιτέχνις την ιδέα της που έχει -όπως λέει- έναν βαθύτερο στόχο: Ο καθένας μπορεί να… απαντήσει άμεσα στο κάλεσμα της φύσης χωρίς καθυστέρηση, ενώ όλοι έξω υποψιάζονται «τι μέλλει γενέσθαι», χωρίς να βλέπουν.
Ο παράξενος γυάλινος κύβος έκλεψε αμέσως τις εντυπώσεις και κίνησε την περιέργεια των κατοίκων, οι οποίοι θέλησαν να δοκιμάσουν τις… αντοχές τους όχι μία αλλά περισσότερες φορές.
Πηγή: perierga.gr
Εδώ το γυαλί και οι καθρέφτες είναι… μονόδρομος! Δεκάδες τουρίστες και περαστικοί σάς κοιτάζουν επίμονα, ενώ κάθεστε άνετα στη λεκάνη. Τίποτα δεν πρέπει να σας απασχολεί αφού όλοι αυτοί δεν κοιτάζουν ακριβώς εσάς αλλά τον καθρέφτη που σας περιβάλλει, ενώ εσείς βλέπετε τα πάντα προς τα έξω.
Κάπως έτσι περιγράφει η καλλιτέχνις την ιδέα της που έχει -όπως λέει- έναν βαθύτερο στόχο: Ο καθένας μπορεί να… απαντήσει άμεσα στο κάλεσμα της φύσης χωρίς καθυστέρηση, ενώ όλοι έξω υποψιάζονται «τι μέλλει γενέσθαι», χωρίς να βλέπουν.
Ο παράξενος γυάλινος κύβος έκλεψε αμέσως τις εντυπώσεις και κίνησε την περιέργεια των κατοίκων, οι οποίοι θέλησαν να δοκιμάσουν τις… αντοχές τους όχι μία αλλά περισσότερες φορές.
Πηγή: perierga.gr
Τετάρτη, 18 Ιουλίου 2012
Πεζοδρόμια έργα τέχνης
Ο Joe Mangrum ήταν συμβατικός ζωγράφος για πολλά χρόνια, αλλά μόλις το 2009 άρχισε να πειραματίζεται με την άμμο. «Επέλεξα την άμμο ως πρώτη ύλη γιατί είναι ένα εφήμερο υλικό, που μπορεί να παρασύρεται από τον άνεμο στο τέλος της ημέρας, όμως έχει καταφέρει πριν να καταπλήξει τους περαστικούς», λέει ο καλλιτέχνης.
Ο ταλαντούχος άντρας περνά πολλές ώρες γονατιστός στα πεζοδρόμια, χωρίς να διαμαρτύρεται, πασαπλίζοντας χρωματιστή άμμο προκειμένου να δημιουργήσει εντυπωσιακά εφήμερα αριστουργήματα που θα τραβήξουν την προσοχή.
Το πιο συναρπαστικό, μάλιστα, στοιχείο της τέχνης του είναι ότι τίποτα δεν προγραμματίζεται ούτε σχεδιάζεται από πριν αλλά όλα τα έργα είναι αυθόρμητες δημιουργίες που επηρεάζονται μόνο από μια εικόνα που είδε ο καλλιτέχνης στην αρχή της ημέρας ή από κάτι που άκουσε να λέει ένας περαστικός.
«Μπορεί να είναι εφήμερα αλλά αρέσουν στον κόσμο. Σίγουρα δεν θα βγάλω χρήματα από αυτά αλλά είναι κάτι που με εκφράζει και το υποστηρίζω με κάθε τρόπο. Άλλωστε δίνω με τον τρόπο μου άλλη όψη στα πεζοδρόμια της πόλης», λέει ο Joe Mangrum.
Από Zoygla.
Δευτέρα, 9 Ιουλίου 2012
Ψηφιδωτό από κόκκους καφέ 180 κιλών
Ο Kim χρησιμοποίησε περίπου ένα εκατομμύριο κόκκους καφέ για να δημιουργήσει το έργο του με τίτλο «Ξύπνημα» στο Gorky Central Park of Culture and Leisure στη Μόσχα.
Το τεράστιο έργο τέχνης έχει μήκος 30 τετραγωνικά μέτρα και ζυγίζει 180 κιλά, ξεπερνώντας έτσι το προηγούμενο ρεκόρ του Αλβανού καλλιτέχνη Saimir Strati που ζύγιζε 40 κιλά.
Το όμορφο ψηφιδωτό του Kim χρειάστηκε λίγο περισσότερο από δέκα ημέρες για να ολοκληρωθεί.
Από Zoygla.
Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012
3D σχέδια με μολύβι του Nagai Hideyuki
Ο Ναγκάι ένας Ιάπωνας καλλιτέχνης
που έχει το ταλέντο να σχεδιάζει 3d ζωγραφιές χρησιμοπιόντας μόνο
μολύβια.Από μικρή ηλικία όνειρο του ήταν να γίνει σκιτσογράφος και
παράλληλα να ασχοληθεί με την street art.Προτίμησε όμως το πρώτο να
δημιουργεί την τέχνη του στο χαρτί που επίσης δεν είναι καθόλου άσχημη
αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα.
Από το designwars.gr
Τρίτη, 26 Ιουνίου 2012
Πορτραίτα απο κηρομπογιές του Christian Fair
Ο Christian Fair είναι ένας καλλιτέχνης
που αντί να δημιουργεί έργα τέχνης με τους γνωστούς τρόπους ζωγραφικής,
χρησιμοποιεί χιλιάδες κηρομπογιές φτιάχνοντας έτσι πολύχρωμα
πορτραίτα.Οργανώνει τις κηρομπογιές σε ομάδες δημουργώντας έτσι
πορτραίτα που μοιάζουν σαν pixel art.
Από το designwars.gr
Δευτέρα, 25 Ιουνίου 2012
Ψάρια από πλαστικά μπουκάλια κοσμούν παραλία στη Βραζιλία
Το εντυπωσιακό έργο κατασκευάστηκε από πολλές δεκάδες πλαστικά μπουκάλια, με τη συμμετοχή πολλών εθελοντών, σχηματίζοντας τεράστια ψάρια πάνω στην άμμο της παραλίας Botafogo, ενώ ειδικός φωτισμός χρωμάτισε μπλε το εσωτερικό τους.
«Η αειφόρος ανάπτυξη ή βιώσιμη ανάπτυξη αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα… Γνώμονας της αειφορίας είναι η μέγιστη δυνατή απολαβή αγαθών από το περιβάλλον χωρίς, όμως, να διακόπτεται η φυσική παραγωγή αυτών των προϊόντων σε ικανοποιητική ποσότητα και στο μέλλον», επισημαίνει ένας εκ των υπευθύνων της κατασκευής και συμπληρώνει:
«Ας μην ξεχνάμε ότι βιώσιμη είναι η κοινωνία που μπορεί να υπάρχει για γενεές και γενεές, που μπορεί να βλέπει αρκετά μακριά, που είναι ευέλικτη και σοφή, ώστε να μην υπονομεύει ούτε τα φυσικά, ούτε τα κοινωνικά της υποστηρικτικά συστήματα».
Πηγή: perierga.gr
Παρασκευή, 15 Ιουνίου 2012
Ποτραίτα φτιαγμένα απο καρφιά
Η Kumi Yamashita είναι μια καλλιτέχνης από την Ιαπωνία που σχεδιάζει πορτραίτα συνδέοντας ένα μεγάλο δίκτυο καλωδίων με την βοήθεια των καρφιών.
Από το designwars.gr
Πέμπτη, 31 Μαΐου 2012
H Λαγκάρντ πέφτει πλέον θύμα ειρωνίας και στον ξένο Τύπο
«Οι Έλληνες δεν έχουν ψωμί; Ας φάνε πίτα!»
φέρεται να λέει η Κριστίν Λαγκάρντ, ως άλλη Μαρία Αντουανέτα, στο
ειρωνικότατο σκίτσο που δημοσιεύει η γαλλική ηλεκτρονική εφημερίδα rue89.Ο σκιτσογράφος προσθέτει στο πάνω μέρος και το δικό του σχόλιο: «Η Λαγκάρντ βρήκε τα λόγια που καθησυχάζουν», σχόλιο που παραπέμπει στις πρόσφατες ατυχείς δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ εναντίον της χώρας μας ότι την ενδιαφέρει περισσότερο η φτώχεια στη Νιγηρία παρά οι Ελληνες που φοροδιαφεύγουν.
Aπό tsantiri.gr
Πέμπτη, 31 Μαΐου 2012
Τεράστια γυαλιά «αλλάζουν» χρώμα στη θάλασσα!
Το
παράξενο γλυπτό που βλέπετε τοποθετήθηκε στην παραλία της πόλης Aarhus
στη Δανία, προκειμένου να δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να δει τη
θάλασσα σε ένα άλλο χρώμα, στο έντονο ρόζ, καταγράφοντας παράλληλα τις
αντιδράσεις…
Ο Ελβετός καλλιτέχνης Marc Moser βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο για να καλοσωρίσει το καλοκαίρι, τοποθετώντας ένα ζευγάρια τεράστια γυαλιά ηλίου με ροζ φακούς στην ακροθαλασσιά. Στη συνέχεια προσκάλεσε τους περαστικούς να ρίξουν μια ματιά προς τη θάλασσα.
Το απέραντο γαλάζιο -και κατ’ επέκταση ό,τι υπήρχε μέσα σε αυτό- χρωματίστηκε ροζ, δίνοντας μια άλλη… προοπτική στο γνωστό βαθύ μπλε θαλασσινό τοπίο. Με τον έξυπνο τίτλο «Sea Pink» («Ροζ Θάλασσα»), ο καλλιτέχνης κάνει ένα λογοπαίγνιο με το «See Pink» («Δες Ροζ»), χρησιμοποιώντας τα γυαλιά ως εργαλείο του.
«Οι αντιδράσεις του κόσμου ποικίλλουν», λέει ο καλλιτέχνης και συμπληρώνει: «Είναι ασυνήθιστο κάτι τέτοιο. Το γαλάζιο κυριαρχεί στο τοπίο και το ροζ φαντάζει αταίριαστο εδώ. Όμως, έχει κι αυτό την ομορφιά του. Άλλωστε, το ροζ είναι ένα χρώμα που φτιάχνει έτσι ή αλλιώς τη διάθεση και ταιριάζει και στο καλοκαίρι»!
ΠΗΓΗ: perierga.gr
Ο Ελβετός καλλιτέχνης Marc Moser βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο για να καλοσωρίσει το καλοκαίρι, τοποθετώντας ένα ζευγάρια τεράστια γυαλιά ηλίου με ροζ φακούς στην ακροθαλασσιά. Στη συνέχεια προσκάλεσε τους περαστικούς να ρίξουν μια ματιά προς τη θάλασσα.
Το απέραντο γαλάζιο -και κατ’ επέκταση ό,τι υπήρχε μέσα σε αυτό- χρωματίστηκε ροζ, δίνοντας μια άλλη… προοπτική στο γνωστό βαθύ μπλε θαλασσινό τοπίο. Με τον έξυπνο τίτλο «Sea Pink» («Ροζ Θάλασσα»), ο καλλιτέχνης κάνει ένα λογοπαίγνιο με το «See Pink» («Δες Ροζ»), χρησιμοποιώντας τα γυαλιά ως εργαλείο του.
«Οι αντιδράσεις του κόσμου ποικίλλουν», λέει ο καλλιτέχνης και συμπληρώνει: «Είναι ασυνήθιστο κάτι τέτοιο. Το γαλάζιο κυριαρχεί στο τοπίο και το ροζ φαντάζει αταίριαστο εδώ. Όμως, έχει κι αυτό την ομορφιά του. Άλλωστε, το ροζ είναι ένα χρώμα που φτιάχνει έτσι ή αλλιώς τη διάθεση και ταιριάζει και στο καλοκαίρι»!
ΠΗΓΗ: perierga.gr
Τρίτη, 29 Μαΐου 2012
Ο Batman και ο Darth Vader στον Β' Παγκόσμιο
Ή αλλιώς μερικές vintage φωτογραφίες γνωστών υπερηρώων σε στιγμές και σκηνικά πολέμου.
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι καρέ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (εκτός από μία) και ο φωτογράφος Agan Harahap αποφάσισε να τις εμπλουτίσει με τις πληθωρικές φιγούρες υπερηρώων της συγχρονότερης του πολέμου κουλτούρας. Το λαϊκό αίσθημα ίσως εξοργιστεί με την εικόνα του Batman να καθοδηγεί Γερμανούς στρατιώτες ή τον Darth Vader να παίρνει μέρος στην Συνθήκη της Γιάλτας, αλλά καλύτερο θα ήταν να δούμε αυτές τις εικόνες χωρίς μίση και πάθη.
Από ONEMAN.
Δευτέρα, 28 Μαΐου 2012
Πολυγωνικοί super heroes απο τον James Reid
Θυμάστε τα βαρετά μαθήματα για τα
πολύγωνα στην γεωμετρία? Εμείς όχι από την άλλη γιατί ποτε δεν δώσαμε
αρκετό ενδιαφέρον.Αντίθετος κοιτάξαμε πως να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε
γεωμετρικά σχήματα για την δημιουργία τέχνης.Όπως ο James Reid ο οποίος σχεδιάζοντας με την τακτική του πολυγώνου δημιούργησε αυτά τα icon super hero posters.
Από το designwars.gr
Σάββατο, 26 Μαΐου 2012
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΦΩΤΟγραφία – Μήπως ήρθε ώρα να την κάνουμε πραγματικότητα;
«Θα βγείτε από το Ευρώ»… «Πληρώστε Έλληνες αλλιώς δεν θα πάρετε την επόμενη δόση»… αυτές είναι οι μοναδικές φωνές που φθάνουν στην Ελλάδα από την Ευρώπη. Φυσικά, η εγχώρια πολιτική «ελίτ» υπακούει πάντα στις επιταγές των ξένων τοκογλύφων… και αυτός που πληρώνει το «σπασμένο μάρμαρο» είναι πάντα ο ελληνικός λαός.
Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό;
Από tsantiri.gr
Παρασκευή, 25 Μαΐου 2012
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το Επικρατείας της ΝΔ [σκίτσο - ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ]
Κατ’ αποκλειστικότητα σας παρουσιάζουμε τα κριτήρια επιλογής των υποψήφιων βουλευτών που θα καταλάβουν τις θέσεις του Επικρατείας της ΝΔ. Τα εν λόγω κριτήρια διαποτίζονται από καθαρά πολιτική σκέψη, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον… όπως πάντα!
Το ΣΚΙΤΣΟ προέρχεται από το ΠΟΝΤΙΚΙ.
Πέμπτη, 24 Μαΐου 2012
Πολυέλαιος από 1.000 ζευγάρια γυαλιά!
Θερμός υποστηρικτής της ανακύκλωσης, ο Stuart βρήκε έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο για να καταδείξει στο κοινό ότι όλα τα παλιά αντικείμενα μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, και μάλιστα με εντυπωσιακά αποτελέσματα, αρκεί να υπάρχει δημιουργική διάθεση και αρκετή φαντασία.
Συγκεντρώνοντας παλιά ζευγάρια γυαλιών, πολλά από τα οποία ανακάλυψε κυριολεκτικά μέσα στα σκουπίδια, έβαλε σε εφαρμογή το πρωτότυπο σχέδιό του. «Χρειάστηκα πολλές ώρες δουλειάς, πρώτα για να συγκεντρώσω τα γυαλιά και στη συνέχεια για να τα καθαρίσω… Μετά απλώς τα κρέμασα σε έναν μεταλλικό σκελετό, δίνοντας το σχήμα ενός μεγάλου πολυελαίου», λέει ο Stuart. Ο καλλιτέχνης έχει κατασκευάσει στο παρελθόν πολλά εντυπωσιακά έργα από ανακυκλωμένα υλικά, τα οποία εκτέθηκαν σε διάφορες γκαλερί του κόσμου.
Πηγή: perierga.gr
Τρίτη, 8 Μαΐου 2012
Ένα τούνελ από… ταινίες βιντεοκασετών!
Γνωστός για τα παράδοξα έργα που φτιάχνει κατά καιρούς, Λιθουανός καλλιτέχνης πρωτοτύπησε και αυτή τη φορά, χρησιμοποιώντας ένα «ξεχασμένο» υλικό αλλά «αισθησιακό και ζωντανό», όπως λέει ο ίδιος.
Μαγνητικές ταινίες παλιών βιντεοκασετών τοποθετήθηκαν κατά μήκος, λαμβάνοντας τη μορφή τούνελ, δημιουργώντας εν τέλει ένα εντυπωσιακό οπτικό εφέ στους επισκέπτες με τη χρήση δύο τεράστιων ανεμιστήρων που τέθηκαν σε κίνηση.
«Μπορεί να είναι σε αχρηστία εδώ και χρόνια, όμως οι ταινίες από τις βιντεοκασέτες παραμένουν… αισθησιακές και είναι σχεδόν ζωντανές, όταν ο αέρας τις διαπερνά. Το αποτέλεσμα είναι μια αδιάκοπη κίνηση που εντυπωσιάζει», λέει ο καλλιτέχνης.
Πηγή: perierga.gr
Δευτέρα, 23 Απριλίου 2012
Ζωγραφίζοντας με μια ..γραφομηχανή!
Η Keira Rathbone , μια καλλιτέχνιδα με
έδρα το Λονδίνο χρησημοποιεί τις κλασικές γραφομηχανές για να
δημιουργήσει πορτραίτα , τοπία και άλλα έργα τέχνης. Έχει στην συλλογή της πάνω απο 30 γραφομηχανές με τις οποίες ξεπερνά τα όρια του κειμένου μετατρέποντάς το σε εικόνα.
Από το designwars.gr
Τετάρτη, 18 Απριλίου 2012
Πορτραίτο από 750 ζευγάρια κάλτσες.
Έχουμε φιλοξενήσει πολλές φορες δουλειές της Hong
Yiστο site μας.Αυτή την φορα η Hong Υi ξανά εντυπωσιάζει φτιάχνοντας ένα
πορτραίτο από 750 ζευγάρια κάλτσες.Το πορταίτο είναι αφιερωμένο στον Κινέζο
σκηνοθέτη Yimmu Zhang.
Από το designwars.gr
Δευτέρα, 16 Απριλίου 2012
Ξύλινη… Mercedes SL300 πωλήθηκε για 5.000 ευρώ
Το πρωτότυπο αυτό έργο τέχνης διατέθηκε στο ποσό των 5.000 ευρώ μέσω της γνωστής σελίδας του Διαδικτύου.
Τρίτη, 10 Απριλίου 2012
Ένα ορθόδοξο μοναστήρι 6 εκατομμυρίων… σπίρτων!
Χρησιμοποιώντας πάνω από 6.000.000 σπίρτα και αφιερώνοντας 16 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του ο Plamen κατάφερε να δημιουργήσει τη μινιατούρα της πιο διάσημης ορθόδοξης μονής της Βουλγαρίας.
Η δημιουργία του βρίσκεται πλέον στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σόφιας, εντυπωσιάζοντας τους επισκέπτες τόσο με τη λεπτομέρεια της κατασκευής όσο και με την επιβλητικότητα που αποπνέει, την οποία κατάφερε ο καλλιτέχνης να αποδώσει άριστα στο έργο του.
Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε ότι η μονή του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα ιδρύθηκε το 10ο αιώνα και είναι ένα από τα πιο σημαντικά πολιτισμικά, ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία της Βουλγαρίας και γενικότερα των Βαλκανίων. Το 1976 ανακηρύχθηκε εθνικό ιστορικό μνημείο της Βουλγαρίας και το 1983 μπήκε στη λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Από perierga.gr
Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012
Γλυπτά από ωμό κρέας
Όλα πιστεύαμε ότι τα είχαμε δει στην Τέχνη, μέχρι που είδαμε δημιουργίες από ωμό κρέας! Πρωτότυπο, ναι, αλλά και αρκετά αηδιαστικό...
Είπε να κάνει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει και τα κατάφερε. Ο διάσημος φωτογράφος Dominic Episcopo χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη για τις δημιουργίες του ωμό κρέας.
Ο Episcopo δίνει στο κρέας τη μορφή διάσημων ατόμων, ζώων, συμβόλων και λέξεων και τα απαθανατίζει με το φωτογραφικό του φακό.
Από cosmo.gr
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 3:53 μ.μ. Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2012
Τσαρλς Μπουκόφσκι: Ο συγγραφέας του περιθωρίου
Τον έλκυε το περιθώριο. Έζησε χωρίς συμβάσεις και δεν δίσταζε να το λέει: «Σήμερα δεν έγραψα καθόλου, ήμουν όλη τη μέρα στον ιππόδρομο». Ανέδειξε φτωχούς και απελπισμένους χαρακτήρες στην άνθιση του αμερικανικού ονείρου και μόνο στην Ευρώπη βρήκε την αναγνώριση που του άξιζε. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι δεν μελέτησε για να γράψει τα θέματα των έργων του, αλλά ήταν κομμάτι του κόσμου που περιέγραφε.
Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1920 στο Άντερναχ της Γερμανίας, αλλά σε ηλικία δύο ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λος Άντζελες. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός, σκληρός και απόλυτος. Με την παραμικρή αφορμή έδερνε τον Μπουκόφσκι, που εξελίχθηκε σε ένα ντροπαλό έφηβο, χωρίς πολλούς φίλους. Τα παιδιά της γειτονίας τον κορόιδευαν για την γερμανική προφορά του και τα ρούχα του, ενώ οι δάσκαλοί του πίστευαν λανθασμένα ότι έπασχε από δυσλεξία.
Μεγαλώνοντας, γράφτηκε στο κολέγιο του Λος Άντζελες για να σπουδάσει δημοσιογραφία και λογοτεχνία. Το όνειρό του ήταν να γίνει συγγραφέας, αλλά τα πρώτα του χειρόγραφα δεν είχαν τύχη. Όταν η μητέρα του τα ανακάλυψε, τα κατέστρεψε με την μηχανή του γκαζόν. Έφευγε συχνά από το σπίτι του και ταξίδευε σε διάφορα μέρη της Αμερικής. Κάποια στιγμή όμως, πάντα αναγκαζόταν να επιστρέψει.
Όταν η χώρα ενεπλάκη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο πατέρας του τον πίεζε να καταταγεί στον στρατό. Ο Μπουκόφκσι δεν δέχτηκε και τότε έφυγε μια για πάντα από το πατρικό του. Η φιγούρα του πατέρα του φαίνεται πως τον καταδιώκει συνεχώς και σε όλα τα μετέπειτα έργα του, που αποτυπώνουν άλλοτε μίσος και αηδία προς το πρόσωπό του, κι άλλοτε μια ανθρώπινη κατανόηση, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες που δημιούργησαν την προσωπικότητά του.
Χωρίς σπίτι, ο Μπουκόφσκι έζησε ως περιπλανώμενος άστεγος για λίγο καιρό και, όταν τα ψυχομετρικά τεστ τον έκριναν ακατάλληλο για να εκτίσει τη θητεία του, κατέληξε στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 24 ετών. Παρόλο που δεν έμεινε για πολύ, εκεί δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, «Aftermath of a Lengthy Rejection Slip», στο περιοδικό Story Magazine.
Δημοσίευσε άλλα δύο διηγήματα, τα οποία δεν αναγνωρίστηκαν από τη λογοτεχνική ελίτ της εποχής στην Αμερική. Απογοητευμένος για τη διαδικασία της έκδοσης, παράτησε το γράψιμο για περίπου μια δεκαετία, για «δέκα μεθυσμένα χρόνια», όπως τα έλεγε ο ίδιος. Στο διάστημα αυτό περιπλανιόταν στις ΗΠΑ, αλλά έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες. Για να τα βγάλει πέρα, έκανε διάφορες μικροδουλειές και κοιμόταν σε φτηνά μοτέλ. Το 1955, εισήχθη με αιμορραγία στο νοσοκομείο των απόρων με έλκος στο στομάχι, που λίγο έλειψε να του κοστίσει την ζωή.
Μετά την παραμονή του στο νοσοκομείο, άρχισε να γράφει για πρώτη φορά ποίηση. Η αυθεντική και δεικτική γλώσσα του, παρόλο που αποτέλεσε σημαντική επιρροή για όλους τους μεταπολεμικούς ποιητές, για ακόμα μία φορά δεν αναγνωρίστηκε στην Αμερική, δεν δημοσιεύθηκε σε μεγάλα περιοδικά και δεν βραβεύτηκε από την ακαδημία. Η συμπεριφορά του ίδιου, βέβαια, ήταν προκλητική και, παρόλο που είχε έναν περιορισμένο αριθμό φανατικών αναγνωστών, δεν έδινε την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να τον αποδεχτεί. Στην Ευρώπη ωστόσο, ο Μπουκόφσκι έγινε διάσημος. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ήταν ο πιο πετυχημένος Αμερικανός συγγραφέας στη Γερμανία, ενώ ο Ζαν Πολ Σάρτρ τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο ποιητή που έβγαλαν ποτέ οι ΗΠΑ.
«Πίναμε τις λέξεις του, πίνοντας αλλεπάλληλες μπίρες στον αλήστου μνήμης «Μπερντέ», ένα φιλόξενο στέκι, μαγειρείο και ποτάδικο, τίγκα στον καπνό και στις ωραίες φάτσες, όλοι μια παρέα, οχτάωρα και δεκάωρα, συζητώντας παθιασμένα, γράφοντας, τρώγοντας, καβγαδίζοντας, αρχές δεκαετίας του '80, διακηρύσσοντας με αγέρωχο θράσος ότι είμαστε παιδιά τού Μπάροουζ και του Γκίνσμπεργκ, του Κέρουακ και του Χέμινγουεϊ, του Χάμετ και του Τσάντλερ, του Μπρετόν και του Ντεμπόρ, του Μπακούνιν και του Μπουκόφσκι!», γράφει ο συγγραφέας Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης στο περιοδικό Γαλέρα για την απήχηση που είχε ο Μπουκόφσκι στην Ελλάδα.
Γύρω στο 1969, ο John Martin, εκδότης των Black Sparrow Press, θαυμάζοντας την δουλειά του Μπουκόφσκι αρχίζει να του δίνει 100$ το μήνα για το υπόλοιπο της ζωής του, ώστε να ασχοληθεί αποκλειστικά με την συγγραφή. Έτσι, ο Μπουκόφσκι παραιτείται σε ηλικία 49 ετών από το ταχυδρομείο: «Έχω μία από τις δύο επιλογές: να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας». Λιγότερο από ένα μήνα μετά, γράφει το πρώτο του βιβλίο, το Ταχυδρομείο (Post Office), το οποίο κυκλοφόρησε το 1976.
Στην ζωή και στο έργο του Μπουκόφσκι η γυναικεία ύπαρξη έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο. Ο πρώτος του γάμος έγινε το 1957, με την Barbara Frye, μια εκδότρια από το Τέξας, η οποία εξέδιδε το ποιητικό περιοδικό Harlequin και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του Μπουκόφσκι. Ο γάμος τους τελείωσε δύο χρόνια μετά. Ο Μπουκόφσκι μετά το διαζύγιο ξανάπεσε στο ποτό και έπιασε δουλειά σε ταχυδρομείο ως ταμείας, θέση στην οποία παρέμεινε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια.
Λίγο μετά την άδοξη κατάληξη του γάμου του γνωρίζει την Jane Cooney Baker, η οποία θεωρείται η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του και η πιο σημαντική από τις πολλές «μούσες» του. Όταν εκείνη πεθαίνει, ο Μπουκόφσκι γράφει μια σειρά από ποιήματα και διηγήματα θρηνώντας τον θάνατό της. Το 1964, η σύντροφός του Frances Smith γεννάει την μοναχοκόρη του, Μαρίνα Λουίζ Μπουκόφσκι. Παντρεύτηκε ξανά το 1985, την επί δέκα χρόνια σύντροφό του, Linda Lee Beighle, και έμειναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Μπουκόφσκι πέθανε από λευχαιμία σαν σήμερα, το 1994, σε ηλικία 73 ετών, στο San Pedro της Καλιφόρνια, λίγο αφότου τελείωσε το τελευταίο του βιβλίο «Αστυνομικό» (Pulp). Στον τάφο του είναι γραμμένη η φράση «Don't Try» (σ.σ: μην προσπαθείς). Ο ίδιος είχε εξηγήσει αυτή τη φράση από το 1963: «Με ρώτησαν "Τι κάνεις όταν δημιουργείς; Πώς γράφεις;" και τους είπα "Δεν προσπαθείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, μην προσπαθείς, είτε για τις Κάντιλακ, είτε για να βρεις έμπνευση, είτε για την αθανασία. Περιμένεις και αν δεν γίνει τίποτα, περιμένεις λίγο ακόμα. Είναι σαν ένα ζωύφιο που εντοπίζεις ψηλά στον τοίχο. Περιμένεις να έρθει σε σένα. Όταν φτάσει αρκετά κοντά, τότε το σκοτώνεις"».
Το έργο του Τσαρλς Μπουκόφσκι περιείχε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Έχοντας ζήσει ο ίδιος στο περιθώριο, μάζεψε εμπειρίες και γνώρισε ανθρώπους που αργότερα μπόρεσε να τους αποτυπώσει πειστικά στο χαρτί. Οι χαρακτήρες του έβριζαν, έπιναν, σκοτώνονταν. Ήταν απελπισμένοι και καταστρέφονταν, χωρίς να τους δοθεί μια ευκαρία να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή. Ο Μπουκόφσκι μίλησε για την ψυχή αυτών των ανθρώπων και παρουσίασε την προσωπικότητά τους, επικρίνοντας ταυτόχρονα το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία που τους απαρνήθηκε. Ίσως γι' αυτό η Αμερική να του γύρισε την πλάτη, της χαλούσε επιδεικτικά την εικόνα που είχε καλλιεργήσει για τον εαυτό της.
Από το TVXS
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 3:11 π.μ.
Τετάρτη, 7 Μαρτίου 2012
Τέχνη με βίδες!
Ο Γερμανικής καταγωγής , Andrew Myers , παίρνει εκατοντάδες βίδες , τις καρφώνει σε ξύλινα πάνελς , και στην συνέχεια βάφει με διαφορετικά χρώματα τις κεφαλές έως ότου εμφανιστούν αυτά τα ενδιαφέροντα τρισδιάστατα πορτραίτα. Σαν background στα πορτραίτα του χρησιμοποιεί σελίδες από παλίους τηλεφωνικούς καταλόγους.
Από το designwars.gr
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 8:32 π.μ.
Τρίτη, 6 Μαρτίου 2012
Πήγασος κατασκευασμένος απο 3.500 smartphones
Υπάρχουν πολλών ειδών τέχνης αλλά κατι τέτοιο δεν έχουμε ξαναδεί. Το θεικό φτερωτό άλογο έχει πάρει μορφή από 3.500 smartphones της Huawei από το Machine Shop του Λονδίνου. Η κολοσσιαία κατασκευή παρουσιάστηκε στο Mobile World Congress 2012 στην Ισπανία.
Από designwars.gr
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 5:53 π.μ.
Δευτέρα, 5 Μαρτίου 2012
Πορτραίτα με την βοήθεια ανθρώπων
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Craig Alan δημιουργεί μοναδικά πορτραίτα χρησιμοποιώντας ανθρώπους ως pixels.
Μερικά από τα πιο διάσημα κομμάτια του περιλαμβάνουν την Marilyn Monroe, τον John F. Kennedy, το άγαλμα της Ελευθερίας, αλλά και το εντυπωσιακό πορτραίτο της Audrey Hepburn από το Breakfast at Tiffany’s.
Από Zoygla.
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 2:30 π.μ.
Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2012
Περίτεχνα γλυπτά από κορμούς δέντρων
Ανώνυμος καλλιτέχνης εξέπληξε τη κοινωνία του Γιόρκσαϊρ
Η τοπική κοινωνία του Knaresborough, στο βόρειο Γιόρκσαϊρ, έμεινε άναυδη από τα δέντρα-γλυπτά που αντίκρισε ένα πρωινό στο δάσος της περιοχής. Τα έργα είναι εντυπωσιακά και εικάζεται ότι ανήκουν στον διάσημο street-art καλλιτέχνη, Banksy.
Τα εκπληκτικά γλυπτά έχουν μετατρέψει αρκετά δέντρα σε δράκους, αλκυόνες και φανταστικά πρόσωπα. Τα περίτεχνα σχέδια ξεπερνούν τα πέντε μέτρα και οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν ότι θέλουν να ευχαριστήσουν τον ανώνυμο καλλιτέχνη για το απρόσμενο δώρο του.
«Ο καλλιτέχνης δεν άφησε κανένα στοιχείο σχετικά με τη ταυτότητά του και τα γλυπτά παραμένουν ένα μυστήριο. Ωστόσο, τα έργα δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο στο φυσικό τοπίο της περιοχής και έχουν ήδη προσελκύσει αρκετούς τουρίστες. Θα θέλαμε πολύ να έρθουμε σε επαφή με τον καλλιτέχνη για να τον ευχαριστήσουμε για τη προσφορά του», δηλώνει πρώην δημοτικό μέλος της πόλης.
Από το newsbeast.gr
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 1:40 π.μ.
Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2012
Bonsai Creations: Η μεγαλύτερη προσπάθεια για το μικρότερο αποτέλεσμα
Ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Takanori Aiba αποφάσισε να βάλει πάνω στα μικρά μπονσάι μινιατούρες γλυπτά ώστε να δημιουργήσει τα δικά του μοναδικά μοντέλα. Χρησιμοποίησε χαρτί, πλαστικό, γύψο, ακρυλική ρητίνη και μπογιά και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε μετά από δέκα χρόνια (!), καθώς γύρω από κάθε μικροσκοπικό δέντρο έχτισε έναν μίνι κόσμο.
Η περιποίηση των δέντρων μπονσάι είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, η οποία πολλές φορές γίνεται μια σωματική και ψυχική άσκηση σε αντίθεση με άλλες φροντίδες και καλλιέργειες φυτών ή δέντρων που προορίζονται για παραγωγή τροφίμων ή φαρμάκων.
Η φροντίδα αυτών των μικρών δέντρων που μιμούνται το σχήμα και το ύψος μεγαλύτερων, περιλαμβάνει κλάδεμα, μείωση της ρίζας, φυλλόπτωση, αλλαγή γλάστρας και μπόλιασμα.
Όταν το μπονσάι φθάσει το τελικό μέγεθός του φυτεύεται σε ένα ειδικό δοχείο και η ανάπτυξή του περιορίζεται σε αυτό.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μια σειρά από τάσεις έκανε την ιαπωνική παράδοση των μπονσάι περισσότερο προσιτή σε δυτικά και παγκόσμια ακροατήρια.
Ύστερα από χιλιάδες ώρες και δέκα χρόνια δουλειάς οι δημιουργίες του Takanori Aiba περιλαμβάνουν από "απλά" σπίτια μέχρι τον άνθρωπο της Michellin.
Από cosmo.gr
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 2:23 π.μ.
Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2012
ΔΕΝΤΡΟ ΑΠΟ ΦΑΝΑΡΙΑ
Εάν βρεθείτε κάποια στιγμή στο Λονδίνο μην μπερδευτείτε με τα φανάρια που βλέπετε στις φωτογραφίες...
Πρόκειται για έργο του γλύπτη Pierre Vivant. Εγκαταστάθηκε στην περιοχή το 1998, στη θέση ενός κανονικού δέντρου το οποίο αδυνατούσε να αναπτυχθεί λόγω της ρύπανσης του αέρα από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων.
Το ύψος του αγγίζει τα 8 μέτρα και αποτελείται από 75 διαφορετικά σετ φαναριών, τα οποία ελέγχονται από ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 2:09 π.μ.
Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 2012
ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΜΕ 3.213.000 ΚΟΥΚΚΙΔΕΣ
Με μια πρώτη ματιά εύκολα μπορεί κανείς να πιστέψει ότι πρόκειται για μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Ωστόσο εάν την εξετάσουμε προσεκτικά πρόκειται για ένα έργο τέχνης ζωγραφισμένο από 3.213.000 μικρές μαύρες κουκκίδες.
Δημιουργός του ο Miguel Endara από το Μαϊάμι, ο οποίος πέρασε σχεδόν ένα χρόνο για να αποτυπώσει σε μια κόλα διαστάσεων 11* 17 ίντσες το πορτρέτο του αγαπημένου του πατέρα.
Ο Endara σε συνέντευξη του δήλωσε θαυμαστής της τελείας. "Είμαι μεγάλος θαυμαστής της στίξης, έτσι αποφάσισα να φτιάξω αυτό το πορτρέτο του πατέρα χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική"
Ο νεαρός πέρασε σχεδόν 210 ώρες για να κατασκευάσει το πορτρέτο χρησιμοποιώντας ένα στυλό Sakura Pigma Micron μόλις 0,2 χιλιοστών πάχους.
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 8:26 π.μ.
Κυριακή, 15 Ιανουαρίου 2012
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΤΕΧΝΗ
Εξαιρετικές δημιουργίες καλλιτέχνη. Φτιάχνει τρισδιάστατα έργα.
Μοναδικής σύλληψης και δημιουργίας είναι τα έργα του Riusuke Fukahori, καλλιτέχνης ο οποίος με μπογιά και ρητίνη φτιάχνει τρισδιάστατα έργα τέχνης που μοιάζουν αληθινά.
Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ακρυλικές μπογιές πάνω σε καθαρή ρητίνη δημιουργώντας ζωγραφιές με χρυσόψαρα.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τις φωτογραφίες, πολύ δύσκολα καταλαβαίνει κάποιος πως αυτή η εικόνα δεν είναι αληθινή. Ο Riusuke Fukahori εκθέτει τις δημιουργίες του σε έκθεση στο Λονδίνο.
Αναρτήθηκε από ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com στις 4:52 π.μ.
Τρίτη, 10 Ιανουαρίου 2012
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΠΡΟΤΡΕΤΑ ΑΠΟ... ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΔΙΣΚΕΤΕΣ Η/Υ!
«Κούτες με άχρηστες δισκέτες στο πατάρι και άλλες τόσες στο υπόγειο έπιαναν πολύ χώρο! Κάτι έπρεπε να τις κάνω…», λέει ο καλλιτέχνης Nick Gentry. Απόφοιτος του περίφημου St Martins αλλά και υπέρμαχος της ανακύκλωσης, αποφάσισε να συνδυάσει την καλλιτεχνική του φύση με τις παρωχημένες αυτές πια μορφές αποθήκευσης δεδομένων!
Με ποιο τρόπο; Δημιουργώντας εκπληκτικά πορτρέτα από δισκέτες! Γυναικεία και αντρικά πρόσωπα εμφανίζονται στον καμβά, σε μια πρωτότυπη έκφραση ζωγραφικής τέχνης, υποδηλώνοντας τρόπον τινά τη σχέση της τεχνολογίας με την καλλιτεχνική δημιουργία.
«Όπως πολλοί fashionistas δεν θέλουν να πετάνε τα παλιά τους ρούχα, έτσι και εγώ μάζευα όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες δισκέτες, τις οποίες για κάποιο λόγο δεν ήθελα να αποχωριστώ! Μάλλον -όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα- περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να εκφράσω μέσω αυτών τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες!», επισημαίνει ο εκκεντρικός καλλιτέχνης. Και δεν έχει άδικο!
ΠΗΓΗ: perierga.gr
Κυριακή, 8
