Ειδήσεις, σάτιρα, απόψεις, περίεργα και άλλα πολλά. Αυτό είναι το ΒΡΩΜΙΚΟ@blogspot.com , το blog μας.
Κυριακή 30 Ιουνίου 2019
Στο πλευρό της Ρακέτε ο Πεπ Γουαρδιόλα
Από το efsyn.gr:
Ο προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι εξήρε τον ηρωισμό της 31χρονης πλοιάρχου του SeaWatch 3 που έσπασε τον αποκλεισμό των ιταλικών λιμανιών για σωστικά πλοία που μεταφέρουν μετανάστες και μπήκε το βράδυ του Σαββάτου στο λιμάνι της Λαμπεντούζα.
Ο κόουτς της αγγλικής ομάδας που και στο παρελθόν έχει δείξει την αλληλεγγύη του τασσόμενος στο πλευρό όσων αγωνίζονται για το ζήτημα των προσφύγων ήταν καταπέλτης για τις ανεύθυνες πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Carola Rackete.
La meva heroïna.
La detenen per salvar vides al Mediterrani.
Ens anem a la merda!
Carola Rackete.
My heroine.
She is arrested for saving lives in the Mediterranean.
We are in the shit!
1,255 people are talking about this
«Είναι η ηρωίδα μου, την συνέλαβαν επειδή προσπάθησε να σώζει ζωές στη Μεσόγειο, είμαστε μέσα στα σκατά» ήταν το μήνυμα στον λογαριασμό του Πεπ Γουαρδιόλα στο Twitter.
Το συμβάν της Τουνγκούσκα
Νωρίς το πρωΐ της 17ης Ιουνίου 1908 (30 Ιουνίου, με το νέο ημερολόγιο), στις 07.17, μια γιγάντια έκρηξη φώτισε τον ουρανό πάνω από την Ανατολική Σιβηρία και κατέστρεψε μια δασική έκταση, κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα, σε έκταση 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το ωστικό κύμα ισοπέδωσε 80 εκατομμύρια δέντρα, πολλά από τα οποία παραμένουν και σήμερα πεσμένα, σημάδια της πρωτοφανούς καταστροφής. Ο αριθμός των θυμάτων -αν υπήρξαν λόγω του αραιοκατοικημένου της περιοχής – παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστος.
Σύμφωνα με την επικρατούσα επιστημονική θεωρία, το περιστατικό αυτό προκλήθηκε από έναν αστεροειδή ή κομήτη που εισήλθε στην ατμόσφαιρα και διαλύθηκε σε ύψος 5-10 χιλιομέτρων. Παρότι δεν βρέθηκε κρατήρας, θεωρείται ως πρόσκρουση (impact event) και είναι η μεγαλύτερη που έχει συμβεί στην Γη. Οι ερευνητές που επισκέφθηκαν την περιοχή βρήκαν μόνο υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και ιριδίου, δύο στοιχείων που απαντώνται σε σχετικά μεγάλες ποσότητες στους μετεωρίτες.Το μέγεθός του αστρικού αντικειμένου έχει υπολογισθεί από 60 έως 180 μέτρα και η ενέργεια που εκλύθηκε από 5 έως 30 μεγατόνους ΤΝΤ (16 κιλοτόνοι ΤΝΤ η ατομική βόμβα της Χιροσίμα). Η σεισμική δόνηση που προκλήθηκε, μετρήθηκε στα 5 Ρίχτερ.
Το «Συμβάν της Τουνγκούσκα» άρχισε να ερευνάται χρόνια αργότερα, μόλις το 1921, από τον ρώσο ορυκτολόγο Λεονίντ Κούλικ (1883-1942), που ως απεσταλμένος της Ακαδημίας Επιστημών της Σοβιετικής Ένωσης, επισκέφθηκε την περιοχή και συμπέρανε ότι επρόκειτο για πρόσκρουση μετεωρίτη. Το 1927, επανήλθε στην Τουνγκούσκα με κρατική χρηματοδότηση, πείθοντας τους κυβερνώντες ότι θα μπορούσαν εξαχθούν μέταλλα από τα υπολείμματα του μετεωρίτη, που θα ήταν πολύτιμα για την βιομηχανία της Σοβιετικής Ένωσης.
Επικεφαλής ερευνητικής αποστολής, ο Κούλικ επισκέφθηκε την περιοχή τρεις φορές τα επόμενα χρόνια, πήρε συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες τους συμβάντος (κυρίως τους ιθαγενείς Τουνγκούζους),ερεύνησε προσεκτικά την περιοχή αλλά υπολείμματα μετεωριτών δεν βρήκε. Το 1938 προέβη σε αεροφωτογράφηση της περιοχής.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι έρευνες για το περιστατικό πολλαπλασιάστηκαν με την συμμετοχή και διεθνών ερευνητικών ομάδων. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά οι επιστήμονες, εξακολουθούν να διαφωνούν όχι μόνο για τη φύση του αντικειμένου από το διάστημα, αλλά και για την ισχύ της έκρηξης. Το 2007, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μπολόνια υποστήριξαν ότι η λίμνη Τσέκο στην περιοχή της Τουνγκούσκα, είναι στην πραγματικότητα ο κρατήρας από την πρόσκρουση ενός θραύσματος του αστεροειδή, το οποίο είχε διάμετρο γύρω στο ένα μέτρο.
Για το «Συμβάν της Τουνγκούσκα» έχουν διατυπωθεί και θεωρίες που δεν έχουν να κάνουν με το Διάστημα. Ο γερμανός καθηγητής αστροφυσικής Βόλφγκανγκ Κουντ, υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε πρόσκρουση μετεωρίτη, αλλά το δάσος ισοπεδώθηκε από την απότομη διαρροή 10 εκατομμυρίων τόνων φυσικού αερίου που βρισκόταν παγιδευμένο σε υγρή μορφή σε βάθος 3.000 χιλιομέτρων και όταν απελευθερώθηκε λόγω πίεσης στην επιφάνεια, διογκώθηκε απότομα προκαλώντας ωστικό κύμα.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι συνωμοσιολογικές θεωρίες που ξεκινούν από την έκρηξη πυρηνικού αντιδραστήρα σε εξωγήινο σκάφος και φθάνουν έως την δοκιμή ενός υπερόπλου από τον Νίκολα Τέσλα. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, ο σπουδαίος μηχανικός και εφευρέτης δοκίμαζε ένα όπλο κατευθυνόμενης ενέργειας την ημέρα της έκρηξης. Όταν όμως πληροφορήθηκε τις λεπτομέρειες του συμβάντος, λένε οι υποστηρικτές της θεωρίας, αποσυναρμολόγησε το όπλο κρίνοντας ότι ήταν υπερβολικά επικίνδυνο για να συνεχίσει να υπάρχει.
Κάθε χρόνο, η 30η Ιουνίου τιμάται ως Ημέρα Αστεροειδών σε ανάμνηση του «Συμβάντος της Τουνγκούσκα».
Από το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.
Ένα παιδί - πρόσφυγας πεθαίνει κάθε μέρα στον κόσμο
Ένα παιδί - πρόσφυγας, αγόρι ή κορίτσι, πεθαίνει σχεδόν κάθε μέρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια στον κόσμο, προσπαθώντας να φτάσει στον προορισμό του.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για τη μετανάστευση ανέφερε ότι τουλάχιστον 32.000 πρόσφυγες παγκοσμίως, περιλαμβανομένων 1.600 παιδιών, έχουν πεθάνει στη διάρκεια επικίνδυνων ταξιδιών σε αναζήτηση καλύτερης ζωής αφότου άρχισε να συγκεντρώνει στοιχεία για θανάτους και εξαφανίσεις μεταναστών το 2014.
«Παιδιά πεθαίνουν σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Αυτά τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει και αντιμετωπίζουν φοβερούς κινδύνους», δήλωσε ο Φρανκ Λάζκο, επικεφαλής του κέντρου ανάλυσης δεδομένων του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ).
Η ανακοίνωση έγινε στον απόηχο του θανάτου του 25χρονου Όσκαρ Αλμπέρτο Μαρτίνες μαζί με τη δίχρονη κόρη του Άτζι στα σύνορα Μεξικού - ΗΠΑ. Η UNHCR συνέκρινε την εικόνα με την εμβληματική φωτογραφία του τρίχρονου πρόσφυγα από τη Συρία, του Αϊλάν Κούρντι, το άψυχο κορμί του οποίου ξεβράστηκε σε μια παραλία της Μεσογείου το 2015.
Ακτιβιστές υποστηρίζουν πως ο αριθμός είναι μεγαλύτερος, καθώς πολλοί μετανάστες που πεθαίνουν σε τμήματα του ερημικού τοπίου κατά μήκος των συνόρων μήκους 3.138 χλμ. δεν βρίσκονται ποτέ.
Από το tvxs.
Σάββατο 29 Ιουνίου 2019
ΗΠΑ: Ισόβια στον νεοναζί που σκότωσε μία γυναίκα με το αυτοκίνητό του στο Σάρλοτσβιλ
Ο αυτοχαρακτηριζόμενος "Νεοναζί" που σκότωσε μια γυναίκα όταν έπεσε με το αυτοκίνητό του πάνω σε ένα πλήθος διαδηλωτών το 2017 στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια καταδικάστηκε σήμερα σε ισόβια κάθειρξη χωρίς το δικαίωμα αναστολής από ομοσπονδιακό δικαστήριο της πόλης.
Οι συνήγοροι του Τζέιμς Φιλντς, 22 ετών, από το Μόρνι του Οχάιο, απηύθυναν έκκληση στον δικαστή να επιβάλει μικρότερη ποινή στον πελάτη τους για την επίθεση που σημειώθηκε στις 12 Αυγούστου του 2017. Η διαδήλωση στην οποία συμμετείχε το θύμα του, η Χέδερ Χέιερ, οργανώθηκε είχε οργανωθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συγκέντρωση ενός πλήθους ακροδεξιών, υπέρμαχων της λευκής φυλής, στην πόλη.
Ο Φιλντς τραυμάτισε άλλους 19 ανθρώπους.
Η κινητοποίηση αυτή αποδείχτηκε κρίσιμης σημασίας για την άνοδο της "εναλλακτικής δεξιάς" (alt-right), μιας χαλαρής ένωσης περιθωριακών ομάδων που προασπίζονταν τον λευκό εθνικισμό και αισθάνονταν ότι ενδυναμώθηκαν από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία το 2016. Ο ίδιος ο πρόεδρος επικρίθηκε δριμύτατα τόσο από την αριστερά όσο και από τη δεξιά επειδή αρχικά είχε δηλώσει ότι υπήρχαν "καλοί άνθρωποι και από τις δύο πλευρές", δηλαδή και στις δύο διαδηλώσεις του Σάρλοτσβιλ.
Στις μετέπειτα κινητοποιήσεις της η alt-right δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τόσο μεγάλα πλήθη.
Νωρίτερα στο δικαστήριο προβλήθηκε ένα βίντεο που δείχνει τον Φιλντς να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του για να επιτεθεί στο πλήθος των αντιδιαδηλωτών.
Οι γονείς της Χέδερ Χέιερ περιέγραψαν τον πόνο τους για τον χαμό της κόρης τους. "Δεν θα συνέλθω ποτέ εντελώς από αυτό" είπε ο πατέρας της, Μαρκ ενώ η μητέρα της, Σούζαν Μπρο, περιέγραψε ότι ορισμένες στιγμές κλαίει ανεξέλεγκτα.
Πριν από την ανακοίνωση της ποινής, ο Φιλντς ζήτησε συγγνώμη "για τις πράξεις του" και "για το κακό που προκάλεσε", όμως ο δικαστής Μάικλ Ουρμπάνσκι δεν έδειξε να πείθεται για τη μεταμέλειά του. "Πολλά από τα θύματα τραυματίστηκαν σοβαρά. Πολλά από τα θύματα είναι νέοι άνθρωποι που θα υποφέρουν από αυτό το έγκλημα μίσους για πολλά χρόνια", τόνισε. Ο Ουρμπάνσκι του αρνήθηκε το δικαίωμα αναστολής της ποινής, τονίζοντας ότι "το να αποφυλακιστεί σε μια ελεύθερη κοινωνία είναι υπερβολικά μεγάλο ρίσκο".
Οι εισαγγελείς σημείωσαν ότι ο Φιλντς είχε ασπαστεί βίαιες πεποιθήσεις πολύ προτού να προβεί στη συγκεκριμένη πράξη. Έναν μήνα πριν από την επίθεση ανήρτησε στο Instagram μια εικόνα που έδειχνε ένα αυτοκίνητο να πέφτει σε ένα πλήθος ανθρώπων, με τη λεζάντα: "Έχετε το δικαίωμα να διαμαρτύρεστε, αλλά έχω καθυστερήσει για τη δουλειά".
Ακόμη και μετά την επίθεση, παρέμεινε αμετανόητος. Σε ένα τηλεφώνημα που έκανε στη μητέρα του από τη φυλακή επιτέθηκε φραστικά στη Σούζαν Μπρο, τη μητέρα του θύματός του. "Είναι κομμουνίστρια. Είναι μια φιλελεύθερη εναντίον των λευκών", είπε. Όταν η μητέρα του τον παρακάλεσε να σκεφθεί ότι η γυναίκα αυτή "έχασε την κόρη της", εκείνος απάντησε: "Αυτή είναι ο εχθρός".
Ο Φιλντς δήλωσε ένοχος στην κατηγορία της διάπραξης εγκλήματος μίσους κατόπιν συμφωνίας με τους εισαγγελείς για να μην του επιβληθεί η θανατική ποινή.
Από το zougla.
Απαρτχάιντ: O ρατσισμός που έγινε νόμος
Στις 29 Ιουνίου 1949 η κυβέρνηση της Ν. Αφρικής απαγορεύει την τέλεση μικτών γάμων, μεταξύ λευκών και μαύρων, ξεκινώντας στην ουσία την εφαρμογή του ρατσιστικού νόμου, με το όνομα Απαρτχάιντ. Ο όρος Aπαρτχάιντ σημαίνει στην τοπική διάλεκτο «διαχωρισμός» και επιβλήθηκε από την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα της ζωής, από την παιδεία ως την υγεία, ενώ όσοι αντιστάθηκαν έχασαν τη ζωή τους ή κλείστηκαν στη φυλακή για δεκαετίες.
Ο διαχωρισμός με βάση της φυλετική καταγωγή ξεκίνησε στην Αφρική από τα χρόνια των αποικιών, αλλά το απαρτχάιντ ως επίσημη πολιτική εισήχθη στις γενικές εκλογές του 1948. Ένας νέος νόμος τότε διαχώρισε τους πολίτες σε φυλετικές ομάδες, μαύρους, λευκούς, έγχρωμους και Ινδούς ενώ οι περιοχές διαχωρίστηκαν ανάλογα, μέσω εξαναγκαστικών εκτοπισμών.
Οι μαύροι πολίτες στερήθηκαν την ιθαγένειά τους, παίρνοντας νομικά την ιθαγένεια μιας εκ των δέκα αυτοδιοικούμενων περιοχών που χωρίστηκαν με βάση τη φυλή. Η κυβέρνηση εφάρμοσε το διαχωρισμό σε όλα τα επίπεδα της ζωής των ανθρώπων: στην παιδεία, την ιατρική φροντίδα και τις δημόσιες υπηρεσίες και, φυσικά, ήταν οι μαύροι αυτοί που λάμβαναν τις χειρότερες υπηρεσίες, σε σχέση με τους λευκούς.
Οι γάμοι μεταξύ ατόμων διαφορετικής φυλής απαγορεύονται τον Ιούνιο του 1949 ενώ οι θέσεις εργασίας διαχωρίζονται επίσης ανάλογα προς τη φυλή. Η μη συμμόρφωση με το νόμο σήμαινε σκληρό θάνατο για όποιον το αποτολμούσε ενώ οι μαύροι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν μαζί τους βιβλιάριο με δαχτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφία και πληροφορίες για τις περιοχές στις οποίες τους επιτρεπόταν η είσοδος.
Το Απαρτχάιντ προκάλεσε έντονη εσωτερική αντίσταση. Μια σειρά από εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες προκάλεσαν την απαγόρευση της αντιπολίτευσης και οι ηγέτες της οδηγήθηκαν στη φυλακή. Η αντίσταση διαδόθηκε σε ολόκληρη τη χώρα και έγινε πιο βίαιη, ενώ η κυβέρνηση απάντησε με αυξανόμενη καταπίεση και βία.
Το 1953 με νέους νόμους δίνεται η εξουσία στην κυβέρνηση να κηρύσσει με αυστηρότητα κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και να εντείνει τα αντίποινα προς όσους διαμαρτυρόταν ή υποστήριζαν την ανάκληση του Απαρτχάιντ. Οι ποινές περιλάμβαναν πρόστιμα, φυλάκιση και μαστίγωση.
Το 1960, μεγάλος αριθμός μαύρων πολιτών αρνείται να μεταφέρει τα βιβλιάρια «πάσου». Η κυβέρνηση κηρύσσει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η οποία διήρκεσε 156 μέρες, αφήνοντας πίσω της 69 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.
Η κυβέρνηση κατέφευγε συχνά στις «καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης», χωρίς φειδώ μέχρι το 1989, κατά τη διάρκεια των οποίων ο καθένας μπορούσε να συλληφθεί χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία και να φυλακισθεί για διάστημα έως και 6 μηνών. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν κατά την προφυλάκιση, συχνά μετά από φρικτά βασανιστήρια. Όσοι δικάστηκαν καταδικάστηκαν σε θάνατο, εξορίστηκαν ή καταδικάστηκαν σε ισόβια φυλάκιση, όπως ο Νέλσον Μαντέλα.
Οι μεταρρυθμίσεις του Απαρτχάιντ που έγιναν το 1980 δεν ικανοποίησαν την διογκούμενη αγανάκτηση και αντίδραση και το 1990 ο πρόεδρος Frederik Willem de Klerk ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του ρατσιστικού νόμου, με αποκορύφωμα τις πολυ-φυλετικές δημοκρατικές εκλογές του 1994, τις οποίες κέρδισε το κόμμα του Νέλσον Μαντέλα, Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο.
Από το tvxs.
Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019
Σκίτσα δείχνουν πόσο άλλαξε ο κόσμος… προς το χειρότερο!
«Περασμένες δεκαετίες και… διηγώντας τες να κλαις» θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί αυτή η χιουμοριστική συλλογή εικόνων που δείχνει με απόλυτα σοβαρό τρόπο την εξέλιξη του κόσμου, της τεχνολογίας, τη διευκόλυνση της καθημερινότητας αλλά και τις μεγάλες αλλαγές των ανθρώπων… προς το χειρότερο! Γιατί πώς μπορείς να περιγράψεις διαφορετικά την απομόνωση που έφεραν τα κινητά όταν στον αντίποδα έχεις την κουβέντα, την παρέα, το παιχνίδι… Πόσο… αδυνάτισε η τηλεόραση και ο υπολογιστής και ο άνθρωπος δεν χωράει πια να καθίσει στην καρέκλα… Δείτε και θα καταλάβετε…
1. Δάσκαλοι το 1960 και το 2010
2. Καλοκαιρινές διακοπές πριν τα κινητά και μετά
3. Τηλεοράσεις τότε και σήμερα
4. Γενέθλια τότε και τώρα
5. Προπόνηση το 1994 και το 2014
6. Μπαμπάς και γιος τότε και τώρα
7. Επαναστάτες τότε και τώρα
8. Έξοδοςμε τους φίλους τότε και τώρα
9. Εξέλιξη της τεχνολογίας
10. Παίζοντας παιχνίδια τότε και τώρα
Από το perierga.gr
NASA: Βήμα προς τον αστεροειδή των 10.000 τετράκις εκατ. δολαρίων
Στην τρίτη φάση της περνάει η αποστολή της NASA στον μυστηριώδη μεταλλικό αστεροειδή Phyche 16, ο οποίος εκτιμάται ότι είναι γεμάτος με πλατίνα, χρυσό, νικέλιο και σίδηρο.
Η τρίτη φάση, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος των ΗΠΑ, περιλαμβάνει την ολοκλήρωση του σχεδιασμού της αποστολής, την ανάπτυξη λεπτομερών σχεδίων και διαδικασιών όσον αφορά στο διαστημόπλοιο και την επιστημονική ομάδα και ολοκλήρωση της συναρμολόγησης και της δοκιμής του διαστημικού οχήματος και τον υποσυστημάτων του. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν ακόμα τρεις φάσεις, με το διαστημικό σκάφος να είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει το ταξίδι τον Αύγουστο του 2022 και να φτάσει στον αστεροειδή στις 31 Ιανουαρίου του 2026, αφού πρώτα περάσει από τον Άρη το 2023.
Ο αστεροειδής είναι σήμερα κάπου μεταξύ του Άρη και του Δία και έχει διάμετρο περίπου 226 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με τη NASA, έχει σχήμα "σαν πατάτα".
Όσον αφορά στον αστεροειδή Ψυχή 16, θεωρείται ότι είναι γεμάτος με χρυσό και πλατίνα ενώ περιέχει επίσης σίδηρο και νικέλιο. Η αξία του εκτιμάται στο ασύλληπτο ποσό των 10.000 τετράκις εκατομμυρίων δολαρίων. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το μέγεθος της αξίας του, να αναφέρουμε ότι η παγκόσμια οικονομία αγγίζει τα 75 τρισ. δολάρια.
Αν όλα αυτά τα μέταλλα υπήρχε η δυνατότητα να έρθουν στη Γη, θα μπορούσε κάθε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη μας να γίνει δισεκατομμυριούχος. Κάτι που θα μείνει όμως μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, καθώς η NASA έχει ξεκαθαρίσει ότι η αποστολή αυτή γίνεται αποκλειστικά για την πρόοδο της επιστήμης και δεν πρόκειται να υπάρξει εξόρυξη ή να βγει κάποιο χειροπιαστό κέρδος.
Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019
Stonewall, η εξέγερση του ομοφυλοφιλικού κινήματος
Η 27η Ιουνίου του 1969 αποτελεί ημέρα ορόσημο για το ομοφυλοφιλικό κίνημα, ήταν η ημέρα που το κίνημα αποβάλει τον παθητικό του ρόλο και περνάει στην αντεπίθεση. Η εξέγερση του Stonewall είναι ουσιαστικά η κραυγή των ομοφυλόφιλων και σηματοδοτεί την έναρξη του αγώνα τους για τα δικαιώματά τους.
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Αμερική εξαπολύεται μία επίθεση από την καθεστωτική τάξη ενάντια σε κάθε δύναμη αλλαγής. Ο αντικομμουνισμός διαχέεται σε όλη την αμερικανική κοινωνία και ο γερουσιαστής Μακάρθι ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό εναντίον των κομμουνιστών. Η «Ιερά εξέταση» του Μακάρθι καταδικάζει πλήθος κόσμου με την κατηγορία του «κινδύνου της εθνικής ασφάλειας». Βασικός στόχος κομμουνιστές και αναρχικοί.
Ωστόσο από τον κατάλογο δεν λείπουν και οι ομοφυλόφιλοι. «Πιστεύεται γενικά πως εκείνοι που συμμετέχουν σε εμφανείς πράξεις διαστροφής δεν έχουν τη συναισθηματική σταθερότητα των φυσιολογικών ατόμων», αναφέρει ο υφυπουργός Εξωτερικών James E. Webb σε έκθεσή του εκείνη την περίοδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το 1947 έως το 1950, 1.700 αιτήσεις για δουλειά στο δημόσιο απορρίφθηκαν, 4.380 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τον στρατό και 420 απολύθηκαν από τις δουλειές τους, επειδή η κυβέρνηση τους θεωρούσε ύποπτους για ομοφυλοφιλικές τάσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το 1947 έως το 1950, 1.700 αιτήσεις για δουλειά στο δημόσιο απορρίφθηκαν, 4.380 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τον στρατό και 420 απολύθηκαν από τις δουλειές τους, επειδή η κυβέρνηση τους θεωρούσε ύποπτους για ομοφυλοφιλικές τάσεις.
Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 το FBI και τα αστυνομικά τμήματα διατηρούν καταλόγους με τα ονόματα γνωστών ομοφυλόφιλων,τα στοιχεία κατοικίας τους και τους φίλους τους. Τα ταχυδρομεία στις ΗΠΑ παρακολουθούσαν τους παραλήπτες δεμάτων που εμπεριείχαν αντικείμενα που «συνδέονταν με την ομοφυλοφιλία». Τα gay bar σταδιακά κλείνουν και οι θαμώνες τους συλλαμβάνονται και διαπομπεύονται στον Τύπο. «Επιχειρήσεις σκούπα» της αστυνομίας «καθαρίζουν» τις γειτονιές, τα πάρκα και τις παραλίες από ομοφυλόφιλους.
Καθηγητές διώχνονται από τα πανεπιστήμια με την υποψία ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι ταπεινώνονται δημοσίως, παρενοχλούνται, απολύονται, φυλακίζονται ή κλείνονται σε ψυχιατρικές κλινικές.
Το 1952 η Ψυχιατρική Αμερικανική Ένωση περιλαμβάνει τους ομοφυλόφιλους στο «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο» χαρακτηρίζοντάς τους ως «αντικοινωνικές και διαταραγμένες προσωπικότητες».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει. Τα κινήματα φουντώνουν. Το κίνημα για τα Δικαιώματα των Αφρομαερικανών, το νέο πολιτιστικό ρεύμα της δεκαετίας του ’60, το αντιπολεμικό κίνημα, η «αντικουλτούρα των Χίπις» κ.α. αλλά και το φιλελεύθερο περιβάλλον του Greenwich Village, παρασύρουν και το κίνημα των ομοφυλόφιλων και συμβάλουν καταλυτικά στην ενίσχυσή του.
Το 1952 η Ψυχιατρική Αμερικανική Ένωση περιλαμβάνει τους ομοφυλόφιλους στο «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο» χαρακτηρίζοντάς τους ως «αντικοινωνικές και διαταραγμένες προσωπικότητες».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει. Τα κινήματα φουντώνουν. Το κίνημα για τα Δικαιώματα των Αφρομαερικανών, το νέο πολιτιστικό ρεύμα της δεκαετίας του ’60, το αντιπολεμικό κίνημα, η «αντικουλτούρα των Χίπις» κ.α. αλλά και το φιλελεύθερο περιβάλλον του Greenwich Village, παρασύρουν και το κίνημα των ομοφυλόφιλων και συμβάλουν καταλυτικά στην ενίσχυσή του.
Τα μπαρ υποδέχονται και πάλι σταδιακά τους ομοφυλόφιλους και μετατρέπονται σε πυρήνες του κινήματος. Ένα από αυτά ήταν και το Stonewall, ιδιοκτησία της Μαφίας, και γνωστό στην αμερικανική κοινωνία ως το «μαγαζί των περιθωριοποιημένων». Τα Drag queens shows κάνουν την εμφάνισή τους ως μία ένδειξη αυτοεπίγνωσης. Παρά τον «αέρα αλλαγής» στα τέλη της δεκαετίας του ’60 η αστυνομία συνεχίζει σε καθημερινή βάση τις επιχειρήσεις σκούπα στα διάφορα νυχτερινά μαγαζιά που σύχναζαν ομοφυλόφιλοι.
Την 27η Ιουνίου του 1969 η αστυνομία πραγματοποιεί στο Stonewall, στο Greenwich Village, μία από τις συνηθισμένες επιχειρήσεις σε μαγαζιά ομοφυλόφιλων. Όμως εκείνη την ημέρα τα γεγονότα δεν θα εξελιχθούν όπως συνήθως. Οι θαμώνες αντιδρούν με οργή στην εισβολή των αστυνομικών και μερίδα ομοφυλόφιλων αρχίζει να εκτοξεύει μπουκάλια μπίρας και άλλα αντικείμενα εναντίον τους. Άγνωστο παραμένει ακόμα το περιστατικό που προκάλεσε τελικά την έκρηξη.
Ο Craig Rodwell ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων απαντά: «Μία σειρά από περιστατικά συμβαίνουν ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει ένα γεγονός ή ένα άτομο, υπάρχει μόνο μία έκρηξη θυμού του πλήθους».
Τα επεισόδια συνεχίζονται έξω από το μαγαζί. Πλήθος αντικειμένων εκτοξεύεται εναντίον των αστυνομικών, που ξυλοκοπούν πολλούς από τους θαμώνες και συλλαμβάνουν δεκάδες.
Ορισμένοι μέσα στο πλήθος αρχίζουν να φωνάζουν «Gay Power!». Το σύνθημα εξαπλώνεται σε όλο το Greenwich Village. Εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι, άνδρες και γυναίκες, φτάνουν στην περιοχή κοντά στο Stonewall και συμμετέχουν στην εξέγερση. Το πλήθος δυναμώνει και οι αστυνομικές δυνάμεις ενισχύονται από την Tactical Patrol Force (TPF), μονάδα καταστολής διαδηλώσεων.
Το πλήθος όμως δεν διαλύεται. Αναδιοργανώνεται σε μικρές ομάδες και εκτοξεύει αντικείμενα από διάφορα σημεία στις αστυνομικές δυνάμεις. Σταδιακά η κατάσταση εξομαλύνεται. Το επόμενο βράδυ χιλιάδες διαδηλωτές επέστρεψαν στο ίδιο σημείο και οι συγκρούσεις επαναλήφθηκαν. «Βγάλτε τη Μαφία και την αστυνομία έξω από τα μαγαζιά» έγραφαν τα φυλλάδια που μοίραζαν. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν για πέντε ημέρες.
Την 27η Ιουνίου του 1969 η αστυνομία πραγματοποιεί στο Stonewall, στο Greenwich Village, μία από τις συνηθισμένες επιχειρήσεις σε μαγαζιά ομοφυλόφιλων. Όμως εκείνη την ημέρα τα γεγονότα δεν θα εξελιχθούν όπως συνήθως. Οι θαμώνες αντιδρούν με οργή στην εισβολή των αστυνομικών και μερίδα ομοφυλόφιλων αρχίζει να εκτοξεύει μπουκάλια μπίρας και άλλα αντικείμενα εναντίον τους. Άγνωστο παραμένει ακόμα το περιστατικό που προκάλεσε τελικά την έκρηξη.
Ο Craig Rodwell ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων απαντά: «Μία σειρά από περιστατικά συμβαίνουν ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει ένα γεγονός ή ένα άτομο, υπάρχει μόνο μία έκρηξη θυμού του πλήθους».
Τα επεισόδια συνεχίζονται έξω από το μαγαζί. Πλήθος αντικειμένων εκτοξεύεται εναντίον των αστυνομικών, που ξυλοκοπούν πολλούς από τους θαμώνες και συλλαμβάνουν δεκάδες.
Ορισμένοι μέσα στο πλήθος αρχίζουν να φωνάζουν «Gay Power!». Το σύνθημα εξαπλώνεται σε όλο το Greenwich Village. Εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι, άνδρες και γυναίκες, φτάνουν στην περιοχή κοντά στο Stonewall και συμμετέχουν στην εξέγερση. Το πλήθος δυναμώνει και οι αστυνομικές δυνάμεις ενισχύονται από την Tactical Patrol Force (TPF), μονάδα καταστολής διαδηλώσεων.
Το πλήθος όμως δεν διαλύεται. Αναδιοργανώνεται σε μικρές ομάδες και εκτοξεύει αντικείμενα από διάφορα σημεία στις αστυνομικές δυνάμεις. Σταδιακά η κατάσταση εξομαλύνεται. Το επόμενο βράδυ χιλιάδες διαδηλωτές επέστρεψαν στο ίδιο σημείο και οι συγκρούσεις επαναλήφθηκαν. «Βγάλτε τη Μαφία και την αστυνομία έξω από τα μαγαζιά» έγραφαν τα φυλλάδια που μοίραζαν. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν για πέντε ημέρες.
Το ομοφυλοφιλικό κίνημα είχε πετύχει την πρώτη του νίκη. Μετά την 27η Ιουνίου τα δεδομένα άλλαξαν οριστικά. Το θέμα των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων άρχισε να συζητείται έντονα, ενώ οι ομοφυλόφιλοι οργανώνονται και δημιουργούν το Gay Liberation Front, μία οργάνωση που θα παίξει σημαντικό ρόλο τα επόμενα χρόνια στο κίνημα. Οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων δημιουργούνται και σε Καναδά, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία και Νέα Ζηλανδία. Το Gay Pride μόλις είχε γεννηθεί με τις πρώτες παρελάσεις να πραγματοποιούνται τον Ιούλιο του 1970 στο Λος Άντζελες, το Σικάγο και τη Νέα Υόρκη κ.α.
Η εξέγερση του Stonewall σηματοδοτεί την αντίσταση των ομοφυλόφιλων ενάντια στην καταπίεση και την πρώτη δυναμική έκφραση του αιτήματος για ίσα δικαιώματα. Η 27η Ιουνίου έχει καθιερωθεί πλέον ως η Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας.
Η εξέγερση του Stonewall σηματοδοτεί την αντίσταση των ομοφυλόφιλων ενάντια στην καταπίεση και την πρώτη δυναμική έκφραση του αιτήματος για ίσα δικαιώματα. Η 27η Ιουνίου έχει καθιερωθεί πλέον ως η Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας.
Από το tvxs.
Ρομπότ-μπασκετμπολίστας βάζει 2.020 καλάθια στη σειρά και κάνει παγκόσμιο ρεκόρ
Ένα πανύψηλο ρομπότ-μπασκετμπολίστας της ιαπωνικής Toyota πέτυχε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες, καθώς έβαλε 2.020 καλάθια στη σειρά με ελεύθερες βολές. Το ανθρωποειδές ρομπότ Cue 3, που έχει ύψος 2,1 μέτρα, έκανε επίδειξη δυνατοτήτων εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο που θα γίνουν το 2020 (γι' αυτό, καθόλου τυχαία, έβαλε 2.020 καλάθια). Χρειάστηκε πάντως αρκετές ώρες για να πετύχει το ρεκόρ, καθώς ανάμεσα σε δύο βολές πρέπει να μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα. Το ρομπότ μπορεί να πετύχει και τρίποντα αλλά από στατική θέση, καθώς δεν μπορεί να κινηθεί. Σε μια προηγούμενη επίδειξη είχε βάλει πέντε στα οκτώ τρίποντα.
Το Cue 3 χρησιμοποιεί μια ποικιλία αισθητήρων και κάμερες για να υπολογίσει τη σωστή γωνία και τη δύναμη της βολής του. Η Toyota δεν έχει διευκρινίσει πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πρακτικά η σχετική τεχνολογία, πέρα από το να τονώνει το ηθικό των μηχανικών της (ιδίως των φίλων του μπάσκετ), σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ».
Η ιαπωνική εταιρεία έχει μέχρι σήμερα αναπτύξει αρκετά ανθρωποειδή ρομπότ, μεταξύ των οποίων ένα που παίζει βιολί.
Η ιαπωνική εταιρεία έχει μέχρι σήμερα αναπτύξει αρκετά ανθρωποειδή ρομπότ, μεταξύ των οποίων ένα που παίζει βιολί.
Από το tvxs.
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019
Σαλβαδόρ Αλιέντε: Μαρξιστής, επαναστάτης, δημοκρατικός
της Νόρας Ράλλη, από το tvxs:
"H ιστορία είναι δική μας. Γράφεται από τους λαούς. H πρόοδος της κοινωνίας δεν σταματά με εγκλήματα". ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ (26 Ιουνίου 1908 - 11 Σεπτεμβρίου 1973)
Σαλβαδόρ Αλιέντε... Επαναστάτης μαρξιστής, με κουστούμι και γραβάτα, γιατρός στο επάγγελμα (σπούδασε ιατρική γιατί ήθελε να βοηθά ανήμπορους και φτωχούς ανθρώπους που δεν είχαν καμιά δυνατότητα περίθαλψης στο ανάλγητο αμερικανόφιλο καθεστώς που κυβερνούσε τη χώρα του, τη Χιλή, από τα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα μέχρι να έρθει ο ίδιος στην εξουσία), φίλος του Φιντέλ Κάστρο, που ποτέ ωστόσο δε δέχθηκε να κάνει χρήση των όπλων που του έδινε για την επανάσταση, ειρηνιστής και δημοκράτης.
Όταν ο λαός (εκατομμύρια κόσμου) τού φώναζε να διαλύσει τη Βουλή, που ήταν ήδη πουλημένη στη CIA, ο ίδιος αρνούνταν να κινηθεί αντιδημοκρατικά, με όποιο κόστος. Και πράγματι, το κόστος ήταν πολύ μεγάλο: ο δικός του θάνατος στις 11 του Σεπτέμβρη 1973 και η δικτατορία του Πινοσέτ, από την οποία οι πληγές στη χώρα αιμορραγούν ακόμη. Χιλιάδες αγνοούμενοι νεκροί, ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και καταστροφή της εργατικής τάξη και όλα αυτά για να διατηρηθεί η «τάξη» και η «ηθική» του αμερικανικού καπιταλιστικού και αντικουμουνιστικού φυσικά, προτύπου.
«Aς μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς που μας λείπουν
επειδή αποτελούν κομμάτι μας, επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν,
κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι»
ΛOYIΣ ΣEΠOYΛBEΔA
Ελάχιστα μέτρα φιλμ και κάποιες φωτογραφίες έχουν απομείνει από τα γεγονότα του πρωινού της 11ης Σεπτεμβρίου του 1973 στο Σαντιάγκο της Χιλής. Ήταν η πρώτη ημέρα μιας 17χρονης φασιστικής δικτατορίας, που φυλάκισε, βασάνισε και δολοφόνησε χιλιάδες Χιλιανούς (και όχι μόνο). Ήταν η τελευταία μέρα ενός ονείρου που συνήγειρε για 3 χρόνια τον λαό της Λατινοαμερικάνικης χώρας (λίγες μέρες μετά, ο Πάμπλο Νερούδα πέθανε κι ο Βίκτωρ Χάρα ξεψύχησε στα χέρια των βασανιστών). Ήταν η ημέρα του μαρτυρίου, του θανάτου και του περάσματος στον χώρο του μύθου του Προέδρου της Χιλιανής Δημοκρατίας, του γιατρού Σαλβαδόρ Αλιέντε. Ο ιδρυτής και Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Χιλής, από την αρχή της πολιτικής του δράσης επιχείρησε το αδιανόητο.
Στα χρόνια του ψυχρού (αν και για την Λατινοαμερικάνικη ήπειρο ο όρος είναι μάλλον μετριοπαθής) πολέμου, με τις ΗΠΑ να ελέγχουν τις κυβερνήσεις ανδρείκελα των Νοτιοαμερικάνικων κρατών, τις πολυεθνικές να απομυζούν τον πλούτο τους, με την πλήρη εξάρτηση των οικονομιών από τις Αμερικανικές τράπεζες, με όλους τους Κρατικούς φορείς διαβρωμένους από τις λογής μυστικές υπηρεσίες, ο Αλιέντε, δηλωμένος Μαρξιστής, επιχειρεί να ανέλθει στην εξουσία και να εφαρμόσει πρόγραμμα ανακατανομής του πλούτου, εθνικής ανεξαρτησίας, εθνικοποίησης των μεγαλύτερων βιομηχανιών, ακολουθώντας με θρησκευτικό φανατισμό τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού, αποσκοπώντας να πείσει την πλειοψηφία των Χιλιανών ψηφοφόρων.
Θα αποτύχει το 1958 και το 1964, μέσα σε ένα κλίμα μαζικής υστερικής προπαγάνδας εκπορευόμενης και αδρά αμειβόμενης από τα Αμερικανικά κέντρα, ώσπου, το 1970 θα κερδίσει με την Λαϊκή Ενότητα, συμπράττοντας με το Κομουνιστικό Κόμμα και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις. Όπως αναφέρει και ο Γουίλιαμ Μπλαμ, "οι ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι υπάρχει κάτι χειρότερο από έναν Μαρξιστή στην εξουσία. Ένας εκλεγμένος Μαρξιστής στην εξουσία". Η αντίδραση είναι λυσσαλέα. Εν ολίγοις, κατά τη διάρκεια της τριετίας Αλιέντε, όλες οι πρακτικές ανατροπής μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, εκτός από αυτήν της απ' ευθείας στρατιωτικής εισβολής, εφαρμόστηκαν από τις ΗΠΑ. Κι ο Αλιέντε φυσικά το γνώριζε και παρέμεινε σχεδόν εμμονοληπτικά πιστός στην πολιτική του, ακολουθώντας χωρίς παρέκκλιση το σύνταγμα, τους νόμους, τις δημοκρατικές αρχές. Μια στάση που θα ακολουθήσει, αυτοκτονικά, ακόμα και την ύστατη στιγμή.
Ραντεβού θανάτου στον Ρίο Γκράντε
Ένας πατέρας και η μόλις 23 μηνών κόρη του κείτονται νεκροί στα λασπωμένα νερά, στις όχθες του ποταμού Ρίο Γκράντε. Το μικροσκοπικό κεφαλάκι της κόρης κρύβεται μέσα από το μπλουζάκι του πατέρα, ένα χεράκι φαίνεται να ακουμπά τον λαιμό του.
Η εικόνα της Julia Le Duc του Associated Press ελήφθη την περασμένη Δευτέρα, λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Óscar Alberto Martínez Ramírez και της κόρης του Βαλέρια, από το Ελ Σαλβαδόρ, που προσπάθησαν μέσω του ποταμού να διασχίσουν τα σύνορα από το Μεξικό στις ΗΠΑ.
Η φωτογραφία μαρτυρά την αγωνία και την απόγνωση ανθρώπων, οικογενειών, ενηλίκων, ανηλίκων, μεταναστών, προσφύγων στο επισφαλές ταξίδι προς έναν ξένο τόπο, αναζητώντας μία νέα πατρίδα που θα τους εξασφαλίσει ό,τι βίαια τους αποστερήθηκε - είτε λόγω φτώχειας και οικονομικής εξόντωσης, είτε λόγω πολέμου, είτε άλλων δεινών.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ο πατέρας, ένας 25χρονος μάγειρας, η 21χρονη μητέρα και η μικρή τους κόρη είχαν φτάσει την περασμένη εβδομάδα στην Ματαμόρος αφού είχαν διασχίσει όλο το Μεξικό. Την Κυριακή το απόγευμα η οικογένεια αποφάσισε να προσπαθήσει να περάσει κολυμπώντας στην αμερικανική όχθη του ποταμού Ρίο Γκράντε, συνοδεία ενός φίλου.
Ο πατέρας πήρε στην πλάτη του το παιδί και το έβαλε μέσα στην μπλούζα του για να διασχίσουν τον ποταμό. Όμως τους παρέσυραν τα ισχυρά ρεύματα και πνίγηκαν και οι δύο μπροστά στα μάτια της νεαρής μητέρας, η οποία κατάφερε να επιστρέψει ζωντανή στην μεξικανική όχθη, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στις τοπικές αρχές.
Δυστυχώς τέτοιες εικόνες αντικρίζουμε πλέον πολύ συχνά. Ανησυχητικά πολύ συχνά… Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει εξάλλου την εικόνα του μικρού Αϊλάν το κορμάκι του οποίου βρέθηκε να κείτεται στα τουρκικά παράλια. Η οικογένειά του προέβη σε μια ύστατη αγωνιώδη προσπάθεια να ξεφύγει από τις βόμβες της εμπόλεμης Συρίας. Το όνειρο για μία νέα ζωή χάθηκε, μαζί με αυτό και ο τρίχρονος Αϊλάν.
Οι φωτογραφίες μας θυμίζουν ότι πέραν των όσων σημαντικών συμβαίνουν στον κόσμο από πολιτικής, οικονομικής, γεωπολιτικής άποψης, μοιάζουν μικρά, όταν στο προσκήνιο βρίσκεται η αξία της ανθρώπινης ζωής και ο κίνδυνος αυτή να μας αποστερηθεί.
Η μεξικανική κυβέρνηση επικρίνεται σφόδρα τις τελευταίες μέρες για την στάση της απέναντι στους μετανάστες.
Στα τέλη του Μαΐου ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ απείλησε να επιβάλει τελωνειακούς δασμούς σε όλα τα μεξικανικά προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ, αν το Μεξικό δεν σταματήσει το κύμα των επίδοξων μεταναστών από τις χώρες της κεντρικής Αμερικής. Στις 7 Ιουνίου, οι δύο χώρες κατέληξαν μάλιστα σε συμφωνία: οι ΗΠΑ έδωσαν διορία 45 ημερών στο Μεξικό για να λάβει μέτρα.
Από το zougla.
Τρίτη 25 Ιουνίου 2019
Στα κρατητήρια φοιτήτρια – Εργαζόταν ανασφάλιστη όμως ο εργοδότης την κατηγόρησε για κλεψιά
Από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ:
Την μήνυσε όταν είπε... την αλήθεια στον ΕΦΚΑ - Εργαζόταν ανασφάλιστη και, όταν τη βρήκε το ΙΚΑ, ο εργοδότης “ανακάλυψε” κατάχρηση
Στα κρατητήρια πέρασε το σαββατοκύριακο της μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο, που για να βγάλει τα προς το ζην είχε πιάσει δουλειά σε μεσιτικό γραφείο. Ο εργοδότης της την κατήγγειλε στην Αστυνομία για υπεξαίρεση χρημάτων. Το “ενδιαφέρον” στην υπόθεση, σύμφωνα με τις καταγγελίες που δέχτηκε η “Ν.Κ.” για το θέμα, είναι ότι το… “θυμήθηκε” μετά τον έλεγχο που έκανε στην επιχείρησή του το Περιφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο του ΕΦΚΑ, όπου βρήκε την κοπέλα να είναι εργαζόμενη επί τρεις εβδομάδες ανασφάλιστη αλλά και απλήρωτη.
Είναι μια ιστορία που αποκαλύπτει στη “Νέα Κρήτη” ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου Δημόκριτος Σαλούστρος, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό του για το πάθημα της εργαζόμενης φοιτήτριας, «που σαν να μην έφτανε ότι δούλευε χωρίς χρήματα και χωρίς ένσημα, βρέθηκε και στη φυλακή επειδή απλά είπε την αλήθεια στην Επιθεώρηση Εργασίας»!
Μήνυση και αντι- μήνυση...
Το πρωί του περασμένου Σαββάτου έγινε η σύλληψη της κοπέλας από την Αστυνομία λόγω του αυτοφώρου που είχε σχέση με τη μήνυση από τον εργοδότη της, ενώ η ίδια στη συνέχεια προχώρησε σε αντι-μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος της, με συνέπεια αυτή τη φορά ο εργοδότης της να εξαφανιστεί για να αποφύγει ο ίδιος τη σύλληψή του λόγω αυτοφώρου, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει, μιλώντας στην εφημερίδα μας, ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου Δημόκριτος Σαλούστρος.
«Ο άνθρωπος αυτός απασχολούσε επί τρεις εβδομάδες την εργαζόμενη, χωρίς πρόσληψη, χωρίς μισθό, παρά την επίμονη προσπάθειά της να προσληφθεί και να μπουν ένσημα. Μέχρι που την Παρασκευή το απόγευμα ήρθε έλεγχος από τον αρμόδιο φορέα που διενεργεί ελέγχους για την ανασφάλιστη εργασία και οι ελεγκτές βρήκαν την κοπέλα μέσα στην επιχείρηση. Απάντησε στις ερωτήσεις η κοπέλα και στη συνέχεια η ίδια ενημέρωσε σχετικά τον εργοδότη. Ο εργοδότης πήγε στην επιχείρηση με φωνές και επιθετική στάση και έριξε το φταίξιμο στην εργαζόμενη για την καταγραφή της απ’ το ΙΚΑ. Αυτή απάντησε ότι δε θα είχε συμβεί τίποτα αν ήταν ασφαλισμένη και του είπε ξανά ότι πρέπει να ασφαλιστεί και να πληρωθεί. Εκείνος αρνήθηκε για μία ακόμα φορά κι εκείνη του άφησε το κλειδί της επιχείρησης και έφυγε»...
Η σύλληψη της εργαζόμενης
Και η ιστορία συνεχίζεται ως εξής, σύμφωνα με την περιγραφή που μας έκανε ο Δημόκριτος Σαλούστρος: «Την επομένη το πρωί (σ.σ. Σάββατο πρωί), πήγε η Αστυνομία από το σπίτι της και της ζήτησε να κατέβει κάτω. Η Αστυνομία την συνέλαβε, καθώς υπήρχε μήνυση του εργοδότη στο όνομά της με την πρόφαση ότι υπήρξε κατάχρηση χρημάτων. Και μάλιστα οδηγήθηκε με πρόχειρα ρούχα στην Αστυνομική Διεύθυνση, όπου όλο το Σάββατο το πέρασε εκεί, ενώ έμεινε και το βράδυ, προσπαθώντας να αποδείξει το αυτονόητο: ότι δεν είναι ελέφαντας, δηλαδή. Πρακτικά και ανασφάλιστη και απλήρωτη και στη φυλακή εκδικητικά γιατί “τόλμησε” να πει στον έλεγχο του ΙΚΑ την αλήθεια»!
 |
Δημόκριτος Σαλούστρος: «Η ιστορία αυτή δείχνει ότι οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί. Δε φτάνει που ήταν απλήρωτη και ανασφάλιστη η κοπέλα αυτή, βρέθηκε και στη φυλακή επειδή είπε την αλήθεια!»
|
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου στο σημείο αυτό τονίζει, με μεγάλη αγανάκτηση και θλίψη, ότι «τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Οι εργοδότες έχουν ξεσαλώσει. Κατά τη γνώμη μας και η κυβέρνηση έχει ευθύνη που δίνει αέρα στα πανιά της εργοδοσίας, με τη νομοθεσία που έχει σε ισχύ αυτό το διάστημα, με την οποία πρακτικά αφήνει στο απυρόβλητο τους εργοδότες. Αλλά και με την απονέκρωση των ελεγκτικών μηχανισμών όπως την Επιθεώρηση του Σώματος Εργασίας κι άλλων τέτοιων ελεγκτικών μηχανισμών που δεν έχουν καν αυτοκίνητο για να βγουν να κάνουν ελέγχους, και που μιλάμε μόλις για επτά άτομα στον νομό Ηρακλείου για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Και υπάρχει κι ένα ακόμη ερώτημα που έχει να κάνει με το ότι, ακόμα και αν γίνουν όλα σωστά και επιβληθούν τα πρόστιμα, τι πρόστιμα είναι αυτά; Είναι ικανά να σταματήσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία; Όταν φτάνουμε στο σημείο ο εργαζόμενος να μπαίνει φυλακή γιατί τόλμησε να παραδεχτεί στον έλεγχο ότι είναι ανασφάλιστος και απλήρωτος και ο εργοδότης που διαπιστωμένα έχει κάνει αυτές τις παραβάσεις να είναι έξω, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάποια λογική του παραλόγου»...
Και συνεχίζει λέγοντας ότι «η κοπέλα έχει περάσει σε αντι-μήνυση για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση και, απ’ ό,τι ξέρουμε, ο εργοδότης απέφυγε το αυτόφωρο μέχρι και αργά το βράδυ του Σαββάτου»...
Τέλος, η κοπέλα ζήτησε από την Αστυνομία να ελέγξει όλες τις κάμερες ασφαλείας του μεσιτικού γραφείου για να διαπιστωθεί ότι η ίδια δεν έχει καμία σχέση με χρήματα από πελάτες, και ξεκαθαρίζει ότι η ίδια επικοινωνούσε με κόσμο αλλά χωρίς να έχει καμία εμπορική συναλλαγή με τους πελάτες. Η κοπέλα είχε πιάσει δουλειά για να μπορέσει να σταθεί οικονομικά στα πόδια της και να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της, ώστε να αναζητήσει στη συνέχεια την τύχη της στη “ζούγκλα” της αγοράς εργασίας, στον αγώνα της επιβίωσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)