Με κανέναν...

 

Tριήμερη απεργία από τους διανομείς της Wolt

 Νέα τριήμερη απεργία προκήρυξαν για το Σάββατο 29 Απριλίου, την Κυριακή 30 Απρίλη και τη Δευτέρα 1η Μαΐου, οι διανομείς της Wolt, οι οποίοι θα πραγματοποιήσουν κοινή μοτοπορεία την Πρωτομαγιά με τους συναδέλφους τους από την eFood.

Η απόφαση λήφθηκε στη Γενική Συνέλευση που έγινε το απόγευμα της Πέμπτης στις 6 Απριλίου.

Τις νέες κινητοποιήσεις έχει προκαλέσει ο νέος τρόπος υπολογισμού της αμοιβής ανά παραγγελία, που οδηγεί σε μείωση των αποδοχών των διανομέων που εργάζονται με το καθεστώς του freelancer.

Μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι της Wolt, διεκδικούν:

Καμία μείωση των αποδοχών ανά παραγγελία, επαναφορά των αποδοχών στα επίπεδα του Μάρτη του 2022 με αποζημίωση 0,40 ευρώ ανά χιλιόμετρο από το πρώτο μέτρο.Να σταματήσει η αδήλωτη εργασία. Συμβάσεις αορίστου χρόνου απευθείας με τη Wolt με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όσους διανομείς εργάζονται μέσω έμμεσου εργοδότη.Δωρεάν χορήγηση όλων των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας. Κράνος – μπουφάν μηχανής- εξοπλισμός. Να τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Υπενθυμίζεται ότι οι διανομείς της Wolt έκαναν ξανά απεργία για τρεις μέρες στις αρχές Απριλίου.

Η Εξέγερση του Πάσχα

 

Από το tvxs:

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στις 24 Απριλίου του 1916, μια ομάδα Ιρλανδών αυτονομιστών κήρυξε την ίδρυση της Ιρλανδικής Δημοκρατίας και, μαζί με περίπου 1.600 συμμάχους, πραγματοποίησε εξέγερση εναντίον της βρετανικής κυριαρχίας στην Ιρλανδία. Οι αντάρτες κατέλαβαν στρατηγικά κτίρια στο Δουβλίνο και συγκρούστηκαν με τα βρετανικά στρατεύματα. Μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, η εξέγερση κατεστάλη και περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι έπεσαν νεκροί ή τραυματίστηκαν. Οι ηγέτες της εξέγερσης εκτελέστηκαν. Όμως τα πάντα είχαν πάρει το δρόμο τους. Οι νεκροί θεωρούνταν πλέον μάρτυρες. Τελικά το 1921 υπογράφηκε μια συνθήκη με την οποία το 1922 ιδρύθηκε επίσημα το ελεύθερο ιρλανδικό κράτος, το οποίο σταδιακά μετατράπηκε στη σύγχρονη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. 

Το ιστορικό φόντο 

Με την πράξη της Ένωσης (Act of Union) το 1800, η Ιρλανδία (η οποία βρισκόταν κάτω από βρετανικό έλεγχο από τον 12ο αιώνα) συγχωνεύθηκε με τη Μεγάλη Βρετανία για να σχηματίσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Ως αποτέλεσμα, το κοινοβούλιο της Ιρλανδίας διαλύθηκε και η χώρα άρχισε να κυβερνάται από το Γουέστμινστερ στο Λονδίνο. Οι αντιδράσεις ριζοσπαστικές ή μετριοπαθείς δεν κόπασαν ποτέ. 

Κάποιοι μετριοπαθείς εθνικιστές τάχθηκαν υπέρ της εγχώριας κυριαρχίας, σύμφωνα με την οποία η Ιρλανδία θα παρέμενε τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και υπό μια μορφή αυτοδιοίκησης. Αρκετά νομοσχέδια για αυτού του είδους την αυτοδιοίκηση απορρίφθηκαν στο Κοινοβούλιο στα τέλη του 18ου αιώνα, πριν ένα περάσει τελικά το 1914. Ωστόσο, η εφαρμογή της αυτοδιοίκησης της Ιρλανδίας θα αναβαλλόταν λόγω της έναρξης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914-18).

Εν τω μεταξύ, τα μέλη μίας μυστικής επαναστατικής οργάνωσης που ονομαζόταν Ιρλανδική Ρεπουμπλικανική Αδελφότητα (IRB), που πίστευε ότι η αυτοδιοίκηση δεν θα λειτουργούσε και αναζητούσε πλήρη ανεξαρτησία για την Ιρλανδία, άρχισε να σχεδιάζει την Εξέγερση του Πάσχα. Ο Roger Casement (1864-1916), Ιρλανδός εθνικιστής, μετέφερε φορτία γερμανικών όπλων και πυρομαχικών για τους αντάρτες. Ωστόσο, λίγο πριν ξεκινήσει η εξέγερση, οι Βρετανοί εντόπισαν το πλοίο. Ο Casement κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε τον Αύγουστο του 1916. 

Η Εξέγερση: Απρίλιος 1916

Στις 24 Απριλίου του 1916, οι ηγέτες των ανταρτών και οι υποστηρικτές τους, κατέλαβαν το γενικό ταχυδρομείο της πόλης και άλλες στρατηγικές τοποθεσίες. Από τα σκαλιά του ταχυδρομείου, ο Patrick Pearse (1879-1916), ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης, διάβασε ένα κείμενο που κήρυττε την Ιρλανδία Ανεξάρτητη Δημοκρατία και δήλωσε ότι είχε οριστεί προσωρινή κυβέρνηση αποτελούμενη από μέλη της IRB. Παρά τις ελπίδες των ανταρτών, το ευρύ κοινό στην Ιρλανδία δεν τους υποστήριξε. Η βρετανική κυβέρνηση σύντομα κήρυξε στρατιωτικό νόμο στην χώρα και σε λιγότερο από μία εβδομάδα οι αντάρτες συνετρίβησαν από τις βρετανικές δυνάμεις. Περίπου 450 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 2.000, πολλοί από τους οποίους ήταν απλοί πολίτες, τραυματίστηκαν από τις εκτεταμένες βιαιοπραγίες, οι οποίες κατέστρεψαν επίσης μεγάλο μέρος του κέντρου του Δουβλίνου. 

Τα γεγονότα μετά την Εξέγερση του Πάσχα

Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, 15 από τους ηγέτες της εξέγερσης εκτελέστηκαν. Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι, ύποπτοι για υποστήριξη της εξέγερσης με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, συνελήφθησαν και περίπου 1.800 απεστάλησαν στην Αγγλία, όπου φυλακίστηκαν χωρίς να δικαστούν. Οι βιαστικές εκτελέσεις, οι μαζικές συλλήψεις και ο στρατιωτικός νόμος, ο οποίος παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το φθινόπωρο του 1916, προκάλεσαν τεράστια δυσαρέσκεια απέναντι στους Βρετανούς και έστρεψαν την κοινή γνώμη υπέρ των αναρτών και του κινήματος για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας. 

Στις εκλογές του 1918 στο κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου, το πολιτικό κόμμα Sinn Fein - του οποίου στόχος ήταν η ίδρυση ανεξάρτητης Ιρλανδίας - κέρδισε την πλειοψηφία των ιρλανδικών εδρών. Τα μέλη του Sinn Fein αρνήθηκαν στη συνέχεια να καθίσουν στο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και τον Ιανουάριο του 1919 συναντήθηκαν στο Δουβλίνο για να συγκαλέσουν ένα ιρλανδικό κοινοβούλιο (γνωστό ως Dail Eireann) και να κηρύξουν την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας.

Το 1919 ιδρύθηκε ο Ιρλανδικός Ρεπουμπλικανικός Στρατός. Ξεκίνησε έναν αντάρτικο πόλεμο κατά της βρετανικής κυβέρνησης και των δυνάμεών της στην Ιρλανδία. Ακολούθησε ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας που διήρκεσε έως το 1921. Μετά την κατάπαυση του πυρός από τον Ιούλιο του 1921, οι δύο πλευρές υπέγραψαν μια συνθήκη το Δεκέμβριο, η οποία προέβλεπε την ίδρυση του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους, αυτοδιοικούμενου έθνους της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, το επόμενο έτος. Το 1948 η Ιρλανδία μετατράπηκε σε ανεξάρτητη δημοκρατία αφού αποχώρησε από την βρετανική κοινοπολιτεία. Η πλήρως ανεξάρτητη Δημοκρατία της Ιρλανδίας (αποτελούμενη από τις 26 κομητείες στο νότιο και δυτικό τμήμα του νησιού) διακηρύχθηκε επισήμως τη Δευτέρα του Πάσχα στις 18 Απριλίου του 1949.

Η άγνωστη πλευρά της Εξέγερσης του Πάσχα

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό ακόμη και σήμερα, πάνω από έναν αιώνα μετά την Εξέγερση του Πάσχα, είναι ότι κατά τη διάρκειά της διεξήχθη μια ακόμη μάχη, αυτή για την ισότητα όλων των Ιρλανδών πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Οι γυναίκες δεν ήταν μόνο ενεργά μέλη της Εξέγερσης, αλλά η Διακήρυξη της Ιρλανδικής Δημοκρατίας, την οποία σύντομα θα εξέδιδαν οι επαναστάτες, περιλάμβανε ρητά την ισότητα και για αυτές.

Ένα τεράστιο βήμα για τις γυναίκες

Στα μπροστινά σκαλιά του Γενικού Ταχυδρομείου της πόλης, ο Patrick Pearse θα διάβαζε τη διακήρυξη των επαναστατών της Ιρλανδικής Δημοκρατίας. Απευθυνόταν σε Ιρλανδούς άνδρες και γυναίκες, δηλώνοντας «θρησκευτική και πολιτική ελευθερία, ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες». Σε μια εποχή που οι γυναίκες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες (όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες) δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, η κήρυξη των ίσων δικαιωμάτων και για τις γυναίκες ήταν επαναστατική. Αν και δεν είναι γνωστό ποιος επέμενε να συμπεριληφθεί η γλώσσα της ισότητας στη διακήρυξη, το προοδευτικό της μήνυμα υποστηρίχθηκε ένθερμα από τους εξέχοντες ηγέτες των ανταρτών James Connolly και Constance “Countess” (κόμισσα) Markievicz.

Η κόμισσα Markievicz

Η κόμισσα Markievicz ήταν ενεργό μέλος της εθνικιστικής ομάδας Cumann na mBhan ή «Λίγκας των Γυναικών». Δημιουργημένη το 1914, στόχος της ήταν η ισότητα για τις γυναίκες και ένα ανεξάρτητο ιρλανδικό κράτος, με κάθε τρόπο. Οι γυναίκες αυτές δεν ήταν μόνο πρόθυμες να ρισκάρουν τη ζωή τους για την Ιρλανδία, αλλά ήταν και αγωνίστριες υπέρ των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων σε πολλά ζητήματα, όπως η αναδιανομή της γης, τα εργασιακά δικαιώματα και η εκλογή των γυναικών σε πολιτικά αξιώματα.

Όταν τα ανδροκρατούμενα εθνικιστικά σωματεία ενώθηκαν για να πολεμήσουν στην Εξέγερση του Πάσχα, ενώθηκαν και με τα ήδη πολιτικά δραστήρια μέλη του Cumann na mBhan. Η κόμισσα μετά το πέρας της εξέγερσης φυλακίστηκε με 76 ακόμα γυναίκες αντάρτισσες. Αφού αποφυλακίστηκε, έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη στη βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων και αργότερα υπηρέτησε ως υπουργός Εργασίας στη νεοσύστατη ιρλανδική δημοκρατία.

Ο λόγος της Elizabeth O'Farrell

Μια ακόμα επιφανής γυναικεία προσωπικότητα της εξέγερσης ήταν η νοσοκόμα Elizabeth O'Farrell, μέλος του Cumann na mBhan. Η ίδια επιλέχθηκε από τους αντάρτες για να δώσει το λόγο για την παράδοσή τους στα βρετανικά στρατεύματα, όταν συνειδητοποίησαν την υπεροχή τους. Η O'Farrell τότε, έπιασε ένα έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού και μια λευκή σημαία και κατευθύνθηκε γενναία προς τον βρετανικό στρατό. Ωστόσο, παρά το ρόλο της σε ένα από τα πιο κρίσιμα γεγονότα της ιρλανδικής ιστορίας, η προσωπική ιστορία της παραμένει ξεχασμένη στο χρόνο.

Η Ιρλανδία κατοχύρωσε τα δικαιώματα των γυναικών (συμπεριλαμβανομένου του πλήρους δικαιώματος ψήφου για τις γυναίκες ηλικίας άνω των 21 ετών) στο σύνταγμα του 1922, που ίδρυσε το Ελεύθερο Ιρλανδικό Κράτος. Όμως τα κέρδη χάθηκαν σύντομα, λόγω της πολιτικής ήττας των προοδευτικών μελών του εθνικιστικού συνασπισμού και την αυξημένη επιρροή της καθολικής εκκλησίας στο ελεύθερο κράτος. Ένας από τους σημαντικότερους επικριτές της ισότητας των γυναικών ήταν ο Eamon de Valera, ο οποίος αρνήθηκε να επιτρέψει στις γυναίκες να υπηρετήσουν μαζί του κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Πάσχα. Μετά την εκλογή του Valera ως πρωθυπουργού, ένα αναθεωρημένο σύνταγμα του 1937, που συντάχθηκε υπό την ηγεσία του, περιόρισε σημαντικά τα δικαιώματα των γυναικών, θεσπίζοντας την απαγόρευση του διαζυγίου και δημιουργώντας την υποχρέωση των γυναικών να παραμένουν υπεύθυνες του σπιτιού και της οικογένειας.

Έναν αιώνα μετά τη Διακήρυξη της Ιρλανδικής Δημοκρατίας που κατοχύρωνε ίσα δικαιώματα για όλους τους Ιρλανδούς πολίτες, η Ιρλανδία, όπως και πολλές χώρες, εξακολουθεί να αγωνίζεται να εκπληρώσει αυτή την υπόσχεση. Καθώς οι ιστορικοί εργάζονται για να αποκαταστήσουν τις γυναίκες όπως η Κόμισσα Markievicz και η Elizabeth O'Farrell, είναι πιθανό να αναδυθεί μια πληρέστερη, πλουσιότερη ιστορία του αγώνα για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας και την ισότητα.

Από το tvxs.

Πανό αλληλεγγύηςστην Ακρόπολη για τη 12χρονη από τον Κολωνό

 

Μια ομάδα ατόμων σήκωσε πανό, το πρωί του Σαββάτου, μπροστά από την Ακρόπολη, σε μια ένδειξη αλληλεγγύης προς τη 12χρονη από τον Κολωνό, που αποτελεί θύμα εκμετάλλευσης ανηλίκου και μαστροπείας.

Στο πανό αναγραφόταν το μήνυμα: «GR STATE MAFIA HUMAN TRAFFICKING» (Ελληνική μαφία - Εμπόριο ανθρώπων).

Η αστυνομία προέβη σε τέσσερις προσαγωγές για την ανάρτηση του πανό.

Λεπτομερείς εικόνες του πλανήτη Ουρανού κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb

 

Από το zougla:

Μια εκπληκτική εικόνα του παγωμένου γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος, πλανήτη Ουρανού, αποτύπωσε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, που ανέπτυξαν η NASA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) και ο Καναδικός Οργανισμός Διαστήματος (CSA).

Η νέα εικόνα παρουσιάζει τους εντυπωσιακούς δακτυλίους του. Ο Ουρανός έχει 13 γνωστούς δακτυλίους, έντεκα από τους οποίους είναι ορατοί σε αυτές τις εικόνες. Μεταξύ αυτών βρίσκονται δύο πιο αχνοί δακτύλιοι με σκόνη, οι οποίοι έχουν απεικονιστεί μόλις άλλες δύο φορές, από το διαστημόπλοιο Voyager 2 που πέταξε δίπλα από τον πλανήτη το 1986 και από το Αστεροσκοπείο Keck στη Χαβάη με προηγμένη προσαρμοστική οπτική.

Ο Ουρανός, ο έβδομος πλανήτης από τον Ήλιο, είναι μοναδικός: περιστρέφεται στο πλάι, σε γωνία σχεδόν 90 μοιρών από το επίπεδο της τροχιάς του. Αυτό προκαλεί ακραίες εποχές, καθώς οι πόλοι του βιώνουν πολλά χρόνια συνεχούς ηλιακού φωτός, που ακολουθούνται από ισάριθμα χρόνια πλήρους σκοταδιού. Επί του παρόντος, είναι προχωρημένη άνοιξη στο βόρειο πόλο, ο οποίος είναι ορατός, ενώ το καλοκαίρι στον βόρειο πόλο θα είναι το 2028. Αντίθετα, όταν το Voyager 2 επισκέφθηκε τον Ουρανό ήταν καλοκαίρι στο νότιο πόλο, που τώρα βρίσκεται στη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη.

Στις εικόνες του James Webb, βλέπουμε τον πλανήτη με περισσότερες λεπτομέρειες, που καταδεικνύουν πόσο δυναμική είναι η ατμόσφαιρα του Ουρανού. Στη δεξιά πλευρά του πλανήτη υπάρχει μια περιοχή λάμψης στον πόλο που βλέπει προς τον Ήλιο, γνωστή ως «πολικό κάλυμμα» (polar cap) - φαίνεται να εμφανίζεται όταν ο πόλος εισέρχεται στο άμεσο ηλιακό φως το καλοκαίρι και εξαφανίζεται το φθινόπωρο. Τα δεδομένα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον επί του παρόντος μυστηριώδη μηχανισμό πίσω από αυτό το χαρακτηριστικό.

    

Το James Webb αποτύπωσε επίσης πολλά από τα 27 γνωστά φεγγάρια του Ουρανού.

Από το zougla.

Τρίτη μέρα απεργίας για τους διανομείς της Wolt - Ποια τα αιτήματά τους

 Από το tvxs:

Συνεχίζεται για τρίτη μέρα η απεργία των ντελιβεράδων της Wolt.

Η απεργιακή κινητοποίηση ξεκίνησε το Σάββατο και θα συνεχιστεί έως και σήμερα Δευτέρα, με συγκέντρωση στα γραφεία της Wolt στις 2 το μεσημέρι, όπου οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν νέα συνάντηση με την εργοδοσία προκειμένου να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους αναφορικά με την μείωση της αμοιβής τους ανά παραγγελία.

Έχουν προηγηθεί δύο μοτοπορείες την Πέμπτη και την Παρασκευή, οι οποίες οργανώθηκαν αυθόρμητα από τους ιδιους τους εργαζόμενους, ενώ την κινητοποιήση στηρίζουν συνδικάτα και σωματεία βάσης, όπως η Συνέλευση Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου και το Συνδικάτο Επιστιτισμού Τουρισμού.

Σημειώνεται πως λόγω των κινητοποιήσεων, από το Σαββατοκύριακο, η πλατφόρμα της Wolt λειτουργεί με προβλήματα και καθυστερήσεις.

Οι εργαζόμενοι, ανάμεσα σε άλλα, διεκδικούν:

• Καμία μείωση των αποδοχών ανά παραγγελία, επαναφορά των αποδοχών στα επίπεδα του Μάρτη του 2022 με αποζημίωση 0,40 ευρώ ανά χιλιόμετρο από το πρώτο μέτρο.
• Να σταματήσει η αδήλωτη εργασία. Συμβάσεις αορίστου χρόνου απευθείας με τη Wolt με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όσους διανομείς εργάζονται μέσω έμμεσου εργοδότη.
•  Από το tvxs.

Πορτογαλία: Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν κατά του αυξανόμενου κόστους στέγασης

 

Από το zougla:

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν σήμερα το απόγευμα στη Λισαβόνα και σε πολλές άλλες μεγάλες πόλεις της Πορτογαλίας, υπέρ του δικαιώματος στη στέγαση, ενάντια στις αυξανόμενες τιμές ενοικίασης ακινήτων, ζητώντας ιδίως κρατικό έλεγχο στις τιμές ενοικίων και περισσότερες κατοικίες κοινωνικής στέγασης.

«Στέγαση: Ένα δικαίωμα για όλους», «δικαίωμα ή προνόμιο» διάβαζε κανείς σε πανό που κρατούσαν διαδηλωτές στην κινητοποίηση αυτή.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

«Ζω με τον φόβο ότι ο σπιτονοικοκύρης μου ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μου ζητήσει μια αύξηση της τιμής του ενοικίου μου», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Άνα Ρέις ντα Σίλβα, μια 32χρονη δικηγόρος που ζει στη Λισαβόνα τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η Πορτογαλία είναι μια από τις φτωχότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία, πάνω από το 50% των εργαζομένων είχε μηνιαίο εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ πέρυσι. Ο μηνιαίος κατώτατος μισθός ανέρχεται στα 760 ευρώ.

«Οι τιμές των ενοικίων πρέπει να παραμείνουν προσιτές», τόνισε ο Μαρτίνο Φαϊας Περέιρα, ένας 72χρονος συνταξιούχος που ζει σε κοινωνικές κατοικίες στην πορτογαλική πρωτεύουσα. Ο ίδιος εξέφρασε την ανησυχία του για την κατακόρυφη άνοδο των τιμών ενοικίασης κατοικιών τα τελευταία χρόνια.

Οι διαδηλωτές καλούσαν υπέρ «του δικαιώματος στη στέγαση για όλους, ένα δικαίωμα κατοχυρωμένο στο Σύνταγμα», καθώς οικογένειες βρίσκεται αντιμέτωπες με αυξανόμενες τιμές, όπως ανέφερε το κίνημα «από πόρτα σε πόρτα» που κάλεσε σε αυτή την ημέρα κινητοποίησης μαζί με άλλους συλλόγους.

Σύμφωνα με την Eurostat, το κόστος αγοράς κατοικίας στην Πορτογαλία έχει εκτιναχθεί κατά περισσότερο από 75% στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2010 και 2022, ενώ οι τιμές των ενοικίων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 25%.

Οι τιμές των ενοικίων στη Λισαβόνα, μια πόλη τουριστικός πόλος έλξης, έχουν εκτοξευθεί κατά 65% από το 2015 και οι τιμές πώλησης ακινήτων έχουν εκτοξευθεί κατά 137% την ίδια περίοδο, σύμφωνα με στοιχεία της Confidencial Imobiliario. Οι τιμές ενοικίων αυξήθηκαν κατά 37% μόνο πέρυσι, περισσότερο από ό,τι στη Βαρκελώνη ή το Παρίσι, σύμφωνα με μια άλλη εταιρεία που συγκεντρώνει στοιχεία στον κλάδο των ακινήτων, την Casafari.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τους νέους. Η μέση τιμή ενοικίου για ένα διαμέρισμα με ένα υπνοδωμάτιο στη Λισαβόνα φτάνει περίπου σε 1.350 ευρώ, σύμφωνα με μελέτη της Imovirtual.

Συμμετέχοντας στη σημερινή διαδήλωση ο 35χρονος εικονογράφος Ντιόγκο Γκέρα είπε ότι ακούει καθημερινά ιστορίες ανθρώπων που πασχίζουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε στέγαση. «Υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται και είναι άστεγοι, άνθρωποι που τους γίνεται έξωση, επειδή τα σπίτια τους μετατρέπονται σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης (για τουρίστες)», τόνισε.

Οι χαμηλοί μισθοί και τα υψηλά ενοίκια καθιστούν τη Λισαβόνα την τρίτη λιγότερο βιώσιμη πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς, σύμφωνα με μελέτη του CIA Landlords. Ο τρέχων ρυθμός πληθωρισμού 8,2% της Πορτογαλίας έχει επιδεινώσει το πρόβλημα.

«Με τον μισθό μου, που είναι υψηλότερος από τον μέσο μισθό στη Λισαβόνα, δεν μπορώ να νοικιάσω ένα διαμέρισμα γιατί είναι πολύ ακριβό», δήλωσε ο Νούνσιο Ρέντσι, διευθυντής πωλήσεων από την Ιταλία που ζει στην πορτογαλική πρωτεύουσα.

Για την αντιμετώπιση της κρίσης του κόστους στέγασης και των αυξανόμενων τιμών των ακινήτων, η κυβέρνηση ενέκρινε την Πέμπτη ένα σχέδιο που στοχεύει στην αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων κατοικιών σε μια χώρα που έχει περίπου 730.000 κενές ή ερειπωμένες κατοικίες.

Ένα από τα βασικά μέτρα του κυβερνητικού σχεδίου είναι η κατάργηση του προγράμματος χορήγησης "χρυσής βίζας", των αδειών παραμονής που χορηγούνται σε πλούσιους ξένους επενδυτές. Στόχος του τερματισμού του προγράμματος αυτού είναι ο περιορισμός της κερδοσκοπίας στον τομέα των ακινήτων.

Επίσης προβλέπεται η απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών για ακίνητα προς βραχυχρόνια μίσθωση στην πλατφόρμα Airbnb. Ωστόσο, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τα μέτρα αυτά δεν επαρκούν για να μειωθούν οι τιμές σε κοντινό μέλλον.

Το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει επίσης φορολογικά πλεονεκτήματα σε ιδιοκτήτες που θα θέσουν εποχικά ενοίκια σε εποχιακές εκμισθώσεις, ευνοϊκότερη φορολογία στην αγορά εκμισθώσεων, να τεθούν προς διάθεση διαμερίσματα που είναι άδεια για περισσότερα από δύο χρόνια σε μεγάλες πόλεις.

Παράλληλα η σοσιαλιστική κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα βοήθειας σε οικογένειες για να αντιμετωπίσουν τις αυξανόμενες τιμές ενοικίων και τις μηνιαίες πληρωμές στεγαστικών δανείων.

«Υπάρχει μια τεράστια στεγαστική κρίση σήμερα», δήλωσε η Ρίτα Σίλβα, από την οργάνωση υπέρ του δικαιώματος στη στέγαση Habita, συμμετέχοντας στη διαδήλωση της Λισαβόνας. «Πρόκειται για μια κατάσταση κοινωνικής έκτακτης ανάγκης, είπε. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην κοινωνική στέγαση, η οποία θα «προσφέρει ενοίκια ανάλογα με το οικογενειακό εισόδημα», τόνισε, προσθέτοντας τη φωνή σε πολλές άλλες που επικρίνουν το σχέδιο της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Από το zougla.