Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Ο Latuff ξαναχτυπά με νέο σκίτσο


Share on email Share on print More Sharing Services



Με νέο σκίτσο επανέρχεται ο Αραβοβραζιλιάνος καρτουνίστας Carlos Latuff Ασχολείται και πάλι με την Ελλάδα και τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους.

Στο σκίτσο του πρωταγωνιστεί ο Αλέξης Τσίπρας, η θυμωμένη Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός καταϊδρωμένος απέναντι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που του κάνει σήμα ότι όλα βαίνουν καλώς, τη στιγμή που η Ελλάδα αρκετά θυμωμένη κρατά έναν μεγεθυντικό φακό και διαβάζει τα ψιλά γράμματα στη συμφωνία, ενώ κοιτά δολοφονικά τον Αλέξη Τσίπρα. Το σχόλιο που συνοδεύει το σκίτσο είναι ενδεικτικό: «Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει παραχωρήσεις για να φτάσει σε συμφωνία με το Eurogroup».
Υπενθυμίζεται ότι στο προηγούμενο σκίτσο του ο Latuff αναπαριστούσε την εξαντλημένη Ελλάδα υποβασταζόμενη από τον Αλέξη Τσίπρα να παραδίδουν το κείμενο- άρνηση στη λιτότητα.

Ο Αραβοβραζιλιάνος καρτουνίστας ειδικεύεται στα σκίτσα που αφορούν στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διένεξη, ενίοτε ασχολείται με θέματα πολιτκού περιεχομένου που απασχολούν την επικαιρότητα. Έτσι λοιπόν δεν θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστη την τελική συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους που κυριαρχούν σε όλο το διεθνή τύπο. 
 
Απο ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ.

Το Ράιχσταγκ στις φλόγες, εξαπλώνεται ο ναζισμός


Σαν σήμερα, το 1933, λαμβάνει χώρα στο Βερολίνο, το καθοριστικότερο συμβάν για την εγκαθίδρυση και την εξάπλωση του ναζισμού: Ξεσπά η ιστορική πυρκαγιά στο γερμανικό κοινοβούλιο, για την οποία θα κατηγορηθεί από τους Ναζί ο Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε. Αντίθετα με το κοινό αίσθημα που θέλει τον Ολλανδό κομμουνιστή θύμα ναζιστικής προβοκάτσιας, τα περισσότερα ιστορικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ο Βαν Ντερ Λούμπε είναι όντως ο εμπρηστής του Ράιχσταγκ, αλλά σε κάθε περίπτωση, η ιστορία του αποδεικνύει πως πολλές φορές η τρομοκρατία είναι "θείο δώρο" για την εκάστοτε εξουσία.
Το Ράιχσταγκ παίρνει φωτιά στις 27 Φεβρουαρίου 1933 και η αστυνομία βρίσκει μέσα στο φλεγόμενο κτίριο τον Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε σε άθλια κατάσταση. Βασανίζεται από τις ναζιστικές αρχές και ομολογεί πως ο ίδιος ξεκίνησε την πυρκαγιά στο κοινοβούλιο με σκοπό να καλέσει τους Γερμανούς εργάτες σε εξέγερση κατά του φασιστικού καθεστώτος.
Στον τόπο της πυρκαγιάς σπεύδουν αμέσως ο Χίτλερ, ο Γκέμπελς και ο Γκέρινγκ, καθώς και ο ανταποκριτής των Times, Σέφτον Ντέμλερ, που καταγράφει την αντίδραση του Γερμανού δικτάτορα: "Στον επόμενο διάδρομο, ο Χίτλερ φρόντισε να μείνει λίγο πίσω και να με συναντήσει. Έφτασε μέχρι την προφητεία: ‘Να δώσει ο Θεός αυτό να είναι έργο των Κομμουνιστών. Αυτή τη στιγμή γίνεσαι μάρτυρας της αρχής μιας σπουδαίας νέας εποχής στη Γερμανική Ιστορία, χερ Delmer. Αυτή η πυρκαγιά είναι η αρχή' είπε ο Χίτλερ, και σκόνταψε σε ένα σωλήνα".
Οι θεωρίες για το κατά πόσον ο Βαν Ντερ Λούμπε ήταν ειλικρινής επαναστάτης ή προβοκάτορας των Ναζί –όπως υποστήριξε το Κομουνιστικό Κόμμα– ή ακόμα και ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή, φαίνεται πως έχουν ελάχιστη σημασία μπροστά στο γεγονός ότι ο Χίτλερ δεν άργησε ούτε δευτερόλεπτο να εκμεταλλευτεί πολιτικά την περίσταση. Μόλις το ίδιο βράδυ, συνελήφθησαν 1.500 κομουνιστές και το γερμανικό Κομουνιστικό Κόμμα, με ποσοστά που άγγιζαν 17% στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τέθηκε εκτός νόμου.
Την επόμενη κιόλας μέρα, ο Χίτλερ ζητάει και λαμβάνει από τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ το "Διάταγμα πυρκαγιάς Ράιχσταγκ", που καταπατά τις περισσότερες πολιτικές ελευθερίες στη Γερμανία και απαγορεύει την αντιναζιστική προπαγάνδα. Με το ΚΚΓ εκτός κοινοβουλίου, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα καταλαμβάνει την πλειοψηφία των εδρών του Ράιχσταγκ (52%), γεγονός που ανοίγει το δρόμο για την επίσημη εγκαθίδρυση του απολυταρχικού καθεστώτος του Χίτλερ.
Το Δεκέμβριο του 1933, ο Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε δικάζεται κατηγορούμενος για εμπρησμό και συμμετοχή σε κομουνιστική συνωμοσία κατά του Κράτους. Για να ενισχυθεί η ιδέα πως η πυρκαγιά οφείλεται στην "κομουνιστική απειλή", δικάζονται μαζί του άλλοι τέσσερις κομουνιστές, μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα γραμματέας της Κομουνιστικής Διεθνούς, Γκιόργκι Ντιμιτρόφ. Οι 4 αθωώνονται, αλλά ο Βαν Ντερ Λούμπε καταδικάζεται σε θάνατο και έρχεται αντιμέτωπος με τη γκιλοτίνα στις 10 Ιανουαρίου 1934.
Εβδομήντα τέσσερα ακριβώς χρόνια μετά το θάνατό του, ο Ολλανδός θα αθωωθεί συμβολικά από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Καρλσρούης, που όμως στηρίζει την απόφασή του στο νόμο του 1998, για την αποκατάσταση όσων καταδικάστηκαν από το –εξ ορισμού άδικο– ναζιστικό καθεστώς και δεν έχει να κάνει με το εάν ο Βαν Ντερ Λούμπε ήταν αθώος ή ένοχος.
Για την ιστορία, η πλειοψηφία των ιστορικών θεωρεί πολύ πιθανότερη την εκδοχή του αυτόβουλου και ιδεολογικής εμπνεύσεως εμπρησμού από τον Βαν Ντερ Λούμπε, κάτι που δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί μεροληπτικό, μιας και η μεταπολεμική ιστοριογραφία έχει γενικότερα δαιμονοποιήσει το χιτλερικό καθεστώς. Ούτε η εκδοχή της προβοκάτσιας, η οποία στηρίζεται σε ορισμένα αρχεία της Γκεστάπο που όμως έμειναν για πολλά χρόνια στη Μόσχα και έχουν πιθανότατα υποστεί "μετατροπές", ούτε φυσικά η εκδοχή των Ναζί ότι υπήρχε οργανωμένο και ευρείας κλίμακας σχέδιο των κομουνιστών για κοινωνική εξέγερση, μπορούν να στηριχτούν βάσει των στοιχείων.

Αποτο tvxs.

Ανακοίνωση για την εμπρηστική επίθεση στο Pasamontaña και τη βεβήλωση του μνημείου του Παύλου Φύσσα

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :

Στις 24/2, νύχτα, νεο-ναζιστές (που κινουνται εντός και γύρω από τη ΧΑ) χρησιμοποιώντας την υπογραφή C-18 με σβάστικα βεβήλωσαν το μνημείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και επιχείρησαν εμπρηστική επίθεση στονΑυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña με 4-5 μολότοφ στον τοίχο, χωρίς υλικές ζημιές. Είχε προηγηθεί η αναγραφή του νεο-ναζιστικού C-18 με σβάστικα στον εξωτερικό τοίχο του χώρου.

Αυτά αποτελούν άλλη μια καλή ευκαιρία συνειδητοποίησης ότι ο φασισμός είναι εδώ και επωάζεται, ότι δεν είναι “μόδα που θα περάσει” ή ότι “δεν ξέρουνε”, ότι η σαπισμένη Αστική Δημοκρατία δεν πολεμάει πραγματικά το φασισμό, παρά τον συντηρεί μέχρι να έρθει η ώρα να τον χρησιμοποιήσει.

Από την πλευρά μας, όσοι και όσες δημιουργήσαμε, λειτουργούμε και στηρίζουμε τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña, μετά από 5 χρόνια πολύμορφης δράσης στα πεδία της κοινωνικής-ταξικής αλληλοβοήθειας και αντεπίθεσης, αναμένουμε τέτοιου είδους επιθέσεις και φυσικά παραμένουμε αμετακίνητοι και ενδυναμωμένοι στην επιλογή του αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τη φτώχεια και το φασισμό, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ
 

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.

 

O Banksy μπήκε στη Γάζα από τα υπόγεια τούνελ και χτύπησε τα γκραφίτι του με αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα



Γκραφίτι κόντρα στον πόλεμο: Δείτε τη νέα δουλειά του Βρετανού Banksy που κατάφερε να μπει στη Γάζα και να "χτυπήσει" τα νέα του, αντιπολεμικά γκραφίτι. Στη συνέχεια ανέβασε στο διαδίκτυο ένα καταπληκτικό βίντεο. Η αναφορά του στην Αρχαία Ελλάδα (Pics+Vid)
Όσοι κάνουν γκραφίτι λένε και ξέρουν, πως τα "κομμάτια" είναι εναρμονισμένα με το περιβάλλον στο οποίο εντάσσονται. Αυτή είναι άλλωστε και η λογική της "ζωγραφικής" τέχνης του δρόμου.
Ο Banksy είναι ένας παγκοσμίως αναγνωρίσιμος καλλιτέχνης μέσα από τα έργα του και μόνο, μιας και ποτέ δεν έχει αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, ή το πρόσωπο του.
Η δουλειά του αποδεικνύει πως η αναγνώριση δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με το πρόσωπο, την εικόνα, το "image" διαμέσου των ΜΜΕ αλλά σχετίζεται με την ουσία του ίδιου του έργου.
Όλα τα έργα του Βρετανού εναρμονίζονται με το περιβάλλον στο οποίο τοποθετούνται και μιλάνε για αυτό σχολιάζοντας την επικαιρότητα και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε κάθε χώρα που επισκέπτεται. Είτε αυτό γίνεται στη χώρα μας, είτε στις ΗΠΑ.
Ο Banksy κατάφερε να βρει τις κατάλληλες διασυνδέσεις και να μπει στην πολύπαθη λωρίδα της Γάζας μέσα από τα υπόγεια τούνελ. Μίλησε με τους Παλαιστίνιους λίγους μήνες μετά τους βομβαρδισμούς, βιντεοσκόπησε πλάνα και χτύπησε τα έργα του σε μισογκρεμισμένους τοίχους.
Το αποτέλεσμα μας δίνει μια εικόνα του σήμερα στην περιοχή, μετά τον θάνατο 2.200 Παλαιστινίων, την ώρα που οι επιζώντες προσπαθούν να οικοδομήσουν από την αρχή τη ζωή τους πάνω στα χαλάσματα.
Ανάμεσα στα έργα του είναι και εκείνο που "βαφτίστηκε" από τον καλλιτέχνη, "Bomb Damage" και απεικονίζει την μυθολογική Νιόβη από την ιστορία της οποίας και εμπνεύστηκε.
Στην ελληνική μυθολογία, η Νιόβη, βασίλισσα της Θήβας, είχε 14 παιδιά και τυραννούσε την Λητώ που είχε μόνο δύο τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Και έτσι η Λητώ έστειλε τα παιδιά της να σκοτώσουν τα παιδιά της Νιόβης.
Σε άλλο γκραφίτι υπάρχει και το κεντρικό μήνυμα του Βρετανού:
"Όταν "νίπτει κανείς τας χείρας του" στη μάχη μεταξύ ισχυρού και αδυνάμου, παίρνει το μέρος του δυνατού. Δεν παραμένει ουδέτερος".
Το δεύτερο του μήνυμα, είναι ακόμα πιο σκληρό:
"Gaza is often described as 'the world's largest open air prison' because no one is allowed to enter or leave. But that seems a bit unfair to prisons — they don’t have their electricity and drinking water cut off randomly almost everyday."
"Η Γάζα περιγράφεται σαν η μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. Κανείς δεν επιτρέπεται να μπει ή να φύγει. Παρόλα αυτά, η παραπάνω διαπίστωση αδικεί τις φυλακές. Στις φυλακές δεν κόβουν το ρεύμα και το πόσιμο νερό για τους τρόφιμους σε σχεδόν καθημερινή βάση".
Τέλος, σε ακόμα ένα γκραφίτι απεικονίζεται ένα γατάκι. "Κανείς δεν ασχολείται πια με την πολιτική, όλοι κάνουμε like σε φωτογραφίες με γατάκια", εξηγεί ο Banksy.


Τα γκραφίτι του στους βομβαρδισμένους τοίχους της Παλαιστίνης:

 

 

 

 

(Πηγή: streetartnews)

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

ΦΤΙΑΧΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΘΑΚΗ


ΤΗΣ ΛΕΙΠΕΙ...


ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥ ΜΑΘΕΙ ΚΙΘΑΡΑ;


O Αθέατος Πόνος στα Κέντρα Κράτησης


Μαρτυρίες


Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανταποκρίνονται σε επείγουσες ιατρικές και ανθρωπιστικές ανάγκες των υπό διοικητική κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο από το 2008, έχοντας επανειλημμένως εκφράσει τις ανησυχίες τους στις αρμόδιες αρχές, στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σχετικά με τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και της επιβλαβείς επιπτώσεις της στην υγεία και τη ζωή των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο.
Με την αναφορά τους με τίτλο «Ο αθέατος πόνος στα κέντρα κράτησης μεταναστών» (Απρίλιος 2014), οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ανέδειξαν τις ακατάλληλες συνθήκες κράτησης  των υπό διοικητική κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα και τα προβλήματα που προκύπτουν από την ανεπαρκή παροχή ιατρικών υπηρεσιών συμπεριλαμβανομένης της αρχικής ιατρικής εκτίμησης.
Σύμφωνα με την αναφορά, τα ιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν προκαλούνται ή επιδεινώνονται από στις συνθήκες και τη διάρκεια της κράτησης καθώς και από την απουσία ή την ελλιπή παροχή ιατρικής μέριμνας. Η κράτηση εφαρμόζεται αδιακρίτως, χωρίς εγγυήσεις για ατομική αξιολόγηση, ακόμα και σε ανθρώπους για τους οποίους δεν υπάρχει προοπτική επιστροφής τους. Ευάλωτα άτομα, συμπεριλαμβανομένων αρρώστων και ασυνόδευτων παιδιών, δεν αναγνωρίζονται ως τέτοια και πολλές φορές τίθενται υπό κράτηση.
Επίσης, η εφαρμογή της απόφασης των ελληνικών αρχών, τον Απρίλιο 2014, για επ’ αόριστον κράτηση των μεταναστών (μέχρι είτε να εξαναγκαστούν σε υποχρεωτικό επαναπατρισμό ή να συναινέσουν εθελοντικά στην επιστροφή τους), που αποτέλεσε μια στροφή της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας σε πιο σκληρά μέτρα, επιδείνωσε περαιτέρω την ήδη απελπιστική κατάσταση των χιλιάδων μεταναστών στα κέντρα κράτησης στην Ελλάδα.
Από το tvxs.

Ο Βαρουφάκης έγινε... χιλιάρικο

Με τον τίτλο «Να καταπιούν τον συμβιβασμό ή αλλιώς δραχμή» κυκλοφορεί η ολλανδική εφημερίδα De Telegraaf παρουσιάζοντας στο πρωτοσέλιδό της τον Γιάνη Βαρουφάκη σε... χιλιάρικο.

«Οι Γερμανοί θα αποφασίσουν αν η Αθήνα θα συνεχίσει στο ευρώ» γράφει στον υπότιτλο η εφημερίδα.
Το άρθρο που συνοδεύει τη φωτογραφία του «χιλιάρικου» αναφέρεται στο ελληνικό κείμενο που κατατέθηκε την Πέμπτη, στην αντίδραση του Βερολίνου που το χαρακτήρισε «Δούρειο Ίππο», στην τηλεφωνική επικοινωνία του Αλέξη Τσίπρα με την Άνγκελα Μέρκελ στην οποία «προσπάθησε να λογικεύσει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας» αλλά και στο γεγονός ότι τόσο το Ολλλανδικό όσο και το Γερμανικό κοινοβούλιο δεν έχουν τα χρονικά περιθώρια να εγκρίνουν επέκταση της πιστωτικής γραμμής προς την Ελλάδα, η οποία λήγει την 1η Μαρτίου.

Απο το Zoygla.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑΧΤΗ;


ΤΟ ΧΑΡΑΚΙΡΙ....


Ο ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ


Ψηφιακή κατασκοπεία: Πως οι μυστικές υπηρεσίες υπέκλεπταν κωδικούς και δεδομένα από κάρτες SIM και online λογαριασμούς



Νέο σκάνδαλο ξέσπασε για τις μυστικές υπηρεσίες των HΠΑ, αλλά και της Βρετανίας για την υποκλοπή κωδικών και ιδιωτικών δεδομένων μέσω καρτών SIM, λογαριασμών σε κοινωνικά δίκτυα και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
Όλα ξεκίνησαν από μια επιστημονική διάσκεψη στο Χιούστον όταν μια ομάδα επιστημόνων έκανε μια παρουσίαση χωρίς να γνωρίζει ότι το υλικό είχε μολυνθεί από κακόβουλο πρόγραμμα, που στόχευε στην υποκλοπή πληροφοριών.
Επρόκειτο για ένα πρόγραμμα που ξεκλείδωνε όλες τις τηλεφωνικές επικοινωνίες, στις κάρτες SIM των κινητών τηλεφώνων. Το συγκεκριμένο λογισμικό, φαίνεται πως αποδείχθηκε χρήσιμο για την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) και την ομόλογή της στη Βρετανία GCHQ, που υπέκλεπταν προσωπικές συνομιλίες και δεδομένα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τα νέα στοιχεία που έφερε στο φως η ιστοσελίδα The Intercept, που επικαλείται τα ντοκουμέντα που βρίσκονται στην κατοχή του ο Εντουαρντ Σνόουντεν, αποκαλύπτει πως οι δύο υπηρεσίες έκλεβαν τους κωδικούς από τη μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής καρτών SIM, την ολλανδική Gemaldo, στοχεύοντας σε μια ευρεία πρόσβαση σε συνομιλίες και δεδομένα.
Παρόλα αυτά, αναφέρεται πως δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές οι λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο NSA και GCHQ είχαν πρόσβαση στους κωδικούς. Ωστόσο, η ιστοσελίδα Intercept, του Αμερικανού δημοσιογράφου Γκλεν Γκρίνγουολντ, που σε συνεργασία με τον Σνόουντεν αποκάλυψαν για πρώτη φορά το εύρος της αμερικανικής και της βρετανικής κατασκοπείας, δεν διευκρινίζει ποιοι ήταν οι στόχοι των δύο υπηρεσιών.
Μάλιστα, οι ειδικοί κάνουν ήδη λόγω για παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας, κάτι που υπολογίζεται ότι θα ανοίξει νέες πληγές στη διπλωματική κοινότητα. Όλα αυτά, τη στιγμή, που η  κυβέρνηση Ομπάμα είχε δεχθεί έντονη κριτική από τη Γερμανία, τη Βραζιλία και άλλες χώρες μετά τη "βόμβα" Σνόουντεν, πριν από ενάμιση χρόνο, παράλληλα, αναφέρεται πως σε ορισμένες περιπτώσεις η διπλωματική "ζημιά" δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί πλήρως.
 "Έχουν το λειτουργικό ισοδύναμο του κλειδιού του σπιτιού μας", επισημαίνει στην Guardian o Μαρκ Ρούμολντ, δικηγόρος του Ιδρύματος Ηλεκτρονικά Σύνορα, δείχνοντας τον πανικό που έχει προκληθεί στις μυστικές υπηρεσίες. όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, όλες οι τηλεφωνικές επικοινωνίες μέσω κινητών είναι ιδιωτικές εξαιτίας μιας κωδικοποιημένης σύνδεσης του κάθε κινητού τηλεφώνου με το δίκτυο του ασύρματου φορέα. Για να αποκωδικοποιήσει κανείς αυτήν την επικοινωνία χρειάζεται μόνο την κάρτα SIM και όσα έχουν καταγραφεί σε αυτή.
Η η κυβερνοεπίθεση στη Gemaldo αποτελεί παραβίαση της ολλανδικής νομοθεσίας, σύμφωνα με τον Ρούμολντ. Ενώ την ίδια στιγμή αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο της παραβίασης της διεθνούς νομοθεσίας, καθώς η εταιρεία έχει παρουσία σε 85 χώρες και παρέχει κάρτες SIM σε περίπου 450 παρόχους ασύρματων δικτύων παγκοσμίως. "Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές για την ιδιωτικότητα, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά διεθνώς", τονίζει ο ίδιος.
Από την πλευρά της η Ολλανδική εταιρία Gemaldo αντιδρά έντονα και ανακοινώνει πως  "εξετάζει πολύ σοβαρά τις καταγγελίες". Ωστόσο, προς το παρόν δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει τα ίχνη της ηλεκτρονικής επίθεσης, η οποία σύμφωνα με το Intercept πραγματοποιήθηκε το 2010.
Μάλιστα, η ιστοσελίδα αναφέρεται σε μία μεμονομένη περίπτωση υποκλοπής τον Ιούνιο του 2010. Όταν, η GCHQ υπέκλεψε σχεδόν 300.000 "κλειδιά" κινητών τηλεφώνων στη Σομαλία. Οι Σομαλοί χρήστες δεν βρίσκονται στη λίστα ενδιαφέροντος της GCHQ. Τα δεδομένα ωστόσο, σύμφωνα με το Intercept, διαβιβάστηκαν στην NSA.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με το The Intercept, αγγλική υπηρεσία παρακολουθούσε τους λογαριασμούς email και Facebook των εργαζομένων της εταιρείας, για να διαπιστώσει ποίοι από αυτούς είναι υπεύθυνοι για την αποστολή των κωδικών κρυπτογράφησης των καρτών SIM.
Η Gemalto στέλνει αυτούς τους κωδικούς στους παρόχους κινητής τηλεφωνίας που συνεργάζεται [πάνω από 450 παγκοσμίως] μέσω Internet. Η GCHQ παρεμβλήθηκε και υπέκλεψε τα στοιχεία από τις αποστολές των κωδικών online. Με τον τρόπο αυτό αποθήκευσε κωδικούς PINs για χιλιάδες - πιθανόν - κάρτες για να τους έχει στη διάθεση της για μελλοντική χρήση.
Ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο η GCHQ κατάφερε να παρεμβληθεί στις αποστολές και κυρίως, το πώς έμαθε σε ποίους να στοχεύσουν οι hackers της.
Η GCHQ απέκτησε πρώτα πρόσβαση στα emails των εργαζομένων με άγνωστο τρόπο έως τώρα. Στη συνέχεια σκανάροντας τα emails προσπάθησε να εντοπίσει, μέσω των προσωπικών μηνυμάτων στο Facebook, ποίοι υπάλληλοι είναι υπεύθυνοι για την αποστολή των κωδικών κρυπτογράφησης για τις κάρτες SIM. Μετά τον εντοπισμό των αρμόδιων υπαλλήλων μέσω των προφίλ τους στο Facebook, η GCHQ ήξερε πλέον ποίους να να στοχεύσει για την υποκλοπή των PINs.
(Με πληροφορίες από: Arstechnica)
news247.

Ένταση στην Αμυγδαλέζα


Ένταση σημειώθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστών στην Αμηγδαλέζα.

Μέλη της ΚΕΕΡΦΑ προσπάθησαν να ανοίξουν την κεντρική πύλη και συνεπλάκησαν με άνδρες των ΜΑΤ, οι οποίοι προχώρησαν σε χρήση δακρυγόνων.



Πληροφορίες κάνουν λόγο για μία προσαγωγή ενώ υπάρχουν αναφορές για χρήση βίας κατά διαδηλωτών.

Να σημειωθεί ότι χθες και σήμερα αφέθηκαν ελεύθεροι περισσότεροι από 20 μετανάστες, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις των Πανούση-Χριστοδουλοπούλου.

Φωτό: @dromografos

Απο Zoygla.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ


"ΕΧΕΙ ΠΛΥΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ"...


Τζίμης Πανούσης (ξανά) εναντίον ΚΚΕ

Το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε ο Τζίμης Πανούσης για το περιοδικό ΜΕΤΡΟ, προϊόν συνεργασίας του με τον Γιάννη Αγγελάκα και την Katerina Sigma, είναι όπως λένε οι ίδιοι «σε νεοαντάρτικους και dubstep ρυθμούς».  

Και τα... χώνει ο Πανούσης (και η παρέα του) για μία ακόμα φορά στο ΚΚΕ, όπως κάνει επανειλημμένως το τελευταίο διάστημα. Θα θυμάστε την επεισοδιακή εκείνηεκπομπή με την Ελληνοφρένεια κι έναν Τζίμη, σε παραλήρημα. Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι πως έμπλεξε στην όλη υπόθεση και ο προσεκτικός σε κάτι τέτοιαΓιάννης Αγγελάκας.
Ιδού οι στίχοι του τραγουδιού με τον τίτλο «Η Katyusha του ΚΚΕ»:
«Αριστεριτζήδες πυροσβέστες / εργατοπατέρες του λαού / λοβοτομημένες μαριονέτες / του υπαρκτού του σουρεαλισμού
Απ' του Αρη τα ένδοξα τα χρόνια / στους χιλιαστές του Περισσού / με τις ξύλινες καταγγελίες / του κοινοβουλίου η μαΐμού
με τις κρατικές επιδοτήσεις / τους μισθούς ντροπής των βουλευτών / πλάι πλάι μαζί με χρυσαυγίτες / ορντινάτσα των καπιταλιστών
Απ' της Βάρκιζας την κωλοτούμπα / που έδωσε τα όπλα στα σκυλιά / οι σφραγιδοκράτες νταβατζήδες / κοροΐδεύουνε την εργατιά».
Πολύ παρέα με τον Γρηγόρη Ψαριανό (θα) κάνει ο Τζιμάκος φαίνεται και θα έχει κολλήσει στη συγκεκριμένη ρητορική. Ήταν και συμμαθητές στο Γυμνάσιο...

Λένιν – Στάλιν, όπως Παυλόπουλος – Καμμένος: Η «πειραγμένη» αφίσα που βρίσκει «πολύ έξυπνη» ο Καμμένος


Χαριτωμένη βρίσκει την «πειραγμένη» σοβιετική αφίσα, στην οποία οι μορφές των Λένιν και Στάλιν έχουν αντικατασταθεί από τον Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πάνο Καμμένο αντίστοιχα, ο επικεφαλής των ΑΝΕΛ και υπουργός Άμυνας.

Ο Πάνος Καμμένος ανήρτησε την χιουμοριστική αφίσα στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, σχολιάζοντας «Ομολογώ, πολύ έξυπνο».



View image on Twitter
Ομολογώ πολύ έξυπνο .....

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΕΧΕΙ ΟΡΕΞΗ...


ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΧΟΝΤΡΟΥΣ...


Ο ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΒΑΡΟΥΘΑΚΗΣ


Μηχανή του Χρόνου: Γιατί ο Λένιν δεν ήθελε για διάδοχό του τον Στάλιν



Ο θάνατος του Λένιν και η πολιτική του Διαθήκη. Τι ανέφερε στο γράμμα του προς τα στελέχη του κόμματος
Όταν ανάρρωσε, γύρισε στο γραφείο του στο Κρεμλίνο. Εργαζόταν περισσότερο από ποτέ και περίμενε το ίδιο και από τους συνεργάτες του. Απαιτούσε συνέπεια και επέβαλε πρόστιμο στους καθυστερημένους. Μπροστά του, οι καπνιστές έτρεμαν από τα νεύρα τους, επειδή τους απαγόρευε να καπνίσουν.
Τα προνόμια δεν ενδιέφεραν τον πρώτο επίσημο ηγέτη της Επανάστασης. Ο μισθός του ήταν ελάχιστα μεγαλύτερος από εκείνον ενός απλού εργάτη. Το φαγητό, που του σέρβιραν στο γραφείο, ήταν ίδιο με του προσωπικού του. Όταν πήγαινε στο κουρείο, περίμενε στη σειρά, όπως όλος ο κόσμος και το χειμώνα το σπίτι του δεν είχε καλύτερη θέρμανση από των υπολοίπων.
Το 1920, ήταν 50 ετών. Οι αυπνίες, οι πονοκέφαλοι και τα στομαχικά προβλήματα, γίνονταν όλο και πιο έντονα. Ο Λένιν είχε να αντιμετωπίσει ακόμη και ελαφρές καρδιακές προσβολές. Πολλοί λένε, ότι εκείνη τη χρονιά, το τελειωτικό «χτύπημα» το έδωσε ο χαμός της πρώην ερωμένης και πολιτικής συντρόφου του, Ινέσα Αρμάν. Σαν να άλλαξε, σε σχέση με πριν.
Στο δέκατο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Λένιν υιοθέτησε τη Νέα Οικονομική Πολιτική, που έδινε το δικαίωμα στους αγρότες, να κρατούν για τον εαυτό τους ή να πωλούν τα σιτηρά που παρήγαγαν. Στο κράτος θα έδιναν μόνο ένα μέρος και όχι όλη την παραγωγή. Επανέφερε τις ιδιωτικές μικροεπιχειρήσεις και νομιμοποίησε το εμπόριο και την αποκομιδή κέρδους. Έγιναν μάλιστα και σχέδια για επανέναρξη των εμπορικών συναλλαγών, με τις καπιταλιστικές χώρες. Όπως έλεγε, ήταν μια «μικρή προσωρινή υποχώρηση». Η προσπάθεια για να πείσει το κόμμα, να στηρίξει τη Νέα Οικονομική Πολιτική, ήταν σκληρή.
Είχε εξαντληθεί τόσο πολύ, ώστε τα ανώτατα στελέχη του κόμματος (πολίτμπιρο), επέμεναν να πάρει ένα μήνα άδεια και να αναρρώσει στο χωριό Γκόρκι, τριάντα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας. Ο ένας μήνας, έγινε τρεις, και οι τρεις έξι. Ο Λένιν πήγαινε κάποιες φορές στη Μόσχα, για να προεδρεύει σε συνεδριάσεις. Ήταν φανερό όμως, ότι δεν μπορούσε. Οι γιατροί που τον εξέτασαν, δεν συμφωνούσαν στο τι είχε. Στις 22 Μαΐου του 1922, υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό.
Η ομιλία του επηρεάστηκε σημαντικά και παρέλυσε όλη η δεξιά πλευρά του σώματός του. Η σύζυγός του, Ναντζέντα Κρουτσπάγια, μαζί με τη μικρή αδερφή της, Μαρία, φρόντιζαν συνεχώς τον Λένιν. Σταδιακά, άρχισε να αναρρώνει. Διάβαζε βιβλία και έπαιζε με τον σκύλο του. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονταν πολύωρες συζητήσεις με τον τακτικό επισκέπτη του, Ιωσήφ Στάλιν, που πλέον είχε αναλάβει καθήκοντα Γενικού Γραμματέα στο Κόμμα. Μέχρι τον Οκτώβριο, κρατιόταν και πάλι καλά στα πόδια του και γύρισε στο Κρεμλίνο, για να αναλάβει πάλι ορισμένα από τα καθήκοντά του. Ένα από τα βασικά θέματα που τον απασχολούσαν, ήταν και αυτό της διαδοχής του.
Στο γράμμα προς το Συνέδριο του Κόμματος, που έμεινε γνωστό ως «Η Διαθήκη του Λένιν», έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν ήθελε να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας ο Στάλιν. «Ο Στάλιν είναι υπερβολικά αγενής κι αυτό το ελάττωμα, που είναι απολύτως αποδεκτό στις σχέσεις μας ως κομμουνιστές, είναι απαράδεκτο από ένα Γενικό Γραμματέα. Για αυτό προτείνω στους συντρόφους, να βρουν έναν τρόπο να απομακρύνουν τον Στάλιν από αυτή τη θέση και να τη δώσουν σε κάποιον άλλο, που θα είναι ανώτερός του στα πάντα. Δηλαδή, πιο υπομονετικός, πιο αφοσιωμένος, πιο ευγενικός, και με μεγαλύτερο σεβασμό προς του συντρόφους του». Τον Μάρτιο του 1923, ο Λένιν υπέστη νέο εγκεφαλικό. Παρέλυσε τελείως και έχασε την ομιλία του. Δεν υπήρξε νέα ανάρρωση, αλλά μόνο μια θλιβερή ζωή, μέχρι τον θάνατό του.
 
Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1924. Ήταν μόλις 53 ετών. Η κηδεία του έγινε έξι ημέρες αργότερα. Σε όλες τις Δημοκρατίες, τα τρένα ακινητοποιήθηκαν, τα πλοία αγκυροβόλησαν και οι σειρήνες των εργοστασίων έπαψαν να σφυρίζουν. Στην Κόκκινη Πλατεία, το πλήθος έψαλε την Κομμουνιστική Διεθνή και η σορός του τοποθετήθηκε σε ένα υπόγειο.
Λέγεται ότι με πρόταση του Στάλιν, τα ανώτατα στελέχη του κόμματος, αποφάσισαν να ταριχευτεί το σώμα και να τοποθετηθεί σε ένα μαυσωλείο. Η γυναίκα του, Κρουτσπάγια, διαμαρτυρήθηκε. Η επιθυμία της, όπως και η Διαθήκη του άντρα της, αγνοήθηκαν.

Απο το news247.

Λογισμικό κατασκοπείας της NSA σε γνωστές μάρκες σκληρών δίσκων

Λογισμικό κατασκοπείας της NSA σε γνωστές μάρκες σκληρών δίσκων


Λογισμικό κατασκοπείας σε δημοφιλείς μάρκες σκληρών δίσκων όπως η Western Digital, η Seagate και η Toshiba φέρεται να φύτευε η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί μια πληθώρα στόχων, από κυβερνήσεις μέχρι οργανώσεις τζιχαντιστών.

Την αποκάλυψη έκανε η Kaspersky Lab, γνωστή ρωσική εταιρεία υπολογιστικής ασφάλειας, χωρίς όμως να κατονομάζει την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως υπεύθυνη -περιορίστηκε να βαφτίσει τους δημιουργούς του λογισμικό «Equation Group». 

Ωστόσο πηγές των μυστικών υπηρεσιών επιβεβαίωσαν στο Reuters ότι το λογισμικό είναι προϊόν της NSA.

Σύμφωνα με την ανάλυση της Kaspersky, τα εργαλεία κατασκοπείας που εντοπίστηκαν «ξεπερνούν οτιδήποτε ήταν γνωστό ως σήμερα ως προς την πολυπλοκότητα των τεχνικών».

Ένα από τα εργαλεία ήταν «το πρώτο κακόβουλο λογισμικό με την ικανότητα να μολύνει σκληρούς δίσκους». Ο κακόβουλος κώδικας κρύβεται στο firmware του σκληρού δίσκου, το βασικό λογισμικό της συσκευής που ενεργοποιείται μόλις ανοίξει ο υπολογιστής.

Το κατασκοπευτικό λογισμικό είναι πρακτικά αδύνατο να εκριζωθεί, δεδομένου ότι το firmware δεν διαγράφεται ακόμα και αν ο χρήστης φορμάρει τον σκληρό δίσκο και εγκαταστήσει εκ νέου το λειτουργικό σύστημα.

Η Kaspersky αναφέρει ότι εντόπισε μολυσμένους υπολογιστές Windows σε 30 χώρες, με τα περισσότερα κρούσματα να καταγράφονται στο Ιράν, την Ρωσία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Κίνα, το Μάλι, τη Συρία, την Υεμένη και την Αλγερία.

Η λίστα των στόχων περιλαμβάνει κυβερνήσεις, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, τράπεζες, εταιρείες ενέργειας, ιδρύματα πυρηνικής ενέργειας και ισλαμιστικές οργανώσεις.

Η Kaspersky διαπίστωσε ακόμα ότι το λογισμικό της NSA παρουσιάζει σημαντικές ομοιότητες με το Stuxnet, τον διαβόητο ιό που χρησιμοποιήθηκε για σαμποτάζ σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, και θεωρείται ευρέως προϊόν συνεργασίας των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Τόσο το Stuxnet όσο και ο ιός στους σκληρούς δίσκους αξιοποιούσαν δύο κενά ασφάλειας στα Windows που δεν είχαν εντοπιστεί ως τότε από τη Microsoft. 

H Kaspersky εντόπισε και άλλα εργαλεία κατασκοπείας των Equation Group, ανάμεσά τους ο ιός Funny που εξαπλωνόταν αυτόνομα στα δίκτυα των στόχων. Σύμφωνα με τη ρωσική εταιρεία, το Funny δεν αποκλείεται να αναγνώριζε ευπαθείς στόχους στους οποίους θα μπορούσε στη συνέχεια να επιτεθεί το Stuxnet.

Στην περίπτωση του malware που κρυβόταν σε σκληρούς δίσκους, παραμένει άγνωστο πώς η NSA κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα του firmware ώστε να τον τροποποιήσει.

Ο ιός πάντως μπορούσε να λειτουργεί σε σκληρούς δίσκους από δέκα και πλέον κατασκευαστές, καλύπτοντας σχεδόν ολόκληρη την αγορά σκληρών δίσκων. Στη λίστα περιλαμβάνονται οι εταιρείες Western Digital, Seagate, Toshiba, IBM, Micron Technology και Samsung Electronics.

Οι Western Digital, Seagate και Micron δήλωσαν ότι δεν είχαν επίγνωση του θέματος. Η Toshiba και η Samsung αρνήθηκαν να σχολιάσουν, και η IBM δεν απάντησε στα αιτήματα του Reuters.

Σύμφωνα με αναλυτές που μίλησαν στο πρακτορείο, η αποκάλυψη θα μπορούσε όχι μόνο να βλάψει την NSA αλλά και να επηρεάσει τις εξαγωγές αμερικανικών συσκευών σε καχύποπτες χώρες όπως η Κίνα.

Απο το zoygla.

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

FULL ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ


"ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"...ΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ....


ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ...


Η Μάχη του Στάλινγκραντ



Η μεγαλύτερη και φονικότερη μάχη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της παγκόσμιας ιστορίας γενικότερα. Υπολογίζεται ότι πάνω από 1.500.000 άνθρωποι (στρατιώτες και πολίτες) έχασαν τη ζωή τους. Όταν κάνουμε λόγο για «Μάχη του Στάλινγκραντ», εννοούμε μια σειρά πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών, που έλαβαν χώρα από τις 23 Αυγούστου 1942 έως τις 2 Φεβρουαρίου 1943 στα περίχωρα και στο κέντρο της πόλης του Στάλινγκραντ (νυν Βόλγκογκραντ).
Μετά την καταστροφική επιχείρηση του 1941 για την κατάληψη της Μόσχας, οι Γερμανοί σταθεροποίησαν τις θέσεις τους στην Ουκρανία και την άνοιξη του 1942 ήταν έτοιμοι να εξαπολύσουν νέα επίθεση κατά της Νότιας Ρωσίας. Ο Χίτλερ, με την παρότρυνση των οικονομολόγων του Τρίτου Ράιχ, επιδίωκε να θέσει υπό τον έλεγχό του τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Καυκάσου, προκειμένου να εξασφαλίσει τις αναγκαίες ποσότητες πετρελαίου, που θα του επέτρεπαν να συνεχίσει τον πόλεμο.
Το Στάλινγκραντ θεωρήθηκε στρατηγικής σημασίας περιοχή για πολλούς λόγους. Ήταν ένα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο στις όχθες του ποταμού Βόλγα (ζωτικής σημασίας θαλάσσιου δρόμου μεταξύ Κασπίας Θάλασσας και της βόρειας ρωσικής ενδοχώρας), η κατοχή του οποίου θα εξασφάλιζε τα νώτα των γερμανικών δυνάμεων που θα εξορμούσαν στον Καύκασο. Αλλά και σε συμβολικό επίπεδο ήταν σπουδαίο το Στάλινγκραντ. Και μόνο ότι έφερε το όνομα του μισητού του αντιπάλου Στάλιν, αποτελούσε ένα καλό ιδεολογικό και προπαγανδιστικό εργαλείο στα χέρια του Χίτλερ. Η ίδια διαπίστωση ίσχυε και για τον σοβιετικό ηγέτη, που ήθελε να μην αφήσει την πόλη στα χέρια του εχθρού. Γι' αυτό και οι εντολές και των δύο προς τους στρατηγούς τους ήταν: «κρατήστε τις θέσεις σας πάσει θυσία και με οποιοδήποτε κόστος».
Η επιθετική ενέργεια των Γερμανών κατά της Νότιας Ρωσίας είχε την κωδική ονομασία «Υπόθεση Μπλε» και θα την έφερναν σε πέρας η Ομάδα Στρατιών Α υπό τον στρατάρχη Πάουλ φον Κλάιστ, η οποία θα αναλάμβανε την επιχείρηση στον Καύκασο και η Ομάδα Στρατιών Β υπό τον στρατηγό Μαξιμίλιαν φον Βάιχς, που θα επιχειρούσε στο Στάλιγκραντ. Την ομάδα Στρατιών Β αποτελούσαν η 6η Στρατιά υπό τον στρατηγό Φρίντριχ φον Πάουλους και η 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων υπό τον στρατηγό Χέρμαν Χοτ.
Η επίθεση εκδηλώθηκε στις 28 Ιουνίου 1942 με τη γρήγορη προέλαση του γερμανικού στρατού (850.000 άνδρες) και ιδιαίτερα της 6ης Στρατιάς του Πάουλους, που απώθησε τους Σοβιετικούς στις όχθες του ποταμού Δον, στο τέλος του Ιουλίου. Η σχετικά εύκολη προέλαση των δυνάμεών του έκανε τον Χίτλερ να πιστέψει ότι επρόκειτο για μια επιχείρηση περιπάτου. Έτσι, έλαβε την λανθασμένη απόφαση, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, να αποσύρει την 4η Στρατιά Τεθωρακισμένων από το μέτωπο του Στάλινγκραντ και να την ενσωματώσει στην Ομάδα Στρατιών Α, που επιχειρούσε στον Καύκασο.
Μετά την εξέλιξη αυτή, το βάρος της επίθεσης στο Στάλινγκραντ ανέλαβε η 6η Στρατιά του Φον Πάουλους. Την πόλη και την γύρω περιοχή υπερασπιζόταν η 62η Στρατιά του Κόκκινου Στρατού υπό τον στρατηγό Βασίλι Τσούικοφ. Ήταν σαφώς χαμηλότερων προδιαγραφών από την αντίστοιχη γερμανική, αλλά αντιστάθμιζε τις αδυναμίες της από το γεγονός ότι μάχες θα διεξάγονταν σε κατοικημένες περιοχές και όχι σε ανοικτό πεδίο. Γρήγορα ήλθε σε βοήθειά της η 64η Στρατιά. Συνολικά, οι στρατιωτικές δυνάμεις των Σοβιετικών καθ' όλο το διάστημα των μαχών ανήλθαν γύρω στους 1.700.000 άνδρες.
Βομβαρδισμός του Στάλινγκραντ, Αύγ. 1942
Η Μάχη του Στάλινγκραντ άρχισε στις 23 Αυγούστου 1942 με καταιγιστικό βομβαρδισμό από την «Λουφτβάφε». Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα το 80% της κτιριακής υποδομής της πόλης καταστράφηκε, λαμβανομένης υπ' όψη και της ανεπαρκούς αντιεροπορικής άμυνας, στην οποία υπηρετούσαν νεαρές εθελόντριες. Τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου τα χερσαία τμήματα της «Βέρμαχτ» είχαν σχεδόν περικυκλώσει την πόλη. Η μόνη γραμμή ανεφοδιασμού που απέμενε ήταν από τη θαλάσσια οδό του Βόλγα.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου οι Γερμανοί είχαν συμπιέσει τους Σοβιετικούς σε μια ζώνη μήκους 14 χιλιομέτρων και πλάτους 5 χιλιομέτρων. Οι σοβιετικοί επέλεξαν να αμυνθούν μέσα στην πόλη και τους επόμενους τρεις μήνες το κατεστραμμένο Στάλινγκραντ έγινε θέατρο σκληρών συγκρούσεων, πρωτοφανούς αγριότητας, αλλά και ανείπωτου ηρωισμού. Δρόμοι, οικοδομικά τετράγωνα, ακόμη και μεμονωμένα κτίρια διεκδικούνταν πόντο με πόντο και με το μεγαλύτερο πείσμα από τους εμπόλεμους, σε μάχες εκ του συστάδην. Όσο και να φαίνεται παράξενο, η κατάληψη μιας κουζίνας σε ένα από τα λιγοστά άθικτα κτίρια του Στάλινγκραντ κόστιζε δεκάδες νεκρούς.
Στα μέσα Οκτωβρίου η κατάσταση για αμυνομένους ήταν απελπιστική, καθώς δυσκόλεψε ο ανεφοδιασμός από τον Βόλγα, αφού γινόταν κάτω από τα πυρά των γερμανικών όπλων. Όμως, και το ηθικό των επιτιθεμένων είχε καταπέσει, εξαιτίας της κόπωσης, του επερχόμενου χειμώνα, αλλά και των βαρύτατων απωλειών. Θραύση έκαναν οι ελεύθεροι σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού, που υπό την κάλυψη των ερειπίων, προκαλούσαν ανυπολόγιστη φθορά στους γερμανούς στρατιώτες. Πρωταθλητής στον μακάβριο κατάλογο, ο στρατιώτης Ιβάν Σιντορένκο του 1122ου Συντάγματος Τυφεκιοφόρων, ο οποίος σκότωσε πάνω από 500 γερμανούς στρατιώτες. Ακολούθησε ο Βασίλι Ζάιτσεφ από την ίδια μονάδα με 242 σκοτωμούς. Αυτός είναι πιο γνωστός στις μέρες μας, λόγω της ταινίας του Ζαν Ζακ Ανό «Ο εχθρός προ των πυλών» (2001), που εξιστορεί το κατόρθωμά του.
Τον Νοέμβριο του 1942, το 90% του Στάλινγκραντ ήταν ένας σωρός ερειπίων και βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Γερμανών. Τα μόνα κτίρια που απέμεναν όρθια ήταν κάποια εργοστάσια που τα κρατούσαν με νύχια και δόντια οι αμυνόμενοι για τις ανάγκες του ανεφοδιασμού τους. Ο Στάλιν, όμως, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Στις 19 Νοεμβρίου1942, οι Σοβιετικοί εκδήλωσαν αντεπίθεση με την κωδική ονομασία «Ουρανός». Το σχέδιο είχε εκπονηθεί από τους στρατηγούς Γκιόργκι Ζούκοφ και Αλεξάντρ Βασιλιέφσκι και προέβλεπε την προσβολή των εφεδρικών δυνάμεων της 6ης Στρατιάς, που τη συγκροτούσαν κακοεκπαιδευμένοι στρατιώτες των συμμαχικών χωρών των Άξονα (Ιταλοί, Κροάτες, Ρουμάνοι, Ούγγροι, αλλά και ντόπιοι συνεργάτες των Γερμανών).
Σοβιετική αντεπίθεση, Νοέμβριος 1942
Η σοβιετική αντεπίθεση εκδηλώθηκε με τρεις στρατιές υπό τον στρατηγό Νικολάι Βατούτιν και σημείωσε απόλυτη επιτυχία. Οι Γερμανοί σύντομα εγκλωβίστηκαν και μέσα σε μια περιοχή ολίγων τετραγωνικών χιλιομέτρων βρέθηκαν περικυκλωμένοι 250.000 στρατιώτες. Οι Σοβιετικοί ζήτησαν από τους Γερμανούς να παραδοθούν, προσφέροντάς τους ευνοϊκούς όρους. Όμως η διαταγή του Χίτλερ ήταν επίθεση μέχρις εσχάτων. Μια αερογέφυρα που στήθηκε για τον ανεφοδιασμό των εγκλωβισμένων γερμανικών δυνάμεων κατέληξε σε οικτρά αποτυχία. Η σοβιετική αντιαεροπορική άμυνα κατέρριψε 490 αεροπλάνα της «Λουφτβάφε».
Στις 16 Δεκεμβρίου 1942 οι σοβιετικοί εξαπέλυσαν και νέα επίθεση με την κωδική ονομασία «Κρόνος», με στόχο να εγκλωβίσουν αυτή τη φορά την Ομάδα Στρατιών Α, που είχε σταθεροποιήσει τις θέσεις της στον Καύκασο. Δεν τα κατάφεραν, αφού η αντίσταση της εγκλωβισμένης 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ έδωσε την ευκαιρία στον Φον Κλάιστ σε μια συντεταγμένη υποχώρηση. Μάλιστα, ο Χίτλερ προβίβασε τον φον Πάουλους στον βαθμό του στρατάρχη για τον ηρωισμό και την αυταπάρνησή του.
Όμως, τρεις μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 2 Φεβρουαρίου 1943 ο στρατάρχης πλέον Φον Πάουλους αναγκάστηκε να παραδοθεί, όταν οι Σοβιετικοί πολιόρκησαν το αρχηγείο του και κάθε αντίσταση ήταν μάταιη. Ήταν ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματικός που αναγκάστηκε να παραδοθεί στην ιστορία του γερμανικού στρατού. Μαζί του παραδόθηκαν 22 στρατηγοί και οι εναπομείναντες 91.000 στρατιώτες της 6ης Στρατιάς. Τελικά και από αυτούς μόνο οι 5.000 επέζησαν από τις κακουχίες της αιχμαλωσίας και επέστρεψαν στη Γερμανία αρκετά χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Συνολικά, οι απώλειες για τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους ανήλθαν σε 800.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι Σοβιετικοί από την πλευρά τους είχαν ασυγκρίτως μεγαλύτερες απώλειες: 478.741 νεκρούς και 650.000 τραυματίες, στρατιώτες και πολίτες. H Μάχη του Στάλινγκραντ αποτέλεσε σημείο καμπής στην πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. Εξολόθρευσε πολύτιμες στρατιωτικές δυνάμεις για τον Χίτλερ και ταπείνωσε τη γερμανική πολεμική μηχανή.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr