Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Η τέχνη του δρόμου σε άλλο επίπεδο

Δε γίνεται να μην τα προσέξεις.

_______________________

Πηγή: newsbeast.gr

Η σφαγή των αμνών: Πέντε εκατομμύρια παιδιά νεκρά στην Αφρική από την πείνα και τον πόλεμο

Πέντε εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μικρότερης των 5 ετών πέθαναν στην Αφρική από ασθένειες που μπορούσαν να προληφθούν ή να ιαθούν, από πείνα, από τραύματα και άλλες άμεσες και έμμεσες συνέπειες ένοπλων συρράξεων στην ήπειρο από το 1995 ως το 2015, τονίζουν οι συγγραφείς μιας μελέτης που δημοσιεύεται σήμερα.

Ανάμεσά τους, περίπου τρία εκατομμύρια ήταν βρέφη ηλικίας 12 μηνών ή μικρότερα, ήτοι ένας αριθμός τρεις φορές υψηλότερος από εκείνον των ανθρώπων οι θάνατοι των οποίων οφείλονταν άμεσα στις ένοπλες συγκρούσεις στην Αφρική.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet, δεν βασίζεται σε κάποια καταμέτρηση των θυμάτων, αλλά στην εξέταση δημογραφικών δεδομένων και άλλων στοιχείων για συνολικά 15.441 συρράξεις μέσα σε αυτή την εικοσαετία - στις οποίες έχασαν τη ζωή τους περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι.

Ο αριθμός αυτός των 5 εκατομμυρίων παιδιών είναι πολύ υψηλότερος από ό,τι υπολογιζόταν μέχρι σήμερα, υπογράμμισε ο επικεφαλής των επιστημόνων, ο Δρ. Εράν Μπενταβίντ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.

«Στην Αφρική ξέσπαγαν ένοπλες συγκρούσεις πολύ πιο συχνά και πολύ πιο εντατικά από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη ήπειρο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών», σημειώνουν οι επιστήμονες, που αναφέρονται σε χώρες όπως είναι η Νιγηρία, ή η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Η ανάλυσή τους, σημειώνουν, «δείχνει πως οι συνέπειες των ένοπλων συρράξεων πάνε πολύ πιο μακριά από τον θάνατο των αντιμαχόμενων και τη φυσική καταστροφή», καθώς «αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου μικρών παιδιών για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο», διάρκειας ακόμη και οκτώ ετών.

Πέραν των τραυματισμών παιδιών που οφείλονται άμεσα στις συγκρούσεις, οι πόλεμοι συμβάλλουν στους θανάτους και στην επιβράδυνση της ανάπτυξης των παιδιών «για πολλά χρόνια και σε μεγάλες περιοχές» γύρω από τις τοποθεσίες όπου ξεσπούν, πολλά χρόνια μετά το τέλος τους, κατά τη μελέτη που εκπόνησαν οι επιστήμονες του Στάνφορντ.

«Οι πόλεμοι δημιουργούν μια σειρά θανατηφόρων έμμεσων συνεπειών για τις κοινότητες», προκαλούν θανάτους εξαιτίας «ιάσιμων μολυσματικών ασθενειών, υποσιτισμού, διακοπής βασικών υπηρεσιών όπως η ύδρευση, η αποχέτευση και η προσφορά ιατρικών φροντίδων στις μητέρες», εξηγούν.

Η μελέτη έλαβε υπόψη δεδομένα για ένοπλες συγκρούσεις στις 34 από τις 54 χώρες της Αφρικής. Ανάμεσα στα συμπεράσματά της είναι πως ένα παιδί που γεννιέται σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από μια περιοχή όπου εκτυλίσσονται ένοπλες συγκρούσεις διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο (περίπου 8%) να πεθάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του απ' ό,τι αν γεννιόταν στην ίδια περιοχή σε καιρό ειρήνης. Όταν οι συγκρούσεις είναι εκτενέστερες ή εντατικότερες, ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 30%. Οι δείκτες της παιδικής θνησιμότητας τετραπλασιάζονται σε περιπτώσεις συγκρούσεων που διαρκούν 5 χρόνια η περισσότερο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Η Μόσχα "αντεπιτίθεται": Robocop made in Russia

H εταιρεία σχεδιασμού και παραγωγής όπλων για τον ρωσικό στρατό, TsNiiTochMash δημιούργησε "τον στρατιώτη του μέλλοντος". Τον παρουσίασε σε διεθνή έκθεση της Μόσχας, επισημαίνοντας πως ακόμα δεν έχει τοποθετηθεί... φορτιστής.

Νίκη Μπάκουλη Από το news247:

Από τις 21 έως τις 26 Αυγούστου φιλοξενήθηκε στη Μόσχα το International Military-Techical Forum "Army 2018", η διεθνής έκθεση για τις τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν στο στρατό και τον εξοπλισμό τους.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Τρένο περνάει μέσα από πολυκατοικία 19 ορόφων στην Κίνα

Πολλά έχουν δει τα μάτια μας από την «πρωτεύουσα» της τεχνολογίας, Κίνα, αλλά τρένο που περνάει μέσα από πολυκατοικία δεν έχουμε ξαναδεί.

Συγκεκριμένα, το τρένο βρίσκεται στην πόλη Τσονγκίνγκ, στη Νοτιοδυτική Κίνα.

Πρόκειται για τη γραμμή 2 του μετρό, η οποία περνάει κάθε δύο λεπτά μέσα από την πολυκατοικία 19 ορόφων όπου κατοικούν 500 άτομα.

Τρένο περνάει μέσα από πολυκατοικία 19 ορόφων στην Κίνα - Εικόνα 3

Τρένο περνάει μέσα από πολυκατοικία 19 ορόφων στην Κίνα - Εικόνα 3

Από μία άποψη το να έχεις το μετρό μέσα στο σπίτι σου είναι πρακτικό, από την άλλη η βαβούρα και οι αναταράξεις δεν είναι ό,τι καλύτερο.

altsantiri.gr

ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΣΟΚ!

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ...

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Govecs Schwalbe: Ένα Γερμανικό χελιδόνι

Θυμόσαστε τα Wartburg, τα Trabant, τα Simson; Σίγουρα για τους νεότερους αυτές οι τρεις μάρκες δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Για τους παλιούς όμως…

Το Schwalbe (στα γερμανικά σημαίνει χελιδόνι) ήταν ένα δημοφιλές μοντέλο στην πάλαι ποτέ Λαοκρατική Γερμανική Δημοκρατίας, κοινώς στην Ανατολική Γερμανία, πριν το ’90 και πριν οι δύο Γερμανίες γίνουν μία. Είχε φτιαχτεί για να καλύπτει την ανάγκη της φθηνής μετακίνησης και ειδικά αυτούς που δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα αυτοκίνητα της Trabant, τα ακόμα πιο ακριβά Wartburg ή/και τις μοτοσυκλέτες της ΜΖ.

Η πλειοψηφία του πληθυσμού της Ανατολικής Γερμανίας οδηγούσε Simson και το μικρό μεταλλικό scooter κατασκευαζόταν ανελλιπώς από το 1964 μέχρι το 1986. Είχαν πουληθεί μάλιστα πάνω από ένα εκατομμύριο Schwalbe στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και σε μερικές Δυτικές αγορές, μια εκ των οποίων ήταν και η ελληνική. Ο κινητήρας του ήταν ένας απλός αερόψυκτος δίχρονος 50cc και το κιβώτιο ταχυτήτων τριών ή τεσσάρων σχέσεων. Το χαρακτηριστικό του ήταν ότι κάτω από τις μεταλλικές επιφάνειες που κάλυπταν το σώμα του υπήρχε ένα κανονικότατο μοτοσυκλετάκι, άρα μπορούμε άνετα να χαρακτηρίσουμε το Schwalbe σαν υβρίδιο motoscooter!

Ώρα να μπει στην πρίζα

Η γερμανική Govecs αναβιώνει το Simson Schwalbe και μάλιστα με μοντέρνο ηλεκτροκινητήρα. Αντί για δίχρονο 50ρη κάτω από το δάπεδο και το τούνελ κρύβεται τώρα ένας ηλεκτροκινητήρας που μπορεί και προσφέρει τελική ταχύτητα 90 km/h! Επιδόσεις ενός συμβατικού σκούτερ 125cc με λίγα λόγια, με τη μόνη διαφορά ότι η τιμή είναι σχεδόν τριπλάσια, κοινώς υπολογίστε περί τα 7.000 ευρώ αν θέλετε να κάνετε το Schwalbe δικό σας. Η εμφάνιση του θρυλικού “χελιδονιού” στην τέως Ανατολική Γερμανία έχει παραμείνει ίδια και αυτό είναι στα συν του όλου επιχειρήματος. Δεν μοιάζει με κάτι άλλο, έχει χαρακτήρα και αναγνωρισμένη προσωπικότητα.

Η μέγιστη ισχύς του κινητήρα βρίσκεται κοντά στους 11Hp, έτσι ώστε να μπορεί να επιταχύνει το αρκετά βαρύ χελιδόνι των 135kg από μηδέν έως 50km/h σε 3,8 δευτερόλεπτα και να προσφέρει την αξιόλογη τελική των 90 km/h. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο εν λόγω ηλεκτρικός κινητήρας αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τη Bosch. Δύο μεγάλες μπαταρίες ιόντων λιθίου (εκεί είναι το μεγαλύτερο βάρος) που τοποθετούνται κάτω από το τούνελ της ποδιάς, επίσης της Bosch, έχουν συνολική χωρητικότητα 4,8 kWh. Για την πλήρη φόρτιση των μπαταριών η Govecs ανακοινώνει πέντε ώρες. Το 50% της χωρητικότητας μπορεί να επιτευχθεί, με γρήγορη φόρτιση, μέσα σε μία ώρα και 45 λεπτά.

Το πλήρως ψηφιακό όργανο διαθέτει όλες τις πληροφορίες, ενώ ο αναβάτης μπορεί να επιλέξει μεταξύ τριών προγραμμάτων οδήγησης: αργό, μεσαίο και… Boost, ενώ υπάρχει και όπισθεν σαν βοήθεια κατά το παρκάρισμα. Το ηλεκτρικό Govecs έχει μάλιστα και τη δυνατότητα να συνδέεται με smartphone, το οποίο τοποθετείται σε ειδική θέση στο τιμόνι. Στους τροχούς των 16 ιντσών υπάρχουν δισκόφρενα και συνδυασμένο σύστημα πέδησης, ενώ προαιρετικά και με επιπλέον χρέωση 290€ προσφέρεται και με δικάναλο ABS. Το Schwalbe είναι πλέον στη γερμανική αγορά και οι τιμές ξεκινούν από 6.990 ευρώ. Η νοσταλγία μερικές φορές πληρώνεται…

Πηγή scooternet.gr

H πιο άνετη δουλειά στον πλανήτη: Πυροσβέστης στην Ανταρκτική

Μια γυναίκα που εργάζεται ως πυροσβέστης και νοσηλεύτρια στην Ανταρκτική εξηγεί πώς περνά η μέρα της, στη δουλειά.

Νίκη Μπάκουλη Από το news247:

Η Megan Branson είχε εκπαιδευτεί ως πυροσβέστης και νοσηλεύτρια, αφότου πήρε απολυτήριο λυκείου, στις ΗΠΑ. "Είχα ολοκληρώσει το πρόγραμμα και αναζητούσα μια περιπέτεια. Κυρίως αναζητούσα να συνδυάσω την περιπέτεια με μια δουλειά". Ένας φίλος της, την προκάλεσε να κάνει αίτηση για την Πυροσβεστική της Ανταρκτικής. "Από μικρή είχα την περίεργη συνήθεια να κάνω πράγματα που με φόβιζαν. Τα αντιμετώπιζα ως προκλήσεις. Το ίδιο έκανα και με την πρόταση του φίλου μου" εξήγησε στο BBC News. O τύπος αυτός της είχε πει ότι θα κάνει μαζί της αίτηση. Τελικά, βρήκε άλλη δουλειά "και συνέχισα μόνη μου".

Παρένθεση: αν ενδιαφέρεστε να διεκδικήσετε μια θέση στην πυροσβεστική της Ανταρκτικής, δεν έχετε παρά να κάνετε click εδώ.

Την κάλεσαν για συνέντευξη, πήγε και έπειτα από κάποιους μήνες έμαθε πως προσλαμβάνεται. "Από τότε, σε όποιον λέω τι δουλειά κάνω με ρωτά "μα έχει φωτιές στην Ανταρκτική;". Τους απαντώ "όχι, αν περνά από το χέρι μας".

H πιο άνετη δουλειά στον πλανήτη: Πυροσβέστης στην Ανταρκτική

Από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο, υπάρχουν 1000 κάτοικοι στο αμερικανικό πρόγραμμα για την Ανταρκτική, McMurdo Station. Οι πτήσεις που προσγειώνονται εκεί, δια νόμου πρέπει να διαθέτουν πλήρωμα πυροσβεστών. Παρ' όλα αυτά, η πόλη στην οποία μένουν όλοι, δεν έχει να ζηλέψει κάτι από όποια άλλη πόλη του πλανήτη.

Η πυρασφάλεια είναι στις προτεραιότητες, μολονότι έχει κρύο ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. "Υπάρχουν πολλά βαριά μηχανήματα, πολλές χημικές και τοξικές ουσίες και πολλοί άνθρωποι. Ως γνωστόν, ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στο λάθος" εξηγεί η Branson.

Η δουλειά της έχει ως εξής: "Δουλεύεις 24 ώρες και μετά κάθεσαι την επόμενη μέρα. Κάθε δεύτερη εβδομάδα, έχεις ένα επιπρόσθετο ρεπό. Όλοι οι άλλοι στην πόλη, δουλεύουν από τη Δευτέρα έως το Σάββατο και η Κυριακή είναι αργία".

Μια μέρα στη δουλειά περιλαμβάνει την καθαριότητα του εξοπλισμού, της μονάδας, τις επιθεωρήσεις για πυρκαγιά σε όλη την πόλη και τις αποστολές που προκύπτουν. Η Branson εξήγησε πως "όταν έχεις φωτιά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, χρειάζεσαι ειδικό εξοπλισμό. Δεν μπορείς να βάλεις όσα ρούχα θες ή από όποια υφάσματα θες, γιατί το πολυέστερ και ανάλογες συνθέσεις θα λιώσουν στο σώμα σου. Οπότε ναι, μπορώ να πω ότι κρυώνουμε όλη την ώρα".

Το νερό είναι στις επιλογές κατάσβεσης. Το πυροσβεστικό όχημα διαθέτει αντλία, η οποία ανακυκλώνει το νερό διαρκώς μέσα στο όχημα, για να μην το αφήσει να παγώσει. Και αυτό είναι το πρώτο που κάνουν οι πυροσβέστες. "Δεν θες να είσαι αυτός που θα παγώσει όλο το νερό, μέσα στο πυροσβεστικό όχημα, γιατί μετά έχεις ο κινητήρας γίνεται ένα τεράστιο παγάκι και... κανείς στη βάση δεν θα συμπαθεί πια".

Στις δυσκολίες του επαγγέλματος που έχει επιλέξει να κάνει είναι ότι δεν υπάρχουν φρέσκα φρούτα εκεί όπου ζει. Στον ελεύθερο χρόνο της, η Branson βλέπει ταινίες, παίζει παιχνίδια με τους φίλους της ή πηγαίνει στο γυμναστήριο. Στην τελευταία της θητεία, πέρασε 14 μήνες στην Ανταρκτική.

Τι θυμάται πιο έντονα

Όταν της ζήτησαν να αναφέρει ένα περιστατικό, επέλεξε "μια πυρκαγιά σε όχημα, σε σημείο όπου η παγωμένη θάλασσα συναντά το νησί Ross. Φοβόμασταν πως μπορεί να λιώσουν όλα και να βρεθούμε όλοι στον πυθμένα". Τελικά, η δουλειά έγινε με το πλήρωμα του οχήματος της να πετά χιόνι στη φωτιά. Θυμήθηκε και μια Πρωτοχρονιά, που κλήθηκε να περιθάλψει έναν τουρίστα που είχε καρδιακή δυσφορία. Ως το μόνο μέλος του ιατρικού σταφ, μέχρι να φτάσει στο συμβάν είχε πια μόλις μια επιλογή: έπρεπε να του κάνει σοκ. "Δεν είχε τις αισθήσεις του, οπότε έπρεπε να κάνω κάτι για να νιώσει κάτι". Η προσέγγιση της δούλεψε. Κατέληξε στο ότι "η πυροσβεστική στην Ανταρκτική χρειάζεται. Δεν είναι τέλεια. Αλλά χρειάζεται".

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Άρης Βελουχιώτης 1905 – 1945

Από το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ:

Ηγετική και συνάμα τραγική μορφή της Εθνικής Αντίστασης κατά την περίοδο της γερμανοϊταλικής κατοχής, υποστράτηγος του ΕΛΑΣ και σημαίνον στέλεχος του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να διχάζει με τη δράση του. Για τους Αριστερούς είναι ο ήρωας, που ενσάρκωσε τα προδομένα οράματα της παράταξης και για τους Δεξιούς ένας βίαιος εγκληματίας και σφαγέας αθώων πολιτών.

Ο Αθανάσιος Κλάρας, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1905 στη Λαμία. Ο πατέρας του Δημήτριος ήταν δικηγόρος και η μητέρα του Αγλαΐα Ζέρβα καταγόταν από οικογένεια συμβολαιογράφου και πιθανώς να είχε μακρινή συγγένεια με τον Ναπολέοντα Ζέρβα, τον ορκισμένο εχθρό του κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ο αδελφός του ήταν ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Μπάμπης Κλάρας (1910-1987).

Σε ηλικία 14 ετών αποβλήθηκε από το Γυμνάσιο λόγω κακής διαγωγής και γράφτηκε στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή της Λάρισας, από την οποία αποφοίτησε το 1922. Μετά από μία σύντομη καριέρα δημοσίου υπαλλήλου στη Δράμα και τα Τρίκαλα, κατέβηκε στην Αθήνα το 1924, οπότε και εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και κατόπιν στο ΚΚΕ.

Το 1925 κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και λόγω των γνώσεών του έγινε δεκανέας Πυροβολικού. Μόλις έγινε γνωστή η κομμουνιστική του δράση καθαιρέθηκε και στάλθηκε σε μονάδα ανεπιθυμήτων στο Καλπάκι. Μετά την απόλυσή του αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στον αγώνα για τη διάδοση των αρχών του κομουνισμού με το ψευδώνυμο «Μιζέριας».

Φυλακίστηκε επανειλημμένα και εξορίστηκε πολλές φορές έως το 1940 για την πολιτική του δράση. Το 1936 καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση από τη δικτατορία Μεταξά για παράβαση το νόμου 117/36 «Περί μέτρων προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εκ τούτου συνεπειών». Τον Ιούλιο του 1939 αποφυλακίστηκε από τις φυλακές της Κερκυρας, αφού προηγουμένως είχε υπογράψει «δήλωση μετανοίας», αποκηρύσσοντας τον κομουνισμό και το ΚΚΕ, ενέργεια ατιμωτική για ένα κομμουνιστή, που θα τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή.

Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε στη Μακεδονία ως στρατιώτης του πυροβολικού στο 3ο Σύνταγμα. Μετά την κατάρρευση του μετώπου επέστρεψε στην Αθήνα.

Η αντιστασιακή δράση του άρχισε τον Μάιο του 1942, όταν συγκρότησε ομάδα από 15 άνδρες και άρχισε τον αγώνα από το χωριό Δομνίστα της Ευρυτανίας στις 7 Ιουνίου, όπου διακήρυξε πως ο αγώνας γίνεται και κατά των ντόπιων συνεργατών του κατακτητή. Την περίοδο εκείνη απέκτησε και το ψευδώνυμο Άρης Βελουχιώτης, από τον Άρη, τον θεό του πολέμου και το βουνό Βελούχι (Τυμφρηστός η επίσημη ονομασία του).

Με τις πρώτες του πράξεις έχει δημιουργήσει την εικόνα του σκληρού, μα δίκαιου τιμωρού των προδοτών, όπως έλεγε, του έθνους. Στις 9 Ιουνίου, επιτέθηκε με τους άνδρες του στο τσιφλίκι του Μαραθέα, στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού. Ο Μαραθέας είχε τη φήμη σκληρού τσιφλικά και συνεργάτη των Ιταλών. Σε πρόσφατη αναταραχή, που δημιουργήθηκε από τους κολίγους που δούλευαν για λογαριασμό του, κάλεσε τους ιταλούς φίλους του και σκότωσαν δέκα από αυτούς, χωρίς άλλη διαδικασία. Οι ένοπλοι αντάρτες σκότωσαν το Μαραθέα και πήραν τα παιδιά του ως ομήρους. Η πρωτοβουλία αυτή του Άρη που θεωρήθηκε από πολλούς ακραία, αντιμετωπίστηκε από τους κατοίκους της περιοχής μάλλον με θετικό τρόπο.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 1942 το τμήμα του Άρη δίνει την πρώτη μάχη στη χαράδρα της Ρεκάς στην Γκιώνα κατά ιταλικού αποσπάσματος και στις 29 Οκτωβρίου αντιμετωπίζει με επιτυχία ένα ιταλικό λόχο στο Κρίκελο της Ευρυτανίας. Η φήμη του εδραιώθηκε μετά την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου (25-26 Νοεμβρίου 1942), η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία αντάρτικών ομάδων του ΕΛΑΣ υπό τον Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα και άγγλων αξιωματικών. Ακολούθησε στις 18 Δεκεμβρίου 1942 η επιτυχία του κατά τη σύγκρουσή του με ιταλικό σύνταγμα στο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας.

Μετά την επιτυχία που είχε η συνεργασία των αντάρτικων ομάδων στην ανατίναξη του Γοργοποτάμου, καταβλήθηκε προσπάθεια για την εδραίωση της συνεργασίας των αντιστασιακών οργανώσεων και ομάδων. Οι προσπάθειες αυτές δεν καρποφόρησαν και η αποτυχία επισφραγίστηκε ύστερα από μία άκαρπη συνάντηση του Βελουχιώτη με τον Ζέρβα και τον υπαρχηγό της Βρετανικής Αποστολής Κρις Γούντχαουζ στη Ροβελίστα της Ηπείρου τον Δεκέμβριο του 1942.

Η αποτυχία αυτή είχε ως επακόλουθο την ένταση μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων και αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των αντάρτικων ομάδων, αποκορύφωμα των οποίων ήταν η στυγνή σφαγή του συνταγματάρχη Δημητρίου Ψαρρού, συνιδρυτή της αντιστασιακής οργάνωσης (σοσιαλδημοκρατικών αντιλήψεων), ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση), από άνδρες του Βελουχιώτη στις 17 Απριλίου1944 στο Κλήμα Φωκίδας. Για το έγκλημα αυτό θεωρήθηκε από πολλούς υπεύθυνος ο Άρης, αν και είναι βέβαιο ότι ο ίδιος προσωπικά δεν ήταν παρών στη δολοφονία.

Από τη Ρούμελη ο Βελουχιώτης στάλθηκε στην Πελοπόννησο και πολέμησε ως επικεφαλής του ΕΛΑΣ της περιοχής εναντίον των Γερμανών και των Ταγμάτων Ασφαλείας, που αποτελούσαν τις δυνάμεις ασφαλείας της κατοχικής κυβέρνησης Ράλλη. Ιδιαίτερα αιματηρές για τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν οι συγκρούσεις που έγιναν σε πολλές πόλεις της Πελοποννήσου μετά τον Σεπτέμβριο του 1944, όταν άρχισαν να αποχωρούν οι Γερμανοί. Η Μάχη του Μελιγαλά (13-15 Σεπτεμβρίου1944) και η επακολουθήσασα σφαγή «επί δικαίων και αδίκων» από τους άνδρες του Άρη εξακολουθεί να διχάζει μέχρι σήμερα.

Στις πόλεις που καταλαμβάνονταν από τον ΕΛΑΣ άρχισαν να λειτουργούν «λαϊκά δικαστήρια» και με συνοπτική διαδικασία εκτελέστηκαν πολλοί, ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί αθώοι, που εκτελέστηκαν απλώς για τις πολιτικές τους αντιλήψεις ή την κοινωνική τους τάξη. Στο τέλος Σεπτεμβρίου του 1944, ο Βελουχιώτης, με τη μεσολάβηση του υπουργού της εξόριστης κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας Παναγιώτη Κανελλόπουλου, δέχθηκε να αναστείλει τη λειτουργία των έκτακτων στρατοδικείων του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο κι έφυγε για τη Ρούμελη τον επόμενο μήνα, τις μέρες της αποχώρησης των Γερμανών από την Ελλάδα. Αποχαιρετώντας τους Μοραΐτες καπετάνιους του ΕΛΑΣ, τους ευχήθηκε «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», μια φράση που επανήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλο.

Τα κομμένα κεφάλια του Βελουχιώτη και του Τζαβέλλα στην πλατεία των Τρικάλων.

Τον Νοέμβριο του 1944 σε σύσκεψη καπετάνιων του ΕΛΑΣ πρότεινε να ετοιμαστεί ο ΕΛΑΣ για την αναμενόμενη σύγκρουση με τους Άγγλους, αντικρούστηκε όμως από τον καπετάνιο της Ομάδας Μεραρχιών της Μακεδονίας Μάρκο Βαφειάδη και τελικά ο Βελουχιώτης δεν έλαβε μέρος στα «Δεκεμβριανά».

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουάριου 1945), υπέγραψε με τον στρατιωτικό αρχηγό του ΕΛΑΣ, Στέφανο Σαράφη, την αποστράτευση των αντάρτικων ομάδων, κατηγόρησε όμως με δριμύτητα την πολιτική ηγεσία του ΕΑΜ για την εσφαλμένη τακτική της, που κατά την άποψή του οδηγούσε στην εγκαθίδρυση των Άγγλων στην Ελλάδα και στη δίωξη των αγωνιστών του ΕΑΜ. Ο ίδιος ήταν από τους πιο επίμονους υπέρμαχους για τη μετατροπή του αντιστασιακού αγώνα σε κοινωνικό - πολιτικό και την επιβολή «λαοκρατικού» καθεστώτος. Έτσι, στο Γαρδίκι, παρά την αρχική αποδοχή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, διακήρυξε την ανάγκη να συνεχιστεί ο αγώνας εναντίον «του νέου ζυγού», η ενέργειά του όμως αυτή προκάλεσε την αντίδραση όχι μόνο της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και της ηγεσίας του ΚΚΕ.

Στις 16 Ιουνίου 1945 το κόμμα του τον αποκήρυξε και τον διέγραψε με δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη», την ίδια ημέρα που ο ίδιος αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του, όταν βρέθηκε περικυκλωμένος από παραστρατιωτικές ομάδες και μονάδες του Στρατού στη Μεσούντα της Άρτας.

Το πτώμα του αποκεφαλίστηκε από τους άνδρες των παραστρατιωτικών ομάδων και κρεμάστηκε μαζί με του συντρόφου του Τζαβέλα σε κεντρικό φανοστάτη των Τρικάλων. Ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι από τους διώκτες του, που κράτησε μέχρι πρωίας. Σε ερώτησε στη Βουλή των Κοινοτήτων από βουλευτές του Εργατικού Κόμματος για το «βάρβαρο της πράξης», ο αρμόδιος υπουργός απάντησε ότι αυτό αποτελεί «αρχαιοελληνικό πολεμικό έθιμο».

Τα κατοπινά χρόνια, δύο φορές το ΚΚΕ απεκατέστησε πολιτικά τον Άρη Βελουχιώτη, στις 20 Ιουνίου 1962 και στις 16 Ιουλίου 2011.

DW: Ρομπότ στα πεδία των μαχών

Ρομπότ μάχης σε έκθεση στις ΗΠΑ(αρχείου) AP

Μελλοντικά τα ρομπότ μπορεί να αποφασίζουν στα πεδία των μαχών για τη ζωή ή τον θάνατο χωρίς ανθρώπινο έλεγχο. Χάρη στην τεχνολογία οι δυνατότητες των αυτόνομων όπλων συνεχώς βελτιώνονται. Στον ΟΗΕ συζητούν για το θέμα.

Με ένα δυνατό βουητό, το μίνι μη επανδρωμένο αεροσκάφος μπαίνει σαν σίφουνας σε αίθουσα διδασκαλίας και με πυροβολισμούς στο κεφάλι σκοτώνει συγκεκριμένους φοιτητές. Πρόκειται για ένα εικονικό φιλμ που δείχνουν στο youtube πολέμιοι των λεγόμενων αυτόνομων όπλων. Τα drones στοχεύουν πάνω στα θύματά τους με τη βοήθεια αλγόριθμων. Και όταν βρουν τον στόχο δεν υπάρχει επιστροφή. Τα δεδομένα τους τα ανλτούν από τα κοινωνικά δίκτυα. Ιστορία φαντασίας;

Τι θα γίνει όταν στόχος γίνονται άμαχοι;

"Κάθε άλλο" λέει ο Τόμας Κιχενμάιστερ. "Το βήμα για να φτάσουμε εκεί είναι μικρό". Ο Κιχενμάιστερ είναι στο προεδρείο του Facing Finance, μιας γερμανικής οργάνωσης της διεθνούς καμπάνιας "Stop Killer Robots". Όπλα που μπορούν ως ένα βαθμό να κινηθούν αυτόνομα ανήκουν πλέον στην συνήθη προσφορά. Όπως οι πύραυλοι, που ψάχνουν τους στόχους τους και τελικά αποφασίζουν μόνοι τους ποιους θα καταστρέψουν. Βασικά η τηλεκατεύθυνση έχει ανθρώπινο χέρι, αλλά πολύ συχνά χάνεται ο έλεγχος. Ο Κιχενμάιαστερ το βρίσκει πολύ προβληματικό. "Διότι δεν μπορεί έτσι να υπάρξει διάκριση ανάμεσα σε στρατιωτικά και πολιτικά οχήματα". Αλλά αυτό ακριβώς προβλέπει το ανθρωπιστικό δίκαιο. Η διάκριση ανάμεσα σε στρατιώτες και αμάχους είναι σημαντικός κανόνας στο δίκαιο πολέμου, που δεσμεύει τα εμπόλεμα μέρη να προστατεύουν τους άμαχους και τα οικήματά τους.

Σε αυτό το πνεύμα η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού ορίζει ως αυτόνομα όπλα, εκείνα που αναζητούν μόνα τους στόχους, επιτίθενται ή τους καταστρέφουν. Αυτόνομα σημαίνει χωρίς ανθρώπινη ανάμειξη. Και εδώ ακριβώς υπάρχει το πρόβλημα. Τι θα συμβεί, εάν ένας τέτοιος πύραυλος, κατά την αυτόνομη επιλογή του στόχου δεν εξουδετερώσει εχθρικά πυρά, αλλά σκοτώσει και αμάχους; "Δεν είμαστε σε θέση να βάλουμε ένα τσιπάκι με οδηγίες ανθρωπιστικού δικαίου", λέει με νόημα ο Τόμας Κιρχενμάιστερ. Το ότι ο βαθμός αυτονομίας γίνεται συνεχώς μεγαλύτερος, οφείλεται στην ραγδαία πρόοδο στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και στη ρομποτική.

Διαιρεμένη η διεθνής κοινότητα

Στο μεταξύ οι μηχανές δείχνουν ικανότητες μάθησης, επεξεργάζονται εμπειρίες μέσω τεχνητών νευρωνικών δικτύων, όπως και ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Η βιομηχανία εξοπλισμών το εκμεταλλεύεται. Τα όπλα γίνονται όλο και πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, την ώρα που ο κίνδυνος για τους στρατιώτες μειώνεται. Αυτό ακριβώς είναι που επιδιώκουν οι στρατοί. Τα όρια όμως είναι ρευστά. Ενώ ένα ρομπότ που αναζητά, αναγνωρίζει και εξουδετερώνει αυτόνομα νάρκες είναι αποδεκτό, όταν αναζητά ορισμένους ανθρώπους και τους πυροβολεί, πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση παραβίασης του διεθνούς δικαίου.

Πώς θα υπαχθούν όμως αυτά τα όπλα στο δημόσιο διεθνές δίκαιο; Η διεθνής κοινότητα ερίζει από το 2014, στο πλαίσιο της Συμφωνίας για τα μερικά συμβατικά Όπλα CCW του ΟΗΕ. Από τις ανεπίσημες συνομιλίες πέρασε το θέμα σε επίσημες διαπραγματεύσεις το 2018 με τη συμμετοχή 70 χωρών, επιστημόνων και ΜΚΟ.

Αντικείμενο των συζητήσεων που ξεκίνησαν σήμερα και θα διαρκέσουν μέχρι τέλος του μηνός είναι τα θανατηφόρα αυτόνομα οπλικά συστήματα (Lethal Autonomous Weapon Systems, LAWS). Μπορεί να είναι ένα ρομπότ, που πολεμά στα πεδία των μαχών, αλλά και μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που δεν υπάρχουν ακόμη βέβαια, αλλά ενδεχομένως στο εγγύς μέλλον. Πολύς χρόνος δεν απομένει. Η διεθνής κοινότητα είναι διαιρεμένη ανάμεσα σε 3 στρατόπεδα. Ανάμεσα σε χώρες που τα πολεμούν και ζητούν απαγόρευση των αυτόνομων όπλων και σε αυτές που προτείνουν μεσαίο δρόμο, ανάμεσά στους η Γερμανία και η Γαλλία. Τέλος, κατά της απαγόρευσης είναι χώρες που επενδύουν πολλά χρήματα στη στρατιωτική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, το Ισραήλ και η Βρετανία.

Πηγή:

Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Η Ουγγαρία αφήνει νηστικούς τους πρόσφυγες για να αναγκαστούν να φύγουν

Με το βασανιστήριο της πείνας «ξεφορτώνεται» η Ουγγαρία τους πρόσφυγες που περιμένουν για άσυλο σε ειδικά κέντρα στα σύνορά της, εκβιάζοντάς τους με αυτόν τον τρόπο να γυρίσουν πίσω στη Σερβία.Σύμφωνα…

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Deutsche Welle, η Ουγγαρία αφήνει επίτηδες νηστικούς κυρίως Αφγανούς και Σύρους πρόσφυγες σε κέντρα της ζώνης διέλευσης (τράνζιτ) υπό διεθνή αστυνομική επιτήρηση, ώστε να τους αναγκάσει να επιστρέψουν στη Σερβία χωρίς να ασκήσουν έφεση στην αρχική απόρριψη της αίτησης ασύλου τους από τις ουγγρικές Αρχές!

Αυτή την απάνθρωπη τακτική της πείνας που εφαρμόζει από τα μέσα Αυγούστου το Γραφείο Μετανάστευσης και Ασύλου της Ουγγαρίας, παραβιάζοντας όχι μόνο τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και κάθε έννοια πολιτισμού, κατήγγειλαν σε σκληρούς τόνους οι ανεξάρτητες οργανώσεις Human Rights Watch (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και το ουγγρικό παράρτημα της Επιτροπής του Ελσίνκι. Να σημειωθεί ότι τον Ιούλιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ουγγαρία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για «μη συμμόρφωση προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία ασύλου και επαναπροωθήσεων», όπως και για τη νέα νομοθεσία της Βουδαπέστης περί ποινικοποίησης της παροχής βοήθειας σε όσους ζητούν άσυλο στη χώρα.

«Σήμερα μια νεαρή Αφγανή μάς κατήγγειλε ότι μόλις απέρριψαν το αίτημά της για άσυλο έπαψαν να της δίνουν φαγητό. Είναι η όγδοη σχετική καταγγελία που λαμβάνουμε. Για να δώσει φαγητό στους πρόσφυγες το Γραφείο Μετανάστευσης ζητά ειδική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», ανήρτησε στο twitter η ουγγρική Επιτροπή του Ελσίνκι. Ενα μέλος της, η Λίντια Γκαλ, κατήγγειλε πως οι πρόσφυγες σε κέντρα αναμονής υποχρεώνονται να προσφεύγουν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για ένα κομμάτι ψωμί. «Παράνομο και απάνθρωπο», σχολίασε. Μέχρι στιγμής το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει εκδώσει μόνο 5 προσωρινές διαταγές για σίτιση λιμοκτονούντων προσφύγων, ύστερα από πρωτοβουλία Ούγγρων και ξένων δικηγόρων.

Οι Ούγγροι αξιωματούχοι ισχυρίζονται πως δεν είναι υποχρεωμένοι να σιτίζουν χωρίς δικαστική εντολή τους πρόσφυγες της ζώνης τράνζιτ όταν απορριφθεί η πρώτη αίτηση ασύλου τους. Ωστόσο οι διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ιδίως η διακήρυξη του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης) απαγορεύουν ρητά την απάνθρωπη και υποτιμητική μεταχείριση οποιουδήποτε κρατουμένου, ο οποίος έχει δικαίωμα σε «φαγητό, νερό, συνθήκες υγιεινής και ιατρική φροντίδα».

Αντ’ αυτού οι Ούγγροι σπρώχνουν Σύρους και Αφγανούς πίσω στη Σερβία, ενημερώνοντάς τους «άτυπα» ότι θα τους… αφήσουν νηστικούς όσο εκκρεμεί η αίτησή τους, αλλά είναι ελεύθεροι να γυρίσουν πίσω στη Σερβία ή «σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα».

Η Ουγγαρία δέχεται μετρημένες στα δάχτυλα αιτήσεις ασύλου, καθώς η εμπειρία του 2015 -όταν πέρασαν από το έδαφός της πάνω από 170.000 πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, με κύριο προορισμό τη Γερμανία- μετέτρεψε τον Βίκτορ Ορμπαν σε ηγέτη του αντιμεταναστευτικού ρεύματος των Ανατολικοευρωπαίων – και ταυτόχρονα μείζονα πονοκέφαλο για την Ε.Ε. Στο διάβα της μεταναστευτικής κρίσης η Ουγγαρία ύψωσε συρματοπλέγματα στα σύνορα με τη Σερβία, επέτρεψε στον στρατό και την αστυνομία να χρησιμοποιούν δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες και αρνήθηκε κάθε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην υποδοχή προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τον Μάρτιο του 2017 περίπου 100 μετανάστες έκαναν απεργία πείνας στο κέντρο κράτησης Μπεκέτσαμπα, στα σύνορα με τη Ρουμανία, ζητώντας καλύτερες συνθήκες κράτησης και να τους… επιτραπεί να φύγουν από την Ουγγαρία.

Από το koyzoylo.gr

Σελίδες