H πιο άνετη δουλειά στον πλανήτη: Πυροσβέστης στην Ανταρκτική

Μια γυναίκα που εργάζεται ως πυροσβέστης και νοσηλεύτρια στην Ανταρκτική εξηγεί πώς περνά η μέρα της, στη δουλειά.

Νίκη Μπάκουλη Από το news247:

Η Megan Branson είχε εκπαιδευτεί ως πυροσβέστης και νοσηλεύτρια, αφότου πήρε απολυτήριο λυκείου, στις ΗΠΑ. "Είχα ολοκληρώσει το πρόγραμμα και αναζητούσα μια περιπέτεια. Κυρίως αναζητούσα να συνδυάσω την περιπέτεια με μια δουλειά". Ένας φίλος της, την προκάλεσε να κάνει αίτηση για την Πυροσβεστική της Ανταρκτικής. "Από μικρή είχα την περίεργη συνήθεια να κάνω πράγματα που με φόβιζαν. Τα αντιμετώπιζα ως προκλήσεις. Το ίδιο έκανα και με την πρόταση του φίλου μου" εξήγησε στο BBC News. O τύπος αυτός της είχε πει ότι θα κάνει μαζί της αίτηση. Τελικά, βρήκε άλλη δουλειά "και συνέχισα μόνη μου".

Παρένθεση: αν ενδιαφέρεστε να διεκδικήσετε μια θέση στην πυροσβεστική της Ανταρκτικής, δεν έχετε παρά να κάνετε click εδώ.

Την κάλεσαν για συνέντευξη, πήγε και έπειτα από κάποιους μήνες έμαθε πως προσλαμβάνεται. "Από τότε, σε όποιον λέω τι δουλειά κάνω με ρωτά "μα έχει φωτιές στην Ανταρκτική;". Τους απαντώ "όχι, αν περνά από το χέρι μας".

Από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο, υπάρχουν 1000 κάτοικοι στο αμερικανικό πρόγραμμα για την Ανταρκτική, McMurdo Station. Οι πτήσεις που προσγειώνονται εκεί, δια νόμου πρέπει να διαθέτουν πλήρωμα πυροσβεστών. Παρ' όλα αυτά, η πόλη στην οποία μένουν όλοι, δεν έχει να ζηλέψει κάτι από όποια άλλη πόλη του πλανήτη.

Η πυρασφάλεια είναι στις προτεραιότητες, μολονότι έχει κρύο ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. "Υπάρχουν πολλά βαριά μηχανήματα, πολλές χημικές και τοξικές ουσίες και πολλοί άνθρωποι. Ως γνωστόν, ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στο λάθος" εξηγεί η Branson.

Η δουλειά της έχει ως εξής: "Δουλεύεις 24 ώρες και μετά κάθεσαι την επόμενη μέρα. Κάθε δεύτερη εβδομάδα, έχεις ένα επιπρόσθετο ρεπό. Όλοι οι άλλοι στην πόλη, δουλεύουν από τη Δευτέρα έως το Σάββατο και η Κυριακή είναι αργία".

Μια μέρα στη δουλειά περιλαμβάνει την καθαριότητα του εξοπλισμού, της μονάδας, τις επιθεωρήσεις για πυρκαγιά σε όλη την πόλη και τις αποστολές που προκύπτουν. Η Branson εξήγησε πως "όταν έχεις φωτιά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, χρειάζεσαι ειδικό εξοπλισμό. Δεν μπορείς να βάλεις όσα ρούχα θες ή από όποια υφάσματα θες, γιατί το πολυέστερ και ανάλογες συνθέσεις θα λιώσουν στο σώμα σου. Οπότε ναι, μπορώ να πω ότι κρυώνουμε όλη την ώρα".

Το νερό είναι στις επιλογές κατάσβεσης. Το πυροσβεστικό όχημα διαθέτει αντλία, η οποία ανακυκλώνει το νερό διαρκώς μέσα στο όχημα, για να μην το αφήσει να παγώσει. Και αυτό είναι το πρώτο που κάνουν οι πυροσβέστες. "Δεν θες να είσαι αυτός που θα παγώσει όλο το νερό, μέσα στο πυροσβεστικό όχημα, γιατί μετά έχεις ο κινητήρας γίνεται ένα τεράστιο παγάκι και... κανείς στη βάση δεν θα συμπαθεί πια".

Στις δυσκολίες του επαγγέλματος που έχει επιλέξει να κάνει είναι ότι δεν υπάρχουν φρέσκα φρούτα εκεί όπου ζει. Στον ελεύθερο χρόνο της, η Branson βλέπει ταινίες, παίζει παιχνίδια με τους φίλους της ή πηγαίνει στο γυμναστήριο. Στην τελευταία της θητεία, πέρασε 14 μήνες στην Ανταρκτική.

Τι θυμάται πιο έντονα

Όταν της ζήτησαν να αναφέρει ένα περιστατικό, επέλεξε "μια πυρκαγιά σε όχημα, σε σημείο όπου η παγωμένη θάλασσα συναντά το νησί Ross. Φοβόμασταν πως μπορεί να λιώσουν όλα και να βρεθούμε όλοι στον πυθμένα". Τελικά, η δουλειά έγινε με το πλήρωμα του οχήματος της να πετά χιόνι στη φωτιά. Θυμήθηκε και μια Πρωτοχρονιά, που κλήθηκε να περιθάλψει έναν τουρίστα που είχε καρδιακή δυσφορία. Ως το μόνο μέλος του ιατρικού σταφ, μέχρι να φτάσει στο συμβάν είχε πια μόλις μια επιλογή: έπρεπε να του κάνει σοκ. "Δεν είχε τις αισθήσεις του, οπότε έπρεπε να κάνω κάτι για να νιώσει κάτι". Η προσέγγιση της δούλεψε. Κατέληξε στο ότι "η πυροσβεστική στην Ανταρκτική χρειάζεται. Δεν είναι τέλεια. Αλλά χρειάζεται".