Κινητοποίηση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας για το θάνατο της Ebru Timtik στις φυλακές Τουρκίας

Συγκλονισμένος από τον θάνατο της φυλακισμένης στην Τουρκία δικηγόρου Ebru Timtik, που πέθανε μετά από πολυήμερη απεργία πείναςζητώντας μια δίκαιη δίκη, δηλώνει ο δικηγορικός κόσμος της Ελλάδας σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών εκφράζει τον συγκλονισμό και τη αγανάκτηση του συνόλου των Μελών του για τον θάνατο της φυλακισμένης συναδέλφου μας Ebru Timtik, μετά από μακρά και εξαντλητική απεργία πείνας, στις 27/8/2020 στην Τουρκία.

Η υπόθεση των δύο απεργών πείνας δικηγόρων EbruTimtik και Aytac Unsal, που φυλακίστηκαν με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση μετά από δίκη παρωδία κατά παράβαση κάθε εγγύησης του κράτους δικαίου, όπου το συνταγές κατηγορητήριο αφορούσε σε ενέργειές τους, που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο των υπερασπιστικών καθηκόντων τους, έχει κινητοποιήσει τους δικηγορικούς συλλόγους πανευρωπαϊκά.

Ο Σύλλογος των Δικηγορικών Συλλόγων της Ευρώπης (CCBE) έχει επανειλημμένα αναφερθεί στις τουρκικές αρχές, στηρίζοντας το δίκαιο και νόμιμο αίτημα των απεργών πείνας δικηγόρων για μια δίκαιη δίκη (βλ. τελευταία επιστολή με ημερομηνία 18/8/2020:

Η EbruTimtik, με το πλούσιο έργο της ως μέλος της οργάνωσης «Νομικό Γραφείο του Λαού» και ως υπερασπίστρια θυμάτων κρατικής βίας και εργοδοτικής αυθαιρεσίας, θα συμβολίζει για πάντα την αξία και το πραγματικό νόημα του δικηγορικού λειτουργήματος όπου γης.

Ως Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε διωκόμενο δημοκρατικό πολίτη στη γειτονική χώρα, και ιδιαίτερα στους Συναδέλφους μας δικηγόρους που είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε δύσκολες συνθήκες ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή. Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του έτερου απεργού πείνας συναδέλφου μας AytacUnsal.

Ήδη η Ελληνική Αντιπροσωπεία στην CCBE συντονίζεται με τις άλλες εθνικές αντιπροσωπείες στην σύνταξη μιας κοινής ανοικτής επιστολής , που θα λάβει υπογραφές από τους επιμέρους τοπικούς δικηγορικούς συλλόγους- κοινότητες της Ε.Ε, ώστε να ευαισθητοποιηθεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και να ισχυροποιηθούν τα αιτήματα του ετέρου απεργού πείνας, Τούρκου Συναδέλφου μας, έναντι της Τουρκικής Κυβέρνησης.

Eπ´ αυτού θα ακολουθήσει νεότερη ενημέρωση». 

Κέβιν Πίτερσον, ο ζωγράφος του ταξιδιού σε έναν θρυμματισμένο κόσμο

 

Ο Αμερικανός υπερρεαλιστής ζωγράφος Κέβιν Πίτερσον (Kevin Peterson) απεικονίζει στα έργα του μικρά παιδιά να αλληλεπιδρούν με λύκους, πουλιά, αρκούδες σε σκηνικά που καθόλου δεν θυμίζουν παραμύθια. Τα τοποθετεί σε πόλεις γεμάτες κτήρια που καταρρέουν και μπάζα. Ωστόσο, παρά τη φθορά του περιβάλλοντος, τα μικρά κορίτσια και αγόρια διατηρούν μια αθωότητα καθώς εξερευνούν γενναία τους δρόμους μαζί με τους δυνατούς συνοδοιπόρους τους.

«Η τέχνη μου έχει να κάνει με το να μεγαλώνεις και να ζεις σε έναν κόσμο που είναι θρυμματισμένος. Αυτοί οι πίνακες έχουν να κάνουν με το τραύμα, τον φόβο και τη μοναξιά και τη δύναμη που χρειάζεται για να επιβιώσεις και να ανθίσεις» τονίζει, παρουσιάζοντας τον «καλλιτέχνη Κέβιν Πίτερσον».

Προσφάτως έδωσε μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου συνέντευξη στο Colossal και μίλησε για τη γοητεία που ασκεί πάνω του το γκράφιτι και την αισιοδοξία που αποπνέουν τα έργα του.

Λόγω της πανδημίας, εδώ και περίπου επτά μήνες εργάζεται στο σπίτι του για την επόμενη έκθεσή του. Για την κατάσταση σήμερα λέει ότι «στ' αλήθεια, ο κόσμος μοιάζει να είναι κάθε μέρα και λίγο πιο θλιβερός και λίγο πιο ζοφερός. Με σόκαρε πολύ όταν αυτοί οι δεξιοί υπερσυντηρητικοί εξελέγησαν το 2016. Ρίχνοντας τη ματιά πίσω, δεν θα έπρεπε να με σοκάρει. Όταν γίνεται κάποιου είδους πρόοδος, πάντα υπάρχει αντίδραση. Η αντίδραση ήταν παρούσα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και ήταν καταθλιπτική και διαφωτιστική, να μην πούμε επικίνδυνη -ιδιαίτερα για τους πιο ευάλωτους στην κοινωνία. Μετά, η συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος και η πάντα πιο μεγάλη διαίρεση του πλούτου στον κόσμο. Πάντα προσπαθούσα με κάποιον τρόπο στην τέχνη μου να αντιμετωπίσω αυτά τα θέματα, αλλά οι φόβοι μου και οι ανησυχίες μου μοιάζουν, τελευταία, να είναι σε "fast forward"».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ένα πλοίο του Μπάνκσι στη Μεσόγειο για να διασώζει τους μετανάστες

 

Ο street artist Μπάνκσι χρηματοδότησε ένα νέο πλοίο για τη διάσωση μεταναστών στη Μεσόγειο, το οποίο έχει ήδη αναλάβει δράση και έχει διασώσει 89 ανθρώπους, αποκάλυψε χθες, Πέμπτη, το βράδυ η βρετανική εφημερίδα The Guardian.

Το πλοίο ονομάσθηκε «Louise Michel», από το όνομα μιας γαλλίδας αναρχικής του 19ου αιώνα, και διακοσμήθηκε με ένα γκράφιτι του βρετανού καλλιτέχνη. Απέπλευσε στις 18 Αυγούστου από το ισπανικό λιμάνι Μπουριάνα, κοντά στη Βαλένθια, σύμφωνα με την Guardian.

Ναυλώθηκε με τη μεγαλύτερη μυστικότητα και χθες, Πέμπτη, διέσωσε στην κεντρική Μεσόγειο 89 ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους 14 γυναίκες και δύο παιδιά, σύμφωνα πάντα με τη βρετανική εφημερίδα, η οποία δεν διευκρινίζει την ακριβή θέση του πλοίου.

«Ψάχνει τώρα ένα ασφαλές λιμάνι για να αποβιβάσει τους επιβάτες ή να τους μεταφέρει σε κάποιο σκάφος ευρωπαϊκής ακτοφυλακής».

 

Η εφημερίδα δημοσίευσε πολλές φωτογραφίες του πλοίου, βαμμένου με ροζ και λευκό χρώμα, με ένα γκράφιτι που φαίνεται ότι είναι του Μπάνκσι και αναπαριστά ένα μικρό κορίτσι που φοράει σωσίβιο γιλέκο και κρατάει ένα σωσίβιο σε σχήμα καρδιάς.

Το πλήρωμα αποτελείται από δέκα μέλη, «ευρωπαίους ακτιβιστές με μακρά πείρα στις έρευνες και διασώσεις στη θάλασσα». Καπετάνιος του είναι η Πία Κλεμπ, μια Γερμανίδα που μάχεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι γνωστή επειδή κυβέρνησε και άλλα σκάφη διάσωσης, μεταξύ των οποίων το Sea-Watch 3.

Τον Σεπτέμβριο 2019, ο Μπάνκσι έγραψε στην Πία Κλεμπ τα εξής: «Γειά σου Πία (...) Είμαι ένας καλλιτέχνης από το Ηνωμένο Βασίλειο και έκανα μερικά έργα για τη μεταναστευτική κρίση, προφανώς δεν μπορώ να κρατήσω τα χρήματα. Θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις για να αγοράσεις ένα νέο πλοίο ή κάτι; Παρακαλώ, απάντησέ μου. Μπράβο σου. Μπάνκσι».

Από το tvxs.

ΗΠΑ: Ένας νεκρός εν μέσω διαδηλώσεων και συγκρούσεων στο Πόρτλαντ

 

Ένας άνθρωπος έπεσε νεκρός από σφαίρες στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ το βράδυ του Σαββάτου, την ώρα που μια μεγάλη αυτοκινητοπομπή υποστηρικτών του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και διαδηλωτές του κινήματος Black Lives Matter συγκρούονταν στους δρόμους της πόλης.

Δεν είναι ξεκάθαρο προς το παρόν αν ο πυροβολισμός συνδέεται με τις συμπλοκές που ξέσπασαν στο κέντρο του Πόρτλαντ την ώρα που η αυτοκινητοπομπή των 600 οχημάτων ήρθε αντιμέτωπη με διαδηλωτές.

«Η αστυνομία απάντησε σε κλήση και εντόπισε ένα θύμα με τραύμα από σφαίρα στο στήθος», ανακοίνωσε η αστυνομία της πόλης όπου πραγματοποιούνται διαδηλώσεις επί 94 ημέρες, μετά τον θάνατο από ασφυξία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ κατά τη βίαιη προσαγωγή του από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεάπολη στις 25 Μαΐου.

Το διάστημα αυτό εκατοντάδες διαδηλωτές έχουν συλληφθεί από την τοπική αστυνομία και τις ομοσπονδιακές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στο Πόρτλαντ.

Η αυτοκινητοπομπή με υποστηρικτές του Τραμπ είχαν συγκεντρωθεί χθες Σάββατο, σε εμπορικό κέντρο και κατευθύνθηκε στο κέντρο του Πόρτλαντ. Όταν πλησίαζε στο κέντρο, διαδηλωτές κατά του Αμερικανού προέδρου προσπάθησαν να την σταματήσουν, κλείνοντας δρόμους και γέφυρες.

Η εφημερίδα New York Times ανέφερε ότι, σύμφωνα με δύο αυτόπτες μάρτυρες, μια μικρή ομάδα ανθρώπων συνεπλάκη με άλλους που βρίσκονταν σε ένα όχημα και κάποιος άρχισε να πυροβολεί.

Ο άνδρας που σκοτώθηκε φορούσε ένα καπέλο με το λογότυπο Patriot Prayer, μια ακροδεξιά οργάνωση με έδρα το Πόρτλαντ η οποία έχει συγκρουστεί με διαδηλωτές στο παρελθόν, πρόσθεσε η εφημερίδα.

Οι New York Times επεσήμαναν εξάλλου ότι υποστηρικές του Τραμπ και αντιδιαδηλωτές συγκρούστηκαν στους δρόμους της πόλης, με κάποιους να πυροβολούν με πιστόλια paint ball και να κάνουν χρήση σπρέι απώθησης αρκούδων μέσα από τα φορτηγάκια τους και τους διαδηλωτές να απαντούν ρίχνοντάς τους διάφορα αντικείμενα.

Πηγή: ΑΠΕ

Εξερεύνηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τον φωτογραφικό φακό

 Από το zougla:

Στις 2 Νοεμβρίου κυκλοφορεί το λεύκωμα φωτογραφιών «Interior Space: A Visual Exploration of the International Space Station», εγκαινιάζοντας τους εορτασμούς για εικοσαετή αδιάλειπτη ανθρώπινη παρουσία στον ISS. Τo 200 σελίδων λεύκωμα είναι συνεργασία ενός καλλιτέχνη επί γήινου εδάφους, του φωτογράφου Ρόλαντ Μίλερ, και ενός αστροναύτη στον ISS, του μηχανικού Πάολο Νέσπολι. Οι δυο τους τράβηξαν καταπληκτικές φωτογραφίες: έναν ωκεανό με πέπλο από σύννεφα, τους λαβυρίνθους καλωδίων που είναι «στρίφωμα» στα εσωτερικά τοιχώματα του σταθμού, στολές και κράνη των αστροναυτών αφημένα σε σημεία για να χρησιμοποιηθούν.

«Αν μπορούσες να βρεθείς εκεί και ρίξεις ματιά -στον σταθμό-, ελπίζω ότι θα έβλεπες αυτό ακριβώς (που βλέπεις στο άλμπουμ)» είπε, μιλώντας στο Colossal, ο Μίλερ.

Η ιδέα της απευθείας συνεργασίας με αστροναύτη στον ISS ξεκίνησε μετά από συζήτηση που είχε ο Μίλερ με την αστροναύτη και χημικό Κέιντι Κόλμαν. Η Κόλμαν, δεξιοτέχνης του φλάουτου, έπαιρνε στις αποστολές μαζί της πολλά μουσικά όργανα, και μάλιστα έπαιξε ένα ντουέτο με τον Ίαν Άντερσον των Jethro Tull όταν αυτός ήταν στη Ρωσία και εκείνη στον σταθμό, για να τιμήσουν τα 50χρονα της αποστολής του Γιούρι Γκαγκάριν, του πρώτου ανθρώπου που ταξίδεψε στο διάστημα.

Ο Μίλερ έκανε χρήση του Google Street View και αιχμαλώτιζε διάφορα μέρη στο εσωτερικό του διαστημικού σταθμού αλλά και θέα από τα «παράθυρα» του ISS. Τα μοιραζόταν με τον Νέσπολι, ο οποίος θα τραβούσε τις φωτογραφίες κατά τη διάρκεια αποστολών στις οποίες συμμετείχε. Προφανώς και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τρίποδο, αφενός επειδή λόγω έλλειψης βαρύτητας στο εσωτερικό του σταθμού το τρίποδο θα έφευγε αργά- αργά και, αφετέρου, λόγω των ελαφρότατων κραδασμών που προκαλούνται από τον συνδυασμό του μεγέθους του σκάφους και της ταχύτητας των 28.160 χιλιομέτρων την ώρα με την οποία ο ISS περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Ο Νέσπολι κατασκεύασε ένα σταθεροποιητικό δίποδο και έκανε περί τα 135 «κλικ» με υψηλή ταχύτητα διαφράγματος. Στη συνέχεια έστελνε τις φωτογραφίες στον Μίλερ για επεξεργασία.

Στο λεύκωμα περιλαμβάνονται και κάποιες φωτογραφίες που τράβηξε ο Μίλερ στα διαστημικά κέντρα Kennedy και Johnson, καθώς και κείμενα από τέσσερις ειδικούς.

Πέθανε Τουρκάλα δικηγόρος Εμπρού Τιμτίκ μετά από 238 ημέρες απεργίας πείνας στη φυλακή

Η  Εμπρού Τιμτίκ δικηγόρος που έκανε απεργία πείνας για 238 ημέρες μετά την καταδίκη της πέρυσι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση πέθανε σήμερα σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με το δικηγορικό της γραφείο.

Το Λαϊκό Δικηγορικό Γραφείο ανέφερε στο Twitter ότι η Εμπρού Τιμτίκ πραγματοποιούσε απεργία πείνας απαιτώντας μια δίκαιη δίκη και πως η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά νωρίς σήμερα.

Διεθνείς νομικές οργανώσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων τόνισαν ότι η Τιμτίκ καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης πάνω από 13 έτη, και ο συνάδελφός της, ο Αϊτάτζ Ουνσάλ, ξεκίνησε απεργία πείνας τον Απρίλιο «για να ενισχύσει το αίτημά τους για δίκαιες δίκες και για απονομή δικαιοσύνης στην Τουρκία».

Οι δύο δικηγόροι είχαν πει ότι θα «συνεχίσουν την απεργία πείνας ακόμη κι αν αυτή οδηγήσει στο θάνατό τους», σύμφωνα με την ανακοίνωση της 11ης Αυγούστου της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αγγλίας και της Ουαλίας, της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων και άλλων οργανώσεων.

Μια έφεση στην καταδικαστική ετυμηγορία που υποβλήθηκε τον Μάρτιο του 2019, απορρίφθηκε τον Οκτώβριο, ενώ μια επιπλέον έφεση εκκρεμεί στο Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας.

Τα κουβαδάκια σου και σ' άλλη παραλία

 

Άρης Βελουχιώτης: Έζησε και πέθανε ως επαναστάτης

 

Πέμπτη 15 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης φαίνεται να καταλαβαίνει πως φτάνει το τέλος. Αυτοπυροβολείται και γράφει το ένδοξο τέλος του, με τα ίδια του τα χέρια... Μια ημέρα αργότερα, στις 16 Ιουνίου, οι εθνοφύλακες θα βρουν τη σορό του. «Κανείς δεν δικαιούται να υπερηφανευτεί ότι έπιασε ζωντανό, ότι νίκησε ή ότι σκότωσε τον αρχηγό του ΕΛΑΣ. Tα τρία χρόνια ελευθερίας στα βουνά δεν ήταν όνειρο, αλλά μια υποθήκη για το μέλλον», αναφέρει για την μέρα εκείνη ο Διονύσης Χαριτόπουλος.

O λόγος για τον Θανάση Κλάρα (Λαμία, 27 Αυγούστου 1905 – Μεσούντα, 16 Ιουνίου 1945), που άφησε την άνετη ζωή του στη Λαμία και πήρε τα βουνά, γράφοντας το όνομα του, ή μάλλον το ψευδώνυμο του «Άρης Βελουχιώτης» στην ιστορία, σαν ίσως την πιο εμβληματική φιγούρα της Αντίστασης. Ιδρυτής του ΕΛΑΣ και ηγετική μορφή του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ. Ο Βελουχιώτης έρχεται σε ρήξη με το ΚΚΕ μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς αρνείται να παραδώσει τα όπλα και επιλέγει τον δρόμο της ένοπλης δράσης. Ο δρόμος που διαλέγει τον οδηγεί τελικά στον θάνατο.

Ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, την ίδια μέρα που το ΚΚΕ τον διαγράφει από τις τάξεις του, βάζει τέλος στη ζωή του στις 16 Ιουνίου του 1945, καθώς είχε περικυκλωθεί από ομάδες της Εθνοφυλακής που είχαν σταλεί για να τον συλλάβουν, στη Μεσούντα του Αχελώου. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και την επομένη κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.

Η πορεία προς τον θάνατο

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, που υπογράφτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1945, από την κυβέρνηση Πλαστήρα και το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και προέβλεπε δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για τη διεξαγωγή εκλογών και δημοψηφίσματος για τη μοναρχία στην Ελλάδα, διάλυση των ανταρτικών οργανώσεων, παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ μέσα σε δύο εβδομάδες και παραχώρηση αμνηστίας στους στρατιώτες του ΕΛΑΣ, ο Άρης καταγγέλλει τη συμφωνία ως προδοτική και αποδοχή της αγγλικής κατοχής.

Ο Βελουχιώτης καλεί τους αγωνιστές να συνεχίσουν την ένοπλη αντίσταση με αποτέλεσμα το ΚΚΕ να τον αποκηρύξει και να τον απομονώσει. Τότε αρχίζει ένα κυνήγι «κλεφτών κι αστυνόμων» με την Εθνοφυλακή υπό την εποπτεία των Άγγλων να τον καταδιώκει, και τον Άρη, βλέποντας τον κλοιό να στενέυει γύρω του να επιλέγει το δρόμο του θανάτου. «O Άρης ήξερε από την αρχή το τέλος του.

Τις παλιές καλές ημέρες στο βουνό έκανε καμιά φορά παρέα με τον μόνιμο λοχαγό Κουταλίδη, που έπαιζε υπέροχα στο βιολί του κάποια κλασικά κομμάτια. Μια ημέρα ο λοχαγός τού είπε με θαυμασμό ότι μοιάζει με τον επαναστάτη Πουγκατσέφ, που έφτιαξε δικό του στρατό και κυριάρχησε σε μεγάλο τμήμα της τσαρικής Ρωσίας. O αρχηγός τον ρώτησε με νόημα: - Θυμάσαι το τέλος του; - Ναι, απάντησε ο λοχαγός. Κυκλώθηκε από τα τσαρικά στρατεύματα, πιάστηκε αιχμάλωτος και το κεφάλι του έμεινε κρεμασμένο για ημέρες σε κοινή θέα. - Eμένα όμως δε θα με πιάσουν ποτέ αιχμάλωτο. Κι αυτό έκανε», γράφει για αυτόν ο Διονύσης Χαριτόπουλος, στο βιβλίο του «Αρης, ο αρχηγός των ατάκτων».

 

Μαζί με τους αντάρτες του ο Βελουχιώτης μεταβαίνει στο Ανθηρό όπου ανταλλάσσει ομήρους με όπλα και πυρομαχικά, κι ενώ ο στρατός τον καταδιώκει το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στις διαπραγματεύσεις. Την επομένη, έξω από το χωριό Ελληνικά, σε μια εκκλησία ο Βελουχιώτης μαζεύει τους συντρόφους του και τους ενημερώνει για την επικείμενη συνάντηση του με τον ζαχαριάδη, τον ηγέτη του ΚΚΕ, προκειμένου να λύσουν τα ζητήματα που έχουν προκύψει μεταξύ τους. Αποχαιρετά τους συντρόφους του και κατευθύνεται προς το Λιάσκοβο, όπου φήμες θέλουν υποστηρικτές του να τον περιμένουν για να συνταχθούν μαζί του. Αντί για συντρόφους συναντά διώκτες...

Μετά από σκληρή μάχη, κι αφού έχουν καταφέρει να πάρουν 17 ομήρους, οι αντάρτες υποχωρούν προς το Mαυροβούνι. Τετάρτη 14 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης με τους αντάρτες του κατευθύνεται στο Κοθώνι, από όπου και αποφασίζει να επιχειρήσει τη μεγάλη έξοδο παρά το ότι γνωρίζει ότι βρίσκεται περικυκλωμένος. Κλειδώνει τους όμηρους στο σχολείο του χωριού, και μέσω του Χοιρόλακκου επιχειρεί να περάσει τον Αχελώο.

Οι μάχες είναι σφοδρές, αλλά ο Άρης είναι αποφασισμένος να περάσει το ποτάμι. Έτσι δίνει εντολή στους 20 άνδρες του που τον ακολουθούν να κρυφτούν στο φαράγγι του Φάγγου. Την επομένη κι αφού πέσει το σκοτάδι ξεκινούν για τη Μεσούντα. Πέμπτη 15 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης φαίνεται να καταλαβαίνει πως φτάνει το τέλος. Παρά τις παραινέσεις να περάσουν πάλι το ποτάμι προς τη Ρούμελη φαίνεται να αδιαφορεί. Είναι μάταιο γιατί είναι πλέον κυκλωμένοι. Δίνει εντολή στους άνδρες του να φύγουν προς το ποτάμι, μα εκείνος παραμένει εκεί.

Σαν επαναστάτης έζησε και σαν επαναστάτης θέλει να πεθάνει. Αυτοπυροβολείται και γράφει το ένδοξο τέλος του, με τα ίδια του τα χέρια... Μια ημέρα αργότερα, 16 Ιουνίου, η σορός του βρέθηκε από το τάγμα εθνοφυλάκων του Βόιδαρου, μαζί με τη σορό του Τζαβέλα, που επίσης αυτοκτόνησε. Και οι δύο αποκεφαλίζονται και την επόμενη μέρα το κεφάλι του κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.

«Γύρω από τα κρεμασμένα κεφάλια οι παρακρατικοί βάραγαν νταούλια και κέρναγαν από νταμιζάνες κρασί. Aς μην επιχαίρουν οι εχθροί του. Κανείς δεν δικαιούται να υπερηφανευτεί ότι έπιασε ζωντανό, ότι νίκησε ή ότι σκότωσε τον αρχηγό του ΕΛΑΣ. O Άρης αποχώρησε μόνος του. H αυτοκτονία είναι μια πράξη οριστική και τελεσίδικη, που ουδείς δικαιούται να κρίνει, να εξάρει ή να καταδικάσει. Είναι απολύτως προσωπική και μυστηριώδης. Και επειδή ποτέ δεν στερείται νοήματος, ήταν το ύστατο διάβημα του αυτόχειρα προς τους Έλληνες. Tα τρία χρόνια ελευθερίας στα βουνά δεν ήταν όνειρο, αλλά μια υποθήκη για το μέλλον», από το βιβλίο: «Αρης, ο αρχηγός των ατάκτων».

Κερτ Λαντάουερ: ο «Πατέρας» της Μπάγερν και το αντιναζιστικό παρελθόν της

 

Από το tvxs:

Η άξια θριαμβεύτρια του φετινού Champions League Μπάγερν είναι ένα είδος «καθεστώτος» στην Γερμανία με την καθολική κυριαρχία της στις κατακτήσεις εγχώριων τίτλων και μία από τις πιο αξιοσέβαστες ομάδες διεθνώς με τρόπαια και διακρίσεις. Έχει παγκοσμίως φανατικούς φίλους αλλά και «εχθρούς» που την αντιπαθούν και υποστηρίζουν πάντα τον εκάστοτε αντίπαλο της.

Ακόμη και όσοι όμως δεν την υποστηρίζουν, έχουν σεβασμό γι’ αυτήν και με απλά λόγια την παραδέχονται γιατί είναι σοβαρή και μαχητική. Η Μπάγερν Μονάχου είναι για τη Μπουντασλίγκα  σταθερή αξία, ένα διαρκές σύμβολο του Δυτικογερμανικού Βαυαρικού κύρους και αυτοπεποίθησης που μοιάζει έως και υπεροψία.

Αυτή η εικόνα καλλιεργήθηκε την εποχή του Φρανς Μπεκενμπάουερ τη δεκαετία του 70, τότε που η Μπάγερν κατάφερε να αποκτήσει τη φήμη, το σεβασμό και να αναρριχηθεί στον Όλυμπο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Από τότε  με τα 75 τρόπαια που έχει κερδίσει (εντός και εκτός συνόρων),  έχει σπρώξει τα όρια της επιτυχίας σε απίστευτα επίπεδα.

Η Μπάγερν διοικείται κυρίως από πρώην παίκτες του συλλόγου. Ο Καρλ-Χάινς Ρουμενίγκε είναι ο πρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου της FC Bayern München AG. Το εποπτικό συμβούλιο των εννέα αποτελείται κυρίως από στελέχη μεγάλων γερμανικών εταιρειών.

Το επαγγελματικό ποδοσφαιρικό τμήμα της Μπάγερν διοικείται από τον φορέα (εταιρεία)  FC Bayern München AG και λειτουργεί σαν μια ανώνυμη εταιρεία, της οποίας οι μετοχές δεν είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Το 75,01% της εταιρείας FC Bayern München AG (τον Ερασιτέχνη όπως λέμε στην Ελλάδα) ανήκει στο σύλλογο, την FC Bayern München e.V. η οποία αποτελεί το ιδρυτικό σωματείο, το 8,33% ανήκει στην εταιρεία αθλητικών ειδών Adidas, ενώ το 8,33% ανήκει στην εταιρεία αυτοκινήτων Audi.

Η Adidas απέκτησε μετοχές το 2002 έναντι 77 εκατομμυρίων €. Τα χρήματα διατέθηκαν για τη χρηματοδότηση του Allianz Arena. Το 2009 η Audi κατέβαλε 90 εκατομμύρια € για το μερίδιό της. Το κεφάλαιο χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή του δανείου για το Allianz Arena, πιο γρήγορα από ότι είχε αρχικά προγραμματιστεί. Στις αρχές του 2014, η Allianz έγινε η τέταρτη ενδιαφερόμενη της εταιρείας αποκτώντας μερίδιο έναντι 110 εκατομμυρίων €.Τα υπόλοιπα αθλητικά τμήματα της Μπάγερν διοικούνται από τον σύλλογο.

Αυτή η Μπάγερν όμως έχει μία ιστορία και μία ταυτότητα που θάφτηκε με σκοπό να μην έρθει στο φως ξανά. Η ιστορία της είναι συνυφασμένη με την ίδια την ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου, αλλά και του αρχικού της προέδρου του Kurt Landauer.

Ένα παγερό πρωινό του Ιανουαρίου το 1900, εκπρόσωποι από 86 ποδοσφαιρικά σωματεία γερμανόφωνων περιοχών μέσα και έξω από την Γερμανική Αυτοκρατορία συγκεντρώθηκαν στο εστιατόριο Mariengarten στη Λειψία όπου και ίδρυσαν τη DFB, δηλαδή τη Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.

Δεν ήταν μία εύκολη υπόθεση καθώς δεν είχε περάσει καιρός που το ποδόσφαιρο θεωρείτο ξενικό και βαρβαρικό σπορ και το αποκαλούσαν χαρακτηριστικά «Αγγλική ασθένεια». Οι νέοι όμως είχαν αρχίσει να το αγαπούν με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί σε όλη την αυτοκρατορία. Συνακόλουθα, ένα μήνα αργότερα στη Βαυαρία 17 άτομα, δύο εκ των οποίων Εβραίοι, έθεσαν τα θεμέλια της Μπάγερν Μονάχου υπογράφοντας το καταστατικό του συλλόγου.

Η ομάδα τότε απόκτησε τη χαρακτηριστική της εμφάνιση με κόκκινα σορτς και άσπρες φανέλες και ένα γήπεδο για έδρα της. Ξεκινώντας με 8-1 νίκες, κέρδισε γρήγορα την υποστήριξη όλων και περισσότερων οπαδών εξελισσόμενη σε μία από τις πιο δημοφιλείς του Μονάχου. Αυτό που τώρα χρειαζόταν η ομάδα ήταν να βρει έναν αρχηγό με όραμα και ηγετικές ικανότητες, και δεν άργησε να τον βρει στο πρόσωπο του Kurt Landauer.

Ο Κερτ Λαντάουερ γεννήθηκε στους κόλπους μίας Εβραϊκής οικογένειας εμπόρων στις 28 Ιουλίου του 1884 στο  Planegg. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο και ήδη από την ηλικία των δεκαεπτά έγινε μέλος της νεόκοπης Μπάγερν Μονάχου. Παρόλο το πάθος του για το ποδόσφαιρο υπέκυψε στις απαιτήσεις της οικογένειας του για ένα πιο σταθερό και σίγουρο επάγγελμα με αποτέλεσμα να βρεθεί στη Λωζάννη της Ελβετίας για να εκπαιδευτεί ως τραπεζίτης.

Όταν επέστρεψε στο Μόναχο το ενδιαφέρον του για την ομάδα αναζωπυρώθηκε. Φρόντισε μάλιστα να βρεθεί κοντά στην ομάδα καλλιεργώντας επαφές και φιλίες με άτομα του συλλόγου. Έτσι το 1913 έθεσε υποψηφιότητα για τη προεδρεία της και απέκτησε την πολυπόθητη αυτή θέση στην ηλικία των 29 ετών.

Από το πόστο αυτό έθεσε πρωτοποριακούς στόχους για το ποδόσφαιρο. Τα σχέδια του όμως αναχαιτίστηκαν από το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου που τον παρέσυρε στη δίνη του για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ευτυχώς γι αυτόν δεν είχε τη μοίρα των δύο εκατομμυρίων συμπατριωτών του που χάθηκαν και  επέστρεψε ζωντανός.

Έχοντας μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή επέστρεψε στο Μόναχο και επανεκλέχτηκε πρόεδρος της Μπάγερν την άνοιξη του 1919. Τώρα έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη του οράματος του που αφορούσε κυρίως την εκπαίδευση και γαλούχηση των νέων με γνώσεις και ιδανικά ώστε να εξελιχθούν σε άρτιους παίκτες.

Αλλά ο Landauer άφησε τη σφραγίδα του και στο ποδοσφαιρικό στυλ της Μπάγερν που διαφοροποιήθηκε από τη τάση της εποχής που ήθελε τους ποδοσφαιριστές να μιμούνται το απλό και ωμό τρόπο παιχνιδιού των Άγγλων προτιμώντας το πιο δημιουργικό και ευφάνταστο παιχνίδι την Ούγγρων ποδοσφαιριστών.

Επίσης  σε αντίθεση με τη νοοτροπία της εποχής που έβλεπε το ποδόσφαιρο σαν μία ερασιτεχνική δραστηριότητα ο Landauer υποστήριξε την άποψη ότι το ποδόσφαιρο μπορούσε να αποτελέσει μια σεβαστή επαγγελματική επιλογή με ανάλογη αμοιβή.

Το 1931 η Μπάγερν απέκτησε μάνατζερ τον Εβραϊκής καταγωγής Αύστρο-Ούγγρο  Richard Dombi και ένα χρόνο αργότερα κέρδισε το Γερμανικό πρωτάθλημα απέναντι στην Άιντραχτ Φρανφούρτης. Όμως παρόλη την επιτυχία, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν κάθε άλλο από θριαμβευτική.

Η Γερμανία βρισκόταν στα πρόθυρα μιας ολοκληρωτικής οικονομικής καταστροφής που αλίμονο αποτέλεσε το γόνιμο έδαφος για την άνοδο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος με αρχηγό τον Αδόλφο Χίτλερ. Η ακραία εθνικιστική προπαγάνδα σάρωσε όλη τη χώρα και όλους τους τομείς χωρίς να εξαιρέσει το ποδόσφαιρο. Για τον Χίτλερ το ποδόσφαιρο αποτέλεσε το στίβο στο οποίο θα έλαμπε η Άρεια σωματική υπεροχή και η παρουσία Εβραίων σε αυτό αντιμετωπίστηκε σα μία μόλυνση που έπρεπε να καθαριστεί με την ολοκληρωτική απομάκρυνσή τους.

Απέναντι σε αυτή την απαίτηση η Μπάγερν όρθωσε το ανάστημα της και αρνήθηκε να αποβάλλει εθελοντικά τους Εβραίους μέλη της. Εξάλλου για τους οπαδούς της τόσο ο Landauer όσο και ο Dombi αποτελούσαν τους κύριους εκφραστές της επιτυχίας της ομάδας τους και ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί.

Παρόλα αυτά στις 22 Μαρτίου του 1933, όταν οι Ναζί άνοιγαν τις πόρτες του πρώτου στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Νταχάου, ο Landauer παραιτήθηκε οικειοθελώς παρά τις αντιδράσεις την ομάδας. Ακολούθησε ο Dombi που έφυγε από τη Γερμανία και ανέλαβε τη Μπαρτσελόνα. Η Μπάγιερν είχε αποκτήσει μάλιστα τον τίτλο της ‘Judenklub’της Εβραίο-ομάδας, και αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο του αποκλεισμού εάν δεν απομάκρυνε κάθε Εβραϊκό στοιχείο.

 

Τη θέση του Landauer ανέλαβε ο Siegfried Hermann που εξελίχθηκε σε πιστό σύμμαχο του καθώς συνεργαζόταν συνεχώς μαζί του και ακολουθούσε τις οδηγίες του. Γενικά η ομάδα συνέχισε μια πολιτική αντίστασης προσλαμβάνοντας πάντα προσωπικό που δεν ήταν Ναζί. Αποδείξεις της στάσης αυτής αποτελούν ενέργειες όπως αυτής του Willy Simetsreiter, πλάγιου της Μπάγερν, που έβγαλε φωτογραφία με τον Ολυμπιονίκη του Βερολίνου,  Jesse Owens ή του αμυντικού Sigmund Haringer που με τα βίας απέφυγε τη φυλακή όταν αποδοκίμασε μία παρέλαση με τη ναζιστική σημαία σε παιδική θεατρική παράσταση.

Παρόλα αυτά η κατάσταση ήταν ζοφερή για τους Εβραίους και το 1938 ο Landauer μπαίνει στο Νταχάου ως κρατούμενος με αριθμό 20009 αλλά το τυχερό του αστέρι ήταν  ακόμα φωτεινό καθώς η βραβευμένη στρατιωτική του υπηρεσία κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο του χάρισε την ελευθερία σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικογένεια του που ξεκληρίστηκε.

Με τη βοήθεια κάποιων φίλων θα καταφύγει στην Ελβετία. Όταν πέντε χρόνια αργότερα η Μπάγερν θα παίξει ένα φιλικό στη Ζυρίχη θα βρεθεί στις κερκίδες ως απλός οπαδός και θα ζήσει μία από τις πιο τολμηρές πράξεις αντίστασης στο Ράιχ όταν οι παίχτες της ομάδας του εντοπίζοντας τον στέκονται προσοχή και τον επευφημούν.

Δύο χρόνια μετά θα βρεθεί και πάλι στο τιμόνι της αγαπημένης του ομάδας για τρίτη φορά, έχοντας γίνει το στέλεχος με τη πιο μακριά υπηρεσία στην ομάδα. Δεν θα ασχοληθεί με το παρελθόν αλλά θα κοιτάξει στο μέλλον θέλοντας να στηρίξει το ποδόσφαιρο και να βοηθήσει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της ξανά έχοντας κερδίσει δια μέσω του αγαπημένου του σπορ μία πολιτισμένη αυτή τη φορά αναγνώριση. Πίστευε ότι η επιτυχία στο γήπεδο θα έφερνε οικονομική πρόοδο και θα γεφύρωνε διαφορετικούς ανθρώπους θεραπεύοντας τις πληγές του πολέμου.

Στα χρόνια που ακολούθησαν η Μπάγερν όπως και άλλοι Γερμανικοί θεσμοί θα συγκάλυψαν τις ναζιστικές πρακτικές απέναντι στους Εβραίους μέλη της. Πολλά στελέχη της θα χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως τα «πολιτικά γεγονότα της περιόδου 1938-45». Όμως ο καινούριος αιώνας ώθησε όλο και περισσότερους ανθρώπους να μελετήσουν την ιστορία της ομάδας αναδεικνύοντας έστω και καθυστερημένα το ρόλο που έπαιξε ο  Landauer  στη διαμόρφωση της ομάδας του Μονάχου.

Ο Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε τον αποκάλεσε «πατέρα της σύγχρονης Μπάγερν» και ο δρόμος που οδηγεί στο Αλλιάνζ Αρένα πήρε το όνομα του, ενώ δημιουργήθηκε μουσείο που αποτείνει σεβασμό στο Εβραϊκό παρελθόν της. Σήμερα, η φιγούρα του Landauer είναι παρούσα στο γήπεδο διακοσμώντας  πανό και μπλούζες ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν.

   

Η σύγχρονη Μπάγερν από την διοίκηση μέχρι τους φιλάθλους, αναμφισβήτητα τιμά το αντιναζιστικό της παρελθόν και δείχνει τον απαιτούμενο σεβασμό στον Κερτ Λαντάουερ. Πολλοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές της που ανέλαβαν διοικητικά πόστα, αλλά και όσοι απλώς παρακολουθούν τους αγώνες της, σπεύδουν να φωτογραφηθούν δίπλα στο άγαλμα του «πατέρα»  της ομάδας.

Αυτός που πρέπει να μάθει καλύτερα την ιστορία του συλλόγου της Βαυαρίας, είναι μάλλον ο αρχηγός της, διεθνής τερματοφύλακας Μάνουελ Νόιερ, που έδωσε δικαιώματα στις αρχές Ιουλίου στις διακοπές του στην Κροατία, όταν «συνελήφθη» να τραγουδάει ναζιστικά τραγούδια.

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι φίλοι του ποδοσφαίρου γνωρίζουν το αντιναζιστικό παρελθόν της Μπάγερν, κάτι που την αδικεί και αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι «τα φαινόμενα απατούν», την αλήθεια πρέπει πάντα να την αναζητούμε.

ΗΠΑ: Συγκλονιστικές εικόνες από πυροβολισμούς κατά διαδηλωτών στο Ουισκόνσιν

 

Τρεις άνθρωποι πυροβολήθηκαν, ο ένας απ' αυτούς θανάσιμα, καθώς πυρά ξέσπασαν τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα στους δρόμους της πόλης Κενόσα, στο Ουισκόνσιν, κατά την τρίτη διαδοχική ημέρα ταραχών που πυροδοτήθηκαν από τον πυροβολισμό από αστυνομικούς ενός μαύρου, ανέφερε η εφημερίδα New York Times επικαλούμενη τις δυνάμεις επιβολής του νόμου.

Βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν μια μάχη μεταξύ πολιτών με πυροβόλα όπλα. Άνθρωποι φαίνονται να ορμούν σ' έναν άνδρα που κρατάει τουφέκι ο οποίος είναι πεσμένος στο έδαφος. Στο βίντεο φαίνεται να πυροβολεί εναντίον των ανθρώπων που ορμούν προς αυτόν, ένας από τους οποίους πέφτει στο έδαφος. Στο βάθος ακούγονται και άλλοι πυροβολισμοί.

Ένα άλλο βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το τι συνέβη μετά δείχνει έναν άνδρα με σοβαρό τραύμα στον βραχίονα να κάθεται καταγής και να τον φροντίζει ένας άνδρας που κρατάει τουφέκι καθώς πλησιάζουν αστυνομικοί.

Η πόλη Κενόσα συγκλονίζεται από διαμαρτυρίες από την Κυριακή, όταν δύο αστυνομικοί πυροβόλησαν στην πλάτη τον Τζέικομπ Μπλέικ καθώς αυτός απομακρυνόταν απ' αυτούς και άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου του. Τρία από τα μικρά παιδιά του βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητο.

Ο 29χρονος Μπλέικ έμεινε παράλυτος από τους πυροβολισμούς και «δίνει μάχη για τη ζωή του», δήλωσαν χθες Τρίτη η οικογένεια και δικηγόροι του.

Αψιμαχίες μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών σημειώθηκαν χθες Τρίτη το βράδυ και τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα. Αστυνομικοί με εξάρτυση για την καταστολή ταραχών άνοιξαν πυρ με σφαίρες με επικάλυψη καουτσούκ και έκαναν χρήση δακρυγόνων και βομβίδων κρότου-λάμψης για να απωθήσουν διαδηλωτές, οι οποίοι αψήφησαν την απαγόρευση της κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου και συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστήριο και ένα γειτονικό του πάρκο στο κέντρο της Κενόσα.

Δεν σημειώθηκαν πυρκαγιές, όπως είχε συμβεί τις δύο προηγούμενες νύχτες.

Η νύχτα φαινόταν αρχικά ότι θα είναι ήρεμη, όμως στη συνέχεια, γύρω στα μεσάνυχτα, ξέσπασαν οι πυροβολισμοί.

Τρεις άνθρωποι πυροβολήθηκαν και ο ένας σκοτώθηκε, ανέφεραν οι Times, επικαλούμενοι συνέντευξη με τον σερίφη Ντέιβιντ Μπεθ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΗΠΑ: Αστυνομικός πυροβόλησε πισώπλατα Αφροαμερικανό

 

Στους δρόμους βγήκαν ξανά διαδηλωτές στις ΗΠΑ μετά τη δημοσιοποίησε βίντεο που καταγράφει αστυνομικό να πυροβολεί πισώπλατα έναν Αφροαμερικανό που έχει συλληφθεί.

Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Κυριακής στην πολιτεία του Ουισκόνσιν όταν αστυνομικοί κλήθηκαν για «ενδοοικογενειακό συμβάν». Το βίντεο που κοινoποιήθηκε στα social media και μεταδίδουν τα αμερικανικά ΜΜΕ δείχνει τους αστυνομικούς να οδηγούν τον άνδρα στο περιπολικό. Ξαφνικά και ενώ ο άντρας μπαίνει στο αυτοκίνητο, ένας αστυνομικός τον πυροβολεί σχεδόν εξ επαφής στην πλάτη αρκετές φορές.

Ο Αφροαμερικανός άνδρας εισήχθη εσπευσμένα σε νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση. Δεν δίνεται καμία εξήγηση από την αστυνομία για το τι οδήγησε τον αστυνομικό να πυροβολήσει τον άνδρα. Για το επεισόδιο θα διενεργηθεί έρευνα από το πολιτειακό υπουργείο Δικαιοσύνης, κατά την ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης της πόλης.

Διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν επιτόπου και έβαλαν φωτιές, όπως μεταδίδουν αμερικανικά ΜΜΕ. Η κομητεία της Κενόουσα κήρυξε «απαγόρευση κυκλοφορίας έκτακτης ανάγκης» καλώντας το πλήθος να φύγει από τους δρόμους «για την ασφάλειά του».

Στις ΗΠΑ είναι ακόμα νωπό το κύμα των διαδηλώσεων και των ταραχών που πυροδότησε ο θάνατος, την 25η Μαΐου, του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, που γιγάντωσε το κίνημα Black Lives Matter. 

Συνεχίζονται τα επεισόδια μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών στο Πόρτλαντ

 

Από το zougla:

Η αστυνομία του Πόρτλαντ συνέλαβε 14 ανθρώπους κατά τη διάρκεια της νύχτας, αφού αστυνομικοί δέχτηκαν επίθεση με πέτρες, μπουκάλια και χρωμόσφαιρες, μετά τις βίαιες συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων ομάδων διαδηλωτών στο κέντρο της πόλης, λίγο νωρίτερα.

Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή μια ομάδα περίπου 250 ατόμων –πολλοί εκ των οποίων φορούσαν μαύρα ρούχα, κράνη και μάσκες αερίων και κρατούσαν ασπίδες– προσπάθησε να κάνει πορεία προς ένα κυβερνητικό κτίριο που υπήρξε θέατρο βίαιων συγκρούσεων στις νυχτερινές διαδηλώσεις των προηγούμενων τριών μηνών.

Στην ανακοίνωσή της η αστυνομία αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκαν «πυρομαχικά ελέγχου του πλήθους», όχι όμως δακρυγόνα.

Διαδηλώσεις κατά του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας οργανώνονται σε όλες τις ΗΠΑ από τον Μάιο, μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, ενός 46χρονου Αφροαμερικανού ο οποίος πέθανε αφού ένας αστυνομικός γονάτισε στον λαιμό του για περίπου 9 λεπτά.

Νωρίτερα το Σάββατο σημειώθηκαν συμπλοκές στο κέντρο του Πόρτλαντ μεταξύ αντιρατσιστών και ακροδεξιών διαδηλωτών. Σε βίντεο που αναρτήθηκαν σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης διακρίνονται οι διαδηλωτές, κάποιοι εκ των οποίων φορούν κράνη και προστατευτικά σώματος, να γρονθοκοπούνται και να ψεκάζουν με σπρέι πιπεριού οι μεν τους δε ενώ οι αστυνομικοί κατά κύριο παρακολουθούν χωρίς να επεμβαίνουν.

Τον Ιούλιο η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ανέπτυξε ομοσπονδιακές δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν τις κινητοποιήσεις στο Πόρτλαντ. Την Παρασκευή, ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος κατήγγειλε τις «τρελές» διαδηλώσεις και υποστήριξε ότι οι πόλεις που ελέγχονται από τους Δημοκρατικούς έχουν βυθιστεί στο χάος. Ο δήμαρχος του Πόρτλαντ, ο Τεντ Γουίλερ, είναι Δημοκρατικός.

Δηλητηριασμένα δολώματα στους ελληνικούς ποιμενικούς του «Αρκτούρου»

Επίθεση με φόλες, καταγγέλλει ότι δέχτηκε από άγνωστους, πριν από λίγες ημέρες, το Κέντρο Αναπαραγωγής Ελληνικού Ποιμενικού του «Αρκτούρου», με αποτέλεσμα ένα θηλυκό σκυλί, μόλις δύο ετών, η Φιέστα, να δηλητηριαστεί και να κινδυνεύει η ζωή της.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης, η Φιέστα, κατά τον πρωινό περίπατό της έφαγε δηλητηριασμένο με φυτοφάρμακο δόλωμα που βρισκόταν έξω από τις εγκαταστάσεις του «Αρκτούρου». Αμέσως έγιναν όλες οι απαραίτητες κτηνιατρικές ενέργειες για να σωθεί, ωστόσο μέχρι και σήμερα η Φιέστα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση και δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.

«Μάλιστα», αναφέρεται στην ανακοίνωση, «η εγκληματική ενέργεια στόχευε και τα υπόλοιπα σκυλιά του προγράμματος, αφού την επόμενη μέρα δίπλα ακριβώς από τις εγκαταστάσεις του κέντρου δηλητηριάστηκαν και τρία σκυλιά διερχόμενου βοσκού, ενώ νεκρό βρέθηκε και ένα κουνάβι».

Ο «Αρκτούρος» έχει ήδη καταθέσει μήνυση για το περιστατικό και υπενθυμίζει ότι «στην ευρύτερη περιοχή δεν είναι η πρώτη φορά που σκυλιά πέφτουν θύματα δηλητηριασμένων δολωμάτων καθώς στο Σκλήθρο που γειτονεύει με το Κέντρο Αναπαραγωγής του, τον περασμένο Σεπτέμβριο άγνωστοι προέβησαν σε μαζικές δηλητηριάσεις σκύλων εξοντώνοντας περισσότερα από 60 σκυλιά».

Από το tvxs.

Ξενώνας για Hobbit…

 Πρόκειται για το the Hobbit House. Ένα ζευγάρι, στο Trout Creek, Mont. αποφάσισε να ξοδέψει περίπου 400,000 δολάρια για να δημιουργήσει ένα σπίτι αντίστοιχο με αυτά στα οποία ζούσαν οι Hobbit του Τόλκιν. Κατόπιν το μετέτρεψε σε ξενώνα προκειμένου να κάνει απόσβεση.

Η διαμονή στοιχίζει 245 δολάρια τη βραδιά. Ο ξενώνας έχει 2 κρεβατοκάμαρες, open living room και κουζίνα κι ένα μυστικό καταφύγιο για παιδιά. Σε όλη την έκταση που τον περιβάλλει υπάρχουν αναφορές στα Χόμπιτ, με μικρότερες κατασκευές που στοχεύουν στη δημιουργία εφάμιλλης με του αληθινού Σάιρ.

ΟΑΕΔ: 126.000 περισσότεροι άνεργοι τον φετινό Ιούλιο σε σχέση με πέρσι

 Τη ζοφερή κατάσταση στον χώρο της αγοράς εργασίας αποτυπώνουν τα στατιστικά στοιχεία εγγεγραμμένης ανεργίας που έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα (Πέμπτη) ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ).

Σύμφωνα με τα στοιχεία, το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων τον Ιούλιο του 2020 ανήλθε σε 1.095.997 άτομα, καταγράφοντας αύξηση κατά περίπου 126.000 σε σχέση με τον περσινό Ιούλιο (ποσοστιαία μεταβολή +12,97%).  

Αντίθετα, καταγράφεται μικρή μείωση (-2,68%) σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (Ιούνιο του 2020) των εγγεγραμμένων ανέργων (ο αριθμός τους άγγιζε τα 1.126.173 άτομα). Η βελτίωση αυτή οφείλεται στο άνοιγμα του τουρισμού. Επίσης, ένα μέρος των εποχικών εργαζομένων –περίπου 30.000 άτομα– έπιασε δουλειά τον φετινό Ιούλιο.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ:

► Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, με κριτήριο την αναζήτηση εργασίας (αναζητούντων εργασία), για τον Ιούλιο του 2020, ανήλθε σε 1.040.852 άτομα. Από αυτά, 537.029 (ποσοστό 51,60%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών και 503.823 (ποσοστό 48,40%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών. Οι άνδρες ανήλθαν σε 363.530 (ποσοστό 34,93%) και οι γυναίκες ανήλθαν σε 677.322 (ποσοστό 65,07%).

► Το σύνολο των εγγεγραμμένων λοιπών (μη αναζητούντων εργασία), για τον Ιούλιο του 2020, ανήλθε σε 55.145 άτομα. Οι άνδρες ανήλθαν σε 17.847 (ποσοστό 32,36%) και οι γυναίκες σε 37.298 (ποσοστό 67,64%).

► Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, για τον Ιούλιο του 2020, (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) ανήλθε σε 147.524 άτομα, από τα οποία οι 124.220 (ποσοστό 84,20%) είναι κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδοτουμένων και οι 23.304 (ποσοστό 15,80%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων. Οι άνδρες ανήλθαν σε 66.354 (ποσοστό 44,98%) και οι γυναίκες σε 81.170 (ποσοστό 55,02%).

► Από το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, 113.676 (ποσοστό 77,06%) είναι κοινοί, 2.773 (ποσοστό 1,88%) είναι οικοδόμοι, 23.304 (ποσοστό 15,80%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων, 3.969 (ποσοστό 2,69%) είναι εποχικοί λοιποί (αγροτικά), 3.296 (ποσοστό 2,23%) είναι εκπαιδευτικοί και 506 (ποσοστό 0,34%) είναι λοιποί.