Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Μεξικό: Καρτέλ ναρκωτικών σκότωσε τους 43 φοιτητές επειδή τους θεώρησαν μέλη αντίπαλης συμμορίας

Οι Μεξικανικές αρχές υποστηρίζουν πως ισχυρό καρτέλ ναρκωτικών δολοφόνησε τους 43 φοιτητές γιατί νόμιζε πως άνηκαν σε αντίπαλη συμμορία.

Οι 43 μεξικανοί φοιτητές, που έχουν εξαφανισθεί εδώ και τέσσερις μήνες, δολοφονήθηκαν κατ' εντολήν ενός καρτέλ των ναρκωτικών που τους εξέλαβε για μέλη μιας αντίπαλης συμμορίας, ανακοίνωσε χθες, Τρίτη, η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας τελικά το θάνατο των νέων αυτών που σπούδαζαν για να γίνουν δάσκαλοι.

Η εξαφάνισή τους, τη νύκτα της 26ης Σεπτεμβρίου στη νοτιοδυτική πόλη Ιγκουάλα, οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις στο Μεξικό και σε διεθνή καταδίκη της κατάστασης της ασφάλειας στη χώρα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο Ενρίκε Πένια Νιέτο και βυθίζοντας την κυβέρνησή του στη μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει.

Ως τώρα, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει μόνο ότι οι φοιτητές είναι σχεδόν σίγουρο ότι δολοφονήθηκαν αφού συγκρούσθηκαν εκείνη τη νύκτα στην Ιγκουάλα με διεφθαρμένους αστυνομικούς, οι οποίοι και τους παρέδωσαν σε μέλη της τοπικής συμμορίας ναρκωτικών Γκερέρος Ουνίδος.

"Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι φοιτητές έχασαν τη ζωή τους, την ελευθερία τους και στη συνέχεια τους αποτέφρωσαν και τους έριξαν στον Ρίο Σαν Χουάν", δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Δικαιοσύνης Χεσούς Μουρίγιο αναφερόμενος σ' έναν ποταμό κοντά στην πόλη Κοκούλα, που βρίσκεται κοντά στην Ιγκουάλα.

Ο Μουρίγιο δήλωσε πως τα μέλη της συμμορίας που είναι ύποπτα για το φόνο των φοιτητών, έδειξαν τέτοια επιμέλεια στην καταστροφή των σορών τους ώστε είναι δύσκολο να ταυτοποιηθούν. Μέχρι στιγμής έχουν ταυτοποιηθεί τα λείψανα μόνον ενός από τους αγνοούμενους φοιτητές.

Ο δήμαρχος της Ιγκουάλα και η σύζυγός του συνελήφθησαν στη συνέχεια ως οι δύο βασικοί ύποπτοι. Η υπόθεση αναφέρεται πλέον ως ένα παράδειγμα των δεσμών ανάμεσα στο οργανωμένο έγκλημα και την πολιτική που πιστεύεται ευρέως ότι υφίστανται σε μεγάλο τμήμα του Μεξικού.

Από το γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης ανακοινώθηκε πως ο Φελίπε Ροντρίγκες, ένα συλληφθέν μέλος των Γκερέρος Ουνίδος, ομολόγησε ότι πήρε εντολή από ένα από τα αφεντικά του να εκτελέσει τους 43 νέους, οι οποίοι σπούδαζαν σε μια παιδαγωγική ακαδημία στην περιοχή.

"Οι φοιτητές θεωρήθηκαν από τους εγκληματίες μέλη της αντίπαλης συμμορίας στην περιοχή", δήλωσε ο Τόμας Σερόν, επικεφαλής της υπηρεσίας ποινικών ερευνών στο υπουργείο Δικαιοσύνης.

Γονείς των φοιτητών κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να κλείσει την υπόθεση πριν αυτή διαλευκανθεί.

"Δεν έχουμε αρκετά στοιχεία για να το αποδεχθούμε", είπε ένας από τους γονείς, ο Επιφάνιο Άλβαρες.

Η κυβέρνηση δήλωσε πως οι γκάνγκστερ πίστευαν πως στους φοιτητές είχε διεισδύσει μια συμμορία γνωστή με την ονομασία Λος Ρόχος.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης απέρριψε την κατηγορία εναντίον των φοιτητών και δήλωσε πως η έρευνα συνεχίζεται.

Ο Μουρίγιο, ο οποίος επιδιώκει την καταδίκη του Ροντρίγκες σε ποινή κάθειρξης 140 ετών, απέρριψε επίσης πληροφορίες των μέσων ενημέρωσης ότι ο στρατός είναι αναμειγμένος στις εξαφανίσεις.

(Πηγή: ΑΠΕ)

Ένας στους δύο αστυνομικούς ψήφισε τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής

Την προτίμησή τους στη νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής - και μάλιστα σε ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 40%-50% - φαίνεται πως έδειξαν κατά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου αστυνομικοί, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του «Βήματος».

Όπως αναφέρεται στις βουλευτικές εκλογές του 2015 και παρά τις έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. για τη δράση του νεοναζιστικού μορφώματος, χιλιάδες αστυνομικοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν «μυστικά» το εν λόγω κόμμα. Τα στοιχεία προκύπτουν από τα εκλογικά τμήματα που βρίσκονται περιμετρικά του κτηρίου της ΓΑΔΑ, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου φέτος ψήφισαν ένστολοι που υπηρετούν στο Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα, πάντα, με το δημοσίευμα του «Βήματος», στο 801ο εκλογικό τμήμα στην οδό Αμπελακίων, η Χρυσή Αυγή έλαβε 15,04% έναντι 6,32% που είχε λάβει το 2012 στο εν λόγω τμήμα το 2012, όπου όμως τότε δεν ψήφιζαν σε αυτό ένστολοι από τη ΓΑΔΑ. Το ίδιο συνέβη και στο 803ο εκλογικό τμήμα όπου η Χρυσή Αυγή έλαβε 13,3% έναντι 7,67% το 2012 και στο 805ο όπου η εν λόγω οργάνωση έλαβε 12,67 έναντι 6,57% το 2012.

Όπως επισημαίνεται, για να γίνει αντιληπτή η «επιρροή» της ψήφου των ενστόλων στα εκλογικά τμήματα όπου ψηφίζουν υπενθυμίζεται ότι σε τμήματα, όπως το 806ο, που είχαν ψηφίσει το 2012, η Χρυσή Αυγή είχε πάρει τότε 21,99%. Ωστόσο στο ίδιο τμήμα όπου τώρα δεν ψήφισαν οι αστυνομικοί η συγκεκριμένη οργάνωση έλαβε 9,45%.

Απο το tvxs,

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ...ΛΙΓΟΥΡΗ

ΤΟΝ ΗΠΙΑΝΕ....

Ο Βασίλης Λεβέντης κέρδισε τον Βενιζέλο μέσα στην έδρα του

Μεταξύ των εκπλήξεων των χθεσινών αποτελεσμάτων των εκλογών ήταν και η ήττα του Ευάγγελου Βενιζέλου από τον Βασίλη Λεβέντη στην Α' Θεσσαλονίκης

Στην παραδοσιακή του εκλογική έδρα έχασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος από τον Βασίλη Λεβέντη, που συγκέντρωσε περίπου 3.000 ψήφους παραπάνω από το ΠΑΣΟΚ.

Ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωσε 4,09% στην παραδοσιακή περιφέρεια του κ. Βενιζέλου ενώ η Ένωση Κεντρώων συγκέντρωσε ποσοστό 5,12%.

Η νίκη του κόμματος του κ. Λεβέντη αποτέλεσε μια από τις εκπλήξεις των εκλογών παρόλο που δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, αφήνοντας την έδρα στον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Απο το news247.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

ΘΑ ΤΟΝ ΠΝΙΞΕΙ....

ΤΟ ΓΛΕΙΨΙΜΟ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ

Βραζιλία: Δακρυγόνα και επεισόδια για την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες

Επεισόδια διαδηλωτών και αστυνομικών στο Σάο Πάολο κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου στις δημόσιες μεταφορές

Με τη χρήση δακρυγόνων και σφαιρών από καουτσούκ η αστυνομία του Σάο Πάολο διέλυσε μια ακόμη διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στην αύξηση της τιμής του εισιτηρίου στις δημόσιες μεταφορές. Σύμφωνα με τους διοργανωτές στη συγκέντρωση μετείχαν περισσότεροί από 15.000 άνθρωποι, ενώ η αστυνομία κατέβασε τον αριθμό τους μόλις στους 1.200.

Τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν στα επεισόδια, σύμφωνα με τις αναφορές των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Ανάμεσα στους τραυματίες είναι και ένας δημοσιογράφος που κάλυπτε τα γεγονότα ενώ τέσσερις διαδηλωτές συνελήφθησαν. Οι αρχές κινητοποίησαν πάνω από 1.100 αστυνομικούς για να διαλύσουν την συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έγινε με πρωτοβουλία του κινήματος «Passe Livre», που απαιτεί την ύπαρξη δωρεάν μεταφορών. Στις 10 Ιανουαρίου, μια παρόμοια κίνηση είχε συγκεντρώσει περίπου 30.000 άτομα στο Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάολο, σύμφωνα με τους διοργανωτές.

Η τιμή του εισιτηρίου στοα λεωφορεία από τις αρχές Ιανουαρίου στο Σάο Πάολο αυξήθηκε από 3 ρεάλ σε 3,50 ρεάλ ( περίπου 1,2 ευρώ) ενώ ο πληθωρισμός στη διάρκεια του έτους ήταν 6,4%. Τον Ιούνιο του 2013, κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, η Βραζιλία είχε συγκλονιστεί από μαζικές διαδηλώσεις με κυρίαρχο αίτημα καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες.

Απο το news247.

Γυμνασιάρχης της σχολής Μωραΐτη απολύθηκε γιατί στήριξε Ρωμανό

Κύμα Αλληλεγγύης

Ένα κύμα αλληλεγγύης έχει ξεσπάσει προς τον Γιώργο Θαλασσή, τον γυμνασιάρχη της Σχολής Μωραΐτη που απολύθηκε μετά από 30 χρόνια για την υποστήριξη που έδειξε προς συναδέλφους του για μισθολογικά και εργασιακά ζητήματα, αλλά και για την υπεράσπιση του Νίκου Ρωμανού στις επιθέσεις που δεχόταν κατά την απεργία πείνας από συγκεκριμένα πρόσωπα και χώρους. “Αυτές είναι οι θέσεις που ενόχλησαν τη διεύθυνση του σχολείου, αλλά και ορισμένους γονείς”, που για “αυτούς τα καλά λόγια για την οικογένεια και το παιδί, στο διάστημα που τους ήξερα, μέχρι τα 14 του, ισοδυναμούσαν με υποστήριξη της τρομοκρατίας”, σημειώνει ο Γιώργος Θαλάσσης. Διαβάστε την επιστολή που έλαβε και αναδημοσιεύει το Tvxs.gr με τις υπογραφές απόφοιτων της Σχολής Μωραΐτη, που ζητούν από τη διοίκηση την επαναπρόσληψη του Γιώργου Θαλάσση, που απολύθηκε για το ήθος του και τις αξίες που πρέσβευε.

Ο Γιώργος Θαλάσσης, μιλώντας στην εκπαιδευτική ιστοσελίδα 360pedia.gr, αποκαλύπτει επίσης πως τα δύο τελευταία χρόνια “η οδηγία της διεύθυνσης προς τους διευθυντές και τους καθηγητές ήταν να μην λένε τίποτα για τον Γρηγορόπουλο γιατί αυτά δεν αρέσουν στους γονείς”. Σημειώνεται πως ο γυμνασιάρχης της σχολής Μωραΐτη ενημερώθηκε για την απόλυση του αρχικά με θυροκόλληση και εν συνεχεία με mail στις 7 Ιανουαρίου, ώστε να μην μπορεί να εμφανιστεί την επομένη, 8 Ιανουαρίου, που άνοιγαν τα σχολεία, ενώπιον των καθηγητών και των μαθητών για να του μιλήσει. Μάλιστα η διοίκηση επιχειρώντας να καλύψει την απόλυση του κ. Θαλασσή διέδωσε στους μαθητές συνταξιοδοτήθηκε. Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να επιστρέψει στη Σχολή Μωραΐτη για να μπορέσει να μιλήσει με τους μαθητές του από τους οποίους αποκόπηκε βίαια.

Όπως αναφέρει το 360pedia.gr, με ομόφωνη απόφαση τους οι καθηγητές της Σχολής Μωραΐτη που συμμετείχαν στη Γενική Συνέλευση της Τρίτης ζητούν από τη την ιδιοκτησία του σχολείου να σεβαστεί την απόφαση του ΠΥΣΔΕ Β΄ Αθήνας. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που συνεδρίασε τη Δευτέρα 19-1-2015 για να κρίνει τη νομιμότητα της απόλυσης του Γιώργου Θαλάσση, μετά από 23 χρόνια στη διεύθυνση του γυμνασίου της Σχολής Μωραΐτη, αποφάσισε ότι η καταγγελία δεν ισχύει μέχρι να υπάρξει γνωμοδότηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υ.ΠΑΙ.Θ.

Επίσης η ΟΙΕΛΕ, που συγκάλεσε τη Συνέλευση, καταγγέλλει την απόλυση του Γιώργου Θαλάσση ως παράνομη και καταχρηστική, καθώς παραβιάζει, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της, το άρθρο 25, παρ. 4 του ν. 682/77 που ορίζει με σαφήνεια ότι η θητεία του Διευθυντή είναι ετήσια, επομένως λήγει την 31η Αυγούστου του σχολικού έτους. Καλεί επίσης τη διοίκηση του σχολείου να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΠΥΣΔΕ και να επανέλθει ο γυμνασιάρχης στη θέση του έως ότου υπάρξει οριστική απόφαση.

Το Τvxs.gr έλαβε και δημοσιεύει ένα κείμενο αλληλεγγύης που υπογράφουν απόφοιτοι της Σχολής Μωραϊτη για την επαναπρόσληψη του Γιώργου Θαλάσση:

Που είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
Καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Που είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει,
Μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση
(Στίχοι από το τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη, σε στίχους και μουσική του ιδίου, αναφορικά με τον ομώνυμο Μικρό Ήρωα της κατοχής, του Στέλιου Ανεμοδουρά)

(…) Αναδεικνύει τις κλίσεις, καλλιεργεί τις δεξιότητες και διευρύνει τους ορίζοντες κάθε παιδιού, ώστε να ζήσει αρμονικά και δημιουργικά στο πλαίσιο της πολιτισμικής πολυμορφίας και της κοινωνικής ανεκτικότητας. Στόχο της Σχολής Μωραΐτη αποτελεί η ανάπτυξη υπεύθυνων, ηθικά ακέραιων και ενεργών νέων ανθρώπων, που θα είναι προετοιμασμένοι να ζήσουν σε έναν αυριανό κόσμο, πολύ διαφορετικό από αυτόν των μαθητικών τους χρόνων, τόσο στο ελληνικό, όσο και στο διεθνές περιβάλλον. -Από την ενότητα «αρχές-θέσεις-προσανατολισμοί» στην ιστοσελίδα της Σχολής Μωραΐτη

Και πως άραγε γίνονται όλα αυτά; Μα φυσικά μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, της οποίας αναπόσπαστο κομμάτι είναι οι ίδιοι οι διδάσκοντες, με τις αρχές, τις πεποιθήσεις, την κουλτούρα, την συμπεριφορά αλλά και την ίδια τους τη στάση μέσα και έξω από την σχολική καθημερινότητα.

Η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια, ακόμα και η εκπαίδευση αφομοιώνει τους κανόνες του ευρύτερου ιδιωτικού τομέα. Τόσο σε σχέση με το παρεχόμενο προϊόν
και τους κανόνες της αγοράς σε σχέση με τη προσφορά και τη ζήτηση, όσο και σε σχέση με τις πρακτικές.

Φοιτήσαμε σε αυτό το σχολείο στα τελειώματα μιας λαμπρής εποχής, της οποίας το εκπαιδευτικό έργο οδηγούσαν Δάσκαλοι με Δ κεφαλαίο, ακόμα και άνθρωποι του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο μοναδικός Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Φοιτήσαμε σε μια εποχή που στα πλαίσια της εκπαίδευσης στο δημοτικό, οι Δάσκαλοί μας μας πήγαιναν στο θέατρο, ή οργάνωναν εκπληκτικά δίωρα στη Βιβλιοθήκη με γνωστούς συγγραφείς, αντίστοιχους της ηλικίας μας. Διευρύνονταν οι ορίζοντές μας, παίρναμε ερεθίσματα, διαμορφώναμε κουλτούρα.

Όλα αυτά, όσο πέρναγαν τα χρόνια, ακολούθησαν μια σταδιακή καθίζηση. Τόσο στο ίδιο το δημοτικό, όσο και στο γυμνάσιο και λύκειο, όπου δεν υπήρξε η αντίστοιχη συνέχεια, πέραν κάποιων (λίγων και ξεχωριστών) καθηγητών. Αυτοί ήταν σαν μια όαση, ξέφευγαν από την αυστηρή ύλη και άνοιγαν την κουβέντα για περισσότερα θέματα, με αναφορές στην επικαιρότητα ή με απόψεις διαφορετικές από τις επικρατούσες.

Ο Γιώργος Θαλάσσης υπήρξε ο μακροβιότερος διευθυντής του Γυμνασίου. Κάποιοι από μας δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίζουν προσωπικά. Ήταν, όμως, ένας πράος, ήρεμος άνθρωπος, με υπομονή, που πάντα άκουγε και εκτιμούσε κάθε οπτική γωνία στα θέματα που έφταναν σ’ αυτόν και για τα οποία χρειαζόταν να πάρει θέση.

Το πιο ξεχωριστό, όμως, που έκανε ο Γιώργος Θαλάσσης, ήταν πως κάποιες μέρες την βδομάδα, ένα τέταρτο πριν την έναρξη του προγράμματος, μας μίλαγε στο “Θέατρο” του σχολείου. Αλίμονο, απουσίες δεν έμπαιναν, οπότε ήταν ένα τέταρτο παραπάνω ύπνος…

Τι έλεγε όμως, για όσους και όταν πήγαιναν; Πολλά και διάφορα είναι η απάντηση. Μπορεί να αφορούσαν την επικαιρότητα, μπορεί να αφορούσαν και ένα λογοτεχνικό απόσπασμα ή ένα ποίημα. Σε τίποτα από αυτά δεν έπαιρνε σαφή θέση. Και ίσως αυτό να μας “τσάντιζε” λίγο, καθώς αναρωτιόμασταν “ε και τι θέλει να μας πει επιτέλους;”. Δεν ήθελε να μας πει κάτι, ούτε να μας “στρατεύσει”, ούτε να μας “φορέσει” κάποια άποψη. Ήθελε να μας δώσει τροφή για σκέψη. Αφορμές. Ερεθίσματα. Και μάλλον το πετύχαινε.

Εξάλλου, όπως ο ίδιος δήλωσε στην δίκη του δολοφονημένου Α. Γρηγορόπουλου:

(Ο Αλέξανδρος) "δεν είχε πολιτική άποψη, παρά το ότι είναι επιθυμητό παιδαγωγικά να έχουν τα παιδιά πολιτική άποψη".

Από αυτό και μόνο, είναι σαφές το στίγμα που ήθελε να δώσει σαν διευθυντής και επικεφαλής της εκπαίδευσης στο γυμνάσιο: η παιδαγωγική με στόχο την απόκτηση πολιτικής σκέψης. Όχι κομματικής, όχι φανατισμένης, αλλά πολιτικής.

Ενημερωνόμαστε, λοιπόν, πως ενώ είχε γνωστοποιήσει την επερχόμενη συνταξιοδότηση του το ερχόμενο καλοκαίρι, απολύθηκε πρόωρα, φέτος τα Χριστούγεννα.

Το διαδίκτυο βρίθει από φήμες και πιθανά αίτια. Μεταξύ αυτών, η συμπαράσταση στους συναδέλφους του εργαζομένους καθηγητές της Σχολής, που στα πλαίσια της κρίσης υφίστανται μειώσεις μισθών, απολύσεις και ιδιαίτερες εργασιακές μορφές, όπως το μπλοκάκι. Και η ακόλουθη κοινοποίηση και συζήτηση με τους μαθητές (άλλωστε πάντα δεν μίλαγε στους μαθητές; Τώρα που είναι και κρίσιμο το θέμα, δεν θα έπρεπε να μιλάει? A la carte η παροχή ερεθισμάτων και προβληματισμών;)

Αυτό, όμως, που γράφεται περισσότερο, αφορά στη στάση του σχετικά με τη δίκη των ειδικών φρουρών Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη. Ο Γιώργος Θαλάσσης υπερασπίστηκε τον Α. Γρηγορόπουλο, απέναντι στους δολοφόνους του, και στον συνήγορο υπεράσπισής τους, τον Α. Κούγια, γνωστό και μη εξαιρετέο δικηγόρο για πάμπολλες «αμφιλεγόμενες» υποθέσεις.

Ο Γιώργος Θαλάσσης, ακόμα, υπήρξε αλληλέγγυος, μαθαίνουμε, με τη στάση του, στην απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού, η οποία ευαισθητοποίησε το πανελλήνιο, που μέχρι και απόφοιτοι της Σχολής μας συνέγραψαν κείμενο αλληλεγγύης.

Διαβάσαμε, επίσης, πως ο Γιώργος Θαλάσσης, δήλωσε τα εξής:
“Όταν είχα υπερασπιστεί το χαρακτήρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το σχολείο με είχε συγχαρεί. Αλλά τώρα το κλίμα έχει αλλάξει”, ενώ αναφέρεται πως ισχυρίζεται την παρέμβαση στις πρακτικές του σχολείου από γονείς σχετιζόμενους με την εγκληματική ναζιστική ομάδα της Χρυσής Αυγής.

Ενδιαφέρον έχουν και όσα λέει σε σχέση με τις επετείους μνήμης: “Εδώ και δυο χρόνια, όταν πλησιάζει η τραγική επέτειος της 6ης Δεκεμβρίου, μας έχει απαγορευθεί να ζητάμε από τα παιδιά να λένε δυο λόγια για το συμμαθητή τους σημείωσε με νόημα ο πρώην γυμνασιάρχης.”

Για αυτούς τους λόγους, φέρεται να απολύθηκε ο Γιώργος Θαλάσσης. Γιατί υποστήριξε τον δολοφονημένο Α. Γρηγορόπουλο. Γιατί αντιπαρατέθηκε στον διαβόητο Α. Κούγια. Γιατί είναι αλληλέγγυος με τον Ν. Ρωμανό.

Και αναρωτιόμαστε. Αυτό το ήθος που προέβαλλε, αυτό είναι ενοχλητικό στη διοίκηση της Σχολής; Η Σχολή θέλει τα αντίθετα απ’ αυτά που πρέσβευε ο Γιώργος Θαλάσσης;

Ειλικρινέστατα, ελπίζουμε πως όχι. Γιατί εμείς τα μάθαμε αλλιώς. Μας τα μάθανε, αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι δάσκαλοι, αλλιώς. Δεν ήταν αυτό το σχολείο μας. Και δεν θέλουμε να γίνει έτσι.

Αντιγράφουμε από το βιογραφικό σημείωμα του Αντώνη Μωραΐτη, στην σελίδα της Σχολής στο διαδίκτυο: “ο Αντώνης Μωραΐτης ίδρυσε το 1972 τη μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας», που μέσα στο κλίμα της δικτατορίας «έδωσε το βήμα σε ανθρώπους των γραμμάτων με αδέσμευτη σκέψη, για να εκφραστούν ελεύθερα».”

Αυτό και μόνο, είναι αρκετό, για τη σύγκριση και για τον αντίστοιχο προβληματισμό σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση και τις σημερινές πρακτικές.

Καλούμε την διεύθυνση του Σχολείου να αποσαφηνίσει δημοσίως την υπόθεση, να επαναφέρει τον Γιώργο Θαλάσση στη θέση του, και τέλος, να ξαναγίνει το Σχολείο που μας παίδευσε και μας παίδεψε, ώστε να γίνουμε σκεπτόμενοι άνθρωποι.

Οι απόφοιτοι της Σχολής Μωραίτη που συνυπογράφουν το κείμενο:

Αδρακτάς Κωνσταντίνος, φοιτητής πολιτικής και κοινωνιολογίας
Αθανασοπούλου Ανύσια, διεθνολόγος/οικονομολόγος
Αργυρίου Ορέστης, ειδικευόμενος γιατρός
Ασημακοπούλου Χριστίνα, ηθοποιός
Δεϊμέζης Άρης, μεταπτυχιακός φοιτητής βιολογίας
Δερπανοπούλου Βασιλική, φοιτήτρια product design
Δροσογιάννη Μαρία, μεταφράστρια/μεταπτυχιακή φοιτήτρια
Θεοδοσσοπούλου Ελένη, φοιτήτρια υποκριτικής
Θεοφανοπούλου Χριστιάνα, γραφίστρια/μεταπτυχιακή φοιτήτρια
Καλεμκερή Όλγα, χημικός μηχανικός ΕΜΠ
Καραμάνη Άννα, φοιτήτρια ιατρικής
Κιμούλη Μαριάννα, φοιτήτρια υποκριτικής
Κωνσταντινίδη Αθηνά, χημικός/μεταπτυχιακή φοιτήτρια
Λουίζου Έμιλυ, φοιτήτρια αγγλικής φιλολογίας
Ματσούκη Αλεξάνδρα, φοιτήτρια οικονομικών
Μυλωνάκης Μανόλης, ηλεκτρολόγος μηχανικός
Παπαδόπουλος Νίκος, υποψήφιος διδάκτωρ φιλοσοφίας
Σαλλούμ Ιλεάνα, οικονομολόγος/μεταπτυχιακή φοιτήτρια νομικής
Τρομπούκης Ίκαρος, φοιτητής ιατρικής
Τσακαλάκης-Κάρκας Αλέξιος, φοιτητής αρχιτεκτονικής
Φαρμακίδης Νίκος, φοιτητής μηχανολόγος/μηχανικός
Χριστίδη Κατερίνα, φοιτήτρια υποκριτικής

Απο το tvxs.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΣΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Πώς η Monopoly έσωσε την ζωή αιχμαλώτων των Ναζί

Το ιστορικό παιχνίδι αποδείχτηκε πολύ περισσότερο από μία διασκέδαση της στιγμής για κάποιους τυχερούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Γερμανών

Στις 29 Απριλίου του 1913, ένας κατασκευαστής ξύλινων κουτιών στην Βρετανία, έστειλε μια επιστολή στον διασημότερο «μάγο» της εποχής, τον Χουντίνι, απευθύνοντάς του μια πρόσκληση: την επόμενη φορά που θα πήγαινε στην Κεντρική Αγγλία, να προσπαθήσει να αποδράσει από ένα κουτί που θα είχε κατασκευαστεί από το ξυλουργείο του. Το γράμμα υπέγραφε ο 20χρονος τότε Clayton Hutton, ο οποίος είχε δει τον Χουντίνι σε δράση μερικά χρόνια πριν και είχε εντυπωσιαστεί από τις ικανότητές του. Παράλληλα είχε αναπτύξει ένα μεγάλο ενδιαφέρον στα μαγικά κόλπα, την ταχυδακτυλουργία και τις κατασκευές, χωρίς να στερείται παιδείας ή άλλων ταλέντων. Μάλιστα, πρότεινε κάτι ακόμα πιο ελκυστικό. Το κουτί στον οποίο θα κλεινόταν ο μάγος, θα κατασκευαζόταν επί σκηνής! Αν κατάφερνε να διαφύγει, ο Hutton θα του έδινε το μεγάλο ποσό των 100 στερλινών.

Περιέργως ο μεγάλος σταρ της εποχής, δέχθηκε την πρόκληση με έναν όρο. Οτι την προηγούμενη ημέρα από την δημόσια του εμφάνιση θα πέρναγε από το ξυλουργείο για να γνωρίσει τους τεχνίτες. Οταν ήρθε έφτασε η κρίσιμη ημέρα, ο Χουντίνι κατάφερε να βγει από την ξύλινη θήκη χωρίς να δυσκολευτεί πολύ. Και ο Hutton συνειδητοποίησε ότι ο δαιμόνιος μάγος είχε δωροδοκήσει με ένα ευτελές ποσό έναν τεχνήτη που έβαλε τα καρφιά κατά τέτοιο τρόπο ώστε να βγαίνουν εύκολα με μερικές επιδέξιες κινήσεις. Αυτό, ήταν ένα μεγάλο μάθημα για τον Hutton, ο οποίος κατάλαβε ότι όταν μιλάμε για αποδράσεις, όλα μπορεί να παίξουν τον ρόλο τους.

Κανένας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι 30 χρόνια αργότερα, ο Hutton θα ήταν ένας από τους εγκεφάλους των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών που θα ενορχήστρωναν την απόδραση χιλιάδων στρατιωτών των συμμαχικών δυνάμεων που είχαν πέσει στα χέρια των Γερμανών. Πως; Μα χρησιμοποιώντας τα επιτραπέζια παιχνίδια. Ηδη από την δεκαετία του ’30, η Monopoly, που ήταν αμερικανικό παιχνίδι, είχε γίνει πολύ δημοφιλής στην Βρετανία, αποκτώντας μια δική της έκδοση με δρόμους του Λονδίνου. Στο ξέσπασμα του πολέμου, η επιτυχία της είχε απλωθεί παντού. Τα κουτιά με το γνωστό επιτραπέζιο κυκλοφορούσαν ακόμα και μέσα στα στρατόπεδα αιχμαλώτων. Οι Γερμανοί φύλακες ενθάρρυναν τους φυλακισμένους να παίζουν διότι έτσι έμεναν ήσυχοι και προσηλωμένοι σε μια δραστηριότητα.

Ο Hutton, πριν φτάσει να συγκεντρώσει σε ένα κουτί Monopoly, διάφορα αντικείμενα που θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο προς την ελευθερία, είχε αφοσιωθεί στην κατασκευή διαφόρων συσκευών. Είχε φτιάξει μικροσκοπικές πυξίδες και ειδικές καραμέλες που θα μπορούσαν να τις έχουν οι πιλότοι μαζί τους αν ξέμεναν από τροφή. Ομως το κόλπο με το γνωστό επιτραπέζιο ήταν η μεγαλύτερη του επιτυχία αν και υπήρχαν αντίστοιχες παρτίδες με σκάκι και με το «Φιδάκι». Ο Βρετανός σκέφτηκε ότι το πλέον βασικό πράγμα για να μπορέσει κανείς να φύγει από το στρατόπεδο είναι να έχει έναν χάρτη της ευρύτερης περιοχής ώστε να ξέρει προς τα που θα κινηθεί. Να έχει στην διάθεσή του ορισμένα μικροεργαλεία, καθώς και χρήματα της χώρας στην οποίαν βρισκόταν. Οι χάρτες τυπώνονταν από μια ειδική εταιρεία στην Αγγλία και ήταν από μετάξι έτσι όχι μόνο να μην πιάνουν χώρο και να είναι ανθεκτικοί στην χρήση αλλά να καταστρέφονται πολύ εύκολα αν κάποιος τους έβαζε φωτιά. Ολες αυτές οι συνεννοήσεις έπρεπε να γίνουν σε απόλυτη μυστικότητα, ώστε να μην διαρρεύσουν πληροφορίες στους Γερμανούς.

Ακόμα όμως και ένα "κυτίο πρώτων βοηθειών διαφυγής", περιήχε ο,τι έπρεπε, πως θα έφτανε στα χέρια των αιχμαλώτων. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν την ιδέα να στέλνουν τα κουτιά των επιτραπέζιων μέσα σε φορτία ανθρωπιστικής βοήθειας τροφίμων και φαρμάκων που πήγαιναν στα στρατόπεδα από ειδικές Οργανώσεις. Με βάση την Συνθήκη της Γενεύης για τους αιχμαλώτους πολέμου, οι Γερμανοί ήταν αναγκασμένοι να δέχονται και να μοιράζουν τέτοιο υλικό. Ετσι, ο Hutton και οι συνεργάτες του έφτιαξαν ψεύτικες διευθύνσεις ιδρυμάτων και άρχισαν να στέλνουν τα πακέτα με τα παιχνίδια. Είχαν εντοπίσει 3 -4 μεγάλα στρατόπεδα ανα την Ευρώπη έτσι ώστε κάθε μοντέλο «υποπτης»Monopoly, να έχει μέσα τα σωστά πράγματα, όλα μέσα σε ειδικές κρύπτες. Κοντολογίς τον κατάλληλο χάρτη, την απαραίτητη πυξίδα και εργαλεία καθώς και αληθινά λεφτά της χώρας που ήταν ανακατεμένα μαζί με τα ψεύτικα του παιχνιδιού.

Καλά όλα αυτά. Και πως θα καταλάβαιναν οι φαντάροι ότι δεν είναι ένα απλό παιχνίδι αλλά ένα μαγικό κουτί που θα τους έβγαζε από την κόλαση του στρατοπέδου. Υπήρχαν δύο ειδικά σημάδια. Το πρώτο είναι ότι έγραφε έξω από το πακέτο της φράση της Βίβλου «Ζήτα και θα σου δοθεί, ψάξε και θα βρεις». Το δεύτερο ήταν ένα κόκκινο αυτοκόλλητο πάνω στην «πίστα» που τοποθετούνταν τα πιόνια. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πόσοι τελικά εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα μέσα για να μπορέσουν να αποδράσουν αλλά λέγεται ότι ο Hutton έσωσε την ζωή χιλιάδων στρατιωτών (κάποιες πηγές λένε 35.000), που μπήκαν στο κόλπο. Καθώς ο ίδιος δεσμευόταν από όρκους σιωπής, το όνομα και το κατόρθωμά του δεν έγινε γνωστό ούτε μετά από την λήξη του πολέμου. Βέβαια τα εύσημα πρέπει να πάνε και στον ιδιοκτήτη της εταιρείας που κατασκεύαζε τα παιχνίδια, τον Waddinton και τους εργάτες του.

Σήμερα είναι δύσκολο να βρει κανείς πολλά στοιχεία για την ηρωική αυτή ιστορία. Εχουν επιβιώσει μερικά μοντέλα του παιχνιδιού αλλά ο Hutton δεν αναφέρει λέξη στην αυτοβιογραφία του ενώ η αλληλογραφία μεταξύ της εταιρείας και των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ήταν σε απόλυτη μυστικότητα και με πολλούς κώδικες. Δυστυχώς ο δαιμόνιος εφευρέτης πέθανε το 1965 έχοντας υποστεί πολλούς νευρικούς κλονισμούς.

Απο το news247.

«Ημερολόγιο του Γκουαντάναμο»: το χρονικό ενός κρατούμενου

Μαρτυρία

Τα βασανιστήρια που υπέστη και τα οποία τον ανάγκασαν να προβεί σε ψευδείς ομολογίες περιγράφει σ’ ένα προσωπικό ημερολόγιο ο Μαυριτανός, Μοχαμεντού Ουλντ Σλαχί, που κρατείται στο Γκουαντάναμο εδώ και σχεδόν 13 χρόνια, στο βιβλίο του που θα εκδοθεί την Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015. Επιμέλεια: Τόνια Γκόρου

Σε αποσπάσματα που δημοσιεύει ο βρετανικός Guardian, ο Σλαχί, ο οποίος συνελήφθη το 2001 στη Μαυριτανία πριν φυλακισθεί διαδοχικά στην Ιορδανία, το Αφγανιστάν και το Γκουαντάναμο, περιγράφει αυτό που αποκαλεί «μια παγκόσμια περιοδεία βασανιστηρίων και ταπείνωσης».

Ο 44χρονος Μαυριτανός υποστηρίζει στο χειρόγραφό του, που έγραψε στα αγγλικά, ότι βασανίσθηκε, ξυλοκοπήθηκε, ταπεινώθηκε και απειλήθηκε επανειλημμένα με θάνατο. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο γραμμένο από άτομο που εξακολουθεί να κρατείται στις φυλακές, αφού ο Σλαχί παραμένει έγκλειστος στο Γκουαντάναμο παρά το γεγονός πως δεν προκύτπουν κατηγορίες σε βάρος του.

Ο Σλαχί σημειώνει πως έχει υποβληθεί σε στέρηση ύπνου, απειλές κατά της ζωής του, σεξουαλικό εξευτελισμό και απειλές από τους βασανιστές ακόμη και ενάντια σε συγγενικά του πρόσωπα (οι βασανιστές δήλωναν πως θα κυνηγήσουν τη μητέρα του). Ανάμεσα στα βασανιστήρια περιγράφει πως τον ανάγκαζαν να πίνει θαλασσινό νερό, τον έριχναν στη θάλασσα με ταχύπλοο σκάφος, όπου και τον ξυλοκοπούσαν, ενώ τον ανάγκαζαν να βουτήξει σε πάγο.

Το χειρόγραφο του Σλαχί, στο οποίο περιγράφει τα βασανιστήρια που υπέστησε στο πλοίο.

Στο τέλος των βασανιστηρίων, ο Μοχαμεντού καταθέτει πως αναγκάστηκε να ομολογήσει ψευδώς πως σκόπευε να ανατινάξει τον πύργο CN στο Τορόντο του Καναδά. Όταν τον ρώτησαν αν έλεγε την αλήθεια απάντησε: «Δεν με νοιάζει, αρκεί να σας ευχαριστεί. Οπότε, εφόσον θέλετε να αγοράσετε, θα πουλήσω», αναφέρει.

Το χειρόγραφο του Σλαχί στο οποίο «ομολογεί» ότι ήθελε να ανατινάξει τον πύργο CN.

Ο Σλαχί περιγράφει πώς έφτασε στα όρια της παράνοιας, αφού μετά από τόση κακοποίηση είχε παραισθήσεις. «Άρχισα να έχω παραισθήσεις και να ακούω πεντακάθαρα φωνές. Άκουγα την οικογένειά μου σε καθημερινές οικογενειακές συζητήσεις. Άκουγα γραφές από το Κοράνι, μουσική από τη χώρα μου», σημειώνει και εξηγεί πως οι φρουροί επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν αυτή του την κατάσταση: "Οι φρουροί χρησιμοποίησαν αυτές τις παραισθήσεις και μιλούσαν με αστεία φωνή, παρακινώντας με να χτυπήσω τον φρουρό και να σχεδιάσω μια απόδραση. Αλλά δεν παραπλανήθηκα». Στο τέλος των βασανιστηρίων, ο Μοχαμεντού καταθέτει πως αναγκάστηκε να ομολογήσει ψευδώς πως σκόπευε να ανατινάξει τον CN πύργο στο Τορόντο του Καναδά. Όταν τον ρώτησαν αν έλεγε την αλήθεια απάντησε: «Δεν με νοιάζει αρκεί να σας ευχαριστεί. Οπότε, εφόσον θέλετε να αγοράσετε, θα πουλήσω».

Το βιβλίο του τροποποιήθηκε περισσότερες από 2.500 φορές και οι εκδότες ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να εκδώσουν μια «μη εξαγνισμένη» εκδοχή του μόλις ο Μοχαμεντού Ουλντ Σλάχι απελευθερωθεί. Τον Μάρτιο του 2010, ένας Αμερικανός ομοσπονδιακός δικαστής απάλλαξε τον Μοχαμεντού Ουλντ Σλάχι από τις κατηγορίες, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωσή του. Όμως μερικούς μήνες αργότερα, ένα εφετείο ακύρωσε την απόφαση και αποφάσισε πως πρέπει να παραμείνει υπό κράτηση.

Η Ένωση για τα τις Ελευθερίες των Πολιτών στην Αμερική έχει δημιουργήσει μια online αίτηση ζητώντας την απελευθέρωση του Σλαχί. Η διευθύντρια της Ένωσης, Χίνα Σάμζι, ισχυρίζεται πως «Ο Μοχαμέντου Σλαχί είναι αθώος τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση βασάνισε και κρατήθηκε παράνομα για παραπάνω από μια δεκαετία. Δεν αποτελεί απειλή για την Αμερική και δεν έλαβε μέρος ποτέ σε εχθροπραξίες εναντίον της».

Το ταξίδι από την Μαυριτανία στην Κούβα

Ο Μαυριτανός ταξίδεψε δύο φορές στο Αφγανιστάν στις αρχές του 1990, όπου και ορκίστηκε στις τάξεις της Αλ Κάιντα και συμμετείχε στον πόλεμο της οργάνωσης ενάντια στο καθεστώς που είχε επιβληθεί στη χώρα από τη Σοβιετική Ένωση. Οι σχέσεις του όμως με την οργάνωση διεκόπησαν πλήρως από το 1992. Μετά την επίθεση στου Δίδυμους Πύργους, με την υποψία της συμμετοχής του σε ανεπιτυχή σενάρια βομβαρδισμού στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες. Αν και κανένα στοιχείο δεν βρέθηκε εναντίον του, συνελήφθη και κρατήθηκε από το 2002.

Ο Μοχαμεντού περιγράφει την πτήση του στο Γκουαντάναμο.

Η δικηγόρος του Νάνσι Ολάντερ ανέφερε «Ο Μοχαμεντού δεν κατηγορήθηκε για τίποτα. Δεν υπάρχει κανένα αδίκημα να του προσάψουν. Δεν είναι πως δεν έχει βρεθεί κάποιο στοιχείο για την ενοχή του, δεν υπάρχει κάνενα απολύτως στοιχείο εναντίον του. Πρέπει να γυρίσει σπίτι του».

Ο εκδότης του βιβλίου, Τζέιμι Μπινγκ σημειώνει πως πρόκειται για την πιο σημαντική έκδοση που έχει κυκλοφορήσει η εταιρία ποτέ. «Είναι ένα μεγαλόκαρδο, σκληρό, ταπεινό και κάποιες φορές αστείο, αλλά πιο συχνά εξοργιστικό και τελικά κόβει την ανάσα από έναν χαρισματικό συγγραφέα. Και όλοι οι εκδότες του παγκοσμίως ελπίζουν πως με το να διαδώσουν την ιστορία του μπορούν να συνδράμουν αποφασιστικά στο να δοθεί ένα τέλος στην εσφαλμένη και βάρβαρη κράτησή του».

Το βιβλίο του Σλαχί κυκλοφορεί τη στιγμή που πέντε ακόμα κρατούμενοι άφησαν πίσω τους τα κελιά του Γκουαντάναμο, μειώνοντας των αριθμό των κρατουμένων σε 122.

Απο το tvxs.

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

ΟΧΙ ΤΩΡΑ... ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΕΞΗ....;

Η Ελ. Ζαρούλια μήνυσε γονείς για το 1' σιγής στη μνήμη του Παύλου Φύσσα

Ανακοίνωση της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας

Συναυλία στο Σύνταγμα, φόρος τιμής στον Παύλο Φύσσα για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του τον Σεπτέμβριο του 2014 (EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ)

Μήνυση εναντίον της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) κατέθεσε η υποψήφια βουλευτής της Χρυσής Αυγής και σύζυγος του προφυλακισμένου αρχηγού της οργάνωσης Νίκου Μιχαλολιάκου, Ελένη Ζαρούλια, με το αιτιολογικό ότι με ανακοίνωσή της καλούσε μαθητές και εκπαιδευτικούς να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή προς τιμήν του Παύλου Φύσσα.

Η ανακοίνωση της ΑΣΓΜΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο αφορούσε τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από το φερόμενο ως στέλεχος της ΤΟ Νίκαιας της ΧΑ Γιώργο Ρουπακιά και γι' αυτό καλούσε εκπαιδευτικούς και μαθητές να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή προς τιμή του.

Μάλιστα στην Κεφαλλονιά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συνομοσπονδίας και η κυρία Ζαρούλια κατέθεσε ερώτηση γι' αυτό στη Βουλή, προκαλώντας τη διενέργεια από το υπουργείο Παιδείας. Η ΑΣΓΜΕ τότε, τον περασμένο Οκτώβριο, είχε εκδώσει δελτίο Τύπου εναντίον της απόφασης του υπουργείου.

Στη σημερινή ανακοίνωσή της η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας επαίρεται για τη μήνυση Ζαρούλια («Τιμή μας και καμάρι μας» αναφέρει χαρακτηριστικά στον τίτλο) συμπληρώνοντας ότι «πρόκειται για μια άλλη απόδειξη ότι το φασιστικό-ναζιστικό μόρφωμα βλέπει σαν εχθρό τους φορείς του κινήματος των γονιών, που αγωνίζονται για να μπορούν όλα τα παιδιά να μορφώνονται, να έχουν ασφαλή και σύγχρονα σχολεία, να μην είναι εξαθλιωμένα και νηστικά».

«Δεν μας φοβίζουν οι διώξεις και η τρομοκρατία! Συνεχίζουμε. Για την παιδεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Για να μην περάσει το δηλητήριο του φασισμού και του ρατσισμού στα παιδιά μας. Επιμένουμε στον στίχο του ποιητή: “Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δεν θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον”» καταλήγει η ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας.

Απο το ΒΗΜΑ.

Έφεση κατά της εξαίρεσης της Χαμάς από τη μαύρη λίστα κατέθεσε η ΕΕ

Έφεση κατά της πρόσφατης απόφασης του Ευρωπαικού Δικαστηρίου για την αφαίρεση της Χαμάς από τον ευρωπαϊκό κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων άσκησε η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η απόφαση ελήφθη κατά την έναρξη της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των «28» στις Βρυξέλλες με θέμα την ενίσχυση της δράσης κατά της τρομοκρατίας, όπως ανακοίνωσε η εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σουζάν Κίφερ.

Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη ακύρωσε στις 17 Δεκεμβρίου την εγγραφή του παλαιστινιακού κινήματος στον «μαύρο κατάλογο» της Ε.Ε., στον οποίο είχε περιληφθεί τον Δεκέμβριο του 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ.

Η εγγραφή ήταν βασισμένη «όχι σε γεγονότα εξακριβωμένα και θεμελιωμένα με αποφάσεις αρμόδιων κρατικών αρχών, αλλά σε συμπεράσματα που προέρχονται από τον Τύπο και το Ίντερνετ» αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Οι συνέπειες για την Χαμάς, ανάμεσά τους το πάγωμα των περιουσιακών της στοιχείων στην Ευρώπη, θα διατηρηθούν προσωρινά εν αναμονή της εκδίκασης της έφεσης. Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη δεν αναμένεται να λάβει απόφαση πριν περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος.

Ως «ανήθικη πράξη» χαρακτήρισε η Χαμάς την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την άσκηση έφεσης.

«Η εμμονή της Ε.Ε. στην εγγραφή της Χαμάς στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων αποτελεί ανήθικη πράξη που αντανακλά την μονομέρεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο σύνολό της υπέρ του ισραηλινού κατακτητή, η οποία προσφέρει σε αυτόν κάλυψη για τα εγκλήματά του κατά του παλαιστινιακού λαού» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Χαμάς στη Γάζα, Σάμι Αμπού Ζούχρι.

Απο το tvxs.

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

ΔΕΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΑ...

ΜΑΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΙ Ο ΚΙΜ...

Καλλιτεχνικά… πιάνα σε εξωτερικούς χώρους!

Ο Βρετανός καλλιτέχνης Luke Jarram ξεκίνησε το 2008 ένα πρωτότυπο project στο Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Play me, I’m yours» (σ.σ. «Παίξε με, είμαι δικό σου») τοποθετώντας ζωγραφισμένα πιάνα σε διάφορους δημόσιους χώρους της Βρετανίας. Ο σκοπός του; Να ενθαρρύνει τον κόσμο να ασχοληθεί με τη μουσική αλλά και να επισκοινωνήσει με τους περαστικούς. Το έργο είχε τεράστια επιτυχία και από τότε τοποθετήθηκαν πάνω από 1.000 πιάνα σε διάφορες πόλεις της χώρας, ενώ περισσότεροι από 140.000 άνθρωποι έπαιξαν σε αυτά τα πιάνα ή άκουσαν άλλους να παίζουν. Στην πορεία το project εξαπλώθηκε και εκτός συνόρων, σε 37 πόλεις σε όλο τον κόσμο, φθάνοντας περίπου τα έξι εκατομμύρια οι άνθρωποι διεθνώς που συμμετείχαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μια ματιά στα… καλλιτεχνικά πιάνα δεν μπορεί παρά να έχει ενδιαφέρον…

1. Cobourg, Καναδάς, 2014

perierga.gr - Καλλιτεχνικά... πιάνα σε εξωτερικούς χώρους!

2. Τορόντο, Καναδάς, 2012

3. Ντένβερ, ΗΠΑ, 2011

4. Ντένβερ, ΗΠΑ, 2011

5. Μελβούρνη, Αυστραλία, 2014

6. Σόφια, Βουλγαρία, 2012

7. Βοστώνη, ΗΠΑ, 2013

8. Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, 2010

9. Κολοράντο, ΗΠΑ, 2012

10.Βοστώνη, ΗΠΑ, 2013

Απο το perierga.g

Ηγέτες στην τουαλέτα: Ένα έργο της Ιταλίδας Cristina Guggeri

Mια… ευφάνταστη σειρά πορτρέτων παρουσιάζει η Ιταλίδα καλλιτέχνιδα Cristina Guggeri. Η ίδια, θέλοντας να υπενθυμίσει στον κόσμο ότι οι ηγέτες χωρών και εν γένει οι πολιτικοί, είναι και αυτοί απλοί άνθρωποι, «τρύπωσε» στις πιο ιδιαίτερες στιγμές τους, όταν κάνουν την… ανάγκη τους.

Το έργο της που ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια της τεχνολογίας τιτλοφορείται "Il Dovere Quotidiano" (Η καθημερινή ανάγκη).

Απο το zoygla.

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

ΔΑΓΚΩΤΟ ΝΟΝΗ ΔΟΥΝΙΑ

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ

Το πρώτο μηχανοκίνητο υποβρύχιο

Το Ictineo II, πρώτο υποβρύχιο που μπορούσε να κινηθεί υποθαλάσσια με αυτόνομη μηχανή και κατασκευάστηκε μόλις το 1864 από τον Ισπανό Narcís Monturiol. Είναι ο απόγονος του Ictineo I, που κατασκευάστηκε 8 χρόνια νωρίτερα και ήταν χειροκίνητο. Αρχικά ήταν και αυτό χειροκίνητο ενώ στη συνέχεια λειτούργησε με μια ατμομηχανή εγκατεστημένη στην επιφάνεια. Η μηχανή ατμού όμως δεν ήταν δυνατό να λειτουργήσει με το σκάφος σε βύθιση καθώς κατανάλωνε όλο το οξυγόνο του πληρώματος. Έτσι ο εφευρέτης του επινόησε ένα τρόπο ώστε αφενός να παρέχεται αρκετή θερμότητα για την παραγωγή ατμού, αφετέρου να δημιουργήται οξυγόνο για το πλήρωμα. Το κατάφερε μέσω μιας αναερόβιας χημικής αντίδρασης που είχε ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά.

photo by: link

Το Ictineo II είχε μήκος 14 μέτρα, 2 μέτρα πλάτος και 3 μέτρα ύψος. Το εκτόπισμά του ήταν 46 τόνοι και ο εσωτερικός του χώρος ήταν 29 κυβικά μέτρα. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ξύλο ελιάς και βελανιδιάς, επικαλυμμένα με μια λεπτή στρώση χαλκού.
Το πραγματικά πρωτοποριακό χαρακτηριστικό του Ictineo II ήταν η μηχανή που κινούντας από αναερόβια χημική αντίδραση καθώς το επόμενο αντίστοιχα κινούμενο υποβρύχιο κατασκευάστηκε σχεδόν 100 χρόνια μετά, από τους Γερμανούς το 1940.

Ακριβές αντίγραφο του Ictineo II εκτίθεται στο ναυτικό μουσείο της Βαρκελώνης, απ’ όπου και οι φωτογραφίες.