Ρίχνουν στο ψαχνό

18 Σεπτεμβρίου 2013. Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του μουσικού Παύλου Φύσσα πραγματοποιήθηκε στο Κερατσίνι ογκώδες αντιφασιστικό συλλαλητήριο στη μνήμη του. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, μετά από αστυνομική επιχείρηση, εκτυλίχθηκαν επεισόδια που είχαν σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό 31 διαδηλωτών οι οποίοι διακομίστηκαν εσπευσμένα στο «Τζάνειο».

Ανάμεσα τους και ο Γαβριήλ Α., ο οποίος δέχτηκε χτύπημα με δακρυγόνο αστυνομικού και υποβλήθηκε εκτάκτως σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Τελικά έχασε ολοκληρωτικά την όραση του ενός ματιού.

20 Νοεμβρίου 2013. Η υπόθεση της εγκληματικής αυτής επίθεσης εναντίον του παραμένει ανεξιχνίαστη, καθώς οι υπαίτιοι δεν έχουν ακόμη λογοδοτήσει για τις πράξεις τους. Η ΕΔΕ βρίσκεται σε… εξέλιξη. Οι έρευνες στο σκοτάδι...

Πρόκειται για ένα τρανό παράδειγμα υπέρμετρης αστυνομικής βίας που λύγισε ακόμη και τους γιατρούς του Τζανείου που κλήθηκαν να περιθάλψουν τον άτυχο νεαρό.

Ευθεία βολή από τα 30 μέτρα

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, γύρω στις 19.00 το απόγευμα της 18ης Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η πορεία για τον Παύλο.

Επί της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη, οι δυνάμεις των ΜΑΤ, άνευ λόγου και αιτίας, εμφανίστηκαν στην πορεία και την «έσπασαν» σε δυο κομμάτια, εκσφενδονίζοντας χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης.

Αρχικά οι διαδηλωτές εξαγριώθηκαν με αυτό το περιστατικό και προσπάθησαν να κρατήσουν την γραμμή τους. Στη συνέχεια σημειώθηκαν απίστευτες βιαιότητες.

Εμφανίστηκαν επίσης οι άνδρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ και επιδόθηκαν σε «τυφλά χτυπήματα».

Σύμφωνα με μαρτυρίες, ένας άνδρας των ΜΑΤ σημάδεψε τον νεαρό και με ευθεία βολή του έριξε δακρυγόνο στο μάτι, με αποτέλεσμα να διαλυθεί ο βολβός.

Σύντροφοι του Γαβριήλ Α. τον μετέφεραν στο νοσοκομείο και επί τέσσερις συνεχόμενες ώρες ο νεαρός βρισκόταν στο χειρουργείο με τους γιατρούς να κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, με μηδαμινές πιθανότητες αποκατάστασης της βλάβης.

Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Ο Γαβριήλ έχασε ολοκληρωτικά την όρασή του, ωστόσο με μεγάλο ψυχικό σθένος κοινοποίησε μία επιστολή στην οποία δηλώνει έτοιμος να αγωνιστεί εκ νέου για όλα τα ιδανικά που πιστεύει.

Η επιστολή:

«Καλημέρα σας σύντροφοι και φίλοι, δεν μπορώ να γράψω πολλά γιατί δεν βλέπω καλά, μπερδεύω τα κουμπιά και το μυαλό μου ακόμα βρίσκεται σε μια σχετική σύγχυση. ‘Ήθελα απλά να σας χαιρετίσω και να σας πω ότι το ηθικό είναι ανεβασμένο και ας λένε οι γιατροί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά δω από το ένα μάτι. Περιμένω ακόμα ένα τελευταίο χειρουργείο για να σώσουμε άπλα το όργανο τον βολβό δηλαδή ώστε να μη χρειαστεί να το αφαιρέσουμε και αυτό . Δεν με τρομάζει τίποτα, δεν με ρίχνει τίποτα και περιμένω πως και πως να κατέβω πάλι μαζί σας στους δρόμους της φωτιάς.

Με τη πρώτη ευκαιρία θα γράψω ένα κείμενο για τα γεγονότα και τις κοινωνικοπολιτικές μου θέσεις (δεν τις έκρυψα ποτέ) απλά λίγη υπομονή γιατί για μένα πλέον η γραφή είναι (τουλάχιστον για τώρα) υπερπροσπάθεια από πολλές απόψεις. Την αλληλεγγύη μου στις καταλήψεις-αυτοοργανωμένους χώρους και εγχειρήματα, σε όλες τις αναρχικές και αντιφασιστικές συλλογικότητες, στους συλληφθέντες μας και σε όλους τους εξεγερμένους αυτής της χώρας.

Όταν έχουμε το κεφάλια μας ψηλά πάντα θα μας ρίχνουν μια σφαίρα, για να τα κατεβάζουμε, αν τα ξανασηκώσουμε έχουμε νικήσει!!! Γαβριήλ Α».

 

Από Zoygla.