Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ πιστεύουν ότι έχουν βρει ένα γιγάντιο αστέρι που έχει μετατραπεί σε έναν μικρό πλανήτη από πολύτιμο πέτρωμα.
Οι ερευνητές από την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον καθηγητή Μάθιου Μπέιλ του Πολυτεχνείου Σουίνμπερν της Μελβούρνης εντόπισαν τον «πολύτιμο» πλανήτη δίπλα σε ένα πάλσαρ με παράξενες ιδιότητες που είχαν ανακαλύψει το 2009.
Τα πάλσαρ είναι μικρά άστρα που περιστρέφονται με τεράστιες ταχύτητες εκπέμποντας μια δέσμη ραδιοκυμάτων. Κατά την ιλιγγιώδη περιστροφή τους η δέσμη αυτή «σαρώνει» τη Γη δίνοντας στα ραδιοτηλεσκόπια ένα σήμα παλμών με συγκεκριμένες συχνότητες.
Ο ραδιοαστέρας όμως που ανακαλύφθηκε στο επίπεδο του Γαλαξία και ονομάστηκε J1719-1438, ήταν διαφορετικό. Οι ειδικοί παρατήρησαν μεταξύ άλλων ότι η περιοδικότητα των παλμών του τροποποιείτο συστηματικά. Οι έρευνές τους τούς οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτό πρέπει να οφείλεται στη βαρυτική έλξη που ασκεί ένας μικρός πλανήτης ο οποίος περιστρέφεται γύρω του σε ένα διπλό σύστημα.
Επίσης, μελετώντας πιο προσεκτικά τα χαρακτηριστικά των παλμών και της τροποποίησής τους μπόρεσαν να εξαγάγουν διάφορα συμπεράσματα, τόσο για αυτό καθαυτό το πάλσαρ όσο και για τον «πολύτιμο» πλανητικό σύντροφό του.
Ο πλανήτης ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το πάλσαρ μέσα σε δυο ώρες και 10 λεπτά ενώ τα δυο σώματα απέχουν μεταξύ τους 600.000 χιλιόμετρα -μιάμιση φορά περισσότερο από όσο απέχει η Γη από τη Σελήνη.
Αυτή η μικρή απόσταση σημαίνει ότι το πλανητικό σώμα θα πρέπει να είναι μικρό, γιατί αλλιώς θα το «κατάπινε» η βαρυτική έλξη του πάλσαρ. Η διάμετρός του δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 60.000 χιλιόμετρα -είναι δηλαδή πενταπλάσια από αυτή της Γης.
Παρά τη μικρή διάμετρό του όμως ο συνοδός του J1719-1438 φαίνεται να έχει λίγο μεγαλύτερη μάζα από τον Δία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι είναι υπερβολικά πυκνός. «Η υψηλή πυκνότητα του πλανήτη μας δίνει μια ιδέα για την προέλευσή του» δήλωσε ο κ. Μπέιλς.
Από το tsantiri.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου