Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε 1909 – 1934

Από το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ:

Ολλανδός αναρχοκομμουνιστής. Κατηγορήθηκε για την πυρκαϊά στη Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ) το 1933. Καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1934. Δικαιώθηκε μετά θάνατον το 2008.

Ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε (Marinus van der Lubbe) γεννήθηκε στο Ούχστχιστ της Νότιας Ολλανδίας στις 13 Ιανουαρίου 1909. Παιδί χωρισμένων γονιών μεγάλωσε με την πολύτεκνη μητέρα του και όταν αυτή πέθανε το 1921 πήγε να ζήσει με την οικογένεια της ετεροθαλούς αδελφής του. Ο Μαρίνους ή Ρίνους για το περιβάλλον του, δούλεψε από μικρός στην οικοδομή και εξαιτίας της μεγάλης του δύναμης του κόλλησαν το παρατσούκλι Ντέμπσεϊ, από τον μεγάλο αμερικανό πυγμάχο Τζακ Ντέμπσεϊ.

Το 1925 εντάχθηκε στο Ολλανδικό Κομμουνιστικό Κόμμα (CHP). Ένα χρόνο αργότερα τραυματίστηκε σε εργατικό ατύχημα και σχεδόν τυφλώθηκε. Έμεινε χωρίς δουλειά και ζούσε με μια μικρή σύνταξη. Έμαθε λίγα γερμανικά και ίδρυσε το «Σπίτι του Λένιν», όπου οργάνωνε πολιτικές συναντήσεις. Σε μια από τις διάφορες ευκαιριακές δουλειές, που έκανε για να συμπληρώσει το εισόδημά του, κατηγορήθηκε ως υποκινητής απεργίας και σύρθηκε στα δικαστήρια.

Τότε σκέφθηκε να μεταναστεύσει στη Σοβιετική Ένωση, αλλά δεν είχε τα αναγκαία χρήματα. Απογοητευμένος από την πολιτική του CHP μεταπήδησε στη Διεθνιστική Κομμουνιστική Ομάδα (IKG) και το 1933 μετακόμισε στη γειτονική Γερμανία για να συνεχίσει την πολιτική του δράση.

Στις 27 Φεβρουαρίου 1933, λίγες μέρες μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, μια μεγάλη πυρκαϊά ξέσπασε στο κτίριο του γερμανικού κοινοβουλίου στο Βερολίνο και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του εσωτερικού του. Μέσα στο φλεγόμενο κτίριο η αστυνομία συνέλαβε τον Λούμπε σε άθλια κατάσταση. Ώρες αργότερα και μετά από φρικτά βασανιστήρια ομολόγησε ότι αυτός έβαλε τη φωτιά στο κτίριο, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την άνοδο των Ναζί στην εξουσία και να προκαλέσει κοινωνική εξέγερση για την ανατροπή τους. Το ίδιο βράδυ το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας τέθηκε εκτός νόμου και 1.500 κομμουνιστές συνελήφθησαν.

Τον Δεκέμβριο του 1933 ο αναρχοκομμουνιστής Λούμπε οδηγήθηκε σε δίκη με τις κατηγορίες της συνωμοσίας και του εμπρησμού. Συγκατηγορούμενοί του ήταν τέσσερις «ορθόδοξοι» κομμουνιστές: Ο γερμανός Ερνστ Τόγκλερ και οι Βούλγαροι Μπλαγκόι Ποπώφ, Βασίλι Τάνεφ και ο πιο γνωστός όλων Γκιόργκι Ντιμιτρόφ, μετέπειτα γραμματέας της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Οι τέσσερις αθωώθηκαν και ο Λούμπε καταδικάσθηκε σε θάνατο. Η ποινή του εκτελέστηκε δια καρατομήσεως στις 10 Ιανουαρίου 1934 στις φυλακές της Λειψίας. Οι κομμουνιστές δεν τον συγχώρησαν ποτέ. Τον χαρακτήρισαν ψευτοκομμουνιστή και όργανο του Χίτλερ.

Μετά την πτώση του Χίτλερ έγιναν πολλές προσπάθειες στα γερμανικά δικαστήρια για την αναψηλάφηση της δίκης του από τον αδελφό του Γιαν βαν Ντερ Λούμπε και γερμανούς νομικούς. Οι προσπάθειες τους ευοδώθηκαν στις 10 Ιανουαρίου 2008, όταν το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Καρλσρούης ανέτρεψε τη δικαστική απόφαση του 1934, με βάση νόμο του 1998, για την αποκατάσταση ανθρώπων που καταδικάσθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς.

Οι ιστορικοί διερωτώνται ακόμα και σήμερα αν ήταν ο Λούμπε που έβαλε τη φωτιά στο Ράιχσταγκ ή οι ίδιοι οι Ναζί για να δώσουν το πρόσχημα στον Χίτλερ να μιλήσει για κομμουνιστική συνωμοσία και να αναστείλει τις ατομικές ελευθερίες των Γερμανών.