Από το efsyn:
AP Photo/Desmond Boylan
Τα επαναστατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την Πρωτοχρονιά. Ηταν Πρωτοχρονιά του 1959, όταν οι Κουβανοί αντάρτες με επικεφαλής τον Φιδέλ Κάστρο έμπαιναν νικητές στην Αβάνα, τερματίζοντας και επίσημα τη χούντα του Φουλχένσιο Μπατίστα.
Και το 1994, ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός των Ζαπατίστας στο Τσιάπας επέλεξε την πρώτη μέρα του χρόνου, όταν θα έμπαινε σε εφαρμογή η Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA), για να κηρύξει πόλεμο στην κυβέρνηση του Μεξικού και να μιλήσει στο όνομα «της γης των κολασμένων».
Σε μια άλλη σημαδιακή -από άλλη σκοπιά- Πρωτοχρονιά, χθες ορκιζόταν πρόεδρος της Βραζιλίας ο ακροδεξιός Ζαΐρ Μπολσονάρο, γέρνοντας την πλάστιγγα της λατινοαμερικανικής πολιτικής σκηνής προς τα πολύ δεξιά.
«Ζήτω η κουβανική επανάσταση, ζήτω η Κούβα, τις καλύτερες ευχές μου στην Κούβα», έγραψε χθες στο τουίτερ ο 58χρονος πρόεδρος της χώρας, Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, ο πρώτος ύστερα από πολλές δεκαετίες που δεν φέρει το επώνυμο «Κάστρο». Φέτος, οι εορτασμοί για την 60ή επέτειο αναμένονταν «σεμνοί» και χωρίς τη συμμετοχή ξένων αξιωματούχων.
Επίκεντρό τους η νοτιοανατολική πόλη Σαντιάγο δε Κούβα, η πρώτη πόλη που κατακτήθηκε από τους αντάρτες. Εκεί αναμενόταν να εκφωνήσει την ομιλία του ο πρώην πρόεδρος της χώρας, Ραούλ Κάστρο, στο κοιμητήριο όπου έχει ενταφιαστεί ο αδελφός του και ιστορικός ηγέτης Φιδέλ.
Στις δεκαετίες που προηγήθηκαν, η Κούβα, υπό την ηγεσία των Κάστρο, άντεξε απέναντι σε αμέτρητες απόπειρες ανατροπής, στη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την περίοδο φοβερής οικονομικής δυσπραγίας και έλλειψης βασικών αγαθών, ξαναστάθηκε σιγά σιγά στα πόδια της, έκανε μικρά ανοίγματα στον τουρισμό και στην ελεύθερη οικονομία και σήμερα, με νέα πια ηγεσία, καλείται να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις σε μια εποχή και μια περιοχή με ολοένα λιγότερους συμμάχους.
Στις 24 Φεβρουαρίου, θα τεθεί σε δημοψήφισμα ένα νέο Σύνταγμα, το οποίο αναγνωρίζει την ιδιωτική ιδιοκτησία, την αγορά και τις ξένες επενδύσεις.
Οπως τονίζει όμως η κουβανική ηγεσία, δεν τίθεται θέμα επιστροφής στον καπιταλισμό ούτε κατάργησης του μονοκομματικού συστήματος.
Η Κούβα θέλει οπωσδήποτε να διατηρήσει τα «διαμάντια της επανάστασης», τη δωρεάν δημόσια παιδεία και υγεία, τα επιτεύγματα των οποίων αναγνωρίζουν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Η Κούβα, η χώρα με τους περισσότερους γιατρούς στον κόσμο (αντιστοιχούν πάνω από ένας ανά 1.000 κατοίκους), έγινε η πρώτη στον κόσμο που εξάλειψε τη μετάδοση του ιού HIV από μητέρα προς παιδί. Η οικονομία, όμως, είναι στάσιμη και συχνά παρατηρούνται ελλείψεις σε αγαθά.
Η Κούβα διατηρεί στρατηγικής σημασίας σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα, όμως οι ΗΠΑ εξακολουθούν να της δυσκολεύουν τη ζωή με το εμπάργκο, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ δείχνει αποφασισμένος να ξηλώσει τα ιστορικά ανοίγματα που πραγματοποίησε ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα.
Στριμωγμένη ανάμεσα στον απρόβλεπτο Τραμπ από τη μια μεριά και τον ακροδεξιό Μπολσονάρο από την άλλη, η Κούβα θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις της για να επιβιώσει. Με τον τρόπο που θέλει αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου