Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΕΙΔΟΣ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ


ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ;


Στο Χαλάνδρι παρήλασαν υπό τον ήχο του ύμνου του ΕΑΜ (video)

Παρέλαση της μαθητικής νεολαίας, καταχειροκροτούμενης από το κόσμο, υπό τον ηχο του Ύμνου του ΕΑΜ από την Φιλαρμονική του δήμου, στο Χαλάνδρι.

Ένα κουτί πούρων έκρυβε... ντοκουμέντα





Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, γνωστός ως Τσε Γκεβάρα, έμεινε στην ιστορία για τη συμμετοχή του στο κίνημα της 26ης Ιουλίου του 1959 που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα. Σε αυτό μετείχε προσφέροντας αρχικά τις ιατρικές του γνώσεις ενώ αργότερα ορίστηκε διοικητής των ανταρτών. Υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις και το 1965 έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων επαναστατικών κινημάτων στο Κονγκό και στη Βολιβία, όπου τραυματίστηκε, συνελήφθη και τελικά δολοφονήθηκε.

 Σήμερα, 47 χρόνια μετά τον θάνατο του γνωστού αγωνιστή, η ισπανική εφημερίδα El Pais φέρνει στο φως αδημοσίευτες φωτογραφίες-ντοκούμεντο της σορού του Τσε. 

Τα πλάνα είχαν ληφθεί από φωτορεπόρτερ που έδωσε τα αντίγραφα τους σε ιερέα, φοβούμενος πως δεν θα μπορούσε να τις βγάλει από τη Βολιβία.Τα καρέ βρέθηκαν μέσα σε ένα πακέτο πούρων στην ισπανική Σαραγόσα. Στο πακέτο βρίσκονται και δύο σπάνιες εικόνες της συμπολεμίστριας του Τσε Γκεβάρα, Ταμάρα Μπούνκε.

Το δημοσίευμα της ισπανικής El Pais
Το δημοσίευμα της ισπανικής El Pais


Ορισμένες από τις φωτογραφίες είναι γνωστές ή αναγνωρίσιμες, άλλες όχι, ενώ στο πακέτο βρίσκονται και δύο σπάνιες εικόνες της συμπολεμίστριας του Τσε Γκεβάρα, Ταμάρα Μπούνκε.

Τις φωτογραφίες τράβηξε ο Μαρκ Χούτεν, φωτογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Οι περισσότερες είναι από τη σορό που έχει τοποθετηθεί για «επιθεώρηση» και «επίδειξη» από αστυνομικούς -εξ ου και ορισμένες είναι αναγνωρίσιμες.

Ο Χούτεν έδωσε αργότερα αντίγραφα των φωτογραφιών στον ισπανό ιερέα Λουίς Κουαρτέρο, μέλος ιεραποστολής στη Βολιβία, επειδή δεν ήταν σίγουρος πως θα μπορούσε να τις βγάλει από τη χώρα.

Οι φωτογραφίες, όπως αναφέρει η El Pais, έμειναν σε ένα κουτί πούρων αφού ο Αρτεάγα επέστρεψε στην Ισπανία. Ο ανιψιός του ιερέα, Ιμάνολ Αρτεάγα, τις ανακάλυψε πρόσφατα και τις έδωσε στη δημοσιότητα.

Δείτε τις φωτογραφίες





Από το Zoygla.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Τάγματα Ασφαλείας, οι υποτακτικοί των ναζί

Από ΒΑΘΥ :

"Τα Τάγματα Ασφαλείας αποτελούν την τελευταία εφεδρεία του Ελληνικού Εθνους"

-Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθος

Ο Oρκος του ταγματασφαλιτη:

"Ορκίζομαι εις τον Θεόν, τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανωτάτου αρχηγού του γερμανικού στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθεισόμενας μου υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς ότι δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθεί παρά των γερμανικών στρατιωτικών νόμων"

Με την ονομασία ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ έμειναν γνωστές οι μονάδες που συγκροτήθηκαν το 1943-1944 από τις κατοχικές αρχές και την κυβέρνηση Κουϊσλιγκ Ιωάννη Ράλλη για την καταπολέμηση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Σκοπός της δημιουργίας τους, εκτός από την "εξοικονόμηση γερμανικού αίματος", ήταν, σύμφωνα με τον τότε στρατιωτικό διοικητή της Ελλάδας, Αλεξάντερ Λέερ, "να χρησιμοποιηθεί πλήρως η αντικομμουνιστική μερίδα του ελληνικού λαού, για να εκδηλωθεί φανερά και να εξαναγκαστεί σε απροκάλυπτη εχθρότητα κατά της κομμουνιστικής μερίδας". Η διεύρυνση, με άλλα λόγια, των κατά τόπους συμμαχιών του κατοχικού μηχανισμού και η μετατροπή του πολέμου κατά της Αντίστασης σε εμφύλιο.

Το εγχείρημα υλοποιήθηκε με την συγκρότηση παραστρατιωτικών ομάδων σε δύο μορφές:
Εννέα (9) Ευζωνικά τάγματα οργανωμένα από την δoσιλογική κυβέρνηση Ράλλη, συνολικής δύναμης 5.725 ανδρών
Είκοσι δύο (22) εθελοντικά τάγματα, αυτοτελώς συγκροτημένα, συνολικής δύναμης 16.625 ανδρών.

Γενικός προϊστάμενος ήταν ο αντιστράτηγος των Waffen SS, Βάλτερ Σιμάνα. Στον ίδιο το Σιμάνα οφείλουμε και τον τελικό απολογισμό της δράσης των Ταγμάτων Ασφαλείας, λίγο μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Σε αναφορά του προς το Γενικό Επιτελείο των SS (2-11-1944), εκτιμά ότι τα μεν εθελοντικά τάγματα "ήταν πολύτιμες βοηθητικές μονάδες στην ενεργή καταπολέμηση των συμμοριών" από τη Βέρμαχτ, τα δε ευζωνικά τμήματα "πολέμησαν τον Κομμουνισμό και τις συμμορίες του ΕΛΑΣ με αξιοσημείωτη επιτυχία". Την εκτίμησή του θα συμμεριστεί, στην υπηρεσιακή του απάντηση την 10-11-1944 και ο αρχηγός των SS, Χάϊνριχ Χίμλερ με το εξής τηλεγράφημα:

"Σας εκφράζω τα συγχαρητήριά μου, επειδή κατορθώσατε να οργανώσετε τα υγιή και νομοταγή στοιχεία του Ελληνικού λαού στα τμήματα των Ελλήνων εθελοντών καθώς και των Ευζώνων, και να τα οδηγήσετε σε άψογη συνεργασία με τα δικά μας γερμανικά τμήματα στον αγώνα κατά των μπολσεβίκων συνωμοτών μέχρι την τελευταία μέρα".

Οι άντρες των Ταγμάτων Ασφαλείας αποτελούσαν τα κατακάθια της τότε Ελληνικής κοινωνίας. Βαρυποινίτες κατάδικοι και υπόδικοι, μαυραγορίτες, φανατικοί αντικομμουνιστές, βασανιστές της Μεταξικής περιόδου, συγκρότησαν ομάδες εφόδου εφοδιασμένες με αμιγή Γερμανικό οπλισμό έχοντας στόχο την ΕΑΜική αντίσταση.

Το τραγικό είναι πως ένα τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου επέλεξε το δρόμο της ανοιχτής συνεργασίας με τους κατακτητές. Ησαν οι γνωστοίΚουϊσλινγκ που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις υπό τους Τσολάκογλου, Κορυζή, Λογοθετόπουλο και Ιωάννη Ράλλη. 
Με την ενίσχυση αυτών των κυβερνήσεων και των Γερμανών σχηματίστηκαν τα φασιστικά κόμματα Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις (ΕΣΠΟ), και Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ).

Οπως ήταν αναμενόμενο, οι ταγματασφαλίτες ταυτίσθηκαν με την πιο σκοτεινή πλευρά της δράσης των κατοχικών στρατευμάτωνΜπλόκα, κάψιμο χωριών, μαζικές εκτελέσεις αμάχων. Συχνά μάλιστα αποδείχθηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως κατηγορώντας λ.χ. τους εκπροσώπους του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σαν "τροφοδότες των συμμοριτών" ή διαμαρτυρόμενοι για την "επιείκεια" των Γερμανών απέναντι στους αιχμάλωτους "κομμουνιστές".

Πηγή: Ιστορικά ντοκουμέντα και ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.

Ναζί στην υπηρεσία των ΗΠΑ

Tvxs Ιστορία


Του Γιώργος Στάμκος
Καλοφυλαγμένο μυστικό επί δεκαετίες υπήρξε η ανίερη συμμαχία που συνέπτυξε μεταπολεμικά το κράτος των ΗΠΑ με τα υπολείμματα του ηττημένου ναζιστικού καθεστώτος και συγκεκριμένα με Ναζί επιστήμονες και στρατιωτικούς που θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν και να καταδικαστούν ως εγκληματίες πολέμου. Με καθυστέρηση σχεδόν επτά δεκαετιών η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνωρίζει πλέον πως οι μυστικές υπηρεσίες της στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου χρησιμοποίησαν ως κατασκόπους κ.α. εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης περισσότερους από χίλιους Ναζί, παραβλέποντας το γεγονός πως οι πιο πολλοί ήταν  εγκληματίες πολέμου.
Η εφημερίδα The New York Times σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ στο φύλλο της Δευτέρας 27 Οκτωβρίου 2014 αποκάλυψε, έπειτα από σχετική έρευνα εγγράφων κρατικών υπηρεσιών, κυρίως της CIA και του FBI, που αποχαρακτηρίστηκαν πρόσφατα, ότι  αυτή "η ευρεία χρησιμοποίηση των Ναζί κατασκόπων έλαβε διαστάσεις κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και υποστηριζόταν από τους δυο τιτάνες των μυστικών υπηρεσιών της δεκαετίας του 1950, τον επί μεγάλο διάστημα αρχηγό του FBI Xουβερ και τον διευθυντή της CIA Άλεν Ντάλες". Έτσι, ακόμη κι αν κάποιος αποκάλυπτε την ύπαρξη ενός Γερμανού εγκληματία πολέμου στο έδαφος των ΗΠΑ και ζητούσε από το αμερικάνικο Υπουργείο Δικαιοσύνης  τη σύλληψή του, τότε  παρενέβαινε από τη σκιά κάποια μυστική υπηρεσία και σταματούσε κάθε περαιτέρω ενέργεια.  Μια τέτοια περίπτωση ήταν ο αξιωματικός των SS Ότο φον Μπόλσβιγκ, έμπιστος σύμβουλος του διαβόητου Άντολφ Άιχμαν και συγγραφέας του “Μεθοδολογίου για το πώς πρέπει να τρομοκρατούνται οι Εβραίοι”. Αυτός είχε το 1954 την προσωπική κάλυψη του τότε αρχηγού του FBI κι έτσι εξουδετερώθηκε  η εντολή του Υπουργού Δικαιοσύνης για τη σύλληψη του.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις των NY Times o Αμερικανικός Στρατός, η CIA καθώς και άλλες κρατικές υπηρεσίες "αξιοποίησαν τουλάχιστον χίλιους πρώην Ναζί και συνεργάτες τους ως κατασκόπους και πληροφοριοδότες μετά τον πόλεμο”, με βάση και την παραδοχή του Ρ. Μπράιτμαν, που ήταν μέλος του κυβερνητικού συμβουλίου που έκανε τον καταμερισμό των Γερμανών εγκληματιών πολέμου.
Ακόμη κι όταν τέλειωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, και συγκεκριμένα το 1994 το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ετοιμαζόταν να παραπέμψει σε δική κάποιον συνεργάτη των Ναζί και της Γκεστάπο με το όνομα Αλεξάντρας Λιλέικις, κατά του οποίου υπήρχαν συγκεκριμένα στοιχειά ότι με διαταγή του εκτελέστηκαν με πολυβόλο 60.000 Εβραίοι στη Λιθουανία. Ωστόσο η CIA εμπόδισε κάθε ενέργεια εναντίον του. Ο λόγος; Το 1952 τον είχε στρατολογήσει ως κατάσκοπο στην τότε Ανατολική Γερμανία με μισθό 1.700 δολάρια το χρόνο (εκείνης της εποχής) και δυο χρόνια αργότερα μετακινήθηκε στην Αμερική, πάντοτε στην υπηρεσία της CIA.
Αυτές οι περιπτώσεις όμως αποτελούν μονάχα την κορφή του παγόβουνου, καθώς δεν είναι πλέον μυστικό πως αρκετοί Ναζί επιστήμονες, που ήταν εγκληματίες πολέμου, βρισκόταν πίσω από την μεταπολεμική τεχνολογική υπεροχή των ΗΠΑ. Επιστήμονες, τεχνογνωσία και γερμανική τεχνολογία ήταν άλλωστε ένα από τα πολυπόθητα λάφυρα του πολέμου, όπως παραδέχθηκε το 1944 και ο Υποστράτηγος σερ Ρόναλντ Γουίκς, υπαρχηγός του ΓΕΣ της Μεγάλης Βρετανίας: «Ο γερμανικός εξοπλισμός είναι ανώτερος από τον δικό μας. Η άμεση απόκτηση των γερμανικών προγραμμάτων για την έρευνα, σχεδίαση και ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, αποτελεί τον βασικότερο μεταπολεμικό στόχο, συνιστώντας ενδεχομένως και τη μοναδική μορφή πολεμικών αποζημιώσεων που είναι δυνατόν να αποσπαστεί από τη Γερμανία».
Ναζί επιστήμονες: τα λάφυρα των Συμμάχων
Μετά την κατάληψη και συνθηκολόγηση της Γερμανίας στις 8 Μαΐου του 1945, οι Σύμμαχοι ρίχτηκαν σ’ έναν φρενήρη αγώνα δρόμου για την απόκτηση της «μερίδας του λέοντος» τόσο της ναζιστικής τεχνολογίας, όσο και των Γερμανών επιστημόνων που την ανέπτυξαν. Πυρηνικοί αντιδραστήρες, αεροσκάφη Στελθ, συνθετικά καύσιμα, πύραυλοι V-2, πυραυλοκινητήρες, συστήματα τηλεκατεύθυνσης, κινητήρες jet, αλλά και αποτελέσματα πολλών βιοϊατρικών ερευνών και πειραμάτων (κυρίως πάνω σε αιχμαλώτους πολέμου και σε «αναλώσιμες» μειονότητες), ήταν κάποια από τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα της Ναζιστικής Γερμανίας, που Αμερικανοί και Ρώσοι έδωσαν πραγματική μάχη για να τα αποκτήσουν και να τα αναπτύξουν για λογαριασμό τους. Μάλιστα έχει υποστηριχθεί πως η λαφυραγωγία των ναζιστικών σχεδίων, τεχνολογιών και επιστημόνων πυροδότησε την εξοπλιστική κούρσα του Ψυχρού Πολέμου!
Το καλοκαίρι του 1945 πολλοί Γερμανοί επιστήμονες, τεχνικοί και ειδικοί ήταν ήδη έγκλειστοι σε διάφορα στρατόπεδα των Ρώσων, Αμερικανών και Βρετανών, που ανταγωνίζονταν σκληρά για τη στρατολόγηση και την εξασφάλιση των υπηρεσιών τους. Δεν είχε σημασία αν οι περισσότεροι Γερμανοί επιστήμονες ήταν εγκληματίες πολέμου και είχαν υπηρετήσει πιστά τον ναζιστικό σκοπό. Η προοπτική της απώλειας των επιστημονικών και βιομηχανικών υπηρεσιών που θα προσέφεραν όλοι αυτοί οι Γερμανοί ειδικοί ανάγκασε τους Συμμάχους να τους περάσουν μαζικά μέσα από μια «κολυμπήθρα του Σιλωάμ», και να τους αθωώσουν έτσι ώστε να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες τους.
Βέβαια δεν μπόρεσαν να εξιλεωθούν έτσι όλοι οι Ναζί επιστήμονες, ειδικά όσοι είχαν την ευθύνη των λεγόμενων «ιατρικών πειραμάτων» του Νταχάου ή των βιοϊατρικών πειραμάτων σε κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, που έβρισκαν έτσι φρικτό θάνατο στο βωμό της ναζιστικής “επιστήμης”. Όταν στη Δίκη της Νυρεμβέργης δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» ορισμένοι Γερμανοί επιστήμονες, κανένας επιστήμονας που εργάστηκε στο στρατόπεδο του Νταχάου δεν δήλωσε μεταμέλεια. Μάλιστα ο δρ. Καρλ Μπραντ (Carl Brandt), ο προσωπικός θεραπευτής του Χίτλερ, όταν ρωτήθηκε από τους δικαστές «τι είναι αυτό που κάνει ένα πείραμα σημαντικό ή ασήμαντο», απάντησε κυνικά πως δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα σ’ ένα πείραμα χωρίς να πληρωθεί ένα συγκεκριμένο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές. Αμερικανοί δικαστές και ψυχίατροι χαρακτήρισαν τους περισσότερους Ναζί επιστήμονες «νευρωτικούς ψυχοπαθείς», όπως άλλωστε και τον αρχηγό τους, τον Αδόλφο Χίτλερ. Από τους Ναζί επιστήμονες που δικάστηκαν στη Δίκη της Νυρεμβέργης οι επτά, ανάμεσά τους και ο δρ. Μπραντ, εκτελέστηκαν και οι εννέα παρέμειναν στη φυλακή για πολλά χρόνια. Οι έρευνες τους όμως πάνω στο Mind Control, στη χορήγηση μεσκαλίνης και στην ύπνωση, ενέπνευσαν τους Αμερικανούς συναδέλφους τους που εργάστηκαν αργότερα για λογαριασμό της CIA…
Η περίπτωση του Βέρνερ φον Μπράουν
Για να μπορέσει η αμερικανική κυβέρνηση να επωφεληθεί στο έπακρο από την εμπειρία και τις γνώσεις των περισσοτέρων Ναζί επιστημόνων, που λόγω του παρελθόντος τους δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν με τυπικούς όρους μια βίζα μετανάστευσης στις ΗΠΑ, δημιούργησαν μια σειρά από μυστικά προγράμματα, όπως το PAPERCLIP, PROJECT 63, NATIONAL INTEREST κ.α. Εκτιμάται πως μέσω αυτών των μυστικών προγραμμάτων περισσότεροι από 1.000 Ναζί επιστήμονες και οι οικογένειές τους μεταφέρθηκαν μυστικά στις ΗΠΑ και εργάστηκαν στη συνέχεια για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης.  
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του «πατέρα» της πυραυλικής τεχνολογίας Βέρνερ φον Μπράουν (Verner von Braun). Ο φον Μπράουν ήταν υπεύθυνος του μυστικού ναζιστικού πυραυλικού προγράμματος κατασκευής των V-2, ο πρώτος πύραυλος των οποίων κτύπησε το Λονδίνο τον Σεπτέμβριο του 1944. Οι πύραυλοι αυτοί εκτοξεύονταν από τη βάση του Peenemunde στη Βαλτική Θάλασσα, και αποτελούσαν τμήμα των λεγόμενων «θαυματουργών όπλων» που σύμφωνα με τον Χίτλερ θα εξασφάλιζαν την τελική επικράτηση των Γερμανών στο πόλεμο. Οι πρωτοποριακοί αυτοί πύραυλοι κατασκευάζονταν στο εργοστάσιο στο Μίτλεβερκ, όπου και παρείχαν καταναγκαστική εργασία χιλιάδες κρατούμενοι από το γειτονικά στρατόπεδο συγκέντρωσης «Ντόρα», όπου δούλεψαν μέχρι θανάτου τουλάχιστον 20.000 αιχμάλωτοι. Όταν το 1945 οι Αμερικανοί στρατιώτες μπήκαν σ’ αυτό το στρατόπεδο ανακάλυψαν έκπληκτοι 6.000 φρέσκα πτώματα, καθώς οι Ναζί προσπαθούσαν έστω και την τελευταία στιγμή να σβήσουν τα ίχνη και τις μαρτυρίες των εγκλημάτων τους. Οι ελάχιστοι επιζήσαντες μάρτυρες είπαν πως οι εργάτες-αιχμάλωτοι έτρωγαν μόνον μία φέτα ψωμί με μαργαρίνη την ημέρα, δέρνονταν καθημερινά, ενώ όταν κάποιοι απ’ αυτούς προσπάθησαν να σαμποτάρουν το πρόγραμμα ουρώντας… πάνω στους πυραύλους, κρεμάστηκαν μαζικά μέσα στις σήραγγες όπου δούλευαν! Φυσικά και ο φον Μπράουν ήξερε για όλα αυτά, ενώ συνεργάζονταν με τον διοικητή του στρατοπέδου Δρ. Άλμπιν Σαβάτζι, που ήταν υπεύθυνος αυτής της θανάσιμης μεταχείρισης… 
Αν και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η «Έκθεση Ασφαλείας OMGUS» περιέγραφε τον φον Μπράουν ως «ένθερμο Ναζιστή» και «απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ», εντούτοις αυτό δεν εμπόδισε, αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, τη στρατολόγηση του από την αμερικανική κυβέρνηση. Μαζί με τον προϊστάμενό του Γουόλτερ Ντόρνμπεργκερ και τουλάχιστον 100 ακόμη Γερμανούς πυραυλικούς επιστήμονες και ειδικούς, που εργάζονταν στο πρόγραμμα V-2, ο φον Μπράουν, που παραδόθηκε οικειοθελώς στους Αμερικανούς στη Βαυαρία στις αρχές του 1945, κατέληξε, μέσω του προγράμματος PAPERCLIP, σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην έρημο του Νέου Μεξικού, όπου και ανέπτυξε την πρωτοποριακή πυραυλική του τεχνολογία για λογαριασμών των νικητών Αμερικανών.
Χάρη στον φον Μπράουν και στους συνεργάτες οι ΗΠΑ ανέκτησαν την πρωτοπορία στην πυραυλική τεχνολογία και στην εξερεύνηση του διαστήματος, κλείνοντας έτσι το χάσμα που τους χώριζε από τους Σοβιετικούς που πρώτοι εκτόξευσαν δορυφόρο (Σπούτνικ, 4.10.1957) και άνθρωπο (Γιούρι Γκαγκάριν, 12.4.1961) στο διάστημα.
Όταν οι πύραυλοι Saturn Ι, ΙΒ, και V, που ανέπτυξε η ομάδα του φον Μπράουν για λογαριασμό της Αμερικής, οδήγησαν σε επιτυχία το πρόγραμμα Απόλλων 11, με την πρώτη προσελήνωση στη Θάλασσα της Γαλήνης στις 20 Ιουλίου του 1969, λίγοι θυμόντουσαν πως πίσω απ’ αυτή την κοσμοϊστορική επιτυχία κρύβονταν ένας Ναζί επιστήμονας, που αντί να καταδικαστεί κι αυτός ως εγκληματίας πολέμου εξαγόρασε με κάποιον τρόπο την ποινή του πουλώντας τις εξειδικευμένες υπηρεσίες του στην ανερχόμενη υπερδύναμη των ΗΠΑ. Μετά την επιτυχή προσελήνωση ο φον Μπράουν, έχοντας βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του αμερικανικού Τύπου, έγραψε σε επιστολή του στον Αμερικανό απόστρατο αντιστράτηγο Τζούλιους Κλάιν: «Είναι αλήθεια πως υπήρξα μέλος της ελίτ ως SS του Χίτλερ… Θα εκτιμούσα αν κρατούσατε αυτή την πληροφορία για τον εαυτό σας, διότι η όποια δημοσιότητα θα έβλαπτε το έργο μου και τη NASA». Στην ουσία όμως η αμερικανική κυβέρνηση συγκάλυψε το γεγονός πως όταν ο Νηλ Άρμοστρονγκ πάτησε στην επιφάνεια της Σελήνης στην ουσία πατούσε στις στάχτες των χιλιάδων ανθρώπων που είχαν πεθάνει στο στρατόπεδο όπου κατασκευάζονταν οι V-2…
Τα «αεροπορικά πειράματα» του Νταχάου
Αν και η περίπτωση του Βέρνερ φον Μπράουν υπήρξε η πλέον χαρακτηριστική του προγράμματος PAPERCLIP, δεν ήταν όμως και η μοναδική. Μέσω του ίδιου προγράμματος εισήλθαν στη Γερμανία και Ναζί γιατροί, όπως ο Δρ. Αλμπέρτους Στρούγκχολντ, που το 1961 διορίστηκε επικεφαλής του Ιατρικού Τμήματος Αεροδιαστήματος της Αμερικανικής Αεροπορίας. Για το έργο του ο Δρ Στρούγκχολντ τιμήθηκε με το Μετάλλιο Αμερικανισμού κι άλλες τιμητικές διακρίσεις. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Δρ Στρούγκχολντ ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Αεροπορικής Ιατρικής της Λούφτβαφε, γνωστή για τα περιβόητα «ιατρικά πειράματα» σε κρατούμενους του Νταχάου. Ωστόσο, αν και οι στρατιωτικοί προϊστάμενοί του και οι στενοί συνεργάτες του κατηγορήθηκαν ως εγκληματίες πολέμου και τελικά καταδικάστηκαν, ο ίδιος ούτε καν εκλήθη ως μάρτυρας! Ο λόγος ήταν πως είχε ήδη προλάβει να στρατολογηθεί και αυτός μέσω του προγράμματος PAPERCLIP και πλέον εργαζόταν για λογαριασμό της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Οι πληροφορίες που έχουμε για τα περιβόητα «ιατρικά πειράματα» που έγιναν στο Νταχάου από Ναζί επιστήμονες, όπως ο Δρ Στρούγκχολντ, είναι το λιγότερο ανατριχιαστικές. Στο στρατόπεδο του Νταχάου οι Ναζί γιατροί έκαναν επιστημονικές έρευνες, με γνώμονα πάντα τη στρατιωτική τους εφαρμογή. Οι κρατούμενοι του στρατοπέδου ήταν αναλώσιμοι. Έτσι τα «πειραματόζωά» τους σπάνια επιβίωναν. Εκεί πραγματοποιήθηκαν από S.S. γιατρούς και πειράματα για να διαπιστωθεί ο ακριβής χρόνος που μπορούσε να επιζήσει ένας αεροπόρος, που θα πετούσε πάνω από τον παγωμένο Βόρειο Ατλαντικό το μήνα Φεβρουάριο (δυστυχώς χρησιμοποιήθηκαν κρατούμενοι στο ρόλο των «αεροπόρων»). Η πληροφορία αυτή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τη εμπόλεμη Γερμανία, που φιλοδοξούσε να στείλει τα βομβαρδιστικά της αεροσκάφη ν’ αδειάσουν τα φορτία τους στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Με διαταγή λοιπόν του ίδιου του Χάινριχ Χίμλερ οι γιατροί του Νταχάου χρησιμοποιούσαν τεράστιες δεξαμενές παγωμένου νερού, που ήταν εφοδιασμένες με χρονόμετρα, για να καταγράψουν το χρόνο που απαιτούνταν μέχρι να πεθάνουν μέσα τους οι κρατούμενοι. Σε άλλα πειράματα «αεροπορικής ιατρικής» οι τρόφιμοι του στρατοπέδου συνθλίβονταν μέχρι θανάτου μέσα σε θαλάμους υψηλής πίεσης (σαν να έπεσε ξαφνικά κάποιος από ύψος 13.000 μέτρων), προκειμένου να μάθουν οι γιατροί πόσο ψηλά θα μπορούσαν να πετάξουν με ασφάλεια οι Γερμανοί πιλότοι. Σε κάποιους έδιναν υποχρεωτικά να πιουν θαλασσινό νερό, για να δουν αν οι Γερμανοί πιλότοι που καταρρίπτονταν στη θάλασσα μπορούσαν να επιζήσουν πίνωντας θαλασσινό νερό. Κάποιοι άλλοι πυροβολούνταν σκόπιμα και κατόπιν χορηγούνταν ενέσιμα σ’ αυτούς μια ειδική θρομβωτική ουσία, για να δοκιμαστεί κατά πόσο μπορούσαν οι πληγές τους να κλείσουν. Και η παρέλαση των πειραμάτων της φρίκης δεν έχει τέλος…
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Είναι αλήθεια πως το πρόγραμμα PAPERCLIP υπήρξε αρχικά αντικείμενο διαμάχης, όπως αποδεικνύεται κι από ένα έγγραφο του Υπουργείου Στρατιωτικών των ΗΠΑ με ημερομηνία 27 Νοεμβρίου 1946. Σ’ αυτό ο  Στρατηγός Γκρόουβς, διευθυντής του Σχεδίου Μανχάταν, με αφορμή τη στρατολόγηση του Γερμανού φυσικού Otto Hahn, έγραφε πως δεν επιθυμεί να χρησιμοποιούνται στο Project Manhattan, είτε άμεσα είτε έμμεσα, οι υπηρεσίες των ξένων επιστημόνων που βρισκόντουσαν στις ΗΠΑ, «φωτογραφίζοντας» έτσι τους Ναζί επιστήμονες. Ο ίδιος δεν έφερε αντίρρηση στο να πολιτογραφηθούν οι Γερμανοί επιστήμονες ως Αμερικανοί πολίτες, διότι αυτό θα συνέβαλε σημαντικά στην ευημερία των Ηνωμένων Πολιτειών. Όμως αρνούνταν την εμπλοκή τους σε μυστικά στρατιωτικά προγράμματα και σε ιατρικά πειράματα στο χώρο των ΗΠΑ. Όπως ήταν φυσικό οι αντιρρήσεις του Στρατηγού Γκρόουβς δεν ελήφθησαν καθόλου υπόψιν και πάνω από χίλιοι Ναζί επιστήμονες παρέλασαν από τα στρατιωτικά και όχι μόνον εργαστήρια των ΗΠΑ, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους για λογαριασμό του «Ελεύθερου Κόσμου». Βέβαια και οι Σοβιετικοί από την πλευρά τους έκαναν κάτι το αντίστοιχο αιχμαλωτίζοντας και στρατολογώντας πολλούς Ναζί επιστήμονες που εργάστηκαν στη συνέχεια για τα δικά τους προγράμματα. Η διαφορά όμως ήταν πως οι περισσότεροι Ναζί επιστήμονες επέλεγαν να πάνε εθελοντικά στις ΗΠΑ, προσδοκώντας και οικονομικά οφέλη, ενώ όσοι πήγαιναν στη Σοβιετική Ένωση αναγκάζονταν να το κάνουν. Έτσι σε γενικές γραμμές οι ΗΠΑ επωφελήθηκαν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις υπηρεσίες των Ναζί επιστημόνων σε σχέση με τη Σοβιετική Ένωση. Μάλιστα, μετά την κατάρρευση της τελευταίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και πολλοί Σοβιετικοί και Ρώσοι επιστήμονες κατέφυγαν κι αυτοί με τη σειρά τους στις ΗΠΑ πουλώντας τις πολύτιμες υπηρεσίες τους τόσο στην αμερικανική κυβέρνηση και στη CIA, όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Πρόκειται για μια επανάληψη της ιστορίας, όπου οι ηττημένοι, εκτός των άλλων, προσφέρουν και τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά τους στους νικητές. Ειδικά σε περιόδους πολέμων και μεγάλων κρίσεων ισχύει δυστυχώς το «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» και οι πιο εξειδικευμένοι και μορφωμένοι ξέρουν να ελίσσονται και να επιβιώνουν πουλώντας τις υπηρεσίες τους, ακόμη και στους μέχρι πρότινος εχθρούς. Άλλωστε είμαστε πολιτισμένη κοινωνία όσο ακόμη δουλεύουν οι μηχανές, έχουμε ηλεκτρισμό και τα ψυγεία γεμάτα. Αν πέσει όμως το σκοτάδι και η πείνα, τότε γινόμαστε πρωτόγονοι και κανίβαλοι. Για να μην γίνουμε κάτι τέτοιο πρέπει να θυμόμαστε πάντα πως  «Ο άνθρωπος είναι ένα καλάμι, το πιο αδύναμο στη φύση, αλλά είναι ένα καλάμι που σκέφτεται. Δεν χρειάζεται δα και να ταρακουνηθεί το σύμπαν για να το συνθλίψει. Φτάνει μόνο λίγος ατμός, μια σταγόνα νερού για να θανατωθεί. Αλλά ακόμα κι αν το συνέθλιβε το σύμπαν, ο άνθρωπος θα ήταν ανώτερος από αυτό που τον θανάτωσε, καθώς γνωρίζει ότι πεθαίνει και αναγνωρίζει την υπεροχή του σύμπαντος σε σχέση με αυτόν…».  Μπλέηζ Πασκάλ, Στοχασμοί, 1669.
Από το tvxs.

Τρισδιάστατη τέχνη αλλάζει την όψη κτηρίων


Αν συμπαθείτε την τρισδιάστατη τέχνη, είναι βέβαιο ότι θα λατρέψετε και τις τρισδιάστατες δημιουργίες του  καλλιτέχνη John Pugh.

Χρωμάτισε ολόκληρους τοίχους οικοδομών με καταπληκτικά τρισδιάστατα έργα τέχνης που πραγματικά μαγνητίζουν το βλέμμα των περαστικών!

Είναι ίσως μια πολύ καλή λύση για να ομορφύνουν οι πόλεις και να σπάσει η μονοτονία του γκρίζου τσιμέντου, δίνοντας ταυτόχρονα μια εύθυμη νότα στη «μουντή» καθημερινότητα των πολιτών.







Από το zoygla.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

ΠΩΣ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΕΤΣΙ;


ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ


Γιάννα Αγγελοπούλου: 10+1 υπέροχες τρολιές για το αυριανό πάρτυ

Του Ανδρέα Ρουμελιώτη


"Βίλα Γιάννα, πλατεία ελευθερίας, παλιό Ψυχικό. Ελάτε να περάσουμε ένα επαναστατικό Σαββατόβραδο στο γνωστό σ' όλους τους αγωνιστές αναρχοκομουνιστικό στέκι της συντρόφισσας Γιάννας Αγγελοπούλου! Υγεία, Καύλα κι Επανάσταση! Είσοδος ελεύθερη, φέρτε μόνο μπίρες, με τα άδεια μπουκάλια η Γιάννα θα φτιάξει μολότωφ!" γράφει η πρόσκληση,  με χιλιάδες αποδέκτες, της  σελίδας στο facebook Πάρτυ στην αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της συντρόφισσας Γιάννας.
Δεν ηδυνήθην να απορρίψω την πρότασιν που μου εγένετο διά την συμμετοχήν μου εις το αυριανό πάρτι εις την αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της συντρόφισσας Γιάννας. Κι αυτό διά ιστορικούς λόγους.
Η αφεντομουτσουνάρα μου συνεπικουρούμενη από τον – επίσης – σύντροφο Τζίμη (Πανούση) την σ. Λιάνα (Κάνέλλη)  και άλλους  επαναστάτες, ήτο εκείνη που έκαμε κατάληψη όταν η σ.  Γιάννα έκλεισε τον ραδιοσταθμό «City 99,5», όπου εργαζόμασταν ως (υψηλο)μισθωτοί σκλάβοι, απαιτώντας την απαλλοτριώσης της συχνότητας, των μηχανημάτων και την αυτοδιαχείριση του σταθμού.
Η φάρσα της ιστορίας είναι ότι μετά από (όχι και τόσο) σκληρές διαπραγματεύσεις, που έλαβαν χώραν μεταξύ της συντρόφισσας ιδιοκτήτριας και των εκπροσώπων μας σ. Γιάννη Προβή και σ. Λάμπη Ταγματάρχη, η Ρόζα Λούξεμπουργκ της Φιλοθέης όχι μόνο αποδέχθηκε να μας δωρίσει τον σταθμό αλλά μας έδινε και για έξι μήνες τα πολυτελέστατα γραφεία της, μέχρι να μπορέσουμε με την ησυχία μας να βρούμε νέα επαναστατική στέγη...  
Ήμασταν τόσο (μα τόσο!) μαλάκες και στενοκέφαλοι που τσακωθήκαμε μεταξύ μας και χάσαμε μια μοναδική ευκαιρία να αυτοδιαχειριστούμε τον City, τον διαρκώς ανερχόμενο ραδιοσταθμό που κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο τη νεανική εξέγερση το 2008, όταν δολοφόνησαν τον Αλέξη  Γρηγορόπουλο.
Παρακαλούνται όσοι προσέλθουν στο πάρτι.....να πληρώσουν μόνο με τέτοια χιλιάρικα.....ατσαλάκωτο χαρτί για να μην κάνει ζάρες το μουτράκι της Ιωάννας

Καιγόταν η Αθήνα για τον Γρηγορόπουλο

Το άγριο θεριό της νιότης έκαιγε την Αθήνα. Οι μαθητές πετροβολούσαν τα αστυνομικά τμήματα. Ο Τζιμάκος έπαιζε αντάρτικα, μέχρι κι ο πάντα μετριοπαθής Κώστας Γιαννακίδης (Ο Citizen, η «λουλουδού») είχε βαφτεί με τα χρώματα του πολέμου. Σκότωσαν ένα παιδάκι 15 χρονών οι δολοφόνοι!
Μπήκα στο στούντιο αποφασισμένος: αυτή να είναι η τελευταία μου εκπομπή.
 Δεν λέγονται στο ιδιωτικό ραδιόφωνο όσα ξεστόμισα εκείνες τις άγριες μέρες. Στο πλατό έπαιζε ο «Αλέξης» του Διονύση Σαββόπουλου: «την νύχτα αυτή η αστυνομία/μάζεψε τους αλήτες απ’ το πάρκο/πλάκωσε το 100/κι ακουγόταν ως εδώ η σειρήνα/φύγε όσο έμεινε καιρός/γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα/πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός/και το στόμα μου φαρμάκι απ’ τα τσιγάρα/το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός/μια διαδήλωση κοιτώ μέσα απ’ τα τζάμια...
Εκατοντάδες τα μηνύματα: «Να πάρουμε τα όπλα, να τους πολεμήσουμε»! «Χαλαρά παιδιά»... τόλμησα και είπα. «Πουλημένε»! Εκείνες τις μέρες είίδα τους «Πυρήνες της Φωτιάς» να ‘ρχονται...
 

Η συντρόφισσα Γιάννα στο στούντιο

Αίφνης, σκάει μύτη η συντρόφισσα στο στούντιο. Ήμουνα έτοιμος να της (την) πω: «Απολύομαι, χρυσή μου, και τρελαίνομαι»! 
Εκείνη όμως ορμάει πρώτα στον Πανούση και του φιλάει την μουσούδα. Δεν έχω δει πιο σουρεαλιστική σκηνή. Μου σφίγγει θερμά το χέρι: «συγχαρητήρια, μας κάνετε να νιώθουμε υπερήφανοι». Δεν πάει καλά η μανδάμ, σκέφτηκα, κάτι πίνει και δεν μας δίνει.
Μετά έβλεπτα στην οθόνη του υπολογιστή μου να ‘ρχονται συνέχεια οργισμένα μηνύματα απ’ τα παιδιά της. «Αποκλείεται, κάποιος κάνει φάρσα». Κι όμως...
Αργότερα, είδα τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο στους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα και διάβασα ότι πρωτοστατούσε στο κίνημα «Occupy Wall Street», έτρεχε με ακτιβιστές στο Ελ Σαλβαδόρ και έφτιαχνε σπίτια για φτωχούς. 
Είχε , λέει, το γονίδιο του Άγγελου Αγγελόπουλου, αδελφού του παππού του, που πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν γραμματέας οικονομικών στην Κυβέρνηση του Βουνού 
* Μόνο συγκίνηση για αυτό το σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο που δείχνει την συντόφισσα Γιάννα στο πλευρό του Κροπότκιν όταν αυτός ξεψυχούσε στο νεκροκρέβατο. *
 

Η μαύρη δερμάτινη καπαρντίνα της KGB, το διαμαντένιο δαχτυλίδι, εγώ και η Γιάννα

Μόλις είχα γυρίσει απ΄το Παρίσι και φόραγα μια μαύρη, μακριά ως τον αστράγαλο, δερμάτινη καπαρντίνα. "Άνηκε σε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της KGB", μου την διαφήμιζε ο πωλητής μεταχειρισμένων ρούχων στο δεύτερο υπόγειο απέναντι απ’ το μουσείο Μπομπιντού. 
Πράγματι, αυτή καπαρντίνα είναι τρομακτική, από μόνη της χωρίς τον πράκτορα μέσα. Έχει 16 τσέπες! Για τα περίστροφα, τα στιλέτα και τις χειροβομβίδες... 
 «Αν μπορείτε να ανεβείτε τώρα στο γραφείο της, σας θέλει», μου είπε ευγενικά η διευθύντριά της.
Είμαι σίγουρος ότι τρόμαξε που με είδε έτσι με τα μούσια, το μάτι να γυαλίζει, ντυμένο εκτελεστή της KGB απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια. Εκείνη είχε κάπως διαφορετικό styling απο μένανε. Ένα μπας κλας ταγεράκι Luis Vuitton κι ένα δαχτυλίδι μ’ ένα τεράστιο διαμάντι που έβγαζε μάτι.

* Οι ετοιμασίες συνεχίζονται! *
 
«Μου αρέσει να γνωρίζω ανθρώπους σαν κι εσάς από κοντά», μου είπε και με σκλάβωσε, γιατί ξέρω τι πάει να πει μοναξιά και ανία. «Ακούστε κύριε Ρουμελιώτη, θα ήθελα να ξέρετε ότι δεν έχω πρόβλημα που χτυπάτε την κυβέρνηση (σσ: του Κωστάκη του Καραμανλή τότε), είμαι κι εγώ, όπως κι εσείς, οργισμένη που δολοφόνησαν αυτό το παιδάκι. Σας εμπιστεύομαι, πείτε ό,τι πιστεύετε. Άλλωστε, η οικογένειά μας δεν έχει δεσμεύσεις. Οι επιχειρήσεις μας είναι στο εξωτερικό και δεν έχουμε συμφέροντα και διαπλοκές εδώ στην Ελλάδα».
Χτυπούσε την δαχτυλιδιά με δύναμη πάνω στο πανακρίβου γραφείο της. "Ω Θε μου να της αποκολληθεί ο διαμάντης - να πέσει κάτω, χωρίς να το χαμπαριάσει, να σκύψω να τον σουφρώσω και να φύγω Μπαχάμες μεριά, να μην ξαναδουλέψω ποτές στην μισθώτη σκλαβιά", σκέφτηκα ο αθεόφοβος. Αλλά δεν έλεγε να αποκολληθεί το αναθαματισμένο, γκαμώ την ατυχία μου - γκαμώ!
Μας δώριζε τον «City 99,5»  και δεν τον πήραμε...
Δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων να αυτοδιαχειριστούμε τον «City 99,5» κι ας μας τον δώριζε. Κακά τα ψέμματα, φάγαμε γλυκό ψωμί απ’ την Γιάννα. Καλύψαμε τα γεγονότα εκείνου του άγριου Δεκέμβρη χωρίς καμία λογοκρισία σ’ ένα σταθμό που ο ανυποψίαστος τουρίστας θα χαρακτήριζε με το πρώτο άκουσμα: «αναρχικό»!
Μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Ολόκληρη η νόμιμη αποζημίωση, συν τρεις μισθοί, συν δύο για τα παντρεμένα ζευγάρια και έκανε ισόποση δωρεά με συμβολαιογραφική πράξη όλο το ποσό που πήρε απ’ την πώληση του ραδιοσταθμού στο «Συγκρότημα Λαμπράκη» (πλέον BHMA FM).
*Φωτογραφία Ντοκουμέντο: Από πάρα πολύ παλιά στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο η Γιάννα μας, απολάμβανε την εκτίμηση του Μπακούνιν. *
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το αυριανό πάρτι στην Αυτοδιαχειριζόμενη Βίλα Φιλοθέης

Η αφεντομουτσουνάρα μου, από τους πρώτους καταληψίες – αυτοδιαχειριστές (σ.σ.: τον Σούλτα τον ανέφερα;), δεν θα ημπορούσε να μην αποδεχθεί την πρό(σ)κληση για το αυριανό πάρτι στην αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της Φιλοθέης και την κανιβαλίστικη συμμετοχή μου στο σχετικό τρολάρισμα. 
Πώς της έκανα το κονέ με τον Τσίπρα...  
Για να σας πω την πάσα αλήθεια, εμένανε τουλάχιστον, καθόλου δεν με ξένισε η υποστήριξη της συντρόφισσας στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο λόγω εκείνου του: «η δουλειά μας είναι εκτός Ελλάδας, δεν έχουμε συμφέροντα και διαπλοκή εδώ», αλλά και γιατί έκανα το... "προξενειό" της Γιάννας με τον Τσίπρα. 
Το 2008, τον κάλεσα και ήρθε στο στούντιο με τα δισκάκια του και κάναμε μια δίωρη εκπομπή μαζί: "Ανάποδα" με τον Ανδρέα Ρουμελιώτη και τον Αλέξη Τσίπρα. 
Έπαιζε ροκεντρολιές, Αγγελάκα, λέγαμε σοβαρά, κάναμε και χαβαλέ. Σταυροκοπιότανε η Λιάνα, που έφερα τον Αλέξη να κάνουμε μαζί εκπομπή στον σταθμό της Γιάννας. Έτσι ξεκίνησε το... ειδυλλιο.
 
Θα μου πείτε: "Ρε καραγκιόζη, της κάνεις αγιογραφία που χρέωσε την Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και δεν πρόκειται να ξεχρεώσουμε ούτε τρεις γενιές αργότερα"; 
Κουλ, ταβάριτς. Η συντρόφισσα δεν πρόκειται να κάνει δημόσια αυτοκριτική γι' αυτό, παρά μόνο στα όργανα του κινήματος. Όταν, με το καλό, ξαναλειτουργήσει η Βίλα Αμαλία, θα έρθει να απολογηθεί ενώπιον της συνελεύσεως. Όλοι αύριο στο πάρτι με σύνθημα: Υγεία, Καύλα, Επανάσταση!
Πηγή: Enallaktikos

Γιούχα στον Ντινόπουλο στο Περιστέρι

Κάτοικοι του Περιστερίου επιτέθηκαν φραστικά στον υπουργό Εσωτερικών που επισκέφτηκε την περιοχή μετά τις πλημμύρες.
Η οργή των κατοίκων που έχασαν περιουσίες και βρίσκονται αντιμέτωποι με ζημιές δεκάδων χιλιάδων ευρώ επισημαίνουν πως δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουν τα σπίτια και τα καταστήματά τους πλημμυρισμένα.
«Να φύγεις, τι ήρθες να κάνεις εδώ; Πόσα χρόνια κυβερνάτε; Ήρθες για να πάρεις σταυρούς;», του φώναζαν οι κάτοικοι, την ώρα που ο ίδιος έκανε δηλώσεις ζωντανά στον Σκάι.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Τα 16 πιο παλαβά πράγματα στα κλασικά "Χελωνονιντζάκια"

Με αφορμή τη νέα ταινία που βγαίνει αυτή τη βδομάδα, θυμόμαστε τα 16 πιο κουφά πράγματα από τα αγαπημένα μας Χελωνονιντζάκια.


Αυτή τη βδομάδα βγαίνει στις αίθουσες η νέα κινηματογραφική εκδοχή των "Teenage Mutant Ninja Turtles", των χελωνών νίντζα που γέμιζαν τις οθόνες των παιδικών μας χρόνων με χρώμα, πίτσα και καουμπάνγκα.
Δε μοιάζει ιδιαίτερα με αυτό που θυμόμαστε, αλλά από την άλλη έχουν περάσει και 25 χρόνια οπότε είναι λογικό. Η ουσία είναι ότι έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που 4 μικρά χελωνάκια εκτέθηκαν σε μια μόλυνση που τα έκανε κουλ νίντζα.
Γι'αυτό και μάλλον δε συνειδητοποιούμε αρκετά το πόσο random και παλαβή ήταν η σειρά στα πρώτα της χρόνια και στην όλη της σύλληψη. Τις προάλλες είχαμε μια συζήτηση με φίλους για το πόσο ξεκαρδιστικά αναίτια είναι τα μισά πράγματα που συμβαίνουν στη σειρά.
Να θυμηθούμε μερικά από αυτά;
(Screencaps από τα μεμονωμένα επεισόδια της σειράς που βρίσκονται στο YouTube.)

Η προέλευσή τους είναι ίδια με του Daredevil

Η κάνουλα χημικών που δημιούργησε τον Daredevil κύλησε στον υπόνομο, την άγγιξαν 4 μικρές χελωνίτσες, και έτσι μεταλλάχθηκαν σε έφηβες ανθρωπόμορφες χελώνες νίντζα ΕΠΕΙΔΗ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ.

Τα ονόματά τους είναι αναφορές σε αναγεννησιακούς ζωγράφους

Εκτός από τον Ντονατέλλο, που εντελώς χωρίς λόγο έχει ονομαστεί προς τιμήν του ομώνυμου γλύπτη.
*ανασηκώνει ώμους*
Οι υπόλοιποι τρεις είναι ο Ραφαήλ, ο Μιχαήλ Άγγελος και ο fictional ζωγράφος από το "Da Vinci Code".

Ο κακός είναι εμπνευσμένος από τρίφτη τυριού

Σρέντερ. Shredder. "Πώς θα ήταν κάποιος αν είχε στα χέρια του την επιφάνεια αυτού του εργαλειού;" αναρωτήθηκε κάποιος. Εγώ αναρωτιέμαι γιατί να το αναρωτηθεί αυτό κάποιος.

Ο άλλος κακός είναι ένας εγκέφαλος που κάθεται στην κοιλιά ενός αφαασικού ρομπότ

Ούτε καν μέσα στο κεφάλι του δηλαδή. Λίγο σεβασμό ρε παιδιά.

Ο δάσκαλός τους γίνεται αρουραίος

Αφήστε τον άνθρωπο ήσυχο, δηλαδή τι φταίει.

Τα πρωτοπαλίκαρα του Σρέντερ είναι οι Μπίμποπ & Ροκστέντι

Ένας ρινόκερος κι ένα αγιογούρουνο που ονομάζονται Bebop και Rocksteady. Ναι, ΟΚ, γιατί όχι. Αν και χάσαμε ευκαιρία στα πιο μετέπειτα reboots της σειράς να μετονομαστούν σε, πχ, Shoegaze και Dubstep. "Έι, Νταμπστεπ ηλίθιε, άφησες πάλι τις χελώνες να σου ξεφύυυυγουν!" "Όχι Σρέντερ, ο Σούγκεηζ φταίει, πάλι χάζευε τα πα-πα-πα-παπούτσια του!"

Ένας κακός είναι μύγα

Ο Μπάξτερ γίνεται μύγα το 1987, στο 7ο επεισόδιο της 2ης σεζόν, επειδή προφανώς κάποιος είδε το "Fly" του Κρόνενμπεργκ την προηγούμενη χρονιά και είπε "α! να τι ακριβώς έλειπε από το παιδικό μας καρτούν που μόλις ξεκινήσαμε!".

Ο στρατός του Σρέντερ είναι στρατιώτες με σήμα την πατούσα

Επειδή είναι στρατιώτες. Πεζικό. Foot soldiers. Έχουν. Σήμα. Την. Πατούσα.

Έχουν αναίτια εμμονή με τις πίτσες

Ο θείος μου έχει κατοικίδιο μια χελώνα, τον Γρηγόρη. Αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να του πω ποτέ να του μαγειρέψει μια πίτσα με πεπερόνι και καυτή σοκολάτα.

Η Έιπριλ είναι κανονικός άνθρωπος

...και φοράει το ίδιο ακριβώς πράγμα για 7 σεζόν. (Στις 3 τελευταίες άλλαξε outfit, αλλά από την άλλη άλλαξε και χρώμα ματιών οπότε δεν το παίρνουμε και πολύ σοβαρά υπόψη μας.) Όταν πήγε να μπει γυναίκα χαρακτήρας στις χελώνες, ο δημιουργός κόντεψε να πάθει κρίση πανικού.

Τη φωνή του Ντονατέλο την έκανε ο πρόεδρος του Σωματείου Ηθοποιών

Σοβαρά. Ο Μπάρι Γκόρντον, όταν δεν παρουσίαζε το πολιτικό talk show του, ήταν πρόεδρος του SAG. Και όχι σε κάποια άλλη περίοδο της καριέρας του, αλλά ακριβώς στην περίοδο προβολής της σειράς. Το "Teenage Mutant Ninja Turtles" έτρεξε από το 1987 ως το 1997, και ο Γκόρντον ήταν πρόεδρος από το 1988 ως το 1995. Ναι, ο Τομ Χανκς κι η Τζόντι Φόστερ είχαν για πρόεδρο του σωματείο τους τον Ντονατέλο από τα Χελωνονιντζάκια.

Στις 3 τελευταίες σεζόν έμπαιναν τυχαίες εικόνες 'live action' σκηνών με τις action figures  ανάμεσα στο animation

Τα '90s ήταν τα χειρότερα. Και τα καλύτερα. Δηλαδή τα χειρότερα.

Οι χελώνες μετακινούνται με ένα χελωνοβανάκι

Κατά τα άλλα φοράνε καπαρτίνες όταν κυκλοφορούν έξω, γιατί το παν είναι να είσαι διακριτικός.

Και με ένα χελωνοζέπελιν

Ελπίζω να το κάναν trademark.

Οι κακοί κόβουν βόλτες μέσα σε ένα μετροπόντικα

Underground καταστάσεις.

Και το αρχηγείο τους είναι ένα Death Star με ένα τεράστιο μάτι από πάνω του

Ναρκωτικά.

...

Αυτή η σειρά ήταν τα ναρκωτικά.




Από το ΟΝΕΜΑΝ.

Η Ουγγρική Επανάσταση του 1956


Στα μέσα της δεκαετίας του '50 την Ουγγαρία κυβερνούσε το Εργατικό (Κομμουνιστικό) Κόμμα με τις πλάτες του Κόκκινου Στρατού, που στάθμευε στη χώρα από το Σεπτέμβριο του 1944. Δεν ήταν ιδιαίτερα καταπιεστικό, όπως άλλα αδελφά κόμματα, αλλά είχε κακές επιδόσεις στον οικονομικό τομέα. Το κομμουνιστικό στρατόπεδο ζούσε, άλλωστε, την εποχή της αποσταλινοποίησης.
Ο ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου 1956. Δειλά - δειλά με οικονομικά αιτήματα, στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές ελευθερίες. Μπροστάρηδες τέθηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης, που ζητούσαν την εφαρμογή του αληθινού σοσιαλισμού. Ακολούθησαν εργάτες και αγρότες.
Πολύ σύντομα, το κίνημα γιγαντώθηκε, σε σημείο που η κομμουνιστική κυβέρνηση του Ιμρε Νάγκυ να ταχθεί αλληλέγγυα με τους εξεγερμένους. Μάλιστα, την 1η Νοεμβρίου ο ίδιος ο Νάγκυ εξέφρασε την πρόθεσή του να αποσύρει τη χώρα από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Στους κόλπους του κομμουνιστικού κόμματος εκδηλώθηκε πραξικόπημα υπό τον Γιάννος Καντάρ, ο οποίος στις 3 Νοεμβρίου ζήτησε τη βοήθεια των σοβιετικών για την καταστολή της εξέγερσης. Το αίτημά του έγινε αμέσως δεκτό από τον ηγέτη του ΚΚΣΕ, Νικήτα Κρούστσεφ, καθώς έλυσε τα χέρια του Κόκκινου Στρατού, που μέχρι εκείνη την στιγμή εμφανίζετο ιδιαίτερα διστακτικός να αναλάβει δράση. Πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία ήταν ο Γιούρι Αντρόπωφ, ο προτελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, πριν από την κατάρρευσή της το 1991.
Τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου, 2.000 σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στη Βουδαπέστη και κατέπνιξαν με αιματηρό τρόπο την επανάσταση. 2.500 Ούγγροι σκοτώθηκαν στις άγριες οδομαχίες της Βουδαπέστης, από τους οποίους οι 450 εκτελέσθηκαν στις δίκες που ακολούθησαν. Ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός της εξέγερσης Ιμρε Νάγκυ για αντεπαναστική συμπεριφορά. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ανήλθαν σε 700 άνδρες. 12.000 Ούγγροι φυλακίστηκαν ως αντεπαναστάτες από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ 200.000 πήραν το δρόμο της εξορίας.
Η επίσημη εκδοχή των γεγονότων έκανε λόγο για φασιστική και καπιταλιστική παλινόρθωση. Αναρχικοί, σοσιαλδημοκράτες, ακόμη και ακροδεξιοί διεκδίκησαν την επανάσταση για λογαριασμό τους.
Η αντίδραση της Δύσης στην ουγγρική εξέγερση υπήρξε χλιαρή. Ο ΟΗΕ κάλεσε τη Σοβιετική Ένωση να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουγγαρία. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ απέρριψε εισηγήσεις για δυναμική επέμβαση στο πρότυπο του Κορεατικού Πολέμου και αρκέστηκε σε φραστική καταδίκη και οικονομικές κυρώσεις.
Η σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία προκάλεσε δυσεπίλυτα προβλήματα στα δυτικά κομμουνιστικά κόμματα. Η κριτική κατά του σοβιετικού καθεστώτος εντάθηκε στους κόλπους τους, με αποτέλεσμα να κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτες ανανεωτικές φράξιες.
Καταδικαστικοί της σοβιετικής επέμβασης ήταν και πολλοί διανοούμενοι, γνωστοί για τους δεσμούς τους με την Αριστερά. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης επιβεβαιώθηκε όταν χαρακτήριζε τον υπαρκτό σοσιαλισμό, γραφειοκρατικό καπιταλισμό. Ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ έγραψε μια ανοικτή επιστολή καταδίκης με τίτλο «Το αίμα των Ούγγρων», καταδικάζοντας την έλλειψη δράσης της Δύσης. Ακόμη και ο γάλλος φιλόσοφος Ζαν Πολ Σαρτρ, δεδηλωμένος κομμουνιστής τότε, άσκησε δριμεία κριτική στους σοβιετικούς με το άρθρο του «Το φάντασμα του Στάλιν».
Σήμερα, η Ουγγρική Επανάσταση είναι μια μακρινή ανάμνηση. Η χώρα των Μαγυάρων έχει απαλλαγεί από τον κομμουνισμό και είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr