Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Γιάννα Αγγελοπούλου: 10+1 υπέροχες τρολιές για το αυριανό πάρτυ

Του Ανδρέα Ρουμελιώτη


"Βίλα Γιάννα, πλατεία ελευθερίας, παλιό Ψυχικό. Ελάτε να περάσουμε ένα επαναστατικό Σαββατόβραδο στο γνωστό σ' όλους τους αγωνιστές αναρχοκομουνιστικό στέκι της συντρόφισσας Γιάννας Αγγελοπούλου! Υγεία, Καύλα κι Επανάσταση! Είσοδος ελεύθερη, φέρτε μόνο μπίρες, με τα άδεια μπουκάλια η Γιάννα θα φτιάξει μολότωφ!" γράφει η πρόσκληση,  με χιλιάδες αποδέκτες, της  σελίδας στο facebook Πάρτυ στην αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της συντρόφισσας Γιάννας.
Δεν ηδυνήθην να απορρίψω την πρότασιν που μου εγένετο διά την συμμετοχήν μου εις το αυριανό πάρτι εις την αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της συντρόφισσας Γιάννας. Κι αυτό διά ιστορικούς λόγους.
Η αφεντομουτσουνάρα μου συνεπικουρούμενη από τον – επίσης – σύντροφο Τζίμη (Πανούση) την σ. Λιάνα (Κάνέλλη)  και άλλους  επαναστάτες, ήτο εκείνη που έκαμε κατάληψη όταν η σ.  Γιάννα έκλεισε τον ραδιοσταθμό «City 99,5», όπου εργαζόμασταν ως (υψηλο)μισθωτοί σκλάβοι, απαιτώντας την απαλλοτριώσης της συχνότητας, των μηχανημάτων και την αυτοδιαχείριση του σταθμού.
Η φάρσα της ιστορίας είναι ότι μετά από (όχι και τόσο) σκληρές διαπραγματεύσεις, που έλαβαν χώραν μεταξύ της συντρόφισσας ιδιοκτήτριας και των εκπροσώπων μας σ. Γιάννη Προβή και σ. Λάμπη Ταγματάρχη, η Ρόζα Λούξεμπουργκ της Φιλοθέης όχι μόνο αποδέχθηκε να μας δωρίσει τον σταθμό αλλά μας έδινε και για έξι μήνες τα πολυτελέστατα γραφεία της, μέχρι να μπορέσουμε με την ησυχία μας να βρούμε νέα επαναστατική στέγη...  
Ήμασταν τόσο (μα τόσο!) μαλάκες και στενοκέφαλοι που τσακωθήκαμε μεταξύ μας και χάσαμε μια μοναδική ευκαιρία να αυτοδιαχειριστούμε τον City, τον διαρκώς ανερχόμενο ραδιοσταθμό που κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο τη νεανική εξέγερση το 2008, όταν δολοφόνησαν τον Αλέξη  Γρηγορόπουλο.
Παρακαλούνται όσοι προσέλθουν στο πάρτι.....να πληρώσουν μόνο με τέτοια χιλιάρικα.....ατσαλάκωτο χαρτί για να μην κάνει ζάρες το μουτράκι της Ιωάννας

Καιγόταν η Αθήνα για τον Γρηγορόπουλο

Το άγριο θεριό της νιότης έκαιγε την Αθήνα. Οι μαθητές πετροβολούσαν τα αστυνομικά τμήματα. Ο Τζιμάκος έπαιζε αντάρτικα, μέχρι κι ο πάντα μετριοπαθής Κώστας Γιαννακίδης (Ο Citizen, η «λουλουδού») είχε βαφτεί με τα χρώματα του πολέμου. Σκότωσαν ένα παιδάκι 15 χρονών οι δολοφόνοι!
Μπήκα στο στούντιο αποφασισμένος: αυτή να είναι η τελευταία μου εκπομπή.
 Δεν λέγονται στο ιδιωτικό ραδιόφωνο όσα ξεστόμισα εκείνες τις άγριες μέρες. Στο πλατό έπαιζε ο «Αλέξης» του Διονύση Σαββόπουλου: «την νύχτα αυτή η αστυνομία/μάζεψε τους αλήτες απ’ το πάρκο/πλάκωσε το 100/κι ακουγόταν ως εδώ η σειρήνα/φύγε όσο έμεινε καιρός/γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα/πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός/και το στόμα μου φαρμάκι απ’ τα τσιγάρα/το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός/μια διαδήλωση κοιτώ μέσα απ’ τα τζάμια...
Εκατοντάδες τα μηνύματα: «Να πάρουμε τα όπλα, να τους πολεμήσουμε»! «Χαλαρά παιδιά»... τόλμησα και είπα. «Πουλημένε»! Εκείνες τις μέρες είίδα τους «Πυρήνες της Φωτιάς» να ‘ρχονται...
 

Η συντρόφισσα Γιάννα στο στούντιο

Αίφνης, σκάει μύτη η συντρόφισσα στο στούντιο. Ήμουνα έτοιμος να της (την) πω: «Απολύομαι, χρυσή μου, και τρελαίνομαι»! 
Εκείνη όμως ορμάει πρώτα στον Πανούση και του φιλάει την μουσούδα. Δεν έχω δει πιο σουρεαλιστική σκηνή. Μου σφίγγει θερμά το χέρι: «συγχαρητήρια, μας κάνετε να νιώθουμε υπερήφανοι». Δεν πάει καλά η μανδάμ, σκέφτηκα, κάτι πίνει και δεν μας δίνει.
Μετά έβλεπτα στην οθόνη του υπολογιστή μου να ‘ρχονται συνέχεια οργισμένα μηνύματα απ’ τα παιδιά της. «Αποκλείεται, κάποιος κάνει φάρσα». Κι όμως...
Αργότερα, είδα τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο στους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα και διάβασα ότι πρωτοστατούσε στο κίνημα «Occupy Wall Street», έτρεχε με ακτιβιστές στο Ελ Σαλβαδόρ και έφτιαχνε σπίτια για φτωχούς. 
Είχε , λέει, το γονίδιο του Άγγελου Αγγελόπουλου, αδελφού του παππού του, που πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν γραμματέας οικονομικών στην Κυβέρνηση του Βουνού 
* Μόνο συγκίνηση για αυτό το σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο που δείχνει την συντόφισσα Γιάννα στο πλευρό του Κροπότκιν όταν αυτός ξεψυχούσε στο νεκροκρέβατο. *
 

Η μαύρη δερμάτινη καπαρντίνα της KGB, το διαμαντένιο δαχτυλίδι, εγώ και η Γιάννα

Μόλις είχα γυρίσει απ΄το Παρίσι και φόραγα μια μαύρη, μακριά ως τον αστράγαλο, δερμάτινη καπαρντίνα. "Άνηκε σε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της KGB", μου την διαφήμιζε ο πωλητής μεταχειρισμένων ρούχων στο δεύτερο υπόγειο απέναντι απ’ το μουσείο Μπομπιντού. 
Πράγματι, αυτή καπαρντίνα είναι τρομακτική, από μόνη της χωρίς τον πράκτορα μέσα. Έχει 16 τσέπες! Για τα περίστροφα, τα στιλέτα και τις χειροβομβίδες... 
 «Αν μπορείτε να ανεβείτε τώρα στο γραφείο της, σας θέλει», μου είπε ευγενικά η διευθύντριά της.
Είμαι σίγουρος ότι τρόμαξε που με είδε έτσι με τα μούσια, το μάτι να γυαλίζει, ντυμένο εκτελεστή της KGB απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια. Εκείνη είχε κάπως διαφορετικό styling απο μένανε. Ένα μπας κλας ταγεράκι Luis Vuitton κι ένα δαχτυλίδι μ’ ένα τεράστιο διαμάντι που έβγαζε μάτι.

* Οι ετοιμασίες συνεχίζονται! *
 
«Μου αρέσει να γνωρίζω ανθρώπους σαν κι εσάς από κοντά», μου είπε και με σκλάβωσε, γιατί ξέρω τι πάει να πει μοναξιά και ανία. «Ακούστε κύριε Ρουμελιώτη, θα ήθελα να ξέρετε ότι δεν έχω πρόβλημα που χτυπάτε την κυβέρνηση (σσ: του Κωστάκη του Καραμανλή τότε), είμαι κι εγώ, όπως κι εσείς, οργισμένη που δολοφόνησαν αυτό το παιδάκι. Σας εμπιστεύομαι, πείτε ό,τι πιστεύετε. Άλλωστε, η οικογένειά μας δεν έχει δεσμεύσεις. Οι επιχειρήσεις μας είναι στο εξωτερικό και δεν έχουμε συμφέροντα και διαπλοκές εδώ στην Ελλάδα».
Χτυπούσε την δαχτυλιδιά με δύναμη πάνω στο πανακρίβου γραφείο της. "Ω Θε μου να της αποκολληθεί ο διαμάντης - να πέσει κάτω, χωρίς να το χαμπαριάσει, να σκύψω να τον σουφρώσω και να φύγω Μπαχάμες μεριά, να μην ξαναδουλέψω ποτές στην μισθώτη σκλαβιά", σκέφτηκα ο αθεόφοβος. Αλλά δεν έλεγε να αποκολληθεί το αναθαματισμένο, γκαμώ την ατυχία μου - γκαμώ!
Μας δώριζε τον «City 99,5»  και δεν τον πήραμε...
Δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων να αυτοδιαχειριστούμε τον «City 99,5» κι ας μας τον δώριζε. Κακά τα ψέμματα, φάγαμε γλυκό ψωμί απ’ την Γιάννα. Καλύψαμε τα γεγονότα εκείνου του άγριου Δεκέμβρη χωρίς καμία λογοκρισία σ’ ένα σταθμό που ο ανυποψίαστος τουρίστας θα χαρακτήριζε με το πρώτο άκουσμα: «αναρχικό»!
Μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Ολόκληρη η νόμιμη αποζημίωση, συν τρεις μισθοί, συν δύο για τα παντρεμένα ζευγάρια και έκανε ισόποση δωρεά με συμβολαιογραφική πράξη όλο το ποσό που πήρε απ’ την πώληση του ραδιοσταθμού στο «Συγκρότημα Λαμπράκη» (πλέον BHMA FM).
*Φωτογραφία Ντοκουμέντο: Από πάρα πολύ παλιά στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο η Γιάννα μας, απολάμβανε την εκτίμηση του Μπακούνιν. *
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το αυριανό πάρτι στην Αυτοδιαχειριζόμενη Βίλα Φιλοθέης

Η αφεντομουτσουνάρα μου, από τους πρώτους καταληψίες – αυτοδιαχειριστές (σ.σ.: τον Σούλτα τον ανέφερα;), δεν θα ημπορούσε να μην αποδεχθεί την πρό(σ)κληση για το αυριανό πάρτι στην αυτοδιαχειριζόμενη βίλα της Φιλοθέης και την κανιβαλίστικη συμμετοχή μου στο σχετικό τρολάρισμα. 
Πώς της έκανα το κονέ με τον Τσίπρα...  
Για να σας πω την πάσα αλήθεια, εμένανε τουλάχιστον, καθόλου δεν με ξένισε η υποστήριξη της συντρόφισσας στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο λόγω εκείνου του: «η δουλειά μας είναι εκτός Ελλάδας, δεν έχουμε συμφέροντα και διαπλοκή εδώ», αλλά και γιατί έκανα το... "προξενειό" της Γιάννας με τον Τσίπρα. 
Το 2008, τον κάλεσα και ήρθε στο στούντιο με τα δισκάκια του και κάναμε μια δίωρη εκπομπή μαζί: "Ανάποδα" με τον Ανδρέα Ρουμελιώτη και τον Αλέξη Τσίπρα. 
Έπαιζε ροκεντρολιές, Αγγελάκα, λέγαμε σοβαρά, κάναμε και χαβαλέ. Σταυροκοπιότανε η Λιάνα, που έφερα τον Αλέξη να κάνουμε μαζί εκπομπή στον σταθμό της Γιάννας. Έτσι ξεκίνησε το... ειδυλλιο.
 
Θα μου πείτε: "Ρε καραγκιόζη, της κάνεις αγιογραφία που χρέωσε την Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και δεν πρόκειται να ξεχρεώσουμε ούτε τρεις γενιές αργότερα"; 
Κουλ, ταβάριτς. Η συντρόφισσα δεν πρόκειται να κάνει δημόσια αυτοκριτική γι' αυτό, παρά μόνο στα όργανα του κινήματος. Όταν, με το καλό, ξαναλειτουργήσει η Βίλα Αμαλία, θα έρθει να απολογηθεί ενώπιον της συνελεύσεως. Όλοι αύριο στο πάρτι με σύνθημα: Υγεία, Καύλα, Επανάσταση!
Πηγή: Enallaktikos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου