Το κείμενο της Αλεξάνδρα Κασίμη για το παιδί της Πόλας Ρούπα και Νίκου Μαζιώτη

Aπό το 1980 στο 2017

Το 1980 όταν μας πιάσανε στα Χανιά και ήρθε εντολή να μεταφερθούμε στην Αθήνα, ήρθε και με βρήκε στο κελί ο τότε διοικητής της αστυνομίας Νηστικάκης, μου έδωσε τσιγάρο και με ρώτησε τι σκέφτομαι να κάνω με το παιδί μου.
Καινούργια στα Χανιά, χωρίς γνωστούς, του είπα ότι θα το πάρω μαζί μου.
Στη ΓΑΔΑ, ενώ οι άλλοι, ήταν στα μπουντρούμια, εγώ μαζί με την κόρη μου είμαστε σε κάποιο όροφο όπου έστησαν ράντζους να κοιμηθούμε έως ότου πάρουν την απόφαση να ειδοποιήσουν αυτούς που εγώ θα επέλεγα να έρθουν να την πάρουν.
Σήμερα ένα 6χρονο παιδάκι βρίσκεται στο νοσοκομείο φρουρούμενο.
Έχει δει να πιάνουν τη μάνα του, είναι αναστατωμένο και παρ' όλα αυτά δεν έχει κανένα γνωστό δίπλα του να το πάρει αγκαλιά.
Το πως επιλέγουμε να αντιδράσουμε στα γεγονότα δείχνει το ήθος, την αξιοπρέπεια, την ανθρωπιά, τον πολιτισμό μας.

ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ  6  ΧΡΟΝΩΝ
Τώρα πια το 2017 είμαστε ανελέητοι.
Η λαίλαπα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της κατανάλωσης, της ξεφτίλας, της παράδοσης, πρέπει να θριαμβεύσει.
Όταν βλέπουμε ανθρώπους με το κεφάλι ψηλά να υπερασπίζονται τις δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ε ς επιλογές τους πρέπει να τους ισοπεδώσουμε με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλεξάνδρα Στέφη Κασίμη.