Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Μηχανή του Χρόνου: Οι δασκάλες των Ναζί. Κατέδιδαν μαθητές του δημοτικού για αναπηρία

Τα μαθήματα της φρίκης στα σχολεία των ναζί. Δασκάλες υπολόγιζαν με τους μαθητές πόσο κοστίζει στο σύστημα ένας ανάπηρος

Οι γυναίκες στη ναζιστική Γερμανία διαδραμάτισαν ένα καίριο ρόλο, ο οποίος έχει υποτιμηθεί. Ήταν φύλακες στα στρατόπεδα του ολοκαυτώματος, νοσοκόμες των πειραμάτων πάνω σε ανθρώπους, στις κλινικές των Ναζί, επίλεκτες σύζυγοι των Ες Ες και δασκάλες που γαλουχούσαν τα παιδιά στα νέα ιδεώδη. Η Wendy Lower αναδεικνύει στο βιβλίο της «οι μαινάδες του Χίτλερ», το ρόλο αυτών των γυναικών. Διαβάστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα για τον ρόλο των δασκάλων.

Μαθήματα ναζισμού

Η μύηση στις επιδιώξεις των Ναζί δεν γινόταν εν μια νυκτί. Απαιτούσε κατήχηση και ενθάρρυνση, την οποία επεδίωκαν ασταμάτητα τα σχολεία του Ράιχ. Για τον Χίτλερ, η σωστή εκπαίδευση έπρεπε να «εντυπώσει με καυτό σίδερο την αίσθηση της φυλής και το φυλετικό συναίσθημα στο ένστικτο και τη σκέψη, στην καρδιά και το μυαλό των νέων τους οποίους έχει επιφορτιστεί». Τα δύο τρίτα όλων των Γερμανών δασκάλων συμμετείχαν σε εκπαιδευτικές κατασκηνώσεις όπου υποβάλλονταν σε σωματικές και ιδεολογικές ασκήσεις....

Τα μαθήματα Ιστορίας στα γερμανικά σχολεία επικεντρώνονταν στη γερμανική ανδρεία, στις αυτοκρατορίες του παρελθόντος και στους ηρωικούς σκαπανείς. Ο Χίτλερ βρήκε μια θέση σε ένα πάνθεο ηρώων που περιλάμβανε τον Καρλομάγνο, τον Φρειδερίκο τον Μέγα και το Μπίσμαρκ. Οι γλωσσικές οδηγίες ερμήνευαν τα μοτίβα ομιλίας όχι ως τοπικά ιδιώματα αλλά ως φυλετικές παρεκκλίσεις.

Πόσο κοστίζει ένας ανάπηρος;

Στις τάξεις των μαθηματικών, οι δάσκαλοι ανέθεταν στους μαθητές να υπολογίσουν το κόστος των παροχών πρόνοιας για τα άτομα με αναπηρία στα κρατικά άσυλα, ενσταλάζοντας στα νεαρά μυαλά μία οικονομική δικαιολογία για το πρόγραμμα μαζικής εξόντωσης των ασθενών οι οποίοι αποκαλούνταν «άχρηστοι φαγάδες».

Πως ξεχωρίζεις έναν Εβραίο!

Σε ένα σχολικό εγχειρίδιο, οι μαθητές διδάσκονταν «πώς να ξεχωρίσουν έναν Εβραίο: από τον τρόπο που περπατάει, το παράστημα του, τις χειρονομίες και τον τρόπο ομιλίας του». Σε όλα τα μαθήματα ήταν στενά συνυφασμένη η ανωτερότητα της γερμανικής φυλής. Όπως είπε κάποτε μια δασκάλα στους μαθητές της, οι Εβραίοι δεν ήταν άσχημοι μόνο εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά. Μία Εβραία μαθήτρια του δημοσίου σχολείου θα θυμόταν αργότερα ένα πρωί που η δασκάλα της εμφανίστηκε στην τάξη φορώντας μια σβάστικα, την έδειξε και είπε: «Πήγαινε να καθίσεις στα τελευταία θρανία. Δεν είσαι πλέον μία από μας». Όσοι αντέδρασαν σε αυτό το δόγμα, τόσο δάσκαλοι όσο και μαθητές, αποβλήθηκαν από το σύστημα. Η σωματική βία σε παιδιά που δεν συμμορφώνονταν ή έδειχναν ανυπακοή αποτελούσε κοινή πρακτική κατά την δεκαετία του ’30.

Δάσκαλοι καταδότες των μαθητών τους

Για την εφαρμογή του Νόμου περί αποτροπής της αναπαραγωγής ατόμων με εκ γενετής αναπηρία του 1933, ζητήθηκε από τους δάσκαλους να αναφέρουν τα παιδιά με αναπηρία. Αν ένα παιδί δεν μπορούσε να κουμπώσει σωστά το παλτό του, τα πήγαινε άσχημα στις εξετάσεις ή του έλειπε ο συντονισμός στις αθλητικές δραστηριότητες ή στην αυλή του σχολείου, το παρέπεμπαν για «εξέταση». Στο βαυαρικό χωριό του Ραϊχερσμπόιερν, μία τέτοια περίπτωση εμφανίστηκε στο κλειστό περιβάλλον ενός μονοτάξιου σχολείου. Το 2011 πήρα συνέντευξη από έναν από τους παλιούς μαθητές, τον Φρίντριχ Κ έναν ηλικιωμένο άνδρα πάνω από τα εβδομήντα, που ήταν πρόθυμος να αφηγηθεί όσα είχε βιώσει ως παιδί στη διάρκεια του πολέμου.

Καθίσαμε στη βεράντα του απολαμβάνοντας καφέ και κέικ. Όταν τελειώσαμε, ρώτησα τον Φρίντριχ Κ. και τη γυναίκα του, η οποία καθόταν μαζί μας, για τους επικεφαλής των ναζί στο χωριό του. Ο Φρίντριχ θυμήθηκε ότι υπήρχε ότι υπήρχε μια τοπική δασκάλα, η φράου Ότναντ, αλλά είχε πεθάνει. Είχε αυτοκτονήσει. Έδειξε προς το τοπικό παρεκκλήσι όπου είχε ταφεί και ανέφερε μερικές λεπτομέρειες σχετικά με τον τάφο της , απ’ αυτές που προσέχουν μόνο οι κάτοικοι των μικρών χωριών.

Τον ρώτησα τι είχε κάνει. Ο ηλικιωμένος σταμάτησε για μια στιγμή και κοίταξε τη γυναίκα του, η οποία έγνεψε επιδοκιμαστικά. «Να» εξήγησε «στο χωριό μας υπήρχε ένα μικρό κορίτσι με το οποίο μου άρεσε να παίζω. Σκαρφαλώναμε στα δέντρα. Καθόταν δίπλα μου στην τάξη. Όμως μερικές φορές πάθαινε κρίσεις. Ήταν επιληπτική. Και η φράου Οτνάντ δεν μπορούσε να το ανεχθεί αυτό. Τότε το κορίτσι σταμάτησε να έρχεται στο σχολείο. Είχε εξαφανιστεί από το χωριό. Εμείς τα παιδιά ήμασταν περίεργα και ζητήσαμε από την δασκάλα μας, τη φράου Οτνάντ, να μας πει που βρισκόταν το κορίτσι. Η φράου Οτνάντ μας εξήγησε ότι το συγκεκριμένο παιδί προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση στην τάξη και ότι έπρεπε να την διώξουν. Το κορίτσι δεν επέστρεψε ποτέ».

Απόσπασμα από το βιβλίο «Οι Μαινάδες* του Χίτλερ: Ο ρόλος των Γερμανίδων στα ναζιστικά πεδία θανάτου» της Wendy Lower. Εκδόσεις Μεταίχμιο

*Μαινάδες: Στην ελληνική μυθολογία οι Μαινάδες ήταν νύμφες που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου. Η λέξη μαινάς (στον ενικό) εμφανίζεται στον Όμηρο, όπου συσχετίζεται με τη μανία. Και πράγματι, το κυριότερο χαρακτηριστικό των Μαινάδων ήταν η εκστατική μανία, δηλαδή η πέρα από τη λογική υπερκινητική και βίαιη συμπεριφορά..

Ναζίμ Χικμέτ: «Είμαι κομμουνιστής / Είμαι η αγάπη απ’ την κορυφή ως τα νύχια». Δεν νοείται όραμα χωρίς αγάπη, δεν νοείται επανάσταση χωρίς έρωτα.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :

Στα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ δεν υπάρχουν νοήματα που πρέπει να ανακαλύψεις πίσω από τις γραμμές. Οι λέξεις είναι απλές, στέκονται εκεί μπροστά και βροντοφωνάζουν την αλήθεια τους.

Έχοντας βαθιά συναίσθηση της ευθύνης του ποιητή απέναντι στην εποχή του, μιλά για την ελευθερία, για τους αγώνες του ανθρώπου, για την ομορφιά.
Θα καταφέρει να κάνει την τουρκική ποίηση να ακουστεί σε όλο τον κόσμο και θα προσθέσει το όνομά του στην μακροσκελή αλυσίδα των ποιητών της Ανατολής, που πλήρωσαν τη ρωμαλέα φωνή τους με φυλακίσεις, εξορίες ή θάνατο.

Σε μία χώρα, που παρά το δημοκρατικό της μανδύα παρέμενε ακόμα μισοφεουδαρχική, ο Ναζίμ Χικμέτ ζει τις μεγάλες αλλαγές των αρχών του 20ού αιώνα και συνεπαίρνεται από τα ιδανικά της εποχής του. Συγχρωτίζεται με τα λαϊκά στρώματα της Τουρκίας, την εργατική τάξη, που μόλις γεννιέται, και τους ξεκληρισμένους αγρότες.
Συνταράσσεται από την κοινωνική αδικία και τις πολιτικές αυθαιρεσίες. «Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: η δουλειά του εργάτη», αυτή είναι η θέση του, παρά την αριστοκρατική του καταγωγή. Ο κόσμος γι’ αυτόν είναι ένα ενιαίο σύνολο, η ποίησή του δεν γνωρίζει τάξεις, φυλές, εποχές , είναι το όπλο του στο διαχρονικό αγώνα της ανθρωπότητας για έναν καλύτερο κόσμο. «Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι / Οι άνθρωποι που ποτέ δεν θα χεις δει το πρόσωπό τους».

Για τον Ναζίμ Χικμέτ, η τέχνη πρέπει να συμμετέχει στον επαναστατικό αγώνα, να αφυπνίζει συνειδήσεις. Ο ίδιος γράφει συνέχεια και δημοσιεύει σε έντυπα και περιοδικά ή γυρνάει την πόλη απαγγέλλοντας ποιήματα. Καταγγέλλει τη στενή σχέση φασισμού, καπιταλιστικών συμφερόντων και πολέμου, γράφει για τις απεργίες, για την επανάσταση στη Κούβα, για την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Αιθιοπία. Μέσα από τους στίχους του, μιλάει η ίδια η Επανάσταση, γίνεται ο άγνωστος που φωνάζει «No passaran στις πύλες της Μαδρίτης», το 7χρονο κορίτσι που πεθαίνει στη Χιροσίμα, είναι στην Καλκούτα «ένας άνθρωπος που τον εμποδίζουν να βαδίζει», είναι ο φυλακισμένος σε οποιαδήποτε χώρα, οποιαδήποτε ώρα, που ποθεί την αγαπημένη του και γράφει πίσω από τα κάγκελα τα πιο ερωτικά πολιτικά γράμματα.

Μαζεύει καταδίκες, 61 χρόνια και μία σε θάνατο, μπαινοβγαίνει στις φυλακές, αλλά δεν σωπαίνει: «Το χειρότερο είναι να κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του». Εκτίει τελικά 13 χρόνια και μετά από απεργίες πείνας και το ξέσπασμα ενός διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης για την απελευθέρωσή του αποφυλακίζεται.

Θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, θα ζήσει στη Μόσχα, θα βρίσκεται στην τιμητική φρουρά πίσω από την σορό του Λένιν. Θα γίνει φίλος με τον Αλέξη Πάρνη, τον Γάννη Ρίτσο και θα εκφράσει τον φιλελληνισμό του με κάθε τρόπο. Θα είναι η μόνη τουρκική φωνή, που παίρνει θέση υπέρ των Ελληνοκυπρίων, καλώντας τους Τουρκοκύπριους να ενωθούν με τους Έλληνες για την απαλλαγή της Κύπρου από τον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Στέλνει ραδιοφωνικό μήνυμα στους Έλληνες κατά τη διάρκεια της δίκης του Μπελογιάννη, τους αποκαλεί «φίλους και αδέλφια της ψυχής μου».

Μιλάει για την αληθινή σχέση των δυο χωρών, για την Ελλάδα αυτών που υποφέρουν στις φυλακές, για την Τουρκία αυτών «που σαπίζουν στα μπουντρούμια». Ο κόσμος του δεν γνωρίζει σύνορα, πατρίδα του είναι όλη η γη και ό,τι συμβαίνει πάνω της τον αφορά. «Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται, γιατρέ, δω πέρα / Η άλλη μίση / στην Κίνα βρίσκεται / Με τη στρατιά / που κατεβαίνει το Κίτρινο Ποτάμι / Κι ύστερα, να, γιατρέ, / την πάσα αυγή / Την πάσα αυγή, γιατρέ, / με τα χαράματα / Πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα ντουφεκίζεται».

Το έργο του Ναζίμ Χικμέτ περιλαμβάνει ποίηση, θέατρο, άρθρα, δημοσιογραφία, κινηματογράφο, στο κέντρο του όμως πάντα θα βρούμε τον άνθρωπο και ό,τι σπουδαίο μπορεί να γεννηθεί από αυτόν. Οι πεποιθήσεις του είναι σαφέστατες: «Είμαι κομμουνιστής / Είμαι η αγάπη απ’ την κορυφή ως τα νύχια». Είναι όμως απολύτως ξεκάθαρο τι εννοεί με την πολιτική του στάση: δεν νοείται όραμα χωρίς αγάπη, δεν νοείται επανάσταση χωρίς έρωτα.

Ο Ναζίμ είναι ένας ασίκης, ερωτευμένος με τη ζωή, με τα τραγούδια των ανθρώπων. Ο λαός τον σέβεται, η εξουσία τον φοβάται, έτσι ακριβώς όπως θέλει η μακραίωνη παράδοση της Ανατολής. Κι αυτός, τόσο στους θαυμαστές του όσο και στους χαφιέδες που τον ακολουθούσαν όπου πήγαινε, είχε ήδη την απάντηση : «Αν δεν καώ εγώ / αν δεν καείς εσύ / αν δεν καούμε εμείς / πώς θα γενούνε / τα σκοτάδια / λάμψη;».

Πηγή: Μαριάνθη Μακροπούλου – Hot Doc και

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Πορεία μελών του Συντονιστικού Ενάντια στον Φράχτη του Έβρου

Μέλη του Συντονιστικού Ενάντια στον Φράχτη του Έβρου αναχώρησαν λίγο μετά τις 9.00 το πρωί από το κέντρο της Θεσσαλονίκης με πέντε λεωφορεία με τελικό προορισμό τις Καστανιές Έβρου, όπου θα συμμετάσχουν σε πορεία με αίτημα την κατάργηση του φράχτη στα σύνορα.

Η πορεία στον Έβρο αποτελεί την κεντρική κινητοποίηση του Συντονιστικού Ενάντια στον Φράχτη, πρωτοβουλίας που δημιουργήθηκε πριν από μερικούς μήνες στη Θεσσαλονίκη με αίτημα την απομάκρυνση του φράχτη στα σύνορα, τον οποίο χαρακτηρίζει «σύμβολο αποκλεισμού» και «αιτία των πνιγμών προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο».

Στην πορεία διαμαρτυρίας στον Έβρο παίρνουν μέρος αντίστοιχες πρωτοβουλίες που έχουν δημιουργηθεί στην Αθήνα και στην Κομοτηνή.

Οι συμμετέχοντες στην πανελλαδική κινητοποίηση αναχώρησαν με πέντε λεωφορεία από τη Θεσσαλονίκη και δύο από την Αθήνα. Με λεωφορεία και ΙΧ ταξιδεύουν προς τον Έβρο διαδηλωτές από τη Λάρισα, τα Γιάννενα, το Βόλο και την Πάτρα.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ BLOG ΜΑΣ

Ντοκουμέντα. Τα εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα από το αρχείο της Βέρμαχτ

Εκτελέσεις, λεηλασίες, καταστροφές.
Τα ανατριχιαστικά εγκλήματα του ναζιστικού στρατού στην Ελλάδα έρχονται στο φως, αυτή την φορά μέσα από τα άγνωστα, έως τώρα αρχεία της Βέρμαχτ. Από το 2005 έως το 2007 η Ελλάδα παρέλαβε το αρχείο αυτό σε μορφή μικροφίλμ από τις υπηρεσίες του αμερικανικού στρατού.
Οκτώ χρόνια μετά η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού το έχει επεξεργαστεί.

Με τις καταγραφές και τις μαρτυρίες των ίδιων των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής αποδεικνύονται τα εγκλήματα της Βέρμαχτ στην Ελλάδα. Το υλικό είναι πολύτιμο, όχι μόνο ιστορικά, αλλά και για να λειτουργήσει ως βάση για το εκπεφρασμένο ελληνικό αίτημα διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία.

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας παρουσίασε για πρώτη φορά στις 19 Οκτωβρίου τα αρχεία των ναζί. Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Δημήτρης Βίτσας αναφέρθηκε στην εκκρεμότητα των γερμανικών οφειλών υπενθυμίζοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε ανοιχτά και δημόσια το θέμα στην Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τονίζοντας ότι «το θέμα των οφειλών της Γερμανίας αποτελεί ένα θέμα αυτοτελές που σε καμία περίπτωση δεν συμψηφίζεται με τα τρέχοντα δημοσιονομικά ζητήματα της χώρας».

Την χρησιμότητα του αρχείου του ναζιστικού στρατού για την διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων υπογράμμισαν και οι ομιλητές – μεταξύ τους ο Αριστομένης Συγγελάκης, Μέλος Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ο Μανώλης Γλέζος πρωτοστάτης του αγώνα – στην πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη στο Κρήτη TV.

Στην εκπομπή παρουσιάστηκαν πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία από το αρχείο των ναζί που εμπλουτίστηκαν από τις επιστημονικές τοποθετήσεις των ομιλητών. Μεταξύ άλλων παρουσιάστηκαν και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα ουδέποτε σύναψε συμφωνία με τη Γερμανία για παραίτηση από το θέμα των αποζημιώσεων κάτι που συχνά επικαλείται η γερμανική πλευρά.

Δείτε την εκπομπή του ΚΡΗΤΗ TV στο τέλος της ανάρτησης

Το αρχείο των ναζί

Στο αρχείο της Βέρμαχτ για την κατοχή στην Ελλάδα καταγράφονται με όλες τις λεπτομέρειες τα εγκλήματα κατά των πολιτών (εκτελέσεις, αιχμαλωσίες, αντίποινα, καταναγκαστική εργασία), οι λεηλασίες του πλούτου της χώρας και των ανθρώπων της (καταστροφές, λάφυρα) αλλά και πλήθος αποκαλυπτικών οικονομικών στοιχείων. Συνοδεύονται από φωτογραφίες του κατοχικού στρατού.

Υπάρχει καταγεγραμμένο σχέδιο για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ελλάδας, σκέψεις για την αξιοποίηση κοιτασμάτων χρυσού καθώς και αναφορές για χρηματοδοτήσεις προς τη Γερμανία. Υπάρχουν επίσης αναφορές σε δαπάνες για παράδειγμα σε δαπάνη 5.000.000 δραχμών για την ψυχαγωγία των Ελλήνων πληροφοριοδοτών, των συνδέσμων και των γερμανικών μεραρχιών. Καταγράφεται αίτημα για αύξηση του ποσού από 500.000.000 σε 1.000.000.000 δραχμές.

Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές αναφορές:

Οδηγίες: «Κατά την εκκαθάριση της περιοχής των συμμοριτών θα πρέπει να γίνεται αιχμηρή επέμβαση. Όλες οι τοποθεσίες που οι συμμορίτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως καταφύγια πρέπει να καταστρέφονται, ο ανδρικός πληθυσμός για τον οποίο δεν υπάρχει υπόνοια συμμετοχής στον αγώνα ή υποστήριξης των συμμοριών και δεν έχει εκτελεστεί, θα πρέπει να συλλαμβάνεται. Σε περιπτώσεις σαμποτάζ (δρόμοι, ανατινάξεις γεφυρών, αποκοπή τηλεφωνικών γραμμών) πρέπει να υπάρχουν αυστηρά αντίποινα (καταγράφονται ως ‘μέτρα εξιλέωσης’) εναντίον του τοπικού πληθυσμού. Τα αντίποινα αυτά θα έχουν επιτυχία μόνο εάν γίνουν γρήγορα και σε δημόσιους χώρους, εάν οδηγούνται οι συμμετέχοντες του σαμποτάζ στον τόπο καταγωγής τους, όπου θα πρέπει να απαγχονίζονται δημόσια (ακόμα και απέναντι στην οικογένεια των δραστών θα πρέπει να υπάρχει αδίστακτη στάση). Τυχόν ελαστικότητα στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων θα ερμηνεύεται από την τοπική κοινωνία ως αδυναμία και θα κοστίζει γερμανικό αίμα. Οποιαδήποτε τέτοια μέτρα θα πρέπει να αναφέρονται με λεπτομέρειες στις ημερήσιες αναφορές της Μεραρχίας. Μαζικότερες εκτελέσεις και εμπρησμός χωριών μόνον κατόπιν εντολής του τοπικού διοικητή».

Περιοχή Ρεθύμνου: μέτρα ενάντια στην κομμουνιστική προπαγάνδα: ο ανδρικός πληθυσμός εξαναγκάστηκε σε καταναγκαστική εργασία.

Τόπος μαρτυρίου: 3 τοποθεσίες σε επιπλέον αντίποινα καταστράφηκαν με εμπρησμό. Τα Καλάβρυτα καταστράφηκαν ολοσχερώς. 511 άνδρες πολίτες εκτελέστηκαν με πυροβολισμό. Κατά τη συνέχεια επιχειρήσεων αντιποίνων στα Καλάβρυτα: 1 περιοχή και 2 μοναστήρια καταστράφηκαν.

ΝΔ Γυθείου: ενέδρα ανταρτών σε μεραρχία μεταφορών. Αμφίπλευρες απώλειες. Αντίποινα για την ενέδρα σε ράγες τρένου. ΝΑ Τρίπολης: 50 όμηροι απαγχονίστηκαν.

Ελαία: 125 εχθροί νεκροί, 66 αιχμάλωτοι, όπλα και άλλα λάφυρα. 1 αποθήκη ρουχισμού και 1 τροφίμων κατασχέθηκαν. Μεγάλες ποσότητες σιτηρών και ζώων κατάσχονται.

Σε επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών νότια του Ολύμπου, 37 άνδρες γειτονικής περιοχής αιχμαλωτίστηκαν ως όμηροι. Ήταν εκείνοι που τελικά εκτελέστηκαν με πυροβολισμό, ως αντίποινα για ενέδρα σε εργοστάσιο χρωμίου.

Κομμένο της Άρτας στις 16.08.43: ολοσχερής εμπρησμός του χωριού, 150 πολίτες έχασαν την ζωή τους, σπίτια καταστράφηκαν ή κάηκαν με χειροβομβίδες. Το σύνολο των ζώων και του μαλλιού κατασχέθηκε. Από τον εμπρησμό των σπιτιών καταστράφηκε μεγάλο μέρος πυρομαχικών και όπλων.

Παραμυθιά Θεσπρωτίας: …Οι εργαζόμενοι στις εμπορικές επιχειρήσεις είναι, κατά κύριο λόγο, αξιωματικοί ή πολιτικοί υπάλληλοι και χαρακτηρίζονται ύποπτοι. Σε όλα τα μαγαζιά της Παραμυθιάς, υπάρχει αγγλικός χρυσός. Ο πωλητής στον οποίο βρέθηκε αγγλικός χρυσός και ένα σημαντικό ποσό δραχμών, στάλθηκε επίσης στις φυλακές. Μεγάλη ποσότητα τροφίμων μεταφέρεται από τον Δημοσθένη Ρήγο, σε ένα δωμάτιο στην Παραμυθιά.

Το όνομα Πιτούλης, εμφανίζεται όλο και περισσότερο στις ανακρίσεις. Πρόκειται για μια οικογένεια στην Αθήνα η οποία χρηματοδοτεί και οργανώνει στρατιωτικές ομάδες στη βορειοδυτική Ελλάδα (κυρίως Θωμάς και Δήμος Πιτούλης).

Διαταγή για την κατάληψη και χρήση όλων των ταχυδρομείων Αλεξανδρούπολης – Ξάνθης – Κομοτηνής – Κεραμωτής, καθώς και του εξοπλισμού τους. Επίταξη μέρους των εργαζομένων για τις ανάγκες της επικοινωνίας των Γερμανών . Ακόμη τα στρατεύματα που βρίσκονται στη γέφυρα του Νέστου διατάσσονται να κατάσχουν όλα τα άλογα και τους όνους της περιοχής.

Διαταγές για τα λιμάνια του Πόρτο Λάγος και της Αλεξανδρούπολης, ώστε να καταληφθούν με επίθεση από Ανατολή ή Δύση και να παραμείνουν στη γερμανική κατοχή. Πρέπει όλες οι εκεί εγκαταστάσεις, πλοία και μηχανές να περιέλθουν στα χέρια μας, σημειώνει ο συντάκτης του εγγράφου.

20 μόνο από τους 200 Έλληνες εργάτες που διατάχθηκαν, λαμβάνουν μέρος σε έργα στο λιμάνι του Πειραιά. Η απροθυμία να εργαστούν εκλαμβάνεται ως εχθρική πράξη απέναντι στις δυνάμεις κατοχής.

Λάφυρα από την επιχείρηση Pfingstrose: όπλα, εκρηκτικό υλικό, περίπου 3.000 μάλλινα χαλιά, 15.000 οκάδες σιτηρά (διευκρίνηση ότι η 1 οκά αντιστοιχεί σε περίπου 1 κ ¼ του κιλού), 2.500 κιλά λάδι, 30 αιγοπρόβατα. Καταστράφηκαν: 60 στρατόπεδα ανταρτών, 1 χώρος φροντίδας, 1 φούρνος

Από το ημερολόγιο του Διοικητή των γερμανικών δυνάμεων στην Αθήνα: 10:00 Ξενοδοχείο King George. Το πρόγραμμα της ημέρας περιλάμβανε κατάσχεση πολεμοφοδίων, κατάληψη ραδιοφωνικού σταθμού, μέτρα ελέγχου κυκλοφορίας, κατάληψη αποθηκών εφοδίων και λαφύρων.

Διαδήλωση διακόπηκε με διέλευση οχήματος:μερικοί νεκροί και τραυματίες. Πολλές συλλήψεις. Η περιοχή ησύχασε προσωρινά από απεργίες. Μέτρα αντιποίνων έχουν σχεδιαστεί.

Δημιούργησε το σπίτι των ονείρων με κοντέινερ

Έχουμε δει τον τελευταίο καιρό ανθρώπους να χτίζουν απίστευτα σπίτια χρησιμοποιώντας τα πιο ασυνήθιστα υλικά για την κατασκευή.

Η Claudie από το Mirabel (Καναδάς) αποφάσισε να χτίσει το σπίτι χρησιμοποιώντας κοντέινερ μεταφοράς φορτίων.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Γρενάδα: Μια ξεχασμένη ιμπεριαλιστική επέμβαση

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ:

Του Γιώργου Αλεξάτου

Ξεχασμένη από τους περισσότερους παλαιότερους, άγνωστη στους νεότερους, η εισβολή αμερικανικών στρατευμάτων στο νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής Γρενάδα, στις 25 Οκτωβρίου 1983, αποτέλεσε μία από τις πρώτες πρακτικές εφαρμογές της νέας επιθετικής πολιτικής που εγκαινίασαν οι ΗΠΑ, μετά την άνοδο στην προεδρία του Ρόναλντ Ρίγκαν, το 1981.

Παρά τις αλλεπάλληλες ήττες του ιμπεριαλισμού σε άλλα σημεία του πλανήτη, κατά τη δεκαετία του 1970 (Ινδοκίνα, Αγκόλα, Μοζαμβίκη κ.λπ.), στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είχε κατορθώσει, μέχρι το 1979, να ανακόψει τα επαναστατικά αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, κυρίως με την επιβολή στρατιωτικών δικτατοριών. Έτσι, το επαναστατικό καθεστώς της Κούβας παρέμενε απομονωμένο στην αμερικανική ήπειρο και η απειλή της επέκτασης του κουβανικού παραδείγματος έμοιαζε απομακρυσμένη.
Εντούτοις, το 1979 η απειλή επανεμφανίστηκε με τη νίκη της σαντινιστικής επανάστασης στη Νικαράγουα και την κατάληψη της εξουσίας στη Γρενάδα από το επαναστατικό κίνημα που είχε συγκροτηθεί υπό την ηγεσία του Μόρις Μπίσοπ.

Η Γρενάδα (αποτελούμενη από το ομώνυμο νησί και κάποια μικρότερα, συνολικής έκτασης 344 τ.χλμ.), ήταν μέχρι το 1974 βρετανική αποικία. Η ανακήρυξή της ως κράτους ανεξάρτητου – μέλους της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, δεν άλλαξε τίποτε στη ζωή του λαού της. Η πολιτική εξουσία και ο έλεγχος της οικονομίας παρέμενε στα χέρια της λευκής μειονότητας, την οποία εκπροσωπούσε ο πρωθυπουργός σερ Έρικ Γκέρι, ενώ η τεράστια πλειονότητα των περίπου 100.000 κατοίκων, την οποία αποτελούσαν απόγονοι αφρικανών σκλάβων, συνέχιζε να ζει σε ένα καθεστώς ιδιότυπου απαρτχάιντ.

Ανατρέποντας την κυβέρνηση Γκέρι, το νέο επαναστατικό καθεστώς κατάργησε κάθε φυλετική διάκριση, προχώρησε σε εθνικοποιήσεις, κατοχύρωσε τα εργασιακά δικαιώματα, αναγνώρισε την πλήρη ισότητα των γυναικών, ενώ ταυτόχρονα η πλειονότητα του λαού της Γρενάδα εντάχθηκε σε μαζικές οργανώσεις, οι οποίες συμμετείχαν, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Εξαιρετικά μαζική ήταν και η Λαϊκή Πολιτοφυλακή, που ανέλαβε τη δημόσια τάξη και την άμυνα της χώρας.

Η αμερικανική στρατιωτική επέμβαση πραγματοποιήθηκε με πρόσχημα την κατασκευή διεθνούς αεροδρομίου, που χαρακτηρίστηκε από τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία της Μάργκαρετ Θάτσερ, «σοβιετική στρατιωτική βάση», ενώ ήδη είχε εκφραστεί η αντίθεσή τους στις σχέσεις που ανέπτυξε η επαναστατική κυβέρνηση Μπίσοπ με την Κούβα και τη σαντινιστική Νικαράγουα.

Η ευκαιρία για την αμερικανική επέμβαση δόθηκε όταν στις 19 Οκτωβρίου ξέσπασε κρίση στην κυβέρνηση της Γρενάδα, στην οποία συμμετείχαν και υποστηρικτές μιας μετριοπαθούς πολιτικής έναντι των ιμπεριαλιστών. Την ανατροπή του Μπίσοπ και την εκτέλεση του ίδιου και άλλων μελών της επαναστατικής κυβέρνησης, ακολούθησε στις 25 Οκτωβρίου η εισβολή 1.800 αμερικανών πεζοναυτών και 300 άλλων από γειτονικά νησιά ελεγχόμενα από τους Βρετανούς.

Η ανατροπή του επαναστατικού καθεστώτος δεν συνοδεύτηκε από αναίρεση του μεγαλύτερου μέρους των λαϊκών κατακτήσεων, σε μια προσπάθεια των Αμερικανών και των Βρετανών να αποφύγουν παρατεταμένη λαϊκή εξέγερση. Αν και αναιρέθηκαν οι εθνικοποιήσεις, η Γρενάδα ενισχύθηκε ποικιλοτρόπως και κυρίως με την τόνωση της τουριστικής της ανάπτυξης, ώστε να καμφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις. Επιπλέον, σχετικά πρόσφατα, το 2009, το αεροδρόμιο που αποτέλεσε το πρόσχημα για την ιμπεριαλιστική επέμβαση ονομάστηκε «Μόρις Μπίσοπ», προς τιμή του ηγέτη της Επανάστασης του 1979.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.

Πρέβεζα: Πήγε στην εφορία για να πληρώσει χρέος ενός... λεπτού!

Με το στόμα ανοιχτό έμεινε υπάλληλος σε τράπεζα στην Πρέβεζα, όταν τυπικότατος φορολογούμενος πολίτης, πήγε να πληρώσει το χρέος του προς την εφορία.

Ο πολίτης, κάτοικος Πρέβεζας, μπήκε στο σύστημα να δει πόσα χρήματα πρέπει να πληρώσει για τον ΕΝΦΙΑ και ανακάλυψε ένα χρέος που είχε στην εφορία από το 2014.

Αμέσως έτρεξε στην τράπεζα προκειμένου να εξοφλήσει αυτό το χρέος μιας και όπως ο ίδιος λέει στο PamePreveza.gr, δεν θέλει να χρωστάει πουθενά.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Υπερμηχάνημα κατασκευάζει γέφυρα με εντυπωσιακό τρόπο!

Γέφυρα κατασκευάζεται στην Κίνα με τρόπο που φαίνεται να έρχεται από το μέλλον. Ένα υπερμηχάνημα βάρους 580 τόνων κάνει την κατασκευή της γέφυρας… παιχνιδάκι.

Good Bye Λένιν. Στη θέση του, ο Darth Vader

Το άγαλμα του Λένιν στην Οδησσό, δεν υπάρχει πια. Μετά την αποκαθήλωση, την θέση του παίρνει ο Darth Vader (Pics+Vid)

Στην Οδησσό της Ουκρανίας, "η δύναμη ξύπνησε" για τα καλά. Το άγαλμα του Λένιν έδωσε τη θέση του στον Σκοτεινό Άρχοντα των Σιθ, τον Darth Vader.

Κάπως έτσι, και δια μέσω του συμβολισμού, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν πέρασε στην Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης. Όλα αυτά υπό το δημιουργικό πρίσμα ντόπιου καλλιτέχνη που κατασκεύασε το νέο άγαλμα που κοσμεί την πόλη, το οποίο παρέχει και... δωρεάν wi-fi. Ναι, σωστά διαβάσατε.

Το παλαιότερο άγαλμα του Λένιν αποκαθηλώθηκε μιας και σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία του Κιέβου, απαγορεύονται δια ροπάλου τα σύμβολα των παλαιότερων εποχών, που θυμίζουν την κομμουνιστική περίοδο της χώρας. Απαγορεύονται επίσης και τα ναζιστικά σύμβολα, αν και πολλά εξ αυτών έχουν επιβιώσει στις τάξεις των παραστρατιωτικών της Ουκρανίας.

Ο καλλιτέχνης Αλεξάντερ Μίλοβ, επί της ουσίας, τροποποίησε το άγαλμα. Πρόσθεσε ηλεκτρονικό εξάρτημα στον κορμό, άλλαξε τις μπότες και φόρεσε στον... Λένιν, τη μάσκα του Darth Vader.

Μέσα στο δημιούργημα του έβαλε router που παρέχει δωρεάν ίντερνετ σε όσους βρίσκονται κοντά του. Κάπως έτσι, "μαγνητίζει" το κοινό.

Το άγαλμα όπως ήταν παλιά:

Υπενθυμίζεται ότι στην πόλη της Οδησσού, η δράση του ακροδεξιού "Δεξιού Τομέα" αυξάνεται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα, ενώ πριν λίγους μήνες στην περιοχή είχαν προπηλακιστεί η Νάντια Βαλαβάνη και ο Κώστας Ήσυχος, όταν επισκέφθηκαν μέλη της ομογένειας.

Με την έναρξη της περεστρόικας άρχισε και η προσπάθεια εθνικής αναγέννησης του πολυπληθούς ελληνισμού της Ουκρανίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, οι Έλληνες ανέρχονταν σε 93.000. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι ο πραγματικός τους αριθμός φτάνει τα 150.000 άτομα, εφόσον πολλοί δεν δήλωσαν την πραγματική τους εθνική ταυτότητα.

Οι ελληνικές κοινότητες είναι διάσπαρτες σε όλη την έκταση της χώρας, με κύρια περιοχή συγκέντρωσης την περιφέρεια της Μαριούπολης.

Ελληνικές κοινότητες συναντιούνται στην Οδησσό, στα σύνορα με τη Ρουμανία, στο Χάρκοβο βορειοανατολικά και στο Λβοφ (Λβιφ στα ουκρανικά), που θεωρείται και η πατρίδα του ακραίου ουκρανικού εθνικισμού.

Απο το news247.

Κωνσταντινούπολη: Καταδίκη 244 ατόμων για τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί

3 | 24

Τους 244 από τους συνολικά 255 κατηγορούμενος για τη συμμετοχή τους στις «παράνομες» διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί το 2013, καταδίκασε δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης. Ανάμεσα στους καταδικασθέντες είναι και επτά ξένοι πολίτες.

Οι κατηγορίες αφορούσαν σειρά αδικημάτων, όπως φθορές δημόσιας ιδιοκτησίας, συμμετοχή σε παράνομες διαδηλώσεις, καταστροφές σε τόπο λατρείας, προστασία εγκληματιών κ.α.

Ενδεικτικό των κατηγοριών είναι πως τέσσερις από τους κατηγορούμενους καταδικάστηκαν σε δέκα μήνες φυλάκισης επειδή λέρωσαν το τζάμι. Δύο ακόμη ήταν γιατροί και καταδικάστηκαν επειδή χρησιμοποίησαν τζαμί για να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες σε διαδηλωτές που είχαν τραυματιστεί στη διάρκεια των διαδηλώσεων. Άλλα δύο άτομα καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια και δύο μήνες φυλάκισης «επειδή φόρεσαν στολές γιατρών».

Υπενθυμίζεται πως οι διαδηλώσεις είχαν ξεκινήσει στην Κωνσταντινούπολη την 31η Μαΐου του 2013 για την καταστροφή και οικοδόμηση του πάρκου Γκεζί, ωστόσο σύντομα εξελίχθηκαν σε ένα κίνημα κατά της κυβέρνησης και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το οποίο εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν από την βίαιη καταστολή των αστυνομικών δυνάμεων, ενώ χιλιάδες τραυματίστηκαν.

Απο το tvxs.

Δείτε 13 φωτογραφίες που θα σας κάνουν να ρίξετε μια ματιά παραπάνω

Μια φωτογραφία μπορεί να μπερδέψει τα μάτια μας, μερικές από τις παρακάτω είναι τραβηγμένες σε λάθος στιγμή και άλλες απρόσεκτες με αποτέλεσμα να δημιουργούν μια ψευδαίσθηση που θα χρειαστεί να τις ξαναδούμε καλύτερα....

1. Αυτό το κορίτσι δεν έχει τρία χέρια