Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016
Η πρώτη φωτογραφία ανθρώπου από το 1839
Η φωτογραφία λήφθηκε το 1839 και αποτελεί ορόσημο, καθώς είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίζεται άνθρωπος. Η τεχνολογία της εποχής βρίσκεται ακόμη σε πρωταρχικά στάδια, ωστόσο τα χαρακτηριστικά του πρώτου “μοντέλου” φαίνονται με αρκετή ευκρίνεια.
Στη φωτογραφία απεικονίζεται ο Robert Cornelius, ένας Αμερικανός πρωτοπόρος της φωτογραφικής τέχνης.
Από το Perierga.gr
Ένα διαφορετικό γράμμα από τον Άγιο Βασίλη
Για τα λιγότερο τυχερά παιδιά του κόσμου που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αφήνοντας πίσω τα δωμάτιά και τα παιχνίδια τους.
Αγαπητά μου παιδιά,
Ήλπιζα ότι μέχρι τώρα θα ήμουν έτοιμος να παραδώσω τα χριστουγεννιάτικα δώρα σε όλους σας. Τα ξωτικά έχουν εργαστεί σκληρά όλο το χρόνο φτιάχνοντας παιχνίδια και η κυρία Άη-Βασίλη τα τύλιγε με κορδέλες και φιόγκους. Κανονικά, η ομάδα μου στο Βόρειο Πόλο θα ήταν γεμάτη ενθουσιασμό, προετοιμάζοντας τους ταράνδους και το έλκηθρο και ελέγχοντας προσεκτικά τη λίστα μου, ώστε κανένα παιδί να μη μείνει χωρίς δώρο.
Αυτή τη χρονιά όμως, συνέβη κάτι τρομερό και δεν μπορώ να σας φέρω δώρα.
Φέτος είχα να κάνω μια ειδική στάση. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν είναι τόσο τυχερά όσο τα περισσότερα από εσάς. Μερικά παιδιά αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω τα δωμάτιά και τα παιχνίδια τους. Μερικά παιδιά είναι αναγκασμένα να αφήσουν ακόμη και τους γονείς τους και να μην τους ξαναδούν ποτέ.
Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα το ετήσιο ταξίδι μου για το γύρο του κόσμου με πρώτη στάση τη Συρία. Διέσχισα τον ουρανό πετώντας μέσα στη νύχτα, με τα φώτα της πόλης να λάμπουν από κάτω· πέρασα σαν αστραπή μέσα από τα σύννεφα με τον Ρούντολφ να ανοίγει το δρόμο.
Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα το ετήσιο ταξίδι μου για το γύρο του κόσμου με πρώτη στάση τη Συρία. Διέσχισα τον ουρανό πετώντας μέσα στη νύχτα, με τα φώτα της πόλης να λάμπουν από κάτω· πέρασα σαν αστραπή μέσα από τα σύννεφα με τον Ρούντολφ να ανοίγει το δρόμο.
Όταν έφτασα στη Συρία όμως, χτυπήθηκα και έπεσα από τον ουρανό. Μην με ρωτάτε από ποιον ή με τι. Δεν έχω ιδέα. Το έλκηθρό μου σωριάστηκε στο έδαφος, οι τάρανδοι και όλοι μαζί πέσαμε στην έρημο, κοντά σε μια πόλη. Είπα στον Ρούντολφ και στους άλλους ταράνδους να πετάξουν μακριά και να βεβαιωθούν ότι είναι ασφαλείς.
Πυροβολισμοί και εκρήξεις ηχούσαν παντού γύρω μου. Κρύφτηκα στα ερείπια ενός κοντινού κτιρίου μαζί με κάποιες οικογένειες που με αναγνώρισαν. Αλλά αυτό που είδα με γέμισε βαθιά θλίψη. Είδα φόβο και απελπισία. Είδα θλίψη στα μάτια τους. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία αχτίδα ελπίδας πια. Ωστόσο, αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους μου έδωσαν θάρρος, δείχνοντάς συμπόνια σε εμένα – έναν ξένο.
Είδα φόβο και απελπισία. Είδα θλίψη στα μάτια τους. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία αχτίδα ελπίδας πια. Ωστόσο, αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους μου έδωσαν θάρρος, δείχνοντάς συμπόνια σε εμένα – έναν ξένο
Με πήραν μαζί τους όταν βρήκαν τρόπο να διαφύγουν. Είπαν ότι έπρεπε να περάσουμε μέσα από την Τουρκία. Τα παιδιά κρύωναν και πεινούσαν. Αλλά ήταν γενναία και ποτέ δεν έκλαψαν και δεν παραπονέθηκαν. Το μικρότερο κορίτσι τούς εμψύχωνε όλους, μαζί κι εμένα. Έλεγε διαρκώς ότι σχεδόν φτάσαμε, ότι πλησιάζαμε στην ασφάλεια. Κρατούσε το ηθικό μας ψηλά.
Περπατήσαμε για εβδομάδες και χρειάστηκε να περάσουμε με δυσκολία κάτω από φράχτες και να κρυφτούμε μέσα σε ετοιμόρροπα κτίρια.
Τελικά φτάσαμε στην ακτή! Ήταν σκοτεινά, φυσούσε κι έκανε κρύο. Εκεί μας περίμενε ένα φουσκωτό σκάφος με μερικούς αγριωπούς άνδρες που το φρουρούσαν.
Όταν πλησιάσαμε, μας ζήτησαν χρήματα. Εγώ δεν είχα καθόλου. Οι άνδρες άρχισαν να με χλευάζουν για την εμφάνισή μου. "Αυτός ο τύπος πρέπει να είναι τρελός· νομίζει ότι είναι ο Άγιος Βασίλης". Δεν είπα τίποτα. Έτρεμα ότι θα έμενα πίσω, αλλά οι άλλοι συνεισέφεραν και πλήρωσαν για τη θέση μου στη βάρκα. Δεν ήθελαν να με αφήσουν μόνο μου εκεί.
Μας έβαλαν στο φουσκωτό σκάφος και διασχίσαμε τη θάλασσα. Ήταν η πιο τρομακτική στιγμή της ζωής μου. Κρατούσαμε σφιχτά ο ένας τον άλλον, καθώς η βάρκα κλυδωνιζόταν πάνω – κάτω. Πέρασε μισή ώρα. Αρχίσαμε να βλέπουμε στο βάθος ένα νησί. Ήμασταν μούσκεμα και τρέμαμε μέσα στον κρύο αέρα.
Ξαφνικά, οι άνδρες μας πέταξαν από το σκάφος 20 μέτρα από την ακτή. Έπρεπε να κολυμπήσουμε στο παγωμένο νερό, βάζοντας τα δυνατά μας για να μη χάσουμε τα παιδιά και να βοηθήσουμε εκείνους που ήταν πολύ αδύναμοι ή πολύ τρομοκρατημένοι για να κινηθούν.
Πέσαμε πάνω στις βραχώδεις ακτές. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν στην Ευρώπη, στην Ελλάδα. Επιτέλους, σκέφτηκα. Τα προβλήματά μου θα τελείωναν εκεί. Θα μπορούσα να εξηγήσω ποιος είμαι και μετά θα φρόντιζαν να επανενωθούμε με την κυρία Άη-Βασίλη, τους ταράνδους και τα ξωτικά μου.
Κανείς όμως δεν με άκουγε. Δεν είχα πάνω μου ταυτότητα ή κάποιο άλλο έγγραφο και κανένας δεν με πίστευε όταν προσπαθούσα να εξηγήσω ποιος ήμουν. Τα ρούχα μου ήταν ξηλωμένα, σκισμένα και βρώμικα. Δεν είχα πλυθεί για εβδομάδες. Όταν μας μετέφεραν στον καταυλισμό, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε ζεστό νερό και μας δόθηκε μόνο μία κουβέρτα. Τα παιδιά κλαίνε τη νύχτα, επειδή κρυώνουν πάρα πολύ. Εδώ και μερικές μέρες έχω αρχίσει να βήχω και ο λαιμός μου πονάει. Είμαι άρρωστος και πεινασμένος. Μου λείπει η κυρία Άη-Βασίλη.
Ζητήστε από τους γονείς σας, τους δασκάλους σας και όλους τους ενήλικες που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα, να εξασφαλίσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ασφαλή και προστατευμένα. Και αν τύχει και συναντήσετε κάποιο από αυτά, πείτε ένα γεια, αγκαλιάστε τα και κάνετέ τα να νιώσουν ευπρόσδεκτα
Έχω εγκλωβιστεί σε αυτό το ελληνικό νησί, ανήμπορος να φύγω. Απευθύνθηκα στην ελληνική κυβέρνηση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά λένε ότι πρέπει να περιμένω. Ωστόσο δεν είμαι σίγουρος τι περιμένω. Κάποιοι λένε ότι μπορεί να χρειαστεί να πάω πίσω στην Τουρκία. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να πάω σπίτι. Εκεί θα είμαι ασφαλής και ζεστός. Μετά όμως σκέφτομαι – τουλάχιστον εγώ έχω κάπου να επιστρέψω. Ξέρω ότι μια μέρα αυτό θα συμβεί. Οι άνθρωποι όμως με τους οποίους ταξίδευα μαζί, δεν έχουν κανένα σπίτι. Πόσο καιρό θα πρέπει να περιμένουν αυτοί;
Λοιπόν παιδιά – η κυρία Άη-Βασίλη, ο Ρούντολφ και τα ξωτικά θα κάνουν τα πάντα για να παραδώσουν τα δώρα σας χωρίς εμένα φέτος, αλλά θέλω να σας ζητήσω να κάνετε κάτι για μένα. Κρατήστε στη σκέψη σας τα παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους, να εγκαταλείψουν τα παιχνίδια τους και είναι τώρα εγκλωβισμένα στα σύνορα της Ευρώπης. Ζητήστε από τους γονείς σας, τους δασκάλους σας και όλους τους ενήλικες που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα, να εξασφαλίσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ασφαλή και προστατευμένα. Και αν τύχει και συναντήσετε κάποιο από αυτά, πείτε ένα γεια, αγκαλιάστε τα και κάνετέ τα να νιώσουν ευπρόσδεκτα.
Ίσως, με λίγη τύχη, η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη – για όλους μας.
Σας εύχομαι χαρούμενα Χριστούγεννα,
Άγιος Βασίλης
Σας εύχομαι χαρούμενα Χριστούγεννα,
Άγιος Βασίλης
***
Το γράμμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δημοσιεύθηκε στο news247.gr. Μετά από πεντέμισι χρόνια σφοδρών συγκρούσεων, η κατάσταση στη Συρία συνεχίζει να επιδεινώνεται. Από την αρχή του πολέμου το 2011, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν έναν αυξανόμενο αριθμό ιατρικών δομών στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο. Στην Ελλάδα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αυτή τη στιγμή, δραστηριοποιούνται σε πάνω από 20 διαφορετικά σημεία σε ολόκληρη τη χώρα. Περισσότερες πληροφορίες msf.gr
Το σκίτσο είναι του OSAMA HAJJAJ / osamahajjajcartoons@gmail.com
Το σκίτσο είναι του OSAMA HAJJAJ / osamahajjajcartoons@gmail.com
Από το tvxs.
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016
Τί πληροφορίες έχει ένα barcode;
Ο γραμμωτός κώδικας (barcode) πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και βασίζεται σε αυστηρές προδιαγραφές. Ένα από τα πλέον διαδεδομένα συστήματα είναι το ΕΑΝ-13. Αποτελείται από 13 ψηφία με τη μορφή ενός συνδυασμού γραμμών και διαστημάτων.
Στον κώδικα υπάρχουν ορισμένες γραμμές που είναι μακρύτερες από τις υπόλοιπες. Στην αρχή και το τέλος υπάρχουν οι γραμμές ορίων που επιτρέπουν σε ένα σαρωτή να προσδιορίσει πού αρχίζει και πού τελειώνει ο κώδικας. Οι δύο μεσαίες γραμμές χωρίζουν τον κώδικα σε δύο τμήματα ώστε να είναι εύκολη, αν χρειαστεί, η πληκτρολόγηση των 13 ψηφίων. Παράλληλα, είναι ευχερέστερη η αποκωδικοποίηση των δύο τμημάτων από το σαρωτή χωριστά, ανεξάρτητα από το αν το προϊόν είναι ανεστραμμένο ή όχι.
Τα δύο πρώτα ψηφία από τα 13 του γραμμωτού κώδικα είναι ο κωδικός της χώρας όπου είναι καταχωρημένος ο κατασκευαστής, όχι όμως απαραίτητα και της χώρας που κατασκευάστηκε το προϊόν. Η Σουηδία, για παράδειγμα, έχει κωδικό χώρας 73 και η Ελλάδα 52. Τα επόμενα πέντε ψηφία κωδικοποιούν τον παραγωγό ή τον εισαγωγέα ενώ τα επόμενα πέντε είναι ο αριθμός του προϊόντος που προσδιορίζεται από τον παραγωγό για τη διευκόλυνση παρακολούθησης της αποθήκης του και των πωλήσεών του.
Το τελευταίο ψηφίο του κώδικα είναι ψηφίο ελέγχου. Ο σαρωτής διαθέτει έναν τύπο που τον εφαρμόζει πάνω στα δώδεκα πρώτα ψηφία επιβεβαιώνοντας έτσι πως το αποτέλεσμα είναι ίδιο με το ψηφίο ελέγχου.
πηγή: Science Illustrated
Σαν σήμερα πέφτει αυλαία στην δίκη των παρακρατικών που συμμετείχαν στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :
Σαν σήμερα στις 29/12/1966 πέφτει αυλαία στην δίκη του Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου δικαζόταν οι παρακρατικοί που συμμετείχαν -με την συνεργεία κρατικών μηχανισμών- στην δολοφονία του αγωνιστή Γρηγόρη Λαμπράκη.
Κοτζαμάνης και Εμμανουηλίδης δικάζονται σε 11 και 8 χρόνια φυλακή αντίστοιχα, ενώ στους υπόλοιπους 9 κατηγορουμένους επιβλήθηκαν ποινές "χάδι" από 3 μέχρι 15 μήνες.
Ολοι, πάντως οι καταδικασμένοι θα βρεθούν ελεύθεροι μετά από λίγο καιρό από την επικράτηση της Απριλιανής χούντας των Συνταγματαρχών του 1974.
Με την ευκαιρία παραθέτουμε περασμένη ανάρτησή μας:
Στις 03/10/1966 ξεκινάει στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Για την δολοφονία του αγωνιστή βουλευτή της ΕΔΑ από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς γράφουμε αναλυτικά εδώ απ’ όπου και αντιγράφουμε: Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο πλασιέ Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει. Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός αστυνομικός, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα.
Η απόφαση τελικά για τους κατηγορουμένους στο στυγνό αυτό έγκλημα –που αρχικά είχε θεωρηθεί από την αστυνομία τροχαίο ατύχημα- εκδόθηκε στις 30/12/1966 με τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη να καταδικάζονται σε 11 και 8,5 χρόνια φυλάκιση αντίστοιχα, ενώ κάποιοι συνεργοί τους σε ολιγόμηνες ποινές φυλάκισης. Ολοι τους όμως με την πάροδο κάποιων μηνών και την επιβολή στην χώρα μας της Απριλιανής δικτατορίας του 1967 αποφυλακίστηκαν.
Το κράτος που είχε δολοφονήσει τον Λαμπράκη, το κράτος που είχε στηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ, που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, που στις εκλογές του ψήφιζαν και τα «δέντρα», τέσσερα χρόνια αργότερα, ανήμερα της πρώτης πορείας Ειρήνης, θα παραχωρούσε την διαχείριση των υποθέσεων των προυχόντων του στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους και στους Μάλλιους...
Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να παραθέσουμε τον ορισμό του παρακράτους όπως τον έδωσε ο αείμνηστος εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας, κατά την αγόρευσή του στη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη, το Δεκέμβρη του 1966. Ο λόγος είναι γιατί ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά έχουν και σήμερα οι παρακρατικοί μηχανισμοί με την διαφορά ότι πρόσθεσαν και άλλους στόχους. Εκτός του ότι στοχοποιούν αγωνιστές στρέφονται κατά μεταναστών και σε αυτοδιαχειριζόμενα νεολαιίστικα στέκια:
Κοτζαμάνης και Εμμανουηλίδης δικάζονται σε 11 και 8 χρόνια φυλακή αντίστοιχα, ενώ στους υπόλοιπους 9 κατηγορουμένους επιβλήθηκαν ποινές "χάδι" από 3 μέχρι 15 μήνες.
Ολοι, πάντως οι καταδικασμένοι θα βρεθούν ελεύθεροι μετά από λίγο καιρό από την επικράτηση της Απριλιανής χούντας των Συνταγματαρχών του 1974.
Με την ευκαιρία παραθέτουμε περασμένη ανάρτησή μας:
Στις 03/10/1966 ξεκινάει στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Για την δολοφονία του αγωνιστή βουλευτή της ΕΔΑ από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς γράφουμε αναλυτικά εδώ απ’ όπου και αντιγράφουμε: Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο πλασιέ Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει. Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός αστυνομικός, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα.
Η απόφαση τελικά για τους κατηγορουμένους στο στυγνό αυτό έγκλημα –που αρχικά είχε θεωρηθεί από την αστυνομία τροχαίο ατύχημα- εκδόθηκε στις 30/12/1966 με τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη να καταδικάζονται σε 11 και 8,5 χρόνια φυλάκιση αντίστοιχα, ενώ κάποιοι συνεργοί τους σε ολιγόμηνες ποινές φυλάκισης. Ολοι τους όμως με την πάροδο κάποιων μηνών και την επιβολή στην χώρα μας της Απριλιανής δικτατορίας του 1967 αποφυλακίστηκαν.
Το κράτος που είχε δολοφονήσει τον Λαμπράκη, το κράτος που είχε στηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ, που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, που στις εκλογές του ψήφιζαν και τα «δέντρα», τέσσερα χρόνια αργότερα, ανήμερα της πρώτης πορείας Ειρήνης, θα παραχωρούσε την διαχείριση των υποθέσεων των προυχόντων του στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους και στους Μάλλιους...
Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να παραθέσουμε τον ορισμό του παρακράτους όπως τον έδωσε ο αείμνηστος εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας, κατά την αγόρευσή του στη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη, το Δεκέμβρη του 1966. Ο λόγος είναι γιατί ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά έχουν και σήμερα οι παρακρατικοί μηχανισμοί με την διαφορά ότι πρόσθεσαν και άλλους στόχους. Εκτός του ότι στοχοποιούν αγωνιστές στρέφονται κατά μεταναστών και σε αυτοδιαχειριζόμενα νεολαιίστικα στέκια:
«Οι μηχανισμοί που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη, αποτελούνται από κατάλοιπα υποπροϊόντων του Χίτλερ, από γιγαντοκύτταρα δοσιλογικής λευχαιμίας... από κακοποιούς διαφόρων βαθμών και ειδών, από ιδεολογικούς σκηνίτες και από άλλους φτωχούς διαβόλους...
Από τέτοια κοινωνικά βυθοκορήματα αναμενόταν βοήθεια και σ’ αυτά θα ανατιθόταν σε ώρα κρίσης, η ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας και η μεγάλη και άγια υπόθεση «της υπερασπίσεως της Πατρίδος και του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού παντού, πάντοτε και δι’ όλων των μέσων», κατά τους σκοπούς της οργάνωσης του Γιοσμά που αναγράφονται πίσω από την ταυτότητα του Γκοτζαμάνη...
Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται (προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς) ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης. Τι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ’ αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;»
Από τέτοια κοινωνικά βυθοκορήματα αναμενόταν βοήθεια και σ’ αυτά θα ανατιθόταν σε ώρα κρίσης, η ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας και η μεγάλη και άγια υπόθεση «της υπερασπίσεως της Πατρίδος και του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού παντού, πάντοτε και δι’ όλων των μέσων», κατά τους σκοπούς της οργάνωσης του Γιοσμά που αναγράφονται πίσω από την ταυτότητα του Γκοτζαμάνη...
Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται (προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς) ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης. Τι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ’ αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;»
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.
Κολομβία: Αμνηστία σε χιλιάδες αντάρτες της FARC
Aμνηστία θα χορηγηθεί σε χιλιάδες αντάρτες της FARC για εγκλήματα ήσσονος σημασίας που διέπραξαν κατά τη διάρκεια του 52ετούς εμφύλιου της Κολομβίας. Το σχετικό νομοσχέδιο ψηφίστηκε από το Κονγκρέσο.
Ο νόμος, μεταξύ των βασικότερων της ειρηνευτικής συμφωνίας που υπέγραψαν τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση με τους αντάρτες της οργάνωσης FARC (Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας), δεν περιλαμβάνει μαχητές που έχουν διαπράξει εγκλήματα πολέμου ή παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Η αμνηστία καλύπτει και μέλη των ενόπλων δυνάμεων της Κολομβίας. Αποτελεί τον πρώτο από μια σειρά νόμων που σχετίζονται με τη συμφωνία και οι οποίοι θα ψηφιστούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος με την ελπίδα ότι θα καθησυχάσουν τους αντάρτες, οι οποίοι έχουν αρχίσει να μετακινούνται προς ειδικές ζώνες αφοπλισμού.
Ο νόμος ψηφίστηκε και στη Γερουσία και στη Βουλή, παρά την σφοδρή αντίθεση του δεξιού κόμματος του Δημοκρατικού Κέντρου, του οποίου τα μέλη απείχαν από την ψηφοφορία. Η συμμαχία του προέδρου Χουάν Μανουέλ Σάντος, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για την συμφωνία αυτή, κρατά την πλειοψηφία στο Κογκρέσο.
Περίπου 7.000 αντάρτες της FARC αναμένεται να παραδώσουν τα όπλα τους τους επόμενους έξι μήνες.
Οι αντάρτες που έχουν ήδη καταδικαστεί για σοβαρά εγκλήματα όπως σφαγές, σεξουαλική βία ή απαγωγές δεν θα καλυφθούν από την αμνηστία.
Αντίθετα, θα εκτίσουν εναλλακτικές ποινές όπως η απομάκρυνση ναρκών, και οι οποίες θα αποφασιστούν από ειδικό δικαστήριο.
Άλλοι νόμοι που σχετίζονται με την ειρηνευτική συμφωνία περιλαμβάνουν την αγροτική μεταρρύθμιση, αποζημιώσεις σε θύματα, απομάκρυνση ναρκών, και μια εκεχειρία υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών.
Σύμφωνα με τους όρους της ειρηνευτικής διαδικασίας, η FARC θα μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα.
Από tvxs.
Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016
Ένα γκράφιτι του Φιντέλ Κάστρο στην καρδιά της Αθήνας
Ο street artist Atek δημιούργησε στην καρδιά της Αθήνας ένα γκράφιτι - προσωπογραφία του Φιντέλ Κάστρο στη μνήμη του εμβληματικού ηγέτη της Κούβας.
Ο Atek είναι graffiti artist και έργα του, κυρίως με κοινωνικό - πολιτικό περιεχόμενο, βρίσκονται στους δρόμους της Αθήνας εδώ και πάνω από μια δεκαετία.
Το βίντεο δημιουργήθηκε από τον Γιάννη Μαρούδα και παρουσιάστηκε στην έκθεση «ΒΑΨΤΟ», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 18 και τις 20 Δεκεμβρίου.
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016
«Χαρτί τουαλέτας» για… smartphones
Στην Ιαπωνία λαμβάνουν πολύ σοβαρά το θέμα της καθαριότητας και της υγιεινής.
Όπως γράφει ο Guardian, στον διεθνή αερολιμένα «Ναρίτα» του Τόκιο έκανε την εμφάνιση του «χαρτί τουαλέτας» ειδικά για κινητά smartphones.
Τα ειδικά ρολά τοποθετήθηκαν σε 86 θέσεις στον χώρο των αφίξεων του αεροδρομίου αυτό το μήνα.
Σύμφωνα με την εταιρεία NTT Docomo, που βρίσκεται πίσω από την πρωτότυπη αν μη τι άλλο ιδέα, θα παραμείνουν εκεί έως τον Μάρτιο του 2017.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι οθόνες των κινητών έχουν περισσότερα μικρόβια ακόμη και από το κάθισμα της τουαλέτας.
Το μίνι ρολό είναι γραμμένο στα αγγλικά και φέρει την… ένδειξη «welcome to Japan», αλλά και οδηγίες για να καθαρίσει ο χρήστης την επιφάνεια του κινητού του.
Οι ταξιδιώτες που φτάνουν στο αεροδρόμιο Narita καλούνται να διαβάσουν τα χαρτιά τουαλέτας των κινητών τους για να ενημερωθούν για τα σημεία που παρέχεται ασύρματο ίντερνετ αλλά και για άλλες ταξιδιωτικές πληροφορίες.
Η Xριστουγεννιάτικη ταινία που χαρακτηρίστηκε κομμουνιστική
1
8:55 | 25 Δεκ. 2016
Γιώργος Ρούσσος
Μία όμορφη στο σύνολο της ταινία, το «Μία Υπέροχη Ζωή» (It's a Wonderful Life - 1946) του Φρανκ Κάπρα, θεωρείται δικαίως, ως μία από τις καλύτερες ταινίες που έχουν δημιουργηθεί στην ιστορία της Έβδομης Τέχνης, με θέμα τα Χριστούγεννα. Ένα φιλμ που στην εποχή του δεν είχε την αναγνώριση που άξιζε, έχοντας παράλληλα χαρακτηριστεί ως: "μεταφέρουσα φιλο-κομμουνιστικά μηνύματα"...
Ο Τζορτζ Μπέιλι (Τζέιμς Στιούαρτ) είναι ένας καλόκαρδος, συμπονετικός άνθρωπος που νοιάζεται πάντα για τους συνανθρώπους του. Όμως την παραμονή των Χριστουγέννων, ο ήρωας μας είναι απογοητευμένος και πιεσμένος από οικονομικά χρέη με αποτέλεσμα να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να θέσει τέλος στη ζωή του.
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή διαλέγει για να εμφανιστεί μπροστά στον Τζορτζ Μπέιλι, ο φύλακας άγγελός του. Του επισημάνει πόσο πολύτιμος είναι για τη ζωή των αγαπημένων του ανθρώπων, της οικογένειάς του, αλλά και πολλών ακόμα συνανθρώπων του. Παράλληλα του δείχνει πως αξίζει πολύ περισσότερο από ότι πίστευε μέχρι τότε ο ίδιος για τον εαυτό του.
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή διαλέγει για να εμφανιστεί μπροστά στον Τζορτζ Μπέιλι, ο φύλακας άγγελός του. Του επισημάνει πόσο πολύτιμος είναι για τη ζωή των αγαπημένων του ανθρώπων, της οικογένειάς του, αλλά και πολλών ακόμα συνανθρώπων του. Παράλληλα του δείχνει πως αξίζει πολύ περισσότερο από ότι πίστευε μέχρι τότε ο ίδιος για τον εαυτό του.
Ο Φρανκ Κάπρα, σκηνοθετεί το 1946 μία κλασσική και πάντα επίκαιρη ταινία, που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του θεατή. Η υπόθεση βασίστηκε στο διήγημα του Φίλιπ Βαν Ντόρεν Στερν “Το Καλύτερο Δώρο” και μέχρι το σενάριο να πάρει την τελική του μορφή γνώρισε αρκετές φάσεις επεξεργασίας και αλλαγών. Τη συνολική ευθύνη του σεναρίου είχε το διάσημο συγγραφικό ζευγάρι της εποχής, ο Φράνσις Γκούντριτς και ο Άλμπερτ Χάκετ. Με τη βοήθεια σε κάποιες σκηνές του Τζο Σουέρλιγκ, καθώς και την επίβλεψη και το άγρυπνο πάντα βλέμμα του ίδιου του σκηνοθέτη.
Ωστόσο, αποτελεί πια κοινό μυστικό, ότι η τελική μορφή του σεναρίου, διέθετε και στοιχεία της οξείας γραφής του Ντάλτον Τράμπο. Ο οποίος βέβαια δεν αναφέρεται στα credits παρά το γεγονός ότι στην αρχή, όταν ξεκίνησε η προβολή της ταινίας, δεν είχαν αρχίσει ακόμη τα "προβλήματά" του με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι...
Ωστόσο, αποτελεί πια κοινό μυστικό, ότι η τελική μορφή του σεναρίου, διέθετε και στοιχεία της οξείας γραφής του Ντάλτον Τράμπο. Ο οποίος βέβαια δεν αναφέρεται στα credits παρά το γεγονός ότι στην αρχή, όταν ξεκίνησε η προβολή της ταινίας, δεν είχαν αρχίσει ακόμη τα "προβλήματά" του με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι...
Η αφηγηματική ικανότητα του Φρανκ Κάπρα, φτάνει εδώ στο απόγειο της και μαζί με το υπέροχο καστ ηθοποιών που έχει στη διάθεσή του, καταφέρνει να δημιουργήσει μία ταινία που έμεινε για πάντα στην Ιστορία.
Η ειρωνεία είναι, ότι στα αρχικά σχέδια της παραγωγής για τον ρόλο του πρωταγωνιστή, προοριζόταν ο Κάρι Γκραντ και για τον ρόλο της συζύγου του, η Τζιν Άρθουρ. Όχι βέβαια ότι η επιλογή του Κάρι Γκραντ, θα ήταν μία καταστροφική απόφαση, αλλά η τελική επιλογή του Τζέιμς Στιούαρτ από τον Κάπρα, ήταν απλώς ευφυής.
Η ειρωνεία είναι, ότι στα αρχικά σχέδια της παραγωγής για τον ρόλο του πρωταγωνιστή, προοριζόταν ο Κάρι Γκραντ και για τον ρόλο της συζύγου του, η Τζιν Άρθουρ. Όχι βέβαια ότι η επιλογή του Κάρι Γκραντ, θα ήταν μία καταστροφική απόφαση, αλλά η τελική επιλογή του Τζέιμς Στιούαρτ από τον Κάπρα, ήταν απλώς ευφυής.
Η αποδεδειγμένη υποκριτική δεινότητα σε συνδυασμό με μία εσωστρέφεια, σήμα κατατεθέν του Στιούαρτ, ήταν απαραίτητα στοιχεία που απαιτούνταν, προκειμένου να ενσαρκώσει ακόμη πιο πειστικά τον πρωταγωνιστή μας. Ο Τζέιμς Στιούαρτ διαχειρίζεται με χαρακτηριστική άνεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του ήρωα τον οποίο υποδύεται. Μόνο τυχαίο βέβαια δεν είναι το γεγονός ότι Στιούαρτ, αποτέλεσε αγαπημένος ηθοποιός, τόσο του Κάπρα, όσο και άλλων σπουδαίων δημιουργών, όπως του Άλφρεντ Χίτσκοκ, αλλά και του Ότο Πρέμινγκερ.
Η Ντόνα Ριντ ερμηνεύει τον ρόλο της αγαπημένης συζύγου του πρωταγωνιστή κι ενώ δεν ήταν η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη ο οποίος είχε σκοπό να επιστρατεύσει για άλλη μία φορά την Τζιν Άρθουρ (Jean Arthur), έφερε σε πέρας τον ρόλο, κάτι περισσότερο από ικανοποιητικά.
Η Ντόνα Ριντ ερμηνεύει τον ρόλο της αγαπημένης συζύγου του πρωταγωνιστή κι ενώ δεν ήταν η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη ο οποίος είχε σκοπό να επιστρατεύσει για άλλη μία φορά την Τζιν Άρθουρ (Jean Arthur), έφερε σε πέρας τον ρόλο, κάτι περισσότερο από ικανοποιητικά.
Παράλληλα, οι δύο πρωταγωνιστές περιστοιχίζονται από μία πλειάδα δευτεραγωνιστών, γνωστών οι περισσότεροι και από άλλες ταινίες του Κάπρα. Οι Lionel Barrymore, Thomas Mitchell, Beulah Bondi, Henry Travers, Frank Faylen και Ward Bond, ερμηνεύουν τους χαρακτηριστικούς τους ρόλους με τον πλέον ολοκληρωμένο και αξιομνημόνευτο τρόπο.
Είναι πλέον γνωστό, ότι οι δεύτεροι ρόλοι και η σημασία τους, ήταν από τα χαρακτηριστικά της φιλμογραφίας του Φρανκ Κάπρα. Κι εδώ περισσότερο από ποτέ, εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο σκηνοθέτης αυτή του την ικανότητα, καθώς το ψυχολογικό προφίλ του πρωταγωνιστή καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις επιλογές, τη νοοτροπία και τις αντιδράσεις των ανθρώπων που τον περικλείουν.
Είναι πλέον γνωστό, ότι οι δεύτεροι ρόλοι και η σημασία τους, ήταν από τα χαρακτηριστικά της φιλμογραφίας του Φρανκ Κάπρα. Κι εδώ περισσότερο από ποτέ, εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο σκηνοθέτης αυτή του την ικανότητα, καθώς το ψυχολογικό προφίλ του πρωταγωνιστή καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις επιλογές, τη νοοτροπία και τις αντιδράσεις των ανθρώπων που τον περικλείουν.
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι η ταινία, "It's a Wonderful Life" (Μια Υπέροχη Ζωή - 1946), έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ. Στις κατηγορίες, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας για τον Φρανκ Κάπρα, ερμηνείας για τον Τζέιμς Στιούαρτ, μοντάζ για τον William Hornbeck και ήχου για τον John Aalberg. Δεν κέρδισε όμως κανένα αγαλματίδιο καθώς εκείνη την χρονιά, είχε την ατυχία να βρει απέναντι του, μία επίσης σπουδαία ταινία. Ο λόγος βέβαια, για το "The Best Years of Our Lives" (1946) του William Wyler.
Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι η ταινία μας, παρόλο που ήταν υποψήφια για πέντε Όσκαρ - μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία και Ά Ανδρικού ρόλου - κάθε άλλο παρά ως εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, αντιμετωπίστηκε στην εποχή της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στα προβλήματα που αντιμετώπισε η ταινία, ήρθε να προστεθεί και το FBI και συγκεκριμένα η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών που την χαρακτήρισε ως "μεταφέρουσα φιλο-κομμουνιστικά μηνύματα". Η αιτιολογία ήταν πως το φιλμ δείχνει τον πρωταγωνιστή να προσφέρει τα πάντα στην κοινότητα που ζει, σε αντίθεση με τον τραπεζίτη, που παρουσιάζεται ως τσιγκούνης και φιλοχρήματος!
Αυτό το γεγονός, είχε σαν αποτέλεσμα στην πορεία να παραγκωνισθεί και να ξεχαστεί το φιλμ, από κοινό και κριτικούς. Όταν όμως στα τέλη της δεκαετίας του '50 ξεκίνησε η προβολή της στην Αμερικάνικη τηλεόραση, άρχισε σιγά σιγά, να ανεβαίνει τα σκαλιά της δημοσιότητας. Από τις αρχές του '70 μάλιστα, που εξ έλειψε και το σχετικό "copyright", η αναγνωρισιμότητά της ανέβηκε κατακόρυφα.
Δικαίως λοιπόν σήμερα το "It's a Wonderful Life" (Μια Υπέροχη Ζωή - 1946), θεωρείται μία από τις κλασσικότερες ταινίες του Αμερικανικού Κινηματογράφου. Συγκεκριμένα το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατατάσσει πλέον στην 11η θέση. Είτε λοιπόν σας αρέσουν οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων, είτε όχι, με το "It's a Wonderful Life", θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μία πραγματικά, σπουδαία καλλιτεχνική δημιουργία.
Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι η ταινία μας, παρόλο που ήταν υποψήφια για πέντε Όσκαρ - μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία και Ά Ανδρικού ρόλου - κάθε άλλο παρά ως εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, αντιμετωπίστηκε στην εποχή της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στα προβλήματα που αντιμετώπισε η ταινία, ήρθε να προστεθεί και το FBI και συγκεκριμένα η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών που την χαρακτήρισε ως "μεταφέρουσα φιλο-κομμουνιστικά μηνύματα". Η αιτιολογία ήταν πως το φιλμ δείχνει τον πρωταγωνιστή να προσφέρει τα πάντα στην κοινότητα που ζει, σε αντίθεση με τον τραπεζίτη, που παρουσιάζεται ως τσιγκούνης και φιλοχρήματος!
Αυτό το γεγονός, είχε σαν αποτέλεσμα στην πορεία να παραγκωνισθεί και να ξεχαστεί το φιλμ, από κοινό και κριτικούς. Όταν όμως στα τέλη της δεκαετίας του '50 ξεκίνησε η προβολή της στην Αμερικάνικη τηλεόραση, άρχισε σιγά σιγά, να ανεβαίνει τα σκαλιά της δημοσιότητας. Από τις αρχές του '70 μάλιστα, που εξ έλειψε και το σχετικό "copyright", η αναγνωρισιμότητά της ανέβηκε κατακόρυφα.
Δικαίως λοιπόν σήμερα το "It's a Wonderful Life" (Μια Υπέροχη Ζωή - 1946), θεωρείται μία από τις κλασσικότερες ταινίες του Αμερικανικού Κινηματογράφου. Συγκεκριμένα το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατατάσσει πλέον στην 11η θέση. Είτε λοιπόν σας αρέσουν οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων, είτε όχι, με το "It's a Wonderful Life", θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μία πραγματικά, σπουδαία καλλιτεχνική δημιουργία.
Από το tvxs.
Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016
Πώς θα κινηθούν τα μέσα μεταφοράς τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά
Ενημέρωση για το πως θα κινηθούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ενόψει των εορτών έκανε ο ΟΑΣΑ.
Από τον ΟΑΣΑ ανακοινώνεται ότι τις ημέρες αργίας 25, 26 Δεκεμβρίου 2016 και 1 και 6 Ιανουαρίου 2017 θα ισχύσει πρόγραμμα δρομολογίων Κυριακής και αργιών για λεωφορεία και τρόλεϊ.
Στις 2 Ιανουαρίου 2017, ημέρα Δευτέρα, θα εφαρμοστεί πρόγραμμα δρομολόγησης «Σαββάτου» με τις ακόλουθες ιδιαιτερότητες: θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στις επιμέρους ανάγκες των γραμμών (πρώτα δρομολόγια 05:00, ειδικά δρομολόγια κ.τ.λ. ) με στόχο να καλυφθούν οι ελλείψεις που τυχόν προκύπτουν με την αλλαγή των δρομολογήσεων από καθημερινή σε Σάββατο.
Οι γραμμές του αεροδρομίου θα λειτουργήσουν με το πρόγραμμα των 7-ημερών.
Το Σάββατο 31.12.2016, παραμονή Πρωτοχρονιάς, τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ θα αποσύρονται στα αμαξοστάσια σταδιακά από τις 22.00
Ποιες γραμμές θα λειτουργούν τη νύχτα στις γιορτές
Γραμμές 24ωρης λειτουργίας
1. 040 Πειραιάς – Σύνταγμα
Διέρχεται από τις περιοχές: Σύνταγμα, Λ. Συγγρού, Καλλιθέα, Τζιτζιφιές, Νέο Φάληρο, Πειραιάς.
Διέρχεται από τις περιοχές: Σύνταγμα, Λ. Συγγρού, Καλλιθέα, Τζιτζιφιές, Νέο Φάληρο, Πειραιάς.
2. Χ14 Σύνταγμα – Κηφισιά
Από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή: 20:00 – 05:30.
Από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή: 20:00 – 05:30.
Σάββατο και Κυριακή: 24ωρη λειτουργία.
Εξυπηρετεί τις περιοχές: Σύνταγμα, Χίλτον, Πανόρμου και διέρχεται κατά μήκος της Λ. Κηφισίας, από Ψυχικό, Χαλάνδρι και Μαρούσι.
3. Γραμμή 11 (τρόλεϊ) Άνω Πατήσια – Παγκράτι – Ν. Ελβετία.
Από τη Δευτέρα ως την Κυριακή: 24ωρη λειτουργία
Από τη Δευτέρα ως την Κυριακή: 24ωρη λειτουργία
Εξυπηρετεί τον άξονα της Λ. Πατησίων, του Κέντρου της Αθήνας και τις περιοχές Παγκρατίου, Βύρωνα, Ν. Ελβετίας.
4. Επιπλέον των ανωτέρω γραμμών σε 24ωρη βάση λειτουργούν οι λεωφορειακές γραμμές EXPRESS (Χ93, Χ95, Χ96, Χ97) που εξυπηρετούν τους επιβάτες του Διεθνούς Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Γραμμές νυχτερινής λειτουργίας
500 Πειραιάς – Κηφισιά (κατά μήκος της Γραμμής 1 του Μετρό) από τη Δευτέρα ως την Κυριακή: 00:30 – 04:30. Εξυπηρετεί τις περιοχές Γκάζι, Κεραμεικός, Ομόνοια, Πατήσια, Ν. Ιωνία, Ηράκλειο, Μαρούσι, Κηφισιά.
790 Γλυφάδα – Περιστέρι (σταθμός Αγ. Αντώνιος) από τη Δευτέρα ως την Κυριακή: 00:30 – 04:30. Εξυπηρετεί τις περιοχές Γλυφάδα, Λ. Βουλιαγμένης, Σύνταγμα, Ομόνοια, ευρύτερη περιοχή Μπουρναζίου - Περιστερίου.
608 Γαλάτσι – Ακαδημία – Ζωγράφου, κάθε Σάββατο μέχρι τις 02:00 (ο κλάδος Ακαδημία – Ζωγράφου). Εξυπηρετεί τη μετακίνηση των φοιτητών από την Πανεπιστημιούπολη και την Πολυτεχνειούπολη προς το Κέντρο της Αθήνας.
Νυχτερινή λειτουργία μέσων σταθερής τροχιάς
Γραμμές 2 και 3 του μετρό: παράταση λειτουργίας τους κάθε Παρασκευή και Σάββατο έως τις 02:00 (τελευταίο δρομολόγιο από αφετηρίες).
Γραμμές του τραμ Τ4 (Σύνταγμα – Νέο Φάληρο), Τ5 (Σύνταγμα – Βούλα) και Τ3 (Νέο Φάληρο – Βούλα) τα δρομολόγια των οποίων διεξάγονται από την Κυριακή ως την Πέμπτη από τις 05:00 έως τη 01:00, η λειτουργία τους την Παρασκευή και το Σάββατο παρατείνεται αντίστοιχα ως τις 02:15, 02:30 και 01:55 (τελευταία δρομολόγια από τις αφετηρίες).
Από το tvxs.
Επί 25 χρόνια έσπαγε καρύδια με... χειροβομβίδα χωρίς να το γνωρίζει!
Ένας άντρας από την Κίνα ξεγελούσε το θάνατο για 25 συνεχή έτη καθώς μόλις πρόσφατα έμαθε πως το μυστηριώδες εργαλείο με το οποίο έσπαγε καρύδια, στην πραγματικότητα ήταν ...χειροβομβίδα!
Ο χωρικός από την Ankang στην επαρχία Shaanxi της Κίνας, ενημερώθηκε για το επικίνδυνο αυτό αντικείμενο από ένα φυλλάδιο που μοίρασε η αστυνομία, με το οποίο ενημέρωναν τους ντόπιους ότι είναι παράνομη η κατοχή πυρομαχικών. Μεταξύ των φωτογραφιών που είχαν τα φυλλάδια, μια έμοιαζε με το... γουδοχέρι που είχε στην κατοχή του και που στην πραγματικότητα ήταν χειροβομβίδα χειρός...
Από το Press.gr.com
Ένας άντρας από την Κίνα ξεγελούσε το θάνατο για 25 συνεχή έτη καθώς μόλις πρόσφατα έμαθε πως το μυστηριώδες εργαλείο με το οποίο έσπαγε καρύδια, στην πραγματικότητα ήταν ...χειροβομβίδα!
Ο χωρικός από την Ankang στην επαρχία Shaanxi της Κίνας, ενημερώθηκε για το επικίνδυνο αυτό αντικείμενο από ένα φυλλάδιο που μοίρασε η αστυνομία, με το οποίο ενημέρωναν τους ντόπιους ότι είναι παράνομη η κατοχή πυρομαχικών. Μεταξύ των φωτογραφιών που είχαν τα φυλλάδια, μια έμοιαζε με το... γουδοχέρι που είχε στην κατοχή του και που στην πραγματικότητα ήταν χειροβομβίδα χειρός...
Από το Press.gr.com
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016
Πέθανε μυστηριωδώς ο εγγονός του Στάλιν
Νεκρός εντοπίστηκε στη Μόσχα ο εγγονός του Σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν. Υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες ο θάνατός του, σύμφωνα με τις Αρχές (Pics)
Ο εγγονός του πάλαι ποτέ ισχυρού άνδρα της Σοβιετικής Ένωσης, Ιωσήφ Στάλιν, εντοπίστηκε νεκρός σε δρόμο κοντά στο σπίτι του στη Μόσχα.
Ο 80χρονος Yevgeny Dzhugashvili εντοπίστηκε νεκρός από περαστικούς, οι οποίοι ενημέρωσαν τις Αρχές και κάλεσαν ασθενοφόρο, ωστόσο ήταν ήδη αργά.
Σύμφωνα με τις επίσημες αναφορές των Αρχών, δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί τα αίτια του θανάτου του, με αποτέλεσμα να είναι πολλά τα ερωτηματικά που πρέπει να απαντηθούν από τις έρευνες.
Ο Dzhugashvili ήταν ένθερμος υποστηρικτής του παππού του Ιωσήφ, μάλιστα τον τελευταίο καιρό είχε εμπλακεί και σε δικαστικές διαμάχες, προκειμένου να υπερασπιστεί το έργο του Σοβιετικού ηγέτη.
Το 2015 έχασε στην υπόθεση της σφαγής των Πολωνών αιχμαλώτων το 1940 στο Κατίν, μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
Πατέρας του ήταν ο Γιάκοφ, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Εικάζεται πως πέθανε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Σασενχάζουζ, το 1943.
Εκτός από την έχθρα του με ιστοριογράφους και δημοσιογράφους για την υστεροφημία του παππού του, ο Dzhugashvili είχε μπει στο μάτι και του Ρώσου προέδρου, ο οποίος δεν είχε διστάσει να τον χαρακτηρίσει "σχιζοφρενή", για την επιμονή του να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας.
Από το news247.
Από το news247.
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016
Σάββας Κωφίδης: «Στη μάχη με τα τέρατα του κρατικού μηχανισμού, με τα τέρατα του φασισμού βγήκα νικητής, δεν έγινα ο ίδιος τέρας»
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :
Πηγή: του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX) - "Εξαρχιώτης"
Ξεσηκώνει ακόμα και «κωφ…ούς»! Σε μία EXtra αποκαλυπτική, δυναμική, επαναστατική κι ΕΞαιρετική συνέντευξη ο Σάββας Κωφίδης τα λέει ΈΞω από τα δόντια! Μια διαφορετική κουβέντα του Εξαρχειώτη, με έναν από τους σημαντικότερους πρώην διεθνείς ποδοσφαιριστές, ο οποίος έχει ριζωθεί στις ψυχές και στις καρδιές εγχώριων φιλάθλων, κι όχι μόνο…
Μία ΈΞπληξη, δώρο του «ΕΞ» σ’ όλους τους φίλους του! Ο Σάββας, λοιπόν, μεταξύ άλλων, μιλά για το «βασιλιά» των σπορ, τις πιο… ανατριχιαστικές, αλλά και αστείες στιγμές που έχει ζήσει, για την αγαπημένη του μεταλλική σκηνή, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τη μουσική, την τέχνη, τις μπάντες που γουστάρει περισσότερο, τις γυναίκες, τα καλά και τα… άρρωστα του ποδοσφαίρου, την πιο σημαίνουσα… κούπα που έχει σηκώσει, για Εξάρχεια, Θεσσαλονίκη, για όλο τον πλανήτη… Επιπρόσθετα, συνθέτει και… κατεβάζει «ενδεκάδες» στο πιο ονειρικό παιχνίδι… Όλοι στις θέσεις σας, αρχίζει το «ματς»! EXjoy! Από την πλευρά μου, Merry EX-mas & an EXciting new year! Stay “EX“!… \m/ \m/
-Σάββα, είσαι διαχρονικά μία από τις πιο… βαριές φανέλες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με την πολυετή και σπουδαία επαγγελματική σου πορεία / καριέρα, ως ποδοσφαιριστής και προπονητής, τι σε κάνει υπερήφανο και τι αντίστροφα σε απογοητεύει από το «βασιλιά» των σπορ, στη χώρα μας και παγκοσμίως;
Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, που προσφέρει έντονα συναισθήματα, τα οποία δύσκολα συναντάς σε άλλα αθλήματα. Η κοινωνικότητα και ο πολιτισμός που πηγάζει μέσα από το ποδόσφαιρο είναι πράγματα για τα οποία μπορεί να νοιώθω περήφανος, αλλά για τον μικροαστισμό και τη βρωμιά του καπιταλισμού, που αναδύεται παγκόσμια, δεν μπορώ παρά να είμαι απογοητευμένος.
-Οι πιο… ανατριχιαστικές, αλλά και αστείες στιγμές που έχεις βιώσει, μέσα και έξω από το «χορτάρι».
Ανατριχιάζω με τη βία που ασκείται μέσα και έξω από τα γήπεδα, με το βιασμό του ποδοσφαίρου που συντελείται από τους ανθρώπους, που το διοικούν. Οι τραγελαφικές φιγούρες διαιτητών που απροκάλυπτα αλλοιώνουν αποτελέσματα, καθώς και οι γελοίες αποφάσεις των αθλητικών αρχών είναι… αστείες στιγμές, που βιώνουμε και σήμερα στο ποδόσφαιρο. Φυσικά, δεν μπορώ να παραλείψω την αθλιότητα και την αστείρευτη πηγή αστεϊσμού της αθλητικής δημοσιογραφίας.
-Παίχτες, σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, από το παρελθόν μέχρι σήμερα, που έχεις ξεχωρίσει, αφενός για το ταλέντο τους, κι αφετέρου για το χαρακτήρα τους.
Μαραντόνα, Κρόιφ, Χατζηπαναγής, (Σάκης) Αναστασιάδης, Δεληκάρης, Σαραβάκος, Τσινός, Σαμαράς.
-Είναι γνωστή η λατρεία σου για την ευρύτερη ροκ και δη μέταλ σκηνή… Θα ήθελα, λοιπόν, να προσδιορίσεις και να συνδέσεις τις έννοιες rock / metal, αθλητισμός και πολιτισμός.
Από όλες τις τέχνες, η τέχνη της μουσικής είναι η ανώτερη. Το αιώνιο ερώτημα της Μαργαρίτας στον Φάουστ του Γκαίτε για την ύπαρξη Θεού μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από τη μουσική, γιατί η μουσική ενώνει το γήινο με το υπερφυσικό, με το Θείο. Το Metal, όπως και η κλασσική μουσική, θεωρώ πως είναι τα μοναδικά είδη, που μπορούν να προσδιορίσουν ακριβώς την έννοια μουσική. Αθλητισμός είναι η ισορροπία της σωματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου. Τα στοιχεία που θεωρητικά μόνο (πρακτικά δεν υπάρχουν κοινά σημεία, παρά μόνο εάν αντιμετωπισθεί το ποδόσφαιρο ως μία μορφή τέχνης), συνδέουν το Heavy Metal με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο είναι η κοινωνικότητα και ο πολιτισμός. Μέσα από απλά λόγια του Che, η έννοια πολιτισμός, στα μάτια και στην ψυχή μου, προσδιορίζεται ξεκάθαρα: «Όλη η γη πατρίδα μου. Όλοι οι άνθρωποι αδέλφια μου. Όποιος άνθρωπος στον πλανήτη γη υποφέρει ή αδικείται, οφείλουμε να του συμπαραστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτόν».
-Δύο καθαρά ανδρικά ερωτήματα, με τα οποία μεγαλώσαμε: Με το χέρι στην καρδιά, τι ομάδα είσαι (αν και είναι ήδη γνωστό πανελληνίως) και ποιες είναι οι αγαπημένες σου μπάντες; Συμπληρωματικά, βάλε στο… κάδρο τις γυναίκες και τη σχέση τους με την κερκίδα.
Ηρακλής φυσικά, από 6 χρονών τον ακολουθώ. METALLICA (πριν τα Load, Re-load), EPICA, DARK TRANQUILITY, ROTTING CHRIST, DREAM THEATER, IN FLAMES, DRACONIAN, HAMMERFALL, PRIMORDIAL, TRAIL OF TEARS, AMON AMARTH, JUDAS PRIEST… Μάλλον πρέπει να σταματήσω, είναι πολλά τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Η σαθρή δομή του ελληνικού ποδοσφαίρου, ολοένα απομακρύνει τον κόσμο από τις κερκίδες και αποκλείει τις γυναίκες, που ούτως ή άλλως δεν έχουν καλή σχέση με τις κερκίδες, λόγω της σχετικής ανδροκρατίας και της εδραιωμένης προκατάληψης ότι δεν έχουν καμιά… δουλειά στα γήπεδα. Θεωρώ πως η άποψη αυτή δεν προέρχεται καθαρά από ρατσιστική αντίληψη, αλλά κυρίως από το συντηρητισμό και την πεποίθηση ότι η γυναικεία φύση και σωματοδομή δεν επιτρέπει στις γυναίκες να ασχολούνται με δυναμικά («ανδρικά») αθλήματα.
-Για τον περισσότερο κόσμο είσαι μια ιδιαιτέρως αγαπητή και cult φιγούρα. Συνθήματα για εσένα, τα οποία έχεις ακούσει και σου αρέσουν.
Δεν μου αρέσουν τα συνθήματα που αφορούν εμένα, έχω ακούσει πολλά, μα δεν δίνω καμία σημασία.
-Το κορυφαίο live για εσένα…
1988. Βρυξέλλες / Βέλγιο. METALLICA – QUEENSRYCHE.
-Στα αποδυτήρια… ντοπάρεις / -ες μουσικά τους παίχτες με μεταλλικά άσματα;
Στο Καυτανζόγλειο, όταν έβγαιναν οι παίκτες του Ηρακλή στο γήπεδο, είχα καθιερώσει να παίζεται από τα μεγάφωνα το Victory is mine των VIRGIN STEELE και το In Union We Stand των OVERKILL…
-Ποιο είναι το υγιές κομμάτι του ποδοσφαίρου, το οποίο και θα χρησιμοποιούσες ως κίνητρο, προκειμένου να στρέψεις τα παιδιά προς τον αθλητισμό; Ποιο το… άρρωστο, που θα ήθελες να καταπολεμήσεις (διαπλοκή, στημένα, οικονομικά συμφέροντα, τζόγος κ.τ.λ.);
Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, που δίνει χαρά και συγκινήσεις σ’ αυτούς που το παίζουν, αλλά και σε όσους το βλέπουν. Το κάθε παιδί μπορεί να βιώσει πολλά στοιχεία της ζωής και να γαλουχηθεί μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, ούτως ώστε να αναπτύξει κινητικές και πνευματικές δεξιότητες, καθώς επίσης ομαδικότητα, κοινωνικότητα και πολιτισμό. Το άρρωστο, το βρώμικο αυτό που προσβάλλει νου και ψυχή και το οποίο οφείλουμε να καταπολεμήσουμε, μέχρι την πλήρη εξόντωσή του, το έχεις ήδη αναφέρει: Διαπλοκή, στημένα, οικονομικά συμφέροντα και τζόγος.
-Ποια είναι η πιο σημαντική, προσωπική «κούπα» που έχεις σηκώσει στον αγώνα της ζωής σου; Ποιες είναι οι αρχές και ποιο το… σύστημα που σε διέπουν;
Τα πλούτη η δόξα και οι ηδονές – πάθη που συνάντησα πολύ νωρίς, στα χρόνια της νιότης μου, προσπάθησαν να κυριεύσουν τη ζωή μου και να σκοτώσουν τις ιδέες μου, μα δεν τα κατάφεραν… Όταν στη μάχη με τα τέρατα του κρατικού μηχανισμού, με τα τέρατα του φασισμού βγήκα νικητής, δεν έγινα ο ίδιος τέρας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη μου. Πολύ νωρίς, στα χρόνια της εφηβείας μου, οι ιδέες μου συναντήθηκαν και ταυτίστηκαν με τις ιδέες των Μπακούνιν, Μαλατέστα, Κροπότκιν, Προυντόν, αλλά και των Χέγκελ, Μαρξ. Σήμερα, η πεποίθησή μου για μία κοινωνία, χωρίς ταξικές διακρίσεις είναι ακόμα πιο ισχυρή και θεωρώ αναγκαία την κατάργηση της έννοιας «κράτος», που θέλει τον άνθρωπο να εξουσιάζει άνθρωπο. Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του λαού και πρέπει να εξολοθρευτεί, για να πάψει η πλουτοκρατία και η κερδοσκοπία εις βάρος του (λαού).
–Eξάρχεια, Εξαρχειώτης… Ποιες σκέψεις σου «γεννούν» οι συγκεκριμένες λέξεις; Ως κάτοικος Θεσσαλονίκης, πώς βλέπεις κοινωνικά και πολιτικά τα πράγματα στη συμπρωτεύουσα, στην Αθήνα και γενικότερα στην Ελλάδα; Επίσης, μία… ματιά σου στα παγκόσμια σύγχρονα δρώμενα.
Εξάρχεια. Η φωτεινή πλευρά του πολιτισμού. Η φωλιά των ανθρώπων της τέχνης και του πνεύματος. Η απαρχή της μεγάλης εξέγερσης. Η Ελλάδα περνά τις σκοτεινότερες μέρες του πολιτισμού της. Κοινωνικό κράτος, πολιτισμένο κράτος δεν υπάρχει, διότι το κράτος εχθρεύεται την κοινωνία και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό της. Όταν επιτέλους ξεκινήσει η αντίσταση ενάντια σ’ αυτόν τον αναίσχυντο πόλεμο, τον οποίο ξεκίνησε το ελληνικό κράτος κατά του λαού, να είστε σίγουροι πως αυτή θα αρχίσει από την Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου… Φυσικά, εφόσον θέλουμε να αποφύγουμε την καταστροφή, στην οποία η παγκόσμια διακυβέρνηση μας οδηγεί, αυτή η αντίδραση πρέπει να εξαπλωθεί σ’ όλες τις καταπιεσμένες χώρες.
-Τέλος, ως… μαέστρος του πάγκου, κάνε μία σύνθεση δύο «απόλυτων» ενδεκάδων με τωρινούς, «απόστρατους» ποδοσφαιριστές ή και μουσικούς – καλλιτέχνες, στο καλύτερο, κατά την άποψή σου, γήπεδο, για τον, πάντα κατ’ εσέ, πρωταρχικό ανθρωπιστικό σκοπό. Ποια η ευχή που θα επιθυμούσες να ακουστεί από τα μεγάφωνα για το 2017;
ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ (GK), LOBARDO (DRUMS / EX-SLAYER), STEVE HARRIS (BASS / IRON MAIDEN), ΖΟΥΝΤΜΠΙ, ΚΡΟΙΦ, DAVE MUSTAINE (GUITAR-VOCALS / MEGADETH), SIMONE SIMONS (VOCALS), BEAULIEU COREY (GUITAR / TRIVIUM), ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ, ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ, MIKAEL STANNE (VOCALS / DARK TRANQUILLITY), ΣΑΡΑΒΑΚΟΣ, ΣΑΜΑΡΑΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ), ΤΣΙΝΟΣ, ΚΟΥΔΑΣ, BUDDY LACKEY (VOCALS-GUITAR / PSYCHOTIC WALTZ), ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ, KERRY KING (GUITAR / SLAYER), WARREL DANE (VOCAL / NEVERMORE, SANCTUARY), (ΣΑΚΗΣ) ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΧΙΓΚΙΤΑ (GK)… Συμπληρώστε τους υπόλοιπους ελεύθερα. Στο γήπεδο ST. PAULI ή σ’ αυτό της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Σκοπός ο ξεσηκωμός! Εύχομαι, λοιπόν, το 2017 να είναι η αρχή του μεγάλου ξεσηκωμού!
Ξεσηκώνει ακόμα και «κωφ…ούς»! Σε μία EXtra αποκαλυπτική, δυναμική, επαναστατική κι ΕΞαιρετική συνέντευξη ο Σάββας Κωφίδης τα λέει ΈΞω από τα δόντια! Μια διαφορετική κουβέντα του Εξαρχειώτη, με έναν από τους σημαντικότερους πρώην διεθνείς ποδοσφαιριστές, ο οποίος έχει ριζωθεί στις ψυχές και στις καρδιές εγχώριων φιλάθλων, κι όχι μόνο…
Μία ΈΞπληξη, δώρο του «ΕΞ» σ’ όλους τους φίλους του! Ο Σάββας, λοιπόν, μεταξύ άλλων, μιλά για το «βασιλιά» των σπορ, τις πιο… ανατριχιαστικές, αλλά και αστείες στιγμές που έχει ζήσει, για την αγαπημένη του μεταλλική σκηνή, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τη μουσική, την τέχνη, τις μπάντες που γουστάρει περισσότερο, τις γυναίκες, τα καλά και τα… άρρωστα του ποδοσφαίρου, την πιο σημαίνουσα… κούπα που έχει σηκώσει, για Εξάρχεια, Θεσσαλονίκη, για όλο τον πλανήτη… Επιπρόσθετα, συνθέτει και… κατεβάζει «ενδεκάδες» στο πιο ονειρικό παιχνίδι… Όλοι στις θέσεις σας, αρχίζει το «ματς»! EXjoy! Από την πλευρά μου, Merry EX-mas & an EXciting new year! Stay “EX“!… \m/ \m/
-Σάββα, είσαι διαχρονικά μία από τις πιο… βαριές φανέλες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με την πολυετή και σπουδαία επαγγελματική σου πορεία / καριέρα, ως ποδοσφαιριστής και προπονητής, τι σε κάνει υπερήφανο και τι αντίστροφα σε απογοητεύει από το «βασιλιά» των σπορ, στη χώρα μας και παγκοσμίως;
Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, που προσφέρει έντονα συναισθήματα, τα οποία δύσκολα συναντάς σε άλλα αθλήματα. Η κοινωνικότητα και ο πολιτισμός που πηγάζει μέσα από το ποδόσφαιρο είναι πράγματα για τα οποία μπορεί να νοιώθω περήφανος, αλλά για τον μικροαστισμό και τη βρωμιά του καπιταλισμού, που αναδύεται παγκόσμια, δεν μπορώ παρά να είμαι απογοητευμένος.
-Οι πιο… ανατριχιαστικές, αλλά και αστείες στιγμές που έχεις βιώσει, μέσα και έξω από το «χορτάρι».
Ανατριχιάζω με τη βία που ασκείται μέσα και έξω από τα γήπεδα, με το βιασμό του ποδοσφαίρου που συντελείται από τους ανθρώπους, που το διοικούν. Οι τραγελαφικές φιγούρες διαιτητών που απροκάλυπτα αλλοιώνουν αποτελέσματα, καθώς και οι γελοίες αποφάσεις των αθλητικών αρχών είναι… αστείες στιγμές, που βιώνουμε και σήμερα στο ποδόσφαιρο. Φυσικά, δεν μπορώ να παραλείψω την αθλιότητα και την αστείρευτη πηγή αστεϊσμού της αθλητικής δημοσιογραφίας.
-Παίχτες, σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, από το παρελθόν μέχρι σήμερα, που έχεις ξεχωρίσει, αφενός για το ταλέντο τους, κι αφετέρου για το χαρακτήρα τους.
Μαραντόνα, Κρόιφ, Χατζηπαναγής, (Σάκης) Αναστασιάδης, Δεληκάρης, Σαραβάκος, Τσινός, Σαμαράς.
-Είναι γνωστή η λατρεία σου για την ευρύτερη ροκ και δη μέταλ σκηνή… Θα ήθελα, λοιπόν, να προσδιορίσεις και να συνδέσεις τις έννοιες rock / metal, αθλητισμός και πολιτισμός.
Από όλες τις τέχνες, η τέχνη της μουσικής είναι η ανώτερη. Το αιώνιο ερώτημα της Μαργαρίτας στον Φάουστ του Γκαίτε για την ύπαρξη Θεού μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από τη μουσική, γιατί η μουσική ενώνει το γήινο με το υπερφυσικό, με το Θείο. Το Metal, όπως και η κλασσική μουσική, θεωρώ πως είναι τα μοναδικά είδη, που μπορούν να προσδιορίσουν ακριβώς την έννοια μουσική. Αθλητισμός είναι η ισορροπία της σωματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου. Τα στοιχεία που θεωρητικά μόνο (πρακτικά δεν υπάρχουν κοινά σημεία, παρά μόνο εάν αντιμετωπισθεί το ποδόσφαιρο ως μία μορφή τέχνης), συνδέουν το Heavy Metal με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο είναι η κοινωνικότητα και ο πολιτισμός. Μέσα από απλά λόγια του Che, η έννοια πολιτισμός, στα μάτια και στην ψυχή μου, προσδιορίζεται ξεκάθαρα: «Όλη η γη πατρίδα μου. Όλοι οι άνθρωποι αδέλφια μου. Όποιος άνθρωπος στον πλανήτη γη υποφέρει ή αδικείται, οφείλουμε να του συμπαραστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτόν».
-Δύο καθαρά ανδρικά ερωτήματα, με τα οποία μεγαλώσαμε: Με το χέρι στην καρδιά, τι ομάδα είσαι (αν και είναι ήδη γνωστό πανελληνίως) και ποιες είναι οι αγαπημένες σου μπάντες; Συμπληρωματικά, βάλε στο… κάδρο τις γυναίκες και τη σχέση τους με την κερκίδα.
Ηρακλής φυσικά, από 6 χρονών τον ακολουθώ. METALLICA (πριν τα Load, Re-load), EPICA, DARK TRANQUILITY, ROTTING CHRIST, DREAM THEATER, IN FLAMES, DRACONIAN, HAMMERFALL, PRIMORDIAL, TRAIL OF TEARS, AMON AMARTH, JUDAS PRIEST… Μάλλον πρέπει να σταματήσω, είναι πολλά τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Η σαθρή δομή του ελληνικού ποδοσφαίρου, ολοένα απομακρύνει τον κόσμο από τις κερκίδες και αποκλείει τις γυναίκες, που ούτως ή άλλως δεν έχουν καλή σχέση με τις κερκίδες, λόγω της σχετικής ανδροκρατίας και της εδραιωμένης προκατάληψης ότι δεν έχουν καμιά… δουλειά στα γήπεδα. Θεωρώ πως η άποψη αυτή δεν προέρχεται καθαρά από ρατσιστική αντίληψη, αλλά κυρίως από το συντηρητισμό και την πεποίθηση ότι η γυναικεία φύση και σωματοδομή δεν επιτρέπει στις γυναίκες να ασχολούνται με δυναμικά («ανδρικά») αθλήματα.
-Για τον περισσότερο κόσμο είσαι μια ιδιαιτέρως αγαπητή και cult φιγούρα. Συνθήματα για εσένα, τα οποία έχεις ακούσει και σου αρέσουν.
Δεν μου αρέσουν τα συνθήματα που αφορούν εμένα, έχω ακούσει πολλά, μα δεν δίνω καμία σημασία.
-Το κορυφαίο live για εσένα…
1988. Βρυξέλλες / Βέλγιο. METALLICA – QUEENSRYCHE.
-Στα αποδυτήρια… ντοπάρεις / -ες μουσικά τους παίχτες με μεταλλικά άσματα;
Στο Καυτανζόγλειο, όταν έβγαιναν οι παίκτες του Ηρακλή στο γήπεδο, είχα καθιερώσει να παίζεται από τα μεγάφωνα το Victory is mine των VIRGIN STEELE και το In Union We Stand των OVERKILL…
-Ποιο είναι το υγιές κομμάτι του ποδοσφαίρου, το οποίο και θα χρησιμοποιούσες ως κίνητρο, προκειμένου να στρέψεις τα παιδιά προς τον αθλητισμό; Ποιο το… άρρωστο, που θα ήθελες να καταπολεμήσεις (διαπλοκή, στημένα, οικονομικά συμφέροντα, τζόγος κ.τ.λ.);
Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, που δίνει χαρά και συγκινήσεις σ’ αυτούς που το παίζουν, αλλά και σε όσους το βλέπουν. Το κάθε παιδί μπορεί να βιώσει πολλά στοιχεία της ζωής και να γαλουχηθεί μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, ούτως ώστε να αναπτύξει κινητικές και πνευματικές δεξιότητες, καθώς επίσης ομαδικότητα, κοινωνικότητα και πολιτισμό. Το άρρωστο, το βρώμικο αυτό που προσβάλλει νου και ψυχή και το οποίο οφείλουμε να καταπολεμήσουμε, μέχρι την πλήρη εξόντωσή του, το έχεις ήδη αναφέρει: Διαπλοκή, στημένα, οικονομικά συμφέροντα και τζόγος.
-Ποια είναι η πιο σημαντική, προσωπική «κούπα» που έχεις σηκώσει στον αγώνα της ζωής σου; Ποιες είναι οι αρχές και ποιο το… σύστημα που σε διέπουν;
Τα πλούτη η δόξα και οι ηδονές – πάθη που συνάντησα πολύ νωρίς, στα χρόνια της νιότης μου, προσπάθησαν να κυριεύσουν τη ζωή μου και να σκοτώσουν τις ιδέες μου, μα δεν τα κατάφεραν… Όταν στη μάχη με τα τέρατα του κρατικού μηχανισμού, με τα τέρατα του φασισμού βγήκα νικητής, δεν έγινα ο ίδιος τέρας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη μου. Πολύ νωρίς, στα χρόνια της εφηβείας μου, οι ιδέες μου συναντήθηκαν και ταυτίστηκαν με τις ιδέες των Μπακούνιν, Μαλατέστα, Κροπότκιν, Προυντόν, αλλά και των Χέγκελ, Μαρξ. Σήμερα, η πεποίθησή μου για μία κοινωνία, χωρίς ταξικές διακρίσεις είναι ακόμα πιο ισχυρή και θεωρώ αναγκαία την κατάργηση της έννοιας «κράτος», που θέλει τον άνθρωπο να εξουσιάζει άνθρωπο. Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του λαού και πρέπει να εξολοθρευτεί, για να πάψει η πλουτοκρατία και η κερδοσκοπία εις βάρος του (λαού).
–Eξάρχεια, Εξαρχειώτης… Ποιες σκέψεις σου «γεννούν» οι συγκεκριμένες λέξεις; Ως κάτοικος Θεσσαλονίκης, πώς βλέπεις κοινωνικά και πολιτικά τα πράγματα στη συμπρωτεύουσα, στην Αθήνα και γενικότερα στην Ελλάδα; Επίσης, μία… ματιά σου στα παγκόσμια σύγχρονα δρώμενα.
Εξάρχεια. Η φωτεινή πλευρά του πολιτισμού. Η φωλιά των ανθρώπων της τέχνης και του πνεύματος. Η απαρχή της μεγάλης εξέγερσης. Η Ελλάδα περνά τις σκοτεινότερες μέρες του πολιτισμού της. Κοινωνικό κράτος, πολιτισμένο κράτος δεν υπάρχει, διότι το κράτος εχθρεύεται την κοινωνία και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό της. Όταν επιτέλους ξεκινήσει η αντίσταση ενάντια σ’ αυτόν τον αναίσχυντο πόλεμο, τον οποίο ξεκίνησε το ελληνικό κράτος κατά του λαού, να είστε σίγουροι πως αυτή θα αρχίσει από την Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου… Φυσικά, εφόσον θέλουμε να αποφύγουμε την καταστροφή, στην οποία η παγκόσμια διακυβέρνηση μας οδηγεί, αυτή η αντίδραση πρέπει να εξαπλωθεί σ’ όλες τις καταπιεσμένες χώρες.
-Τέλος, ως… μαέστρος του πάγκου, κάνε μία σύνθεση δύο «απόλυτων» ενδεκάδων με τωρινούς, «απόστρατους» ποδοσφαιριστές ή και μουσικούς – καλλιτέχνες, στο καλύτερο, κατά την άποψή σου, γήπεδο, για τον, πάντα κατ’ εσέ, πρωταρχικό ανθρωπιστικό σκοπό. Ποια η ευχή που θα επιθυμούσες να ακουστεί από τα μεγάφωνα για το 2017;
ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ (GK), LOBARDO (DRUMS / EX-SLAYER), STEVE HARRIS (BASS / IRON MAIDEN), ΖΟΥΝΤΜΠΙ, ΚΡΟΙΦ, DAVE MUSTAINE (GUITAR-VOCALS / MEGADETH), SIMONE SIMONS (VOCALS), BEAULIEU COREY (GUITAR / TRIVIUM), ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ, ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ, MIKAEL STANNE (VOCALS / DARK TRANQUILLITY), ΣΑΡΑΒΑΚΟΣ, ΣΑΜΑΡΑΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ), ΤΣΙΝΟΣ, ΚΟΥΔΑΣ, BUDDY LACKEY (VOCALS-GUITAR / PSYCHOTIC WALTZ), ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ, KERRY KING (GUITAR / SLAYER), WARREL DANE (VOCAL / NEVERMORE, SANCTUARY), (ΣΑΚΗΣ) ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΧΙΓΚΙΤΑ (GK)… Συμπληρώστε τους υπόλοιπους ελεύθερα. Στο γήπεδο ST. PAULI ή σ’ αυτό της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Σκοπός ο ξεσηκωμός! Εύχομαι, λοιπόν, το 2017 να είναι η αρχή του μεγάλου ξεσηκωμού!
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)