Αυτό είναι το Futuro House και έρχεται από τα '60ς

Το «σπίτι»

Περισσότερο μοιάζει με διαστημόπλοιο εξωγήινων, παρά με ο,τιδήποτε άλλο.

Το Futuro Houseσχεδιάστηκε από τον Φινλανδό αρχιτέκτονα Matti Suuronenτο 1968.

Παρότι προορισμένο αρχικά για σαλέ του σκι, το πρωτοποριακό αυτό σχέδιο διατέθηκε στην αγορά ως μικρό προκατασκευασμένο, ελαφρύ σπίτι, που «συναρμολογείται» εύκολα και στήνεται παντού.

Από πλαστικό, σε μία αμιγώς φουτουριστική γραμμή, το Futuro House ήταν ένα «προϊόν» στο οποίο ο Suuronen πίστεψε πολύ.

Η εκτίμηση του ήταν ότι, το χαμηλό κόστος και η ευκολία με την οποία μπορούσε να τοποθετηθεί, θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα στέγης σε όλο τον κόσμο.

Ο όγκος του υποστηρίζεται από έναν μεταλλικό δακτύλιο με τέσσερα πόδια που μπορεί να πάρει κλίση 20 μοιρών, αποφεύγοντας έτσι την ανάγκη για σκάψιμο και λείανση του εδάφους πριν από από την εγκατάσταση ή μετεγκατάσταση του.

Το εσωτερικό είναι από fiberglass, δηλαδή ενισχυμένο πλαστικό (που στα ‘60ς και '70ς ήταν πολύ της μόδας), επιλογή που κρίθηκε τότε απαραίτητη προκειμένου η κατασκευή να παραμείνει ελαφριά -σε περίπτωση ανάγκης, να δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς ακόμη και με ελικόπτερο (όπως προαναφέρθηκε, σχεδιάστηκε για σαλέ του σκι).

Επίσης, το πλαστικό ήταν πρώτης τάξεως μονωτικό υλικό.

Οι επισκέπτες ανεβαίνουν μια σκάλα που περνάει μέσα από μια καταπακτή στο κάτω μέρος του κύτους.

Παρά το μικρό εμβαδόν του, των μόλις 50 τ.μ., διαθέτει σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα, τουαλέτα και ένα υπνοδωμάτιο.

Μάλιστα, μόλις το σχέδιο προσαρμόστηκε για μαζική παραγωγή, δημιουργήθηκαν και ειδικά έπιπλα έτσι ώστε η πώληση να είναι «πακέτο».

Πόσα «κομμάτια» κατασκευάστηκαν;

Λιγότερα από 100.

Το σχέδιο δεν έτυχε καλής υποδοχής από το ευρύ κοινό.

Εκτός των άλλων, η πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίες του 1970 και η εκτίναξη (στο τριπλάσιο) της τιμής του πλαστικού, έκαναν το κόστος απαγορευτικό και έφεραν το τέλος του project το 1973.

Ωστόσο, το Futuro House έγινε κάτι σαν design iconστην ιστορία της Αρχιτεκτονικής.

Ο αντίκτυπος του ευφάνταστου σχεδιασμού, της κομψής γεωμετρίας και της νεωτερικότητας, του έδωσαν μια θέση στην ιστορία, παρά την εμπορική αποτυχία να λανσαριστεί στη μαζική παραγωγή.

Εξού και σήμερα εκτίθεται στο Central Saint Martins College of Art and Design (CSM) του Λονδίνου.

Από το tvxs.